บ้านดำ...เชียงราย...กับครู...คำบรรยายที่ทรงพลัง...หน้ากากของศิลปะ (2)


"...ได้แต่ฝากความคิดของฉันเอาไว้ เผื่อวันไหนเธอผ่านมา เห็นที่เดียวกันนี้ เธอจะนึกขึ้นได้ว่า เคยมีคนนึงยืนข้างเธอ อยู่ตรงนี้เสมอตลอดมา..." อ้างอิง http://sz4m.com/t5769..... อ่านต่อได้ที่: https://www.gotoknow.org/journals

...เป็นถ้อยคำจากบทเพลง "ความคิด" ของคุณแสตมป์ ที่ผมชอบมากๆ อีกเพลงแห่งห้วงความจดจำ

เช้าก่อนไปทำงานวันนี้ ได้ค้นหาข้อมูล "ระบบสุขภาพ"

เผอิญไปเจอ ... www.facebook.com/Dr.KomatraChuengsatiansup...ครูของผมเอง โดยบังเอิญ (1)

ที่ท่านได้ไปบ้านดำ...เมื่อเดือน พฤศจิกายน 2555...ท่านไปวิจัยบ้านดำ

ตอนท่านอาจารย์ถวัลย์ ยังมีชีวิตอยู่

แต่ผมไปบ้านดำ ตอนท่านอาจารย์ถวัลย์ จากโลกนี้ไปแล้ว...บังเอิญ (2)


ครูไปทำวิจัย...ผมก็ไปทำวิจัยให้ครูอีกท่านหนึ่ง

นับเป็นคนละวาระ...กับสถานที่เดียวกัน

ยังระลึกถึงครูอยู่เสมอ...เสี้ยวหนึ่งของชีวิตของผม

ที่มีโอกาสเป็นลูกศิษย์ครู....มหัศจรรย์มากๆ

และขอบคุณครู...ที่ผมขอลงรูปถ่าย และถ้อยคำบรรยายของครู

ไว้กับบันทึกนี้ของผม


ขอบพระคุณสำหรับความกรุณา...ความฝันที่ให้ผม...

ถึงแม้ผมไม่ได้ฝันนั้นเป็นของขวัญ...(หนีฝัน)...

แต่ปลายทางความจริงและความฝัน เป็นการช่วยเหลือผู้อื่นนั้น...ผมได้ทำและยืนหยัดที่จะทำเสมอๆ

กราบระลึกถึงพระคุณที่ครูให้ผมเสมอมานะครับ

#####


ชักภาพเป็นที่ระทึกกับศิลปินอหังการ ถวัลย์ ดัชนี

บ้านดำ โรงแสดงสันดานมนุษย์ เรือนเล็กที่ประดับประดาสวยงามอยู่ด้านหน้านั้น ไม่ต่างจากหน้าฉากของมนุษย์...

หากมองผ่านทะลุเปลือกนอกไปได้ โรงเรือนหลังใหญ่ที่หลบอยู่ด้านหลังก็คือที่พำนักอาศัยของกิเลส ตัณหา อุปาทานของมนุษย์ ที่มีเปลือกนอกที่สวยงามมาประดับประดาบดบังไว้

เรือนเล็ก บดบังเรือนหลังใหญ่
ฐานของเรือนหลังเล็กเป็นสีขาว
ในขณะที่เรือนหลังใหญ่มีฐานเป็นสีดำ
เรือนหลังเล็กตกแต่งงดงามอ่อนช้อยชวนหลงไหล จนลืมไปว่าเป็นหน้าฉาก เหมือนการเสพงานศิลป์ซึ่งหากติดอยู่กับความงามก็เข้าไม่ถึงและไม่ได้เห็นกิเลสตัณหาในกมลสันดานของตนเอง

บ้านดำ ดำทมึนมืดมิด ที่หลบตัวอันมิดชิดของกิเลสมนุษย์

ความงามที่ลึกลับ

ครุฑยุดนาค ตามการตีความของอาจารย์ถวัลย์

เสพ กิน บริโภค อย่างไม่จบไม่สิ้น คือสันดานมนุษย์

ในดงกิเลสตัณหา มีพุทธะปรากฏ

สะอาด สว่าง และสงบ พร้อมที่จะตื่นรู้และเบิกบาน

ส้วม ที่สำหรับ "ขี้และเยี่ยว" เรื่องธรรมชาติธรรมดาที่กลายเป็นสิ่งปรุงแต่ง

ทั้งอหังการและอลังการ

ความงามที่ไม่ปฏิเสธกิเลสตัณหาอันเป็นธรรมชาติของมนุษย

หัวควายไบซันที่ปูอยู่กับพื้น ในห้องเขาสัตว์ที่เรามีโอกาสไปนั่งสนทนากับอาจารย์ถวัลย์ ดัชนี
อาจารย์เล่าว่า เที่ยวซื้อหาหัวควายมาสะสม พอสะสมหัวควาย (Bull) มากๆ เพื่อนๆ ก็เรียกแกว่า Bullshit artist ต่อมาซื้อหาเขาสัตว์ (Horn) มาสะสม เพื่อนๆ ก็เลยเรียกแกว่า Horny artist

ศิลปินอหังการ ผู้ปอกเปลือกสันดานมนุษย์ให้เห็นถึงก้นบึ้งแห่งกิเลส ตัณหา อุปาทาน


หมายเลขบันทึก: 586852เขียนเมื่อ 27 กุมภาพันธ์ 2015 17:03 น. ()แก้ไขเมื่อ 27 กุมภาพันธ์ 2015 17:12 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (6)

ศิลปะ คือ สิ่งสะท้อนความละเอียดอ่อนของจิตใจสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าคน...ครับ



ท่าน อจ. ดร.นพ. โกมาตร จึงเสถียรทรัพย์ กับ ท่าน อจ. ถวัลย์ ดัชนี ..... สุดยอดของ "ความเป็นมนุษย์" และการพัฒนาชุมชน ทั้งคู่ นะคะ ... เช่น เครื่องมือ 7 ชิ้น ที่ใช้ทำงานกับชุมชน..นะคะ


ขอบคุณ บันทึกดีดีนี้ค่ะ


ชอบใจบ้านดำอาจารย์ถวัลย์ อลังการมาก

ผมพลาดที่จะได้เป็นลูกศิษย์อาจารยฺโกมาตร ตอนงานเครือข่ายผู้นำสุขภาวะ คศน ครับ

อาจารย์ยังมีแกลลอรี่ภาพวาดต่างๆให้ชมที่ร้านครัวศิลปะเชียงรายค่ะ

สวยงามมากๆค่ะ ขอบคุณที่นำมาให้ชมนะคะ

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท