(112) Best Practice: ปฏิบัติการทีมจิตเวชฉุกเฉิน โรงพยาบาลพระศรีมหาโพธิ์


เจ้าหน้าที่ชายหลายคนกำลังนั่งประกบตัวผู้ป่วยและญาติที่นั่งชิดติดกัน ชวนผู้ป่วยพูดคุย ทำท่าทางประกอบไปด้วย ขณะเดียวกันก็มีเจ้าหน้าที่ชายหลายคนทยอยเข้ามาสมทบด้านหลังอย่างเงียบๆ .. คิดได้แค่นั้น เจ้าหน้าที่ที่ยืนอยู่ก็ตรงเข้ากอดผู้ป่วยจากด้านหลัง ดิฉันไม่ทราบรายละเอียดว่าเขาส่งสัญญาณกันอย่างไร แต่ทุกอย่างเกิดขึ้นรวดเร็วมาก .. อึดใจเดียวผู้ป่วยก็ถูกประคองออกไป มีเพียงญาติผู้ป่วยอื่นบริเวณนั้นไม่กี่คนที่รับทราบถึงความเคลื่อนไหวที่ผิดปกติ มองมาที่คนกลุ่มนี้

3 พ.ย.58

วันนี้ดิฉันขอชื่นชมปฏิบัติการของทีมจิตเวชฉุกเฉิน ผู้ป่วยนอก โรงพยาบาลพระศรีมหาโพธิ์ค่ะ

เวลาประมาณ 15.30 น. วานนี้ ดิฉันกลับจากร่วมกิจกรรมสัปดาห์สุขภาพจิต ที่โรงเรียนนารีนุกูล ดิฉันมากับท่านรองกลุ่มภารกิจท่านหนึ่ง เราจอดรถด้านหลังตึกอำนวยการ จึงเดินเข้ามาทางประตูด้านหลังที่ห้ามบุคลากรผ่านเข้าออกนั่นละค่ะ (ฮา)

เมื่อเดินตามท่านรองฯ ผ่านประตูเข้าไป ก็รู้สึกแปลกใจ ที่เห็นเจ้าหน้าที่ชายหลายคน นั่งเรียงกันบนม้านั่งยาวสำหรับผู้รับบริการรวมกับผู้ป่วยหรือญาติ จึงอดพูดสัพยอกไม่ได้ว่า
"ทำไมถึงได้มานั่งเรียงแถวกันอย่างนี้ล่ะ ..."

คนถูกทักเงยหน้าสบตาดิฉัน ใบหน้าแสดงอารมณ์บอกไม่ถูก ดิฉันเดินผ่านไปแบบไม่ติดใจอะไร ก็มาพบกับน้องพยาบาล 2-3 คน ยืนในลักษณะคุมเชิงก็รู้สึกได้ถึงความไม่ปกติ น้องพยาบาลชิงบอกดิฉันเบาๆ ว่า
"กำลังเจรจาต่อรอง ขอปลดอาวุธค่ะ ผู้ป่วยพกพาอาวุธมาด้วย"

ดิฉันหยุดเดินทันที หันกลับมามองชายกลุ่มนั้น แล้วเริ่มการสังเกตอย่างตั้งใจ
พบว่าขณะนั้นเจ้าหน้าที่ชายหลายคน กำลังนั่งประกบตัวผู้ป่วยและญาติที่นั่งชิดติดกัน ชวนผู้ป่วยพูดคุย ทำท่าทางประกอบไปด้วย ขณะเดียวกันก็มีเจ้าหน้าที่ชายหลายคนทยอยเข้ามาสมทบด้านหลังอย่างเงียบๆ
.. นี่ดิฉันกำลังจะทำให้เสียเรื่องแล้วไหมล่ะ

คิดได้แค่นั้น เจ้าหน้าที่ที่ยืนอยู่ก็ตรงเข้ากอดผู้ป่วยจากด้านหลัง ดิฉันไม่ทราบรายละเอียดว่าเขาส่งสัญญาณกันอย่างไร แต่ทุกอย่างเกิดขึ้นรวดเร็วมาก หลังจากนั้นอึดใจเดียวผู้ป่วยก็ถูกประคองออกไป มีเพียงญาติผู้ป่วยอื่นบริเวณนั้นไม่กี่คนที่รับทราบถึงความเคลื่อนไหวที่ผิดปกติ มองมาที่คนกลุ่มนี้ แล้วรีบลุกขึ้นยืนด้วยความตกใจ แต่ก็นั่งลงอย่างสงบได้เมื่อดิฉันบอกว่า
"ไม่มีอะไรค่ะ แค่ปลดอาวุธ เพื่อความปลอดภัย"

ใช่ค่ะ ไม่มีอะไร .. ปฏิบัติการปลดอาวุธผู้ป่วยนอกที่มีความเสี่ยงสูงจากการพกพาอาวุธในที่สาธารณะที่ดูเหมือน "ไม่มีอะไร"
ดิฉันต้องยอมรับว่าปฏิบัติการครั้งนี้เนี๊ยบมาก
เนี๊ยบจนน่าทึ่ง!!

พวกเรา 'ทีมสุขภาพจิต' มีความตระหนักดีว่าผู้ป่วยที่พกพาอาวุธ หมายถึง ผู้ป่วยที่มีอาการหวาดระแวง กลัวคนอื่นทำร้าย จึงสร้างความอุ่นใจ มั่นใจให้กับตนเองด้วยการพกพาอาวุธไว้เพื่อป้องกันตนเอง ซึ่งเขาอาจใช้อาวุธนั้นเมื่อใดก็ได้หากรู้สึกไม่ปลอดภัย
เราจึงต้องประเมินความเสี่ยงนี้ให้ได้อย่างรวดเร็วจากสัญญาณเตือนที่เขาสื่อสารออกมา สิ่งนี้ต้องการประสบการณ์และไหวพริบระดับมืออาชีพ .. ไม่รวมการปลดอาวุธในที่สาธารณะที่ต้องสร้างทั้งความปลอดภัยและระวังเรื่องภาพลักษณ์ไปพร้อมกัน !!

คุณเห็นด้วยกับดิฉันไหมคะ ..
ซวดๆ เป็นกำลังใจให้แก่ทีมจิตเวชฉุกเฉินด้วยกันนะคะ

ขอบคุณภาพจาก FB: คนรวมหัว ประติมากรหัวหุ่นจีน ธนบุรี

หมายเลขบันทึก: 597052เขียนเมื่อ 5 พฤศจิกายน 2015 11:51 น. ()แก้ไขเมื่อ 21 เมษายน 2017 16:33 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)

เยี่ยมมากๆ ค่ะ ชื่นชมค่ะ

ผู้ป่วยที่มีอากาศพกอาวุธน่ากลัวมาก

ทึ่งทีมงานมากๆครับ

-สวัสดีครับ

-เป็นการเตรียมแผนที่ดีมาก ๆ ครับ

-ทีมเวชฉุกเฉิน...เจ๋งมากๆ คร้าบ..


ขอบคุณสำหรับคำชื่นชมคะ เน้นการทำงานเป็นทีมเป็นสำคัญค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท