"ความฝัน"
มีคน 2 ประเภทมีสิ่งที่เรียกว่า "ความฝัน"
1 คนยึดติดฝัน เป็นคนที่สามารถจินตนาการต่างๆเกินจริง แบบเป็นไปไม่ได้ ไม่รู้สึกตัวว่ากำลังฝันอยู่ หรือที่เรียกว่า "ฝันเรื่อยเปื่อย"
2 คนทำตามฝัน เป็นคนที่สามารถจินตนาการในโลกแห่งความเป็นจริง แบบเป็นไปได้ รู้สึกตัวในการกระทำ หรือที่เรียกว่า "ฝันเป็นจริง"
ตอนนี้ผมกำลังเป็นประเภทที่ 2 คนตามฝัน ที่กำลังจะทำให้ฝันเป็นจริง มีคนๆหนึ่งได้เดินเข้ามาพร้อมกับถือความฝันไว้ในมือ ฝันมันจะเป็นจริงได้เมื่อได้เดินไปถึงปลายทาง บนเส้นทางที่กำลังรออยู่ อาจไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ หรือขวากหนาม แต่เป็นทางที่ผสมปนเปกันไป เดินทางผ่านทั้งทางลาดยาง ทางลูกรัง ทางพื้นทราย ทางก้อนกรวดที่อาจสะดุดล้มได้ทุกเมื่อ บางช่วงเส้นทางก็มีหุบเขา หน้าผา เดินทางต่อมายังคงพบเนินเขาที่รอคอยให้ข้ามพ้นไป และได้พบเจอสิ่งสวยงามระหว่างทาง จนลืมจุดหมายที่ตั้งไว้ตั้งแต่ออกเริ่มเดินทาง เพราะมัวแต่สนใจสิ่งล่อใจรอบข้าง ในขณะที่เราคงเดินไปในทางที่ลำบากและมัวแต่สนใจสิ่งรอบข้างจนทำให้ความฝันนั้นหลุดมือลอยไป หรือหนีเราไป
นี่...เรา
เราพลาด ?
เราลืม ?
ลืมสิ่งสำคัญไปแล้ว ?
เราจะทำอย่างไรให้ความฝันนั้นกลับมา ?
เมื่อเราพลาดไปเราจะไปตามความฝัน และดักความฝันนั้นกลับมา...
เราจะใช้ "เครื่องดักความฝัน" มีลักษณะเป็นห่วงกลมๆ ถักทอเป็นตาข่ายขึงไว้ในวงกลม เหมือนบาสเกตบอล แต่จะอยู่ในแนวตั้งฉาก มีขนาดเท่ากับกำปั้น ห้อยโยงระย้าเข้ากับเส้นด้ายที่ร้อยลูกปัดสีสันสวยงามและขนนก มักจะห้อยอยู่ตามหัวเตียง หรือหน้าประตูบ้าน เพื่อคอยดักจับความฝันและพัดไล่สิ่งชั่วร้ายออกไป
เพียงแต่ผมจะใช้..."เครื่องดักความฝัน" รุ่นพิเศษ
เครื่องดักจับความฝันรุ่นนี้ คือ สองมือ สองเท้า หนึ่งโลกแห่งความคิด หลากหลายการกระทำ
รุ่นนี้ทำออกมาพิเศษนั่น คือ คนที่ตามหาฝันที่หลุดมือหรือหายไปต้องลงมือทำ เริ่มเรียนรู้ เก็บเกี่ยวประสบการณ์ จำเป็นบทเรียน และเดินไปข้างหน้าต่อไป...
ไม่ใช่แค่ความฝันอย่างเดียวที่เราถือมาเพื่อออกเดินทาง...
เพียงแต่มันมีมากกว่านั้น ?
ยังมีสองบ่าที่แบกความหวังของพ่อและแม่อยู่ด้วย...
การที่จะเดินตามความฝันนั้นพร้อมทั้งแบกภาระไว้นั้น มันไม่ง่ายเลย ตอนนี้เป็นเพียงช่วงต้นทาง พอลองหันหลังกลับไป มองเห็นเป็นเพียงหนทางที่มองไม่เห็นทางเข้า เรามาไกลเกินกว่าที่จะย้อนกลับแล้ว พอลองมองไปยังหนทางข้างหน้าก็มองไม่เห็นปลายทาง มีสิ่งเดียวคือเราจะไม่หยุดอยู่กับที่ เดินต่อไปให้เข้าใกล้ปลายทางจุดหมายมากยิ่งขึ้น
...ความฝันที่ถือไว้ในมือ คือ "ครู"
ตอนนี้ความฝันที่เป็นจริงยังเป็นเพียง "นักศึกษาครู" ยังไม่ถึงฝันที่สุด ยังต้องพยายามฝึกฝนตัวเองในการฟันฝ่าเส้นทางนี้ไปให้ถึงจุดหมาย และเราก็จะเข้าไปใกล้คำว่า "ว่าที่คุณครู" และ ในที่สุดเราก็จะไปถึงคำว่า "ครู" แม้ว่าระหว่างทางเราอาจพลาดพลั้ง จนความฝันหลุดมือไป เราก็จะใช้ "เครื่องดักความฝัน" ตามฝันนนั้นกลับมา...
.....Dream Catcher.....
บันทึกเมื่อ 29 มีนาคม 2558 เวลา 20:00
สิ่งที่คุณกำลังทำอยู่คือความฝันของคุณกับพ่อแม่ สู้ๆน่ะ
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านสิ่งดีๆนะครับ สาวเมืองยอง(หละปูน)
พงศธร
แค่ฝันก็น่าสนใจแล้ว
แบบนี้ต้องรีบทำความฝันให้เป็นจริงครับ
มาเขียนอีกนะครับ
ขอบคุณครับ ขจิต ฝอยทอง และฝันจะเป็นจริงอย่างแน่นอนครับ อีกไม่ไกลเกินเอื้อม
ฝันอาจไกล แต่ไม่ได้แปลว่าไปไม่ถึง สู้ๆ ค่ะ