ทำไมต้องมี "คนกล้าคืนถิ่น"
: ข้อที่คนทั่วไปยังสงสัย..... อุปสรรค.... ที่มา.... และ ที่ไป
***********************
หลายท่านที่ไม่ค่อยได้มีเวลามาพิจารณาปัญหาของการพัฒนาของสังคมโลกปัจจุบัน อาจจะยังงง ลังเลสงสัย (วิจิกิจฉา) กับแผนงาน "คนกล้าคืนถิ่น"
แม้บางท่านจะพอรู้ แต่ก็ยังอาจจะคิด ว่าห่างไกลตัว หรือ อย่างน้อย ก็ไม่ใช่ธุระของตัวเอง
แม้บางท่านจะพอรู้ว่าใกล้ตัว ตัวเองพอจะทำได้ ก็ยังอาจจะไม่คิดที่จะทำ
และยิ่งกว่านั้น บางท่าน แม้จะทำได้ ก็ยังไม่อยากเห็นลูกหลานของตนเองทำ
ด้วยเหตุหลายประการ
ทั้งประสบการณ์ตรงของตัวเอง ที่เคยลำบากมา
จึงไม่อยากให้ลูกหลานของตนเอง ต้องลำบากเหมือนตัวเอง
หรือ ไม่เชื่อ และไม่เข้าใจหลักการของการคืนถิ่น ว่าจะคืนได้อย่างไร วิธีใด จึงจะรอดได้จริงๆ และรอดดีกว่าการไม่คืนถิ่น "ไปตายเอาดาบหน้า" โดยการยอมเป็นทาสของระบบทุนนิยม หรือ มนุษย์เงินเดือน ใช้ชีวิตแลกเศษเงินไปวันๆ
-------------------------------------
เรื่องนี้เป็นระบบความคิดที่ซับซ้อน และอาจจะสับสนสำหรับคนที่ยังไม่เคยคิด หรือ คิดไม่ออก
ทำให้มีแรงต้านเหลืออยู่มากในทุกระดับของการ "คืนถิ่น"
ตั้งแต่ระดับสังคมใหญ่ ไล่เรียงลงมาถึงระดับครอบครัว
และคนที่จะออกแรงต้านรุนแรงที่สุดก็คือ พ่อแม่ของ คนที่จะคืนถิ่นนั้นเอง
ทำให้คนที่จะคืนถิ่นต้อง "กล้า" จริงๆ
จะทำแบบ "กล้าๆกลัวๆ" ไม่ได้เด็ดขาด
เพราะปัญหาและอุปสรรค มีในทุกจุด ทุกขั้นตอน ถ้าไม่กล้าจริงๆ มีแต่จะ "ฝ่อ" ไปเสียก่อนอย่างแน่นอน
---------------------------------------
สาเหตุสำคัญของการที่ต้องมีคนกล้าคืนถิ่น นั้น
ต้องมิใช่มาจากความล้มเหลวส่วนบุคคล แต่ความจริงนั้น เป็นความล้มเหลวของระบบสังคมใหญ่ ที่พยายามทุวิถีทาง ที่จะหลอกล่อ ให้เด็กรุ่นใหม่เข้าไปเป็นทาสของระบบ
ทำงานแบบทุ่มเทให้กับระบบใหญ่
แม้เด็กรุ่นใหม่ จะทุ่มเทขนาดไหน ก็จะได้แค่เศษเงินของระบบพอประทังชีวิต กับระบบชีวิตแบบโทรมๆในชุมชนเมือง
สำหรับคนที่มองชีวิตของตัวเองออกแล้ว หรือพิจารณาละเอียดแล้ว จะเข้าใจและไม่มีใครต้องการชีวิตแบบนั้นอย่างแน่นอน
คนที่ยังเห็นด้วยในแบบของระบบใหญ่ก็ ได้แก่......
ก. คนที่ยังสวามิภักดิ์กับระบบทาสแบบใหม่ของระบบทุนนิยม หรือ
ข. ไม่มีทางเลือกอื่น หรือ
ค. ยังไม่คิดที่จะหาทางเลือก หรือ
ง. ยังไม่เคยพิจารณาด้วยซ้ำว่า ตัวเองเกิดมาทำไม เพื่ออะไร แล้วจะใช้ชีวิตอยู่แบบไหน มีชีวิตแบบไหน เลยปล่อยให้ชีวิตของตัวเองล่องลอยไปเหมือนเศษสวะลอยตามน้ำไปเรื่อยๆ
------------------------------------------
การหันหลังกลับของ "คนกล้าคืนถิ่น" จะต้องหันมาแบบ "อตัมมยตา" รู้แจ้งแทงตลอด....
ว่า ในระบบสังคมใหญ่นั้น ไม่มีสาระแก่นสารอะไรที่จะเป็นที่พึ่ง ที่หวัง หรือควรไขว่คว้าหามาแต่อย่างใด
และขอย้ำว่า มิใช่กลับมาเพราะความล้มเหลวส่วนบุคคล แต่เพราะเป็นความล้มเหลวของระบบใหญ่เท่านั้น
เพราะการหันหลังกลับนั้น จะต้องทำด้วยตัวเองล้วนๆ คนที่ล้มเหลวในตัวเอง จะทำไม่ได้โดยเด็ดขาด
เพราะทุกคน จะต้องหันหลังกลับไปสร้างชีวิตของตนเอง แบบ อิสระชน
ที่สามารถกำหนด และบงการชีวิตของตนเองได้ อยู่แบบพึ่งตนเองได้จริงๆ
ที่คนที่คิดไม่ชัด จะทำไม่ได้
และจะต้องรวบรวมพลังที่มีให้พร้อม ที่จะหันกลับมาคืนถิ่น มาต่อสู้กับอุปสรรคที่จะต้องฟันฝ่า
ตั้งแต่ฐานทรัพยากร ฐานความคิด ฐานความรู้ และฐานทางสังคม ที่จะต้องรองรับการคืนถิ่นของตัวเอง ให้ได้
ที่อาจจะเตรียม หรือ ทำแบบค่อยเป็นค่อยไปก็ได้ ตามความสะดวกของแต่ละคน
เพราะถ้า "กล้า" แบบไม่พร้อม ไม่เต็มร้อยนั้น มีแต่จะพลาด และมีแต่คนคอยสมน้ำหน้าตลอดเส้นทาง
-----------------------------------
ดังนั้นในระยะแรกๆ ต้องมีการแยกตัวเองออกจากระบบสังคมใหญ่ เพื่อลดและป้องกันสิ่งรบกวนทางความคิด ที่จะทำให้ลังเลสับสน
เมื่อทำสำเร็จบางส่วนแล้วก็ค่อยๆ กลับคืนไปแสดงให้คนอื่นเห็นเป็นระยะๆ
ก็จะช่วยให้เรามีกำลังใจที่จะต่อสู้เพื่อชีวิตของตนเอง และยังมีสังคมเหลืออยู่ ไว้เชื่อมต่อในระยะหลังๆ เมื่อเราทำสำเร็จแล้ว
--------------------------------------------------
นี่คือความยาก ที่จะต้องเข้าใจ และค่อยๆทำตามความสามารถของเราเอง
จงจำไว้ว่า "เมื่อเราหัวเราะ ทุกคนพร้อมจะหัวเราะกับเรา แต่เมื่อเราผิดพลาดนั้น แทบจะไม่มีใครเลยอยากจะโศกเศร้าไปกับเรา"
จึงไม่มีประโยชน์อันใด ที่จะไปอธิบายความผิดพลาดของตัวเองให้ใครฟัง เล่าแต่ความสำเร็จก็พอแล้ว หรือถ้าไม่แคร์ใครมากนัก ไม่ต้องเล่าเลยก็ได้ ดีที่สุด
-------------------------
ทำไมจึงต้องมีคนกล้าคืนถิน
ถ้าไม่มีแล้ว ต่อไประบบสังคมไทยจะเป็นของระบบทุนใหญ่ทั้งหมด แล้วท่านคิดว่าเราจะอยู่อย่างไร หรือ เขาจะทำกับเราอย่างไร
ดังนั้น ใครกลับมาก่อนได้เปรียบครับ
ยิ่งคิดช้า ยิ่งลำบากครับ
ความเห็น (3)
ชอบความคิดของอาจารย์มากจริง ๆ ครับ สร้างสรรค์ ไม่เหมือนใคร
ติดตามบทความ ท่านอ. มาตลอดครับ นี่แหละคือความหวังสุดท้าย ที่ผม อยากทำและอยากเป็นไปให้ได้มากที่สุดครับ อิสระชน หลุดออกจากกรง หลุดออกจากพันธนาการ ของระบอบทุนนิยม ซึ่งมันมีเส้นกั้นแค่บางๆ เท่านั้น แต่ทำไมมันก้าวข้ามผ่าน ยาก เย็น แสนเข็ญ ที่สุดเลย ทำไม ก็ไม่รู้ เฮ้อ....