นักศึกษามองภาพนี้แล้ว...คิดถึงสิ่งใด? ..
..
"พินัยกรรมชีวิต"
..
..
พินัยกรรมชีวิตของคนเรา... เราเคยคิดมั้ยครับ?
..
..
วันนี้ผู้บรรยายมีพินัยกรรมชีวิตทางโลก... ของสุภาพสตรีท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง
..
..
เธอบอกไว้อย่างนี้ครับว่า...
..
..
"เมื่อเธอลาลับจากโลกนี้ไปแล้ว.... สิ่งที่เธออยากให้ทำนั่นก็คือ..
..
..
ร่างกายที่ปราศจากดวงจิตของเธอนั้น หากมีส่วนใดที่เป็นประโยชน์กับสังคม....ก็จงเอาไปทั้งหมด.....
..
หากส่วนใด..ไร้ค่าแล้ว..ก็จงเผาเสีย...
..
..
เถ้ากระดูกที่ถูกเผาส่วนหนึ่งนั้น...เก็บไว้ให้ลูกหลานรำลึกถึง และส่วนที่เหลือนั้น เธอบอกครับว่า...อย่าทิ้ง!!.. ให้นำทั้งหมดนั้น..ไปเป็นปุ๋ยให้กับต้นไม้.....
..
และนี่คือพินัยกรรมชีวิตทางโลก ของสุภาพสตรีท่านหนึ่ง.. ที่ลูกน้องชาวพม่าเล่าให้ผู้บรรยายฟัง
..
..
แล้วนักศึกษาละครับ!! เรามีพินัยกรรมชีวิตทางโลกกันแล้วหรือยัง?
..
..
ผู้บรรยายเชื่อครับว่า..วันนี้ความคิดของเราอาจเปลี่ยนไป
..
..
ใครบางคน อาจไม่เคยคิด.... ปล่อยวันเวลาให้มันสูญเปล่าไป
..
..
แต่ใครบางคนค้นหาสิ่งนี้จนพบเจอ... แล้วตั้งต้นเดินทางไปตามครรลองของชีวิต
..
..
และที่สุดสายปลายทางของชีวิตนั้น...
มีสิ่งที่เค้าวาดฝันไว้ ได้รอเค้าอยู่
..
..
แล้วเค้าจะร่วมเดินทางไปกับเราเสมอ
ความเห็น (6)
ประทับใจพินัยกรรมชีวิตนี้มากๆค่ะ
ขอบพระคุณ พี่ใหญ่ และคุณเพชร มากนะครับ
มรณานุสติครับ
ขอบคุณข้อคิดดีๆ...ด้วยความระลึกถึงครับคุณแสงฯ
สาธุ
ได้เรื่องเตือนสติดีๆครับ
ขอบคุณมากครับ
สวัสดีค่ะ
ส่วนตัวเขียนพินัยกรรมไว้ตั้งแต่ปี 2548 เพราะเป็นปีที่ แม่ จากไปสวรรค์ (☺)
จึงได้ฉุกใจคิด ชีวิตคนเราไม่แน่นอน ควรจัดการเรื่องทางโลกไว้ให้เรียบร้อย จะได้ไม่เป็นภาระกับคนหลัง
ส่วนพินัยกรรมทางธรรม ก็กำหนดไว้บ้างแล้ว ตอนนี้ก็เร่งสั่งสม สมบัติทางธรรม ไว้ คิดอีกทีนอกจากสั่งสมกรรมดีซึ่งเป็นสมบัติทางธรรมของตนเองแล้ว จะส่งต่อสมบัติทางธรรมที่ได้รับมาจากพ่อแม่บรรพบุรุษและครูบาอาจารย์อย่างไร
อ่านบันทึกนี้ ได้เห็นภาพกิจกรรมของคุณแสงแห่งความดี จึงได้คิด....ว่าควรทำอย่างไร
ขอบคุณค่ะ :)
นำภาพดอกบัวหลวงบูชาพระแท่นวัชรอาสน์ที่พุทธคยา ค่ะ
