​เงาะปักษ์ใต้ไทย 1

นับเป็นช่วงชีวิต 21 ปีแล้วที่ผมมาอยู่ในท้องถิ่นปักษ์ใต้ของประเทศไทยห่างไกลบ้านเกิดประมาณ 2000 กิโลเมตรเพราะผมเกิดในดินแดนอีสาน ผมมาอยู่ดินแดนด้ามขวานนี้มีอาชีพเป็นครูสอนหนังสือในมหาวิทยาลัยทางปักษ์ใต้ตลอดมาจนถึงวันนี้ ( 6/3/2559 ) และยังคงทำหน้าที่นี้ต่อไปอีก

ด้วยดินแดนด้ามขวานทองนี้อุดมสมบูรณ์ด้วยทรัพยากรธรรมชาติ เป็นผืนแผ่นดินยื่นลงทะเลทางทิศใต้จึงเรียกว่าแหลมผืนดินทางทิศเหนือด้านตะวันออกอยู่ในอิทธิพลปรัชญาจีนส่วนทางด้านตะวันตกได้รับอิทธิพลปรัชญาอินเดียส่วนไทยเราอยู่ตรงกลางมีมาเลเซียอยู่ปลายแหลมและท้ายแหลมสุดเป็นสิงคโปร์ทำให้ผืนแผ่นดินนี้มีชื่อว่าแหลมอินโดจีน เพราะอินโดจีน มาจาก ฮินดู อินเดียและจีนผสมกัน

ความพิเศษสิ่งหนึ่งที่พบคือคนป่ายังมีอยู่ พวกเขาอยู่แบบคนป่าจริง ๆ กกกอของคนป่าที่นี้มาจากทวีปแอฟริกาโน้น พวกเขามาก่อนผืนแผ่นดินจะแยกออกจากกันเป็นทวีปเอเชีย พวกเขาจึงยังสืบทอดคนป่ามาจนถึงทุกวันนี้

กลุ่มคนป่าในปักษ์ใต้ของไทยคือชนเผ่าเซมัง ( Semang )เป็นศัพท์วิชาการทางนักมานุษยวิทยาตะวันตกตั้งชื่อให้แปลว่า ลิง ค่าง พวกเขาเรียกตนเองว่า มะนิก ( Maniq ) แปลว่า คนอยู่ป่า คนไทยเรียกว่า เงาะ เพราะผมบนหัวพวกเขาหงิกงอคล้ายผลไม้ชื่อเงาะ พวกเงาะกลุ่มเดียวนี้เท่านั้นที่อาศัยอยู่ในขุนเขาปักษ์ใต้ของไทย เรารู้จักเงาะชนเผ่าเซมังคนแรกคือ เด็กชายคนังมีอายุได้ 8 ปี โดยหลวงทิพย์กำแหงสงครามผู้ปกครองเมืองพัทลุงนำเงาะป่าส่งตัวให้พระยาสุขุมนัยวินิต ผู้มีอำนาจเมืองนครศรีธรรมราชแต่บัญชาการมณฑลอยู่เขาน้อยเมืองสงขลา ดูแลเงาะป่าคนนี้ก่อนส่งตัวเข้าวังหลวง และเงาะคนังเดินทางไปเมืองบางกอก ใน พ.ศ. 2448 ถวายตัวอยู่ในวัง สมัย ร.5 พระองค์ทรงชุบเลี้ยงเงาะคนังตลอดรัชกาลเพื่อเรียนรู้ชนเผ่าเซมังจากเมืองพัทลุงนี้

................................................

บรรณานุกรม

บุญเสริม ฤทธาภิรมย์ . (2557 ). เงาะภาคใต้ของไทยเป็นเผ่าเซมังไม่ใช่ซาไก .

สงขลา : โรงพิมพ์พิมพการ .