(บันทึก)..พินัยกรรม..(ของ..ผู้ตาย)...เปิดผลึก..กรรม ในแกลลอลี่ชีวิต วันนี้ ( 2 )
Danke, dass ihr da wart.... "ขอบใจ นะ ที่ เธอ มา"......
เขาคือผู้จากไป...ด้วยเส้นโลหิต..ตีบตัน...
เขาทิ้ง พินัย กรรม ไว้ โดยไม่บอกกล่าว..ว่ามันอยู่ที่ไหน..ด้วยเจตตนา.....
ร่างเขาถูกฝัง..แม้จะมีเจตตนาที่มิได้มีลายลักษณ์อักษรว่า..ให้เผาไฟ.....
แผ่นดินที่กลบร่าง..นั้น..เป็น.. สุสานป่า..
แผ่นดิน..กลบหน้า..สูญสลาย กลายเป็นธาตุ
ดินน้ำไฟลม...กำเนิดสรรพสิ่งมีชีวิต..เป็น กรรมสถิต...ชั่วกัปกัลป์..
ความเห็น (6)
ผู้ที่ล่วงหน้าไปก่อนทำให้เราพึงเจริญมรณสติ ....อยู่อย่างเข้าใจชีวิตนะคะ
"ความแก่มีอยู่ในวัยหนุ่มสาว ความเจ็บไข้มีอยู่ในความไม่มีโรค ความตายก็มีอยู่ในชีวิต"
จริงๆแล้ว ทุกๆคนก็กำลังเดินตามกันไปเรื่อยๆ นะครับ ยกเว้นคนที่หลุดออกมาก่อน ก็ต้องไปก่อน...นะครับ
[For you... an ode from awilderness downunder.]
We are just travellers, passing through experiences,
From dust to dust, from time to time....
Sometimes we wish to be stars shining brightly,
But sometimes we wish for anonymity.
Today, we praise a passer-by, gone,
only footprints for lovers to cry.
การไปงานศพสำหรับดิฉันเป็นมรณานุสติ
ภาพที่ยายธีนำมาลงในบันทึกนี้ สวย สงบ และเศร้า ชอบมากค่ะ
ขอบใจนะที่เธอมา.... ชอบมากค่ะ :)
การแตกดับ
มักหมายถึงการเริ่มต้นในอีกนิยามเสมอ กระมังครับ