"หล่อน"..นั่งจมอยู่ใต้แสงไฟ..ดวงนี้..ในมุมมืดที่สว่างเพราะแสงไฟ...
"เสียง"....ที่ยินในค่ำคืนวันนี้..ไม่เหมือนเมื่อวันวาน...(ที่แตกต่างไป)..
"เสียง"...นี้ไง..จากใจ..ในธรรมชาติ..ที่..เราๆเข้าไม่ถึง.....
"เสียง"..กบเสียงเขียด..เสียงลม..ครางอู้..ลู่กิ่งไม้...
"เสียง"..ในความมืด..ที่เหมือนความสงบ..ที่มีเสียง..เป็นเครื่องบ่งบอก..ความเงียบ..
"เสียง"..ไม่เงียบ..จะบอกความสงบ..ได้อย่างไร..
" เสียง"..กบ..เสียงเขียด..เสียงหริ่งหรีด..กรีดร้อง..ก้องอยู่กับสายลมแรง..
"เสียง"..เมื่อวันวาน..ในนาข้าว..เสียงเครื่องปั่นไฟ...
"เสียง"เงียบลง..เมื่อ..น้ำเต็ม..นา..เพราะเครื่องสูบ..
"เสียง"..ที่เงียบไป..จากใจ..เพราะหยุดเรียกร้อง..
" เสียง"..หายไปจากหู..เพราะ..หูหนวก..ด้วย..หนวก..หู..
"เสียง..หนอเสียง..เหมือน..ทางเบี่ยง..ที่วิ่ง..วนเวียน...อยู่กับ...ใจ"
"เสียงที่เกิดเป็นภาพ..เมื่อโยน..ก้อนหิน..ลงน้ำ..เกิด..วงกว้างๆสะท้อน..เป็นภาพ..ไม่นิ่ง..แล้วเลือนหายไป.."
"หล่อน"..ปิดไฟ..มุมสว่าง..มุมมืด..นั้นอยู่..เป็นกับดัก..ในใจ..เหมือนกบเขียดที่ร่ำร้อง..หาความเข้าใจ..จาก..ตน.
ในแกลลอลี่ชีวิต..วันนี้..
บัวบาน...เหนือน้ำ...ภาพนิ่งปราศจาก"เสียง"กับแกลลอลี่..ชีวิตวันนี้...?
Ummmh, is this a sign (saying 'YouTube Here I come')?
Seriously, one sees chaos and order when s/he stands still. Peace is often observed in a moment when one is detached from chaos and order -- which is our 'changing world'.
PS. I can see other 5 stanzas on sight, smell, taste, touch, 'citta' or 'mind' as we often see in the Tipitaka suttas where the Buddha explained the deeper Dhammas ;-)
อยากใช้คำนี้.."ขอบใจ" คุณSr...ที่ได้ยินเสียง..ธรรม..(ชาติ)..
โลกนี้ไม่มีอะไรได้มาง่ายดาย
ใจ สู้หรือเปล่า
ไหว ไหมบอกมา
โอกาส ของผู้กล้า
ศรัทธา ไม่มีท้อ
.... คิดถึงยายธี นะคะ
วันนี้คุณยายธีเน้นเรื่องเสียง ชวนให้คิดเหมือนกันค่ะว่าตนเอง เคยไหมที่อยู่ในความเงียบสงบอย่างแท้จริง ตอบได้ว่าเคยเหมือนกันตอนที่หลับสนิทและไม่ฝันไม่ได้ยินแม้เสียงแห่งธรรม(ชาติ) ช่วงสั้น ๆเท่านั้นเองจริง ๆ... สรุปเองว่านั่นคือช่วงแห่งความสุข สี่ในห้า ของแต่ละวันเป็นช่วงที่มีเสียงให้ได้ยินตลอดเวลา แต่ก็ไม่หมายความว่าเป็นทุกข์หรอกนะ แต่ไม่สุขเท่ายามเงียบสนิท
(ยายธี.).หลับสนิทและไม่ฝันมาเป็นเวลา..นาน..จนเกือบลืม..ความฝัน..ที่ดีรึร้าย..ฝันไม่เป็น..หลับสนิท..ไม่ยินได้..นั้น..เป็นสุข..จริงๆค่ะคุณGD.....ตั้งแต่คนใกล้กายตายจากไป..ช่วงเวลานั้นเริ่มหายไป..
สวัสดีค่ะ..ดร.เปิ้ล..ยายธี..ต้องเตือนตน..อยู่เสมอ..อิอิ..ว่า"สู้รึเปล่า"..เพราะเป็นคนขี้แพ้..ตีตนก่อนไข้เสมอ..อ้ะะๆๆ..คุณหมอ..สบายดี..นะเจ้าคะ...ยายธีค่ะ...
ดอกบัวสวยมากๆเลยครับคุณยาย
ชอบใจๆ
เอามาต้มกะทิสายบัวเลยครับ
เป็นเสียงในใจของผมด้วยครับ
เสียงของธรรมชาติ ในความเงียบนั้นไพเราะและงดงามมากค่ะคุณยาย
ทำให้คิดถึงวันเวลาที่ไปนั่งเล่นในป่า ได้ยินเสียงป่าที่เสนาะหู และ กลิ่นป่าหอมสดชื่น
บันทึกนี้ดูเหงาๆ นะคะ คุณยายดูท่าจะอยู่ฉลองปีใหม่ที่เมืองไทยใช่มั๊ยคะ
...เสียงจากธรรมชาติ...ฟังไม่เคยเบื่อนะคะ