๑๐๑๔ สังคมไร้ควัน ฝันที่ไม่เกินจริง

สังคมไร้ควัน ฝันที่ไม่เกินจริง

<?xml:namespace prefix = o />

การรวมตัวกันของนักรณรงค์เพื่อการไม่สูบบุหรี่

ก็เพราะทุกคนต่างมีความฝันเดียวกันคือ อยากเห็นสังคมไทยปลอดจากพิษภัยของบุหรี่

ทว่าการจะทำให้ความฝันนี้เป็นจริงได้คงไม่สามารถฝากความหวังทั้งหมดไว้กับคนกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง หากแต่เราทุกคนต้องกล้าที่จะลุกขึ้นมาทวงคืนสิทธิพื้นที่ห้ามสูบบุหรี่ดังเรื่องราวที่ คุณสุภาวดี คัมภิรานนท์นักจัดรายการวิทยุยอดนิยมจากอำเภอหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา

คุณสุภาวดีเป็นสื่อมวลชนท้องถิ่นที่อาสาเป็นแนวร่วมรณรงค์เพื่อการไม่สูบบุหรี่ มาตั้งแต่ปี 2554 จนถึงปัจจุบัน เธอได้นำข้อมูลความรู้เกี่ยวกับโทษและอันตรายจากยาสูบมาพูดคุยในรายการวิทยุให้ผู้ฟังได้รับรู้อย่างต่อเนื่องควบคู่กับการบอกเล่าเรื่องราวของผู้คนที่พยายามปกป้องตนเองและคนที่รักจากควันบุหรี่ซึ่งเธอได้พบเจอและรู้สึกประทับใจในความกล้าหาญของคนเหล่านี้ ดังเช่นเรื่องของ “ชายวัยกลางคน"ผู้หนึ่งเป็นเจ้าของร้านตัดเย็บเสื้อผ้าที่คุณสุภาวดีเดินผ่านไปและมองเห็นว่าในร้านมีสติกเกอร์ห้ามสูบบุหรี่แผ่นเล็กๆติดอยู่ จึงเข้าพูดคุยสอบถามจนทราบว่า เดิมชายคนนี้เคยสูบบุหรี่มานานถึง 20 ปีแล้วจู่ๆ วันหนึ่งเกิดอาการไอ เวียนศีรษะ โดยไม่ทราบสาเหตุหลังจากมีอาการผิดปกติได้ประมาณ 3-4 วัน ก็เริ่มตระหนักว่าน่าจะเป็นผลกระทบที่เกิดจากการสูบบุหรี่และโดยที่ไม่ต้องมีใครบอกหรือขอร้อง

เขาสร้างพลังใจให้กับตัวเองด้วยการนำซองบุหรี่ไปวางไว้บนหิ้งพระพร้อมกับตัดใจเลิกบุหรี่ได้ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมาและการที่ติดสติกเกอร์ห้ามสูบบุหรี่ไว้ในร้านก็เพราะไม่ต้องการให้ควันบุหรี่เข้ามาทำร้ายสุขภาพตัวเองและคนในครอบครัวได้อีก อีกรายหนึ่งเป็นเรื่องราวของ“บังแบงก์"พ่อบ้านชาวมุสลิมที่มีลูกเล็กๆ อยู่ 3 คน เขาเปิดร้านรับซ่อมกางเกงซึ่งลูกค้าส่วนใหญ่เป็นผู้ชายและแน่นอนว่าในจำนวนนี้คงมีสิงห์นักสูบอยู่ไม่น้อย แต่คุณสุภาวดีสังเกตเห็นว่าบริเวณฝาผนังร้านจะมีสติกเกอร์ “กรุณางดสูบบุหรี่ภายในร้าน"ติดอยู่โดยรอบ “ผมมีลูกแล้วลูกผมยังเล็ก แค่คนข้างบ้านสูบบุหรี่แล้วควันลอยมาที่บ้านลูกผมก็ไม่สบายแล้วเพราะฉะนั้น ถ้าคนมาที่ร้านผม ผมจำเป็นต้องปกป้องสิทธิประโยชน์ของลูกผม ถ้าคุณจะสูบต้องไปสูบข้างนอกอย่ามาสูบบริเวณใกล้ร้านของผม"

นั่นคือคำตอบที่คุณสุภาวดีได้รับหลังจากถามถึงที่มาที่ไปของสติกเกอร์เหล่านั้นและเจ้าของร้านก็ต้องการให้ลูกค้าปฏิบัติตามเช่นนั้นจริงๆ ไม่ได้แค่ติดไว้เพียงเพื่อประดับร้าน ด้วยเหตุผลสำคัญคือต้องการรักษาอากาศบริสุทธิ์ให้กับลูกๆ อันเป็นที่รักของเขา รายสุดท้ายเป็นเรื่องราวของคุณมานพ แซ่ลิ่ม เจ้าของกิจการเพชรแมนชั่น กับความตั้งใจสร้างห้องพักปลอดบุหรี่ 100% ทั้งๆ ที่รู้ดีว่าในเขตอำเภอหาดใหญ่ ลูกค้าส่วนหนึ่งจะเป็นชาวมาเลเซียซึ่งนิยมสูบบุหรี่จัดมาก ทว่าคุณมานพก็ยังยืนยันที่จะสร้างหอพักนี้ให้เป็นพื้นที่ไร้ควันบุหรี่อย่างแท้จริงโดยไม่กลัวว่าจะต้องสูญเสียลูกค้าชาวมาเลเซียเลยแม้แต่น้อย “ดิฉันเข้าไปในเพชรแมนชั่นและเห็นสติกเกอร์งดสูบบุหรี่ เลยถามคุณมานพว่าที่ติดสติกเกอร์ไว้หมายถึงเฉพาะบริเวณห้องรับแขกหรือคะ คุณมานพตอบว่า เปล่าครับ ผมตั้งใจทำแมนชั่นปลอดบุหรี่

100 % ดิฉันฟังแล้วก็มองหน้าเขา โม้หรือเปล่า ไม่เชื่อหรอก แต่เขาชี้ให้ดูกล้องบนฝาผนังที่คอยจับ ถ้าใครสูบจะถูกปรับ เพราะถือว่าติดสติกเกอร์แล้ว ดิฉันก็บอกว่า เดี๋ยวคนเดินขึ้นไปในห้องคุณก็ต้องสูบ เขาบอกไม่ครับ เพราะผมไม่มีที่เขี่ยบุหรี่ในห้อง และลูกค้าที่เขามาในแมนชั่นของผมทุกคนต้องทราบกติกาว่า ที่นี่ปลอดบุหรี่ 100% ดิฉันถามต่อว่า คุณเพิ่งเปิดแมนชั่นใหม่แล้วไม่แคร์ลูกค้ามาเลเซียหรือ เขาบอกว่าผมยอมสูญเสียลูกค้ามาเลเซีย ผมยอม เพราะต้องการให้ลูกค้าที่เข้ามาในแมนชั่นผมไม่ได้กลิ่นบุหรี่กลับไปดิฉันมีความรู้สึกว่า จะมีคนแบบนี้สักกี่คนที่คิดถึงประโยชน์ของส่วนรวมมากกว่าส่วนตัวฉะนั้นข้อมูลแบบนี้ทำให้ดิฉันนิ่งนอนใจไม่ได้ ต้องนำมาเผยแพร่ผ่านรายการวิทยุที่ตัวเองจัดอยู่" คุณสุภาวดีบอกเล่าด้วยน้ำเสียงสดใส มีชีวิตชีวา เพราะเรื่องราวของคนเหล่านี้คือแรงผลักดันสำคัญที่ทำให้เธอยังคงมุ่งมั่นทำหน้าที่สื่ออาสาเพื่อการไม่สูบบุหรี่ต่อไป และในวันนี้ความตั้งใจดีของเธอก็เริ่มผลิดอกออกผลให้ชื่นใจแล้ว เมื่อพบว่ามีผู้ฟังรายการ 2 คนเลิกบุหรี่สำเร็จ จากการได้รับฟังข้อมูล เรื่องราว รวมถึงกำลังใจที่ส่งผ่านไปทางคลื่นวิทยุอย่างต่อเนื่องมาหลายปี เป็นความภาคภูมิใจยิ่งสำหรับสื่อมวลชนท้องถิ่นตัวเล็กๆ คนหนึ่ง ที่ไม่ได้มีชื่อเสียงโด่งดังมากมายเหมือนสื่อกระแสหลัก แต่เพราะคนตัวเล็กๆ

เหล่านี้มิใช่หรือที่เปลี่ยนแปลงโลกมานักต่อนักแล้ว

</b>

………………………………..

ดังนั้น จึงไม่สำคัญว่าคุณจะเป็นใคร ทำอาชีพอะไร มีฐานะร่ำรวย ยากจน หรือมีความรู้สูงส่งต่ำต้อยแค่ไหนขอเพียงคุณเห็นด้วยกับการไม่สูบบุหรี่ และมีความกล้าหาญที่จะลุกขึ้นมาปกป้องตัวเองครอบครัว หรือคนที่คุณรักจากพิษภัยของมัน

ขอเพียงเท่านี้ก็ช่วยสร้างสังคมปลอดบุหรี่ให้เป็นจริงได้แล้ว

ศูนย์วิจัยและจัดการความรู้เพื่อการควบคุมยาสูบ(ศจย.)

ข้อมูลโดย: หริสร์ ทวีพัฒนา

www.trc.or.th

[นงนาท สนธิสุวรรณ]

[ศุภฑิต สนธินุช]

ขอบคุณครับ สำหรับความรู้ดีๆ และการช่วยรณรงค์ปัญหานี้ครับ

[ขจิต ฝอยทอง]

ชอบใจอยากให้มีสังคมแบบนี้มาก

คนจะได้ห่างไกลจากควันบุหรีครับ

ขอบคุณมากๆครับ

[ศูนย์วิจัยและจัดการความรู้เพื่อการควบคุมยาสูบ (ศจย.)]

ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามค่ะ