วันก่อน .. พา MASATO YU ... ไปทานข้าวต้มบริเวณหน้าเขาวัง เวลา ประมาณ 2 ทุ่มกว่าๆ ค่ะ ... สักพักก็ยินเสียงเพลงไพเราะมากๆ ค่ะ .... ได้เห็นพ่อ-ลูก จูงกันมาใกล้ผู้เขียน
...อ้อ.. คุณลุงท่านนั้นผู้ร้องเพลงนั้นเอง สายตาของท่านมองไม่เห็น ค่ะ .... ลูกสาวจูงมือพ่อมาที่โต๊ะ.... นพ. สมพนธ์ นวรัตน์ และ MASATO YU .... ตบมือ ให้กำลังใจ และ ขอให้คุณลุงท่านนั้นร้องเพลงให้ฟังอีกรอบ แล้วชมว่าไพเราะมากๆ .... จากนั้นก็ตบมือให้กำลังใจ ชื่นชม ... แล้วถามว่า ชื่อเพลงอะไรค่ะ ... ได้รับคำตอบว่า ... ชื่อเพลง "อย่าลืมตัว" .... ฟังแล้วรู้สึกดีมากๆ ค่ะ ...
(ท่านผู้อ่านลองเปิดฟังดูนะคะ)
เนื้อเพลง : อย่าลืมตัว
ศิลปิน : สายัณห์ สัญญา
เจ้าลืมบ้านนา หรือแม่ชบากลางไพร
หลงแสงสีวิไล อยู่ที่ในบางกอก
หรือลืมวัวควายเคยไถนาบ้านนอก
ไอ้ทุยนั้นไม่เคยหลอก ไม่ลืมจอกลืมแหน
จากดินเป็นดาว
สกาวไปอยู่บนฟ้าได้นุ่งผ้าห่มแพร
เจ้าลืมหรือไร สมัยเคยอยู่ใกล้แม่
ตักเตือนเจ้าแท้ อย่าไปหลงแอร์เมืองกรุง
พี่ยังบูชาบ้านป่าเสมอ
ใจนั้นยังรักเธอ คู่ท้องนาป่าทุ่ง
คืนจันทร์วันเพ็ญ แลเห็นเดือนดาวรุ่ง
ยังชวนแม่ผักบุ้ง นั่งท้องทุ่งชมจันทร์
พี่ครวญคนึง คิดถึงเจ้าอยู่ทุกวัน
จากกันเกือบอาทิตย์
ไม่เคยร้างเลือน เดือนทั้งเดือนยังเฝ้าคิด
เฝ้าคอยเพ่งพิศ ทั้งปีก็ไม่มา
อย่ามัวงมงาย เจ้าจงแหนงหน่ายเถิดน้อง
อย่าให้มันมีท้อง เดี๋ยวจะน้ำตานองหน้า
หากเขารักจริง มีพิธีวิวาห์
พี่จะไม่ขัดศรัทธา กานดาพี่อวยพร
หากรักไม่จริง รักหญิงเพื่อหลอกเพื่อหลอน
ซุกซ่อนให้เป็นสอง กลับคืนบ้านนา
แม้ว่าจะมีท้อง พี่อภัยให้น้อง รับรองเป็นสามี
อย่ามัวงมงาย เจ้าจงแหนงหน่ายเถิดน้อง
อย่าให้มันมีท้อง เดี๋ยวจะน้ำตานองหน้า
หากเขารักจริง มีพิธีวิวาห์
พี่จะไม่ขัดศรัทธา กานดาพี่อวยพร
หากรักไม่จริง รักหญิงเพื่อหลอกเพื่อหลอน
ซุกซ่อนให้เป็นสอง กลับคืนบ้านนา
แม้ว่าจะมีท้อง พี่อภัยให้น้อง รับรองเป็นสามี
สรุปว่า .... วันนี้ ...ได้ทานข้าวต้มอร่อยๆ ... ได้ฟังเพลงไพเราะๆ ... ได้ทำบุญ ... ได้รู้ว่ามีเพลงนี้ด้วย พึ่งรู้ค่ะ และได้ขื่นชมลูกสาวของคุณลุงว่า...ได้ช่วยเหลือพ่อหาเงิน ... ซึ่งเป็นอาชีพที่สุจริต... มีเกียรตินะคะ ... การที่เราได้เงินมาโดยสุจริต เพื่อมาเลี้ยงชีพ นั้น... เป็นความดีงาม ... สามารถยิ้มได้อย่างเป็นสุขและสบายใจ นะคะ
คำว่า... ไม่ลืมตน ตรงกับคำพระว่า อัตตานัง นาติวัตเตยยะ แปลว่า “บุคคลไม่ควรลืมตน” หรือ อย่าลืมตน คือ รู้จักตนเอง (พระไตรปิฏกเล่มที่ ๒๗ ขุททกนิกายชาดก ติงสนิบาต) ... หรือ คนที่ลืมตัว ... ลืมกำพืดตนเอง หยิ่งผยองในฐานะปัจจุบันโดยลืมอดีตความเป็นมาของตน .... สำนวนนี้ นิยมใช้กับ ... คนที่เคยยากจนข้นแค้น ปากกัดตีนถีบ เพื่อให้มีกิน แต่เมื่อมีฐานะดีขึ้น กลับลืมตัวตนในอดีตของตน หยิ่งยโส ยกตนข่มท่านอยู่เสมอ (http://www.xn--m3cv1ac5bny.net/)
ขอบคุณค่ะ
7 ตุลาคม 2558
พี่เปิ้นและอาจารย์หมอ...ดูเรียบง่ายจังเลยนะครับ
..
ชอบ lifestyle แบบนี้ของพี่นะครับ
..
ขอบพระคุณมากนะครับ
ชอบใจเพลง
ไม่เคยได้ยินเพลนี้มาก่อนครับ
ผมส่งหนังสือไปให้ ดร จันทวรรณแล้วนะครับ
ขอบคุณมากๆครับ
It is sad somehow that many 'superstars' can earn many times more money with little skills they have. It is all about 'promotion'. I applaud you for for this 'promotional' post ;-)
เพลงไพเราะ ให้ข้อคิดดีๆด้วยครับ
ขอบคุณ ท่านอจ. ธนิตย์ สุวรรณเจริญ มากๆ ค่ะ
ขอบคุณ ดร. ขจิต ฝอยทอง มากๆค่ะ
ขอบคุณท่าน sr มากๆ ค่ะ
ขอบคุณ อาจารย์ต้น มากๆ ค่ะ
เป็นข้อคิดที่สำคัญมากๆค่ะ...
เพลงลูกทุ่ง...วัฒนธรรมที่ต้องย้อนดูสังคม...เรา..นะเจ้าคะ...
เพลงมีความหมาย และให้ข้อคิดดีมากค่ะ