ทำไมผมจึง (เคย) กลัว (นิดๆ)กับการเกษียณ อายุราชการ
ทำไมผมจึง (เคย) กลัว (นิดๆ)กับการเกษียณ อายุราชการ
************************
นับถึงวันนี้ ผมก็เกษียณอายุราชการ มา 4 ปีกว่าๆ ที่ทำให้สามารถคิดย้อนหลังไปเข้าใจความคิดของตัวเองในช่วงสองสามปี ก่อนการเกษียณ อย่างไม่มีความสับสน และพิจารณาได้ชัดเจนพอสมควร
เมื่อประมวลออกมา ว่าสาเหตุหลักๆ ที่ทำให้ผมมีความวิตกกังวลมากที่สุด ก็คงจะมี 4 ประเด็นหลักๆ คือ
- ติดเงินเดือน มีความเคยชินกับการใช้เงินจำนวนมากต่อเดือน จะต้องลดลงวงเงิน เหลือเพียงครึ่งเดียว ทำให้เกิดความวิตกกังวล ว่าจะต้องจัดระเบียบการใช้เงินใหม่ ให้มีเงินพอใช้
- ติดงาน ติดสภาพแวดล้อมการทำงาน เคยชินกับการทำงาน มีตำแหน่งหน้าที่ สามารถใช้ตำแหน่งหน้าที่ในการสร้างงาน หาเงินงบประมาณได้ปีละหลายล้านบาท สามารถทำงานกับองค์กรต่างประเทศ มีเพื่อนทำงานต่างชาติ และได้เดินทางไปต่างประเทศเป็นว่าเล่น ต่อไปนี้จะทำไม่ได้อีกแล้ว
- ติดสถานที่ทำงาน เคยทำงานในสถานที่ ที่ดังกล่าวมานานถึง 34 ปี ที่เกินครึ่งชีวิต จึงมีความผูกพัน อยู่กับห้อง ของใช้ และเครื่องอำนวยความสะดวกต่างๆ ที่ใช้มาตลอดอายุการทำงาน
- ติดเวลาทำงาน เป็นกิจวัตร ประจำวัน ที่เคยชินมาเกือบตลอดชีวิต ตั้งแต่สมัยเด็ก เข้าโรงเรียน ประถมปีที่ 1 จนถึงวันเกษียณ ก็เป็นเวลา 50 กว่า ปี หรือ 90% ของชีวิต เคยชินมาแบบนั้น ก็เลยค่อนข้างสับสน ในการปรับตัวนิดหน่อย
ในช่วงแรกๆ ของการเกษียณ ผมต้องใช้เวลาปรับตัวทีละเรื่องๆ โดยไล่จากข้อสุดท้ายมาก่อน “การติดที่ทำงาน” ก็พยายามปรับมาทำงานแบบเดิมๆ ที่บ้าน แทนที่จะไปที่ทำงาน และสถานที่ทำงานก็ใช้ที่บ้าน เครื่องมือทำงานก็ย้ายมาที่บ้าน ปรับงานต่างๆ มาไว้ที่บ้าน ซึ่งค่อยๆเป็น ค่อยๆไป จนชิน ใช้เวลาประมาณไม่กี่เดือน
สิ่งที่ปรับยากนิดหน่อยใช้เวลาเกือบครึ่งปี ก็คือระบบการใช้เงิน ที่ต้องวางแผน ตัดค่าใช้จ่ายทุกอย่างออกให้เหลือขั้นต่ำที่สุดทุกเรื่อง ที่ปรากฏว่า ในที่สุดของการปรับตัว ทำให้ แม้จะมีเงินเพียงประมาณครึ่งเดียวของที่เคยได้ ก็มีเงินเหลือต่อเดือนมากกว่าตอนทำงานด้วยซ้ำ และต่อๆมา ผมจัดระบบรายได้จากแหล่งใหม่ๆ ที่สร้างมาภายหลัง ที่ทำให้มีความคล่องตัวด้านการเงินมากขึ้น จนทำให้ทุกอย่างลงตัว และไม่มีปัญหาอีกต่อไป
เมื่อย้อนคิดไปถึงเวลาก่อนเกษียณ ทำให้ผมเพิ่งทราบว่า ชีวิตหลังเกษียณ ดีกว่าสมัยก่อนเกษียณเยอะมาก เพราะ
- ไม่ต้องทำงานตามกำหนดเวลา แต่ทำตามสะดวก ตามสบาย อยากทำก็ทำ ไม่อยากทำก็หยุด ไปทำอย่างอื่นๆ ได้โดยสะดวก ไม่มีเจ้านาย ไม่มีลูกน้อง ไม่มีกฎ ไม่มีระเบียบ หรือกติกา ที่ทำให้เราต้องอึดอัด ใดๆทั้งสิ้น
- ไม่ต้องปั้นหน้าคุยกับคนที่ระบบคิดไม่ตรงกัน เราไม่จำเป็นต้องคุยกับคนที่เราไม่อยากคุย และคุยได้เต็มที่กับคนที่เราชอบ ไม่จำกัดเวลา ไม่จำกัดสถานที่
- ไม่ต้องกังวลกับเงินเดือน การเลื่อนขั้น ทำรายงาน การส่งรายงาน ส่ง KPI หรือส่งผลงานเพื่อขอความดีความชอบอีกต่อไป
จึงสรุปว่า ชีวิตเกษียณ ดีกว่า ชีวิตการทำงานเสียอีก โดยคิดทบทวน เปรียบเทียบหลายรอบแล้ว จึงมั่นใจว่ามิใช่ คิดแบบ “องุ่นเปรี้ยว” อย่างแน่นอน
ความเห็น (6)
ชิลล์ๆ นะคะ อาจารย์ทำได้แล้วค่ะ
ชีวิต อยู่ได้ทุกสถานะ...พอใจ..คือ..ความลงตัว...5..(ชะมะ)..ๆๆๆๆ
เป็นบันทึกที่มีค่าและมีประโยชน์มาก ๆ ครับ สำหรับผม
ขอแสดงความยินดีด้วยครับ