บันทึกการนิเทศในชั้นเรียน : โรงเรียนด่านแต้ราษฏร์สงเคราะห์

บันทึก 17 มิถุนายน 2558
หลังจากได้แจ้ง ล่วงหน้า นัดหมายการนิเทศ วันนี้ ได้ เข้าไปในชั้นเรียน เพื่อ ร่วมกันวาง ไทม์ไลน์ (Timeline) เป้าหมายการสอน ในเรื่องของการอ่านออกเขียนได้ ในชั้น ป. 1 - 2

การนิเทศในวันนี้เริ่มต้นด้วย - ให้ครูมอบหมายงานนักเรียนให้เรียบร้อย หลังจากนั้น ศึกษานิเทศก์ ได้ชี้แจงเป้าหมายที่ต้องการนิเทศในวันนี้ และพวกเรา ประกอบด้วย ผู้รักษาการ ผอ.รร. + ครู ทั้งสอง ท่าน ได้ร่วมกันกำหนด Timeline เป้าหมายการสอน โดยช่วยกันตอบคำถาม 4 ข้อ คือ

1. สอนอะไร
2. ใช้กลยุทธ์การสอนและประเมินผลอย่างไร
3. ตั้งเป้าหมายของนักเรียนไว้อย่างไร
4. ปฏิบัติต่อนักเรียนที่มีปัญหาในการเรียนอย่างไร

- ครูตุ๊กตากับศึกษานิเทศก์ ได้ร่วมกันกำหนดไทม์ไลน์การทำงานคร่าวๆ และบอกเป้าหมายการเรียนที่จะเกิดกับผู้เรียนในแต่ละช่วง ตามแบบฟอร์มที่ได้กำหนดขึ้นอย่างคร่าวๆ เป็นสัปดาห์/เดือน ออกแบบ/วางแผนการสร้างสื่อการเรียนรู้ ที่จะนำมาใช้ ระบุเครื่องมือ ที่ จะตรวจสอบนักเรียน ว่านักเรียนบรรลุเป้าหมายแล้ว ตรวจสอบ ทวนคำ ..ย้ำ ว่าทำได้แน่นอน ..ซึ่งก็ครูก็รับปาก แต่ยัง บอกไม่แน่ใจ จะพยายามเต็มที่

- และเมื่อถึง คิว ของครูเทพ ศน. ไม่ได้พูดอะไรเลย ครูทั้งสองคน ได้ช่วยกันออกแบบวางแผน กำหนดเป้าหมาย สื่อ เครื่องมือ จนเรียบร้อย โดย ศน.อยู่ข้างๆ กระตุ้น โดยใช้คำถามเป็นระยะ ๆ

สะท้อนผลการทำงาน
1. ครู เป็นคนใหม่ทั้งสองท่าน ไม่มีประสบการณ์สอนในชั้นเด็กเล็ก แต่ ผอ.รร.เห็นความเอาใจใส่ อดทน จึงได้มาดูแลชั้นเรียน ป.1-2
2. การออกแบบ และวางแผนการสอน ยังต้อง อาศัย การนิเทศภายใน การกำกับ อย่างใกล้ชิด จาก ผอ.รร.
3. การนิเทศ จากภายนอก ต้องทำอย่างต่อเนื่อง ผู้นิเทศ ต้องมีเป้าหมายการทำงานชัดเจน เตรียมสื่อ ให้พร้อม

หลังจากพูดคุยกับครู ป.1-2 เรียบร้อย ได้ เข้าไปในชั้นเรียนปฐมวัย ก็ได้มีการพูดคุย แลกเปลี่ยนกันหลายประเด็น (ครูจะเกษียณกันยายนนี้) แต่จะมีครูมารับช่วงใหม่ ซึ่งวางตัวไว้แล้ว (ไม่เคยสอนปฐมวัยเลย)

ข้อเสนอแนะสำหรับ ชั้นปฐมวัย

- ให้จัดชั้นเรียนปฐมวัยใหม่ ให้เอื้อต่อการเรียนรู้ (เอาเตียงพยาบาลออก)
- จัดหา โต๊ะรองเขียน ไว้ให้ นักเรียน
- จัดมุมประสบการณ์

..สำหรับชั้นเรียนปฐมวัย ......บางอย่างการนิเทศ ก็ข้ามไป ช็อต ต่อไป ไม่ได้ .. ดูเป็น ชั้นๆ เรียนไป

เรานัดหมายว่า จะมาอีกในครั้งต่อไป แต่ต้องมีการขยับ ในเรื่องที่พวกเราพูดคุยกัน