ค่ายภาษาอังกฤษโครงการ EP โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ กำแพงแสน (2)

การเรียนรู้แบบ Active Learning ให้ผู้เรียนได้ปฏิบัติจริงผ่านกิจกรรมการเรียนรู้ภาษาอังกฤษ การเรียนรู้จากสถานที่จริง

ผู้เขียนยังอยู่ที่ดอนหอยหลอด จังหวัดสมุทรสงครามที่บ้านทะเลสีครีม รีสอร์ท กิจกรรมในวันรุ่งขึ้นคือกิจกรรมที่ค่อนข้างหลากหลายมีทั้งการพับกระดาษ Origami ในตอนเช้า และกิจกรรมอื่นๆอ่านเรื่องวันก่อนได้ที่นี่ครับ

กิจกรรม การพับกระดาษ Origami ผู้เขียนให้นักเรียนพับกระดาษที่เป็นภาษาอังกฤษสอนพับกระดาษที่ดร.บัญชา ธนบุญสมบัติ สอนผู้เขียนเอาไว้ ให้ Seth ชาวต่างประเทศลองพับดูด้วย การพับกระดาษ ผู้เขียนได้บูรณาการกับศิลปะโดยไม่ได้ใช้กระดาษสำหรับการพับแต่ให้นักเรียนออกแบบปลาที่พับเสร็จแล้วแทน

ผลงานนักเรียน

นักเรียนเลยได้ Origami ที่หลากหลายมาก ผู้เขียนพบว่า กิจกรรมศิลปะสามารถทำให้นักเรียนที่ค่อนข้างซนบางคนมีสมาธิอยู่กับงานที่ทำ ได้ดีทีเดียว นักเรียนที่เก่งมักเสร็จก่อน ควรมีกิจกรรมเสริมให้นักเรียนได้ทำด้วย

มีกิจกรรมเสริมคือให้นักเรียนออกแบบ Monster แล้วให้นักเรียนเขียนประโยคอธิบาย Monster ของตนเอง ได้ผลนักเรียนพยายามวาดภาพสุดฝีมือแถมเขียนประโยคอธิบายด้วย Sethและ Scott ช่วยตรวจความถูกต้อง พบว่ารูปประโยคผิดจำนวนมาก ที่เห็นข้างบน

เมื่อพบว่านักเรียนเขียนผิดจำนวนมาก เลยให้นักเรียนเขียนเติมประโยคให้ถูกต้องโดยให้นักเรียนเติมข้อความประโยคที่ผู้เขียนเตรียมเอาไว้ โดยให้มีหลายกาล(Tenses) เช่น If I ....you , I ...................หรือ Once upon a time....หรือ I.....................last week. ได้ผล นักเรียนปรับการเขียนประโยคได้ดีกว่าเดิม Seth และScott ช่วยผู้เขียนสอนนักเรียนอ่านและจับใจความของเรื่องด้วย เช่น 3 เรื่องนี้ พยายามให้นักเรียนได้เห็นการเขียน การอ่านจับใจความการใช้กาล(Tense)ในภาษาอังกฤษ

Teacher: Why are you late?
Student: There was a man who lost a hundred dollar bill.
Teacher: That's nice. Were you helping him look for it?
Student: No. I was standing on it.

A: Why are you crying?
B: The elephant is dead.
A: Was he your pet?
B: No, but I'm the one who must dig his grave.

A: Just look at that young person with the short hair

and blue jeans. Is it a boy or a girl?
B: It's a girl. She's my daughter.
A: Oh, I'm sorry, sir. I didn't know that you were her father.

B: I'm not. I'm her mother.

เนื่องจากเป็นนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ต้องไม่ใช้เรื่องที่ยากเกินไป ตอนทำกิจกรรม Running dictation ผู้เขียนใช้เรื่องที่ยากกว่านี้เพื่อให้นักเรียนได้ท้าทางการเรียนของตนเอง

วันนี้มีท่านรองฯอาจารย์ใหญ่และทีมงานมาเยี่ยมนักเรียนด้วย ทุกๆคนมีความสุขดี ได้เรียนรุ้หลายเรื่องเลย

กิจกรรมออกแบบ Dream School ของนักเรียนโดยให้วาดรูปโรงเรียนในฝันแล้วอธิบาย ตอนกลางคืนมีกิจกรรม Mad sports แข่งกีฬาเป็นภาษาอังกฤษเช่นเล่น chair ball ผู้เขียน Sethและ Scott ช่วยกันอธิบายกติกาเป็นภาษาอังกฤษพบว่านักเรียนที่ป่วย พอมาเล่นกีฬาแล้วหายขาดจากการป่วยเลย ขำมาก กีฬาทีสนุกอีกอย่างคือการวิ่งแข่งกันเขียนประโยค

ในวันรุ่งขึ้น มีการทายคำศัพท์ภาษาอังกฤษแต่มีข้อแม้ว่าห้ามบอกคำที่ผู้เขียนกำหนดไว้ ถ้าบอกต้องออกมาให้เพื่อนใบ้คำ การเพิ่มความยากให้มากกว่าเดิมโดยการให้ใบ้ประโยค

เราออกไปเรียนรู้เรื่องนอกห้องเรียนกันด้วยโดยไปดูสถานที่ในดอนหอยหลอดเช่นที่ศาลกรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์ แล้วให้นักเรียนออกมามานำเสนอให้ห้องเรียนเป็นภาษาอังกฤษการใช้คำถามกระตุ้นเกี่ยวกับเรื่องสำคัญมาก เช่นถามว่าดอกไม้ชนิดใดเกี่ยวกับทหารเรือ หมอพร คือใคร ? ไม้ไผ่เขามาทำอะไรที่ชายฝั่งเป็นต้น ได้ผล นักเรียนตอบกันใหญ่เลย ถ้าเป็นไปได้ครูผู้สอนควรใช้คำถามกระตุ้นให้นักเรียนอยากเรียนรู้

วันนี้ผู้เขียนให้นักเรียนเดินอ่านเรื่อง 3 เรื่องรอบห้องเรียนแต่เป็นเรื่องที่ปนกัน ผู้เขียนตัด 3 เรื่องเป็นท่อนๆ แล้วให้นักเรียนมาเขียนเรื่องใหม่ให้สมบูรณ์ นักเรียนจะได้อ่านจับใจความและฝึกเขียน การเรียงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในเรื่องเป็นต้น

ตอนเย็นเป็นเรื่องสนุกเพราะนักเรียนได้ออกไปหยอดหอยหลอดกัน ผู้เขียนขำนักเรียน ด้วยหลายคนเป็นนักเรียนในเมืองไม่เคยได้ลงป่าชายเลน พอเดินลงที่จะไปหยอดไม่กล้าเดินด้วยกลัวหอยบาดเท้า เป้นที่ขำของผู้เขียนมาก

สิ่งสำคัญคือต้องให้นักเรียนได้เรียนรู้หลายอย่างเกี่ยวกับเรื่องชุมชนเรื่องใกล้ตัว เรื่องการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อใเนื่องจากบริเวณที่ไปมีคนทิ้งขยะจำนวนมาก ผู้เขียนเลยเก็บขยะมาทิ้งบนฝั่ง ขยะเป็นขวดเคื่องดื่มชูกำลัง หรือถุงพลาสติกของปูนขาวที่บางคนนำไปหยอดหอย นักเรียนบางคนไม่ทราบว่า ที่ริมฝึ่งมีโคลนและเลนมาก เดินไปมิดเลย กลับมาขำๆกัน

ตอนกินข้าว ผู้เขียน พี่ครูมุก(เครือวัลย์)และอาจารย์วิจิตรา อำนักเรียนว่ากับข้าวมื้อนี้เป็นหอยที่นักเรียนไปหยอดมา นักเรียนสงสัยว่าทำไมมากขึ้นกว่าเดิม บางคนคิดว่าหั่นเป็นชิ้นเล็กๆเลยได้จำนวนมาก ในภาพบนเป็นอาหารทะเลที่เรากินกันทุกวัน

นักเรียนซ้อนเต้นในวันแรก 555

ตอนเย็นมีการแสดงความสามารถพิเศษและมีการเล่มเกม ผู้เขียนเพิ่งทราบว่านักเรียนกลัวเสยงลูกโป่งระเบิด 555 แต่ชาวต่างประเทศของเราก็สู้นักเรียนไม่ได้ ถูกนักเรียนเหยียบลูกโป่งแตกหมดเลย สุดท้ายของวันที่ 3 ก็ถ่ายรูปที่นักเรียนแสดง Talent show ก่อนแยกย้ายกันไปพักผ่อน ขอบคุณมากครับที่เข้ามาอ่าน...

เขียนใน GotoKnow โดย ขจิต ฝอยทอง
ใน khajit's blog