(109) สารภาพ "รักแม่" ค่ะ
หลายเดือนที่ผ่านมา น้องอาย ลูกสาวคนเล็ก (แต่ตัวโต) ดูแลแม่และติดตามไปไหนมาไหนเหมือนเงาตามตัว ตื่นเช้าเพื่อต้มน้ำชงกาแฟ ทำอาหารเช้าให้พ่อ-แม่ ทำอาหารกลางวัน (ถ้าแม่ไม่ซื้อมาจากที่ทำงาน) ช่วยแม่ทำอาการเย็น ตามไปเฝ้าแม่เข้าโรงยิมและว่ายน้ำวันละ 1-2 ชม. เป็นเช่นนี้ทุกวันไม่รู้จักเบื่อ อันที่จริงเธอส่งแม่เข้าฟิตเนสแล้วเธอก็ออกไปเลาะหาของกินมานั่งกินริมสระว่ายน้ำค่ะ ดิฉันเริ่มรู้สึกเบื่อหน่ายพฤติกรรมเดินตามแม่ของเธอ รู้สึกเหมือนถูกสะกดรอยตลอด ชีวิตไม่อิสระ
วันนี้ เมื่อได้นั่งเงียบๆ ด้วยกันในร้านกาแฟ ดิฉันถือโอกาสพูดเรื่องนี้ เพียงเปิดประเด็นเท่านั้น.. เธอตอบยาวมาก
"ชีวิตแม่ไม่เคยปกติ ตั้งแต่โตมา อายไม่เคยเห็นแม่ใช้ชีวิตปกติเหมือนคนอื่น มีแต่งาน กับเรียน"
"แม่เพิ่งมีชีวิตปกติ อายอยู่กับแม่ตั้งแต่เช้าถึงเย็น นวดให้แม่ก่อนนอนได้ ก็ตอนแม่เรียนจบ"
"แม่เพิ่งมีวันหยุดของตัวเองได้ไม่นาน ... อายอยากชดเชย เดี๋ยวพออายทำงาน แต่งงาน อายก็จะห่างออกไปเรื่อยๆ จะไม่มีโอกาสอยู่กับแม่ทั้งวัน นอนกับแม่อีกแล้ว" ...
เออ พอได้แล้ว อยากอยู่ใกล้ อยากกอดรัดฟัดเหวี่ยงยังไงก็ได้ .. อายไม่รู้หรอกว่า แม่น่ะ อยากอยู่กับปาป๊ะและลูกสองคนครบหน้าตลอด 24 ชม.เลยนะ จะบอกให้ ไม่คิดว่าลูกสาวจะสารภาพ "รักแม่" ยาวเหยียด
มีความสุขมากค่ะ
ความเห็น (6)
รักเหมือนกันกั๊บ...!!
หน้าตาดีใจทั้งคุณแม่คุณลูกเลยค่ะ ^_,^
ผมอ่านทวนซ้ำ รอบแล้วรอบเล่า
ขอบคุณมากๆ ครับ
"ชีวิตแม่ไม่เคยปกติ ตั้งแต่โตมา อายไม่เคยเห็นแม่ใช้ชีวิตปกติเหมือนคนอื่น มีแต่งาน กับเรียน"
"แม่เพิ่งมีชีวิตปกติ อายอยู่กับแม่ตั้งแต่เช้าถึงเย็น นวดให้แม่ก่อนนอนได้ ก็ตอนแม่เรียนจบ"
"แม่เพิ่งมีวันหยุดของตัวเองได้ไม่นาน ... อายอยากชดเชย เดี๋ยวพออายทำงาน แต่งงาน อายก็จะห่างออกไปเรื่อยๆ จะไม่มีโอกาสอยู่กับแม่ทั้งวัน นอนกับแม่อีกแล้ว" .
น่ารักมากค่ะ ความรักของลูกที่มีต่อคุณแม่ อ่านแล้วรู้สึกได้ถึงความผูกพันธ์กันค่ะ
น่ารักดีครับ
อ่านแล้วอบอุ่น
กำลังปลูกผักกับเด็กนักเรียนสนุกสนานมากครับ