เมื่อวานนี้เหนื่อยมากๆ(จากงานประจำจน...สายตัวแทบขาด เพราะสะสมมาตั้งแต่วันจันทร์....)จึงขอนำเรื่องเก่าที่เคยคุยที่มุมนำชามาเล่าให้เพื่อนๆฟังแทนไปก่อนนะคะ....หมดแรงพิมพ์เรื่องใหม่ค่ะ.....
เมื่อสัปดาห์ที่แล้วภายในห้องอาหาร บนโต๊ะอาหารมีการพูดคุยกันสารพัดเรื่อง...มีอาจารย์พูดคุยกับแพทย์ลูกศิษย์(ฉันชอบเรียกสั้นๆว่า "dent" ) และมีการแลกเปลี่ยนความคิดเห็นวิชาการกันสักพัก พออาจารย์ลุกเดินออกไป...เท่านั้นเองโต๊ะdent.โต๊ะนั้นก็เริ่มเล่า...โดยอาจารย์เด็กๆ....
"พี่กับ.อ......ไปเที่ยวเมืองจีนมา มีไกด์ทัวร์นะพูดไทยก็ไม่ชัด.”
จากนั้นก็มีการทำเสียงเล็กเสียงน้อย เสียงพากษ์จากผู้เล่า
“ อิชั้งต้องขอโทกที่พูกไทยไม่ชักนะคะ..ขณะนี้รกของเรากำลังจะจอกข้างหน้า ถ้าท่านใดอยากจะลงเดิงก็เดิงได้...ถ้าท่านใดไม่อยากเดิงอยากจะนั่งในรกก็ได้.....”
เราหัวเราะกัน..เธอเล่าต่อ
“เมื่อคืงนี้อิชั้งนองไม่หลับ...นอนขี้ทั้งคืน” ทุกคนตั้งใจฟังกันใหญ่เพราะเข้าใจว่าท้องเสีย.....
“นอนขี้ว่าจะหารกที่ไหนมารับพวกคุณๆไปเที่ยวดี"........
เท่านั้นแหละค่ะ ฮากันสนั่นห้องอาหาร ดิฉันเริ่ม K.M .ทันที....ทฤษฏีแน่นปั๋ง...ลงทำงานในห้องผ่าตัดก็เริ่มเล่า...แพทย์ผ่าตัดก็ร่วมshare..
"อุ๊ยพี่..ตอนหมอไปก็เหมือนกัน ไกด์ทัวร์โฆษณาขายบัวหิมะ.... สรรพคุณดีนะคะ..แก้เสียว(แก้สิว)...แก้ผ้า(แก้ฝ้า)ด้วย" เอ้า....ฮากันเข้าไป...ทั้งห้องผ่าตัด.
ผู้ป่วยดมยาสลบ หลับลึกค่ะ รับรองไม่ได้ยิน
คุณกฤษณาคะ
ครูอ้อยตาหลกจีจีค่ะ สะหนุม่าค่ะ อิอิ