ส่งเสริมการฟื้นฟูสภาพหัวใจ

F: ส่งเสริมการฟื้นฟูสภาพหัวใจ

A: Case MS P/O MVR เหนื่อยอ่อนเพลีย ช่วยเหลือตัวเองได้บนเตียง

G: ได้รับการฟื้นฟูสภาพหัวใจตามโปรแกรม

เกณฑ์การประเมิน

- ได้รับการฟื้นฟูสภาพหัวใจตามโปรแกรม โดยไม่มีอาการผิดปกติขณะออกกำลังกาย ได้แก่

I:1. ก่อนเริ่มโปรแกรมออกกำลังกายทุกครั้งผู้ฟื้นฟูต้องพิจารณาข้อห้ามสำหรับการออกกำลังกายและควรเฝ้าระวังขณะผู้ป่วยออกกำลังกาย และหยุดออกกำลังกายเมื่อมีข้อบ่งชี้

2. โปรแกรมการฟื้นฟูสมรรถภาพหัวใจประกอบด้วย ขั้นตอนย่อยจากระยะต้นซึ่งมีระดับการใช้ออกซิเจน (METs) ต่ำจนถึงขั้นที่สูงขึ้น ซึ่งต้องใช้ออกซิเจนมากขึ้น การให้โปรแกรมตามขั้นตอนจะดำเนินไปอย่างต่อเนื่องช้าหรือเร็วขึ้นกับอาการและสภาพของผู้ป่วย

3. ใช้การออกกำลังกายแบบการเดินเป็นหลัก

4. ในผู้ป่วยโรคกล้ามเนื้อหัวใจตายเฉียบพลัน (post-myocardial infarction) ควรให้ผู้ป่วยออกกำลังกายโดยมีชีพจรขณะออกกำลังกายมากกว่าชีพจรขณะพักไม่เกิน 20 ครั้งต่อนาที ในผู้ป่วยหลังผ่าตัดหัวใจ หรือการรักษาโดยการขยายหลอดเลือดหัวใจด้วยบัลลูน ควรให้ผู้ป่วยออกกำลังกายโดยมีชีพจรขณะออกกำลังกาย

มากกว่าชีพจรขณะพักไม่เกิน 30 ครั้งต่อนาที

5. ระยะเวลาในการออกกำลังกาย (duration) 5-10 นาที ในระยะแรกและค่อยๆ เพิ่มขึ้นได้ 20-30 นาที ความถี่ (frequency) วันละ 2 ครั้ง ขึ้นกับสภาพผู้ป่วย

เป้าหมายของการฟื้นฟูสภาพในระยะที่ 1 คือ ผู้ป่วยสามารถประกอบกิจวัตรประจำวันได้ และทำกิจกรรมหรือออกกำลังกายในระดับ 5 METs ได้

6. การออกกำลังกายเริ่มขยับข้อ แขน ขา, Breathing, เดิน 15 เมตรไป-กลับ

7. เฝ้าระวังข้อบ่งชี้ในการหยุดออกกำลังกาย ได้แก่ อาการมึนงง เซ ซีด เขียว หายใจลำบากคลื่นไส้ เจ็บหน้าอก, ขณะฝึก มากกว่า 120 ครั้ง/นาที, ขณะออกกำลังความดันซิสโตลีลดลงมากกว่า 20 ม.ม.ปรอท นับจากความดันซีสโตลี ขณะพัก

เอกสารอ้างอิง:

คณะกรรมการชมรมฟื้นฟูหัวใจ. (2552). แนวทางการฟื้นฟูสภาพในผู้ป่วยโรคหัวใจ (Cardiac Rehabilitation Guideline). ค้นเมื่อวันที่ 10 กุมภาพันธ์ 2558. จาก http://www.thaiheart.org/images/column_1291454908/RehabGuideline.pdf.

พรศิริ พันธศรี. (2552). พิมพ์ครั้งที่ 3. กระบวนการพยาบาลและแบบแผนสุขภาพ: การประยุกต์ใช้ทางคลินิก. กรุงเทพฯซ บริษัทพิมพ์อักษร จำกัด.

สุระพรรณ พนมฤทธิ์. (บรรณาธิการ). (2543). กระบวนการพยาบาล. พิมพ์ครั้งที่ 2. บริษัท ประชุมช่าง จำกัด: กรุงเทพ