nui
นาง เสาวลักษณ์ พัวพัฒนกุล

​Little Forest : กลับสู่ชีวิตที่เรียบง่าย


ตั้งใจมากที่จะไปดูหนังเรื่องนี้เพียงแค่เห็นใบปิด และชื่อเรื่อง

ไม่มีชื่อไทย ไม่โฆษณา ฉายแค่โรงลิโด้ และ House RCA ต้องเป็นคนรักหนังแนวนี้เท่านั้น หนังไม่มีโครงเรื่อง ไม่มีบู๊ ไม่มีพระเอก ไม่มีนางเอก ไม่มีนางร้าย แต่คนดูแน่นโรง

หนังบอกเล่าเรื่องราวที่เป็นชีวิตประจำวันของอิจิโกะ ในชนบทบ้านเกิดเพียงลำพังในบ้านหลังเล็กเชิงเขาที่เธอเกิดและเติบโตมา

ภาพทิวทัศน์ไม่ได้สวยงามชวนตื่นตา แต่เป็นภาพชนบทของญี่ปุ่นที่เงียบสงบ สะอาดสะอ้าน บ้านหลังเล็กเชิงเขาที่สะอาดเป็นระเบียบ มีไฟฟ้า น้ำประปา เครื่องจำเป็นในการดำรงชีพครบถ้วน ขาดเพียงแค่ข้าว ผัก ปลา ที่ต้องออกไปหามากิน

การกินเพื่อดำรงชีวิตแต่ละวันจึงเป็นหัวใจของเรื่อง หนังเล่าเรื่องทีละจาน เริ่มจาก Dish 1 ไล่ไปเรื่อยจน Dish 6 …. อาหารง่ายๆ ที่ผูกกับชีวิตชาวชนบท

แค่เดินออกไปหลังบ้านเก็บผักมาล้าง หั่น ผัด เติมโชยุ เดินออกไปในป่าเก็บโกจิเบอรรี่มาทำแยม เก็บผลวอลนัทที่หล่นโคนต้นมาฝังดินให้เปลือกเน่าเพื่อเอาผลมาทำขนม การนั่งกินข้าวเพียงลำพังอย่างสงบสุขในบ้าน เป็นสุขลึกซึ้งที่คนดูสัมผัสได้

การทำนา ปักดำกล้า เก็บวัชพืชในนาข้าว รอดูการเติบโตของต้นข้าวสีเขียวสด กระทั่งแตกรวงและค่อยเปลี่ยนเป็นสีเหลืองทอง การเก็บเกี่ยว มัดต้นข้าวเป็นกำ วางซ้อนเป็นกองสูง ฯลฯ

ทุกภาพบอกเล่าวิถีชีวิตเรียบง่าย เงียบเชียบแต่มีความสุข เป็นภาพงามและดนตรีประกอบไพเราะ ที่หนังมอบให้แก่คนดู

อยากย้อนกลับไปมีชีวิตในชนบทยิ่งนัก

..................................

ดูหนังเรื่องนี้จบแล้วคิดไปถึง ลอร่า อิงกัลล์ ในหนังสือชุด "บ้านเล็ก" วรรณกรรมสุดคลาสสิคที่อ่านแล้วได้กลิ่นดินกลิ่นหญ้าและกลิ่นหอมอบอวลของอาหารเรียบง่ายในครัว กับคิดถึงเรื่อง "ลูกอีสาน" ของคุณคำพูน บุญทวี ที่ได้อ่านในนิตยสารฟ้าเมืองไทยของคุณอาจินต์ ปัญจพรรค์ เมื่อกว่า ๔๐ ปีก่อนโน้น ที่เล่าเรื่องชีวิตเด็กอีสานบนผืนดินอันแห้งแล้งทว่าไม่อด

.................................

ถามตัวเองว่าดูหนังไปทำไม เหตุใดจึงรักที่จะดูหนังนัก

คำตอบทุกวันนี้คือ หนังคือโรงเรียนที่เรียนรู้ได้ไม่จบสิ้น ถ้ารู้ที่จะเลือกดู.

พฤหัส ๑๖ เมษายน ๒๕๕๘

เกี่ยวกับหนัง

มีข้อมูลน้อยมาก

แต่คาดว่าสร้างจากหนังสือที่น่าอ่าน จำต้องไปหามาอ่าน (คาดว่าจะแปลเป็นไทยเร็วๆ นี้)

กำกับ : จูนิชิ โมริ
แสดงนำ : ไอ ฮาชิโมโตะ, มายุ มัตซูโอกะ, โยอิชิ นูกูมิซุ, คาเรน คิริชิม่า, ทาคาฮิโระ มิอูระ

ดูหนังตัวอย่าง : มี sub ไทย

และอีกคลิปที่เพลงเพราะมาก

หมายเลขบันทึก: 588992เขียนเมื่อ 16 เมษายน 2015 19:56 น. ()แก้ไขเมื่อ 16 เมษายน 2015 22:28 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (21)

เป็นหนังที่น่าดูมากเลยครับ

ผมชอบดูลุูกอีสาน

คิดถึงคนเขียนหนังสือเลยครับ

ขอบคุณที่แนะนำครับ

พี่เอาหนังตัวอย่างมาให้ดูด้วยค่ะน้อง ขจิต ฝอยทอง

ขอบคุณครับ อ.

ถ้ารู้ที่จะเลือก...เราคงเห็นความล้มเหลวในเมืองใหญ่

และอยากเปลี่ยนมาใช้ชีวิตแบบเกษตรกรแบบพอเพียงโดยปลูกผักไร้สารพิษ และเพาะเห็ดไว้ทานเอง

ผมได้ทำแล้วครับ ขอยืนยันว่าเป็นประสบการณ์ที่สุขอย่างแท้จริงครับ

ขอบคุณค่ะ ชอบหนังแบบนี้เช่นกันค่ะ

เป็นหนังที่น่าดูจังครับ

มีแผ่นเมื่อไหร่จะหามาดูครับ

หนังในชีวิต..จริง..ของไทย(เรียบง่ายเป็นธรรมชาติ)...ดูได้ไม่ต้องใช้ถึงสามภาษา..เวลาดู...แต่กลับไม่มีการดู..(แล)..อย่างจริงจัง...ชอบทำนิยายน้ำเน่ามากกว่ามาให้ดูกันทั้งประเทศ..(อิอิ)..และคนก็ชอบดู...5555...

และยังขี่เรือบิน..ไปดูถึงญี่ปุ่นโน่น.....555....

ใช่ค่ะอาจารย์โรจน์ rojfitness

หนังเรื่องนี้เป็นแรงบันดาลใช้ให้ลงมือปลูกผักแล้วค่ะ ก่อนอื่นดิฉันจะต้องไปซื้อดินมาแทยดินเค็มที่บ้าน

ถ้ารู้ที่จะเลือก...เราคงเห็นความล้มเหลวในเมืองใหญ่.....

ดิฉันชอบประโยคนี้ของคุณโรจน์ rojfitness ค่ะ

ขอบคุณอาจารย์ดร.กัลยา GD และ คุณพิชัย พ.แจ่มจำรัส ค่ะ

ช่วงนี้ลองหาดูใน Youtube ได้นะคะ เป็นซับอังกฤษ เมื่อคืนยังนั่งดู แต่ตอนนี้หาไม่เจอแล้วค่ะ ไม่งั้นจะเอามาให้

คุณยาย ยายธี

ดิฉันว่าชีวิตชนบทไทยนี่แสนน่าอยู่ แต่คนไทยทิ้งถิ่นมาอยู่เมืองกรุงกันหมด เหลือแต่ผู้สูงอายุกับเด็กๆ

ตอนมาอยู่เมืองไทย สงสัยคุณยายได้ดูแต่ละครน้ำเน่ากระมัง

ขอบคุณพี่ใหญ่ นงนาท สนธิสุวรรณ ที่แวะมาอ่านค่ะ

ความจริง คือความง่ายงาม..
ความจริง คือ รากของชีวิต ครับ

ขอบพระคุณครับ

แวะมาแซว..เล่น..นิดๆ..อิอิ..ยายธีตอนอยู่เมืองไทยครั้งที่ผ่านมาหยกๆ ได้เห็น..ชีวิตบนท้องทุ่งท้องนา..ที่แห้งแล้ง..นกมาเดิน..หาอาหาร..อย่างเคยๆแต่ไม่มีอะไรให้กิน..ต้นไม้ถูกโค่นล้ม..นกกาไม่มีที่อยู่อาศัย..มีหนูแตกรังวิ่งมาให้โดนสายไฟที่เขาขึงไว้ตามทุ่งตายเป็นเบือ..

เป็นสิ่งที่ไม่มีให้ดูในจอค่ะ....และที่ได้ยินทุกวัน.ในจอตอนหกโมงเย็น....เขาร้องกรอกหูทุกเย็น..ว่า...ยังจำได้ไหม...เจ้าค่ะ....

ขอบคุณอาจารย์ แผ่นดิน ที่แวะมาให้ข้อคิด

พี่เพิ่งกลับจากไปเดินเบียดเด็กๆ ที่เมืองกรุงมา เจอแต่ความไม่ง่ายในการดำรงชีพ ของแพง คนแน่น ร้อน และสกปรก กลับมาเห็นสีเขียวรอบบ้านแสนสุขใจ

บรรยายเห็นภาพเชียวค่ะคุณยาย ยายธี

สงสัยเพลงประจำหกโมงเย็นต้องติดหูกลับไปแน่ๆ นะคะ 555

อ่านแล้วเกิดความสุขในหัวใจ ขอบพระคุณมากครับพี่ Nui

พี่ก็มีความสุขค่ะเวลาดูหนังแบบนี้ ยังฉายอยู่ อาจารย์ไปดูสิคะ

ตามเข้ามาดูหนังตัวอย่าง

น่าดูมากๆครับ

ขอบคุรพี่มากๆครับ

พี่รอดูภาค Spring & Winter ที่ออกฉายในญี่ปุ่นแล้ว น่าจะมาเมืองไทยเร็วๆ นี้ค่ะน้องอาจารย์ ขจิต ฝอยทอง

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท