วิชาชีวิต

การเรียนรู้ของผมตั้งแต่ลืมตาดูโลกมาจนถึงบัดนี้นั้นนอกจากจะเรียนรู้ทางโลกแล้วยังได้เรียนรู้ทางธรรมเน้นศาสนาพุทธถือว่าเป็นการเรียนทางภาคทฤษฎีแต่เป็นที่น่าคิดว่าในวิถีชีวิตจริงแล้วสิ่งที่ลงมือทำนำมาปฏิบัติอยู่เสมอกับเป็นการเรียนรู้ทางภาคปฏิบัติ

การเรียนรู้ทางภาคปฏิบัตินั้นจะได้ใช้บ่อยจนเป็นวิถีชีวิตตนเอง โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ยกให้เป็นหนึ่งในวิชาชีวิต

ด้วยในชีวิตจริงคือ การขับรถเก๋งเกียร์ธรรมดา เพราะขับรถเกือบทุกวันเลยทีเดียว นับว่าการเรียนขับรถช่วงปี พ.ศ. 2543 นั้นให้คุณประโยชน์ต่อการดำเนินชีวิตได้เคลื่อนที่ไปเหนือล่องใต้ออกตกกันเลยทีเดียว

จึงขอขอบคุณและน้อมรำลึกถึงครูและผู้มีส่วนให้การขับรถเป็นของผมได้ใช้มาจนถึงวันนี้

[ขจิต ฝอยทอง]

เป็นวิชาชีวิตจริงๆครับ

สาธุๆๆ

[ยูมิ]

นับเป็นวิชาติดตามตัวไปไหนไปกันละครับ ท่าน ดร. ขจิต ฝอยทอง