​สามก๊ก ฉบับ นักการศึกษา ตอนที่ ๒ (ไม่มีใครชั่วแต่เกิด)

สามก๊ก ฉบับ นักการศึกษา ตอนที่ ๒

"ไม่มีใครชั่วแต่เกิด"

เฉลิมลาภ ทองอาจ

โรงเรียนสาธิตจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ฝ่ายมัธยม

คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

ครูกับนักเรียน บางครั้งก็กลายเป็นศัตรูกันได้ ถ้าความเห็นไม่ตรงกัน หรืออาศัยการตีความไปเองของแต่ละฝ่าย อย่างไรน่ะหรือ

ตัวอย่างเช่น นักเรียนไม่ส่งการบ้าน ครูไม่ถามถึงสาเหตุ คิดนำไปด้วยตัวเองว่า นักเรียนไม่รับผิดชอบ นักเรียนไม่ดี หรือจะอีกตัวอย่างหนึ่ง นักเรียนเถียงครู แต่ครูไม่เคยสอนหลักมารยาทการฟังและการพูด ก็ตีตราว่า นักเรียนกิริยาทราม !

ไม่มีใครอยากจะทำชั่ว หรือขัดแย้งกับสังคม ถ้าเขาไม่ได้รับผลกระทบ ดังปัญหาต้นเรื่องสามก๊ก เกิดจาก ๓ พี่น้องโจรโพกผ้าเหลือง เตียวก๊ก เตียวโป้ และเตียวเหลียง ที่คิดขึ้นมาตั้งตนเป็นใหญ่ เหตุก็เพราะพระเจ้าเลนเต้

ผู้เป็นราชาปกครองแผ่นดิน เป็นผู้หาสัตยธรรมมิได้

เลนเต้มีอำนาจแต่ไร้ปัญญา เชื่อฟังคำยุยงของบรรดาขันทีทั้งสิบ พระราชการงานเมืองอันใดที่ถูก ก็กลับทำให้ผิด คนดีก็ตกอับ คนชั่วกลับได้ดี แผ่นดินหาความสุขมิได้ เป็นทุกข์เดือดร้อนตั้งแต่ขุนนางยันราษฏร

ครั้นได้รับความทุกข์ร้อน กลับหาที่พึ่งมิได้ เมื่อ ๓ พี่น้องเตียว เข้ามาควบคุมแก้ไข ที่ทุกข์ก็น้อย ที่น้อยก็หาย กลายเป็นความสุข และกลายเป็นที่พึ่งให้แก่ประชาชนในหลายหัวเมือง !

ทั้ง ๓ คิดตั้งตนเป็นใหญ่ ในทางบ้านเมือง ถือเป็นขบถ โทษเอกอุ เป็นอันตรายต่อแผ่นดิน (ราชวงศ์ฮั่น ของเลนเต้)

อะไรที่ผลักดันให้ทั้ง ๓ ก้าวมาเป็นคนชั่ว ใครที่ชั่วกว่า และผลการชั่วนั้นตกที่ใคร จากตัวอย่างข้างต้นนี้ คนเป็นครูพึงคิด

นักเรียนของเรา ไม่มีใครอยากประพฤติชั่ว ไม่มีใครอยากได้รับผลชั่ว

ที่นักเรียนเป็นอย่างนั้น อย่างนี้ จะมีประโยชน์ใด ที่มัวแต่จะไปพิพากษาตราหน้า

ลองมาสาเหตุกันนะครับ คุณครูทั้งหลาย !


___________________________________________________________________________________