เนื่องจากไปพักที่โรงแรม Grand Copthorne Waterfront ซึ่งแปลว่าอยู่ริมแม่น้ำสิงคโปร์ ผมจึงมีที่วิ่งยามเช้าที่ดีเยี่ยม ได้วิ่งเต็มอิ่ม ๔ เช้า ของวันที่ ๔ - ๗ มีนาคม ๒๕๕๘ โดย ๒ เช้าแรกออกวิ่งราวๆ ๖.๔๐ น. ซึ่งยังมืดอยู่ วันที่ ๖ ออก ๗ น. ซึ่งฟ้าเริ่มสาง วิ่งคลำทางไปหา Marina Bay Sands โดยออกด้านหลังโรงแรมเลี้ยวขวาไปข้ามสะพาน Robertson เลี้ยวขวา วิ่งเลียบแม่น้ำเรื่อยไป วันที่ ๗ จึงได้ออกวิ่งตอนสว่างแล้ว ได้วิวตอนมีแดด
คนสิงคโปร์นิยมวิ่งออกกำลังกันมาก ผมต้องวิ่งชิดซ้าย เพื่อให้คนหนุ่มสาววิ่งผ่านไปหรือสวนทาง เขาวิ่งเร็ว เราวิ่งเหมือนเดิน เขาวิ่งพร้อมกับมีสมาร์ทโฟนติดที่ต้นแขนสำหรับวัดระยะทางและข้อมูลการออกกำลังอื่นๆ คนที่วิ่งส่วนใหญ่เป็นคนหนุ่มสาว
เช้าวันที่ ๖ ตอนวิ่งกลับ พบ ๔ พ่อแม่ลูก มาออกกำลังน่ารักมาก ตอนแรกไม่ได้เฉลียวใจจึงไม่ได้ถ่ายรูปไว้ เริ่มจากพ่อวิ่งมากับรถเข็นลูก เข็นรถลูกไปข้างหน้า วิ่งเร็วพอสมควร เด็กอายุไม่ถึงขวบคงจะชิน นั่งอย่างสบายใจ สักครูแม่วิ่งมาโดยมีลูกชายอายุสักสามขวบขี่จักรยานตาม ผมได้ถ่ายสองแม่ลูกจากไกลๆ
เช้าวันที่ ๗ มีนาคม ทุกอย่างเป็นไปตามแผน ผมได้วิ่งไปถ่ายรูปไปหนึ่งชั่วโมงเศษ ได้วิวและรูปดอกไม้งามๆ มากมาย แต่ไปไม่ถึง Marina Bay Sands
ผมวิ่งตามเส้นทางเดิม ข้าม Robertson Bridge วิ่งไปเรื่อยๆ จนถึง Alkaff Bridge ก็วิ่งข้ามไปวิ่งอีกฝั่งหนึ่งของแม่น้ำ วิ่งไปถ่ายรูปไปเรื่อยๆ ระหว่างวิ่งผมก็ได้เห็นว่า การรักษาความสะอาดในสิงคโปร์นี้ เอาจริงเอาจังมาก มีระบบดูแลหลายขั้นตอน ต้องมีการทำความสะอาดประจำวัน ทั้งใช้รถกวาด ใช้คนกวาด และคนเก็บ เข้าใจว่าโรงแรมและร้านค้าใช้น้ำล้างขัดพื้นทางเท้า ของตนด้วย ผมชอบใจที่เขาใช้รถสามล้อถีบเป็นรถเทศบาล มีเจ้าหน้าที่กวาดใบไม้ ข้างรถเขียนว่า Environmental Services
ผมวิ่งผ่านร้านอาหาร จัมโบ้ ที่ใต้เคยพาไปกินและเล่าไว้ ที่นี่ ซึ่งหมายความว่าผมวิ่งผ่าน Clark Quay (อ่านว่า คล้ากคี) ไปในตรอกที่มีร้านอาหารหลากเชื้อชาติ รวมทั้งร้านนวดไทย จนเกือบ ๘ น. ผมจึงวิ่งกลับ ขากลับได้ถ่ายรูปดอก Tabebuya หรือชมพูพันธุ์ทิพย์หลายระดับสี
วิจารณ์ พานิช
๗ มี.ค. ๕๘
ไม่มีความเห็น