"จะว่าไปแล้วฉันก็เป็นอีกคนหนึ่ง ที่ทุกช่วงชีวิต เดินทางผ่านมาด้วยความฝัน
และยังคงต้องเดินต่อตามความฝันของตัวเอง... "
ตอนเด็กๆ เคยฝันไว้ว่า โตขึ้นอยากจะเป็น "พยาบาล" เป็นอาชีพที่ใฝ่ฝัน
ณ ตอนนั้น จำความได้เรียนอยู่ชั้นประถมศึกษาปีที่2 คุณครูเคยให้วาดภาพความฝัน
ภาพที่วาดออกมาเป็นภาพ "พยาบาล" ถือเข็มฉีดยา ใส่ชุดสีขาว ทำหน้ายิ้มสวยๆให้กับคนไข้
แต่เมื่อช่วงเวลาเลยผ่าน เรียนชั้นมัธยมศึษา ความฝันที่ว่าอยากเป็นพยาบาลนั้นได้หายไป
และเกิดฝันใหม่ ฝันที่มองแล้วใกล้ความเป็นจริง ฝันที่เราอยากจะทำให้มันเป็นจริงได้
เกิด"ฝันเปลี่ยน" อาจเป็นเพราะโตขึ้น เห็นโลกเพิ่มมากขึ้น และเข้าใจตัวเองมากยิ่งขึ้น
จากพยาบาล กลายเป็น "สถาปนิก" ความฝันนี้เกิดขึ้นตอนไหน อย่างไรก็ไม่ทราบได้
คงจะเป็นผลมาจากคุณพ่อ เห็นงานที่ท่านทำบ่อยๆ เราก็เกิดความรู้สึกชอบ
รู้ตัวอีกทีก็อยากจะทำสิ่งนี้ แต่เมื่อมีฝันมันก็ต้องมีทั้งทำตามฝันได้และตามความฝันไม่ได้
อาจด้วยเหตุผลใดเหตุผลหนึ่งเพียงเท่านั้น ทำให้ต้องลองถามใจตัวเองดูอีกที....
ช่วงมัธยมปลาย เป็นช่วงที่ต้องค้นหาตัวเอง รู้ว่าชีวิตตัวเองต้องการอะไรจริงๆ
แล้วก็คิดว่าตัวเองอยากจะเป็นเภสัชกร เดินหน้าสานฝันเส้นนี้มาก แต่เมื่อไม่สำเร็จก้ต้องหาฝันตัวเองอีกครั้ง
และฝันครั้งนี้จะเป็นความจริงในอนาคตข้างหน้า ลองนั่งคิดดูอีกที มองให้ลึกๆ "ครู" อาจจะเป็นอีกความฝันที่มีอยู่
ลองให้ตัวเองเดินทางเส้นนี้ดู และนี่ก็เป็นการเปิดโอกาสให้ตัวเองอีกครั้ง..
แปลกดีเหมือนกันที่ชีวิตนี้ จะมีความฝันที่หลากหลาย และ ทางสานฝันหลายเส้นทางนี้ ก็มีแค่เราเองจะเป็นคนที่เลือกเดิน
วันนี้ฉันเลือกที่จะเดินตามเส้นทางสายอาชีพ ครู สิ่งที่ถามตัวเองดู ผ่านความฝันที่มากมาย จนกระทั่งมาหยุดที่ตรงนี้
ในระยะเวลาอีกไม่นาน ความฝันที่กำลังสานต่อนี้ก็จะกลายเป็นความจริงได้
"เพราะเชื่อว่า...หากเรานั้นมีฝัน ก็เลือกที่จะทำฝันที่มีได้ ด้วยตัวของเราเอง"
ตามมาเชียร์ว่าที่คุณครู
สู้ๆครับ