นั่งสมาธิ อยู่ก็บ่อย ...มาวันนี้ เพิ่งรู้รสชาติที่อยู่ลึก ๆ ภายใน


การนั่งสมาธิเป็นอิริยาบทหนึ่งในสองอิริยาบทหลัก ที่เรียนจากสถาบันพลังจิตตานุภาพ

จำที่หลวงพ่อวิริยังค์ท่านพูดไว้ในใจเสมอว่า...การทำสมาธินั้นเป็นการสะสมพลังจิต เพื่อนำพาชีวิตของเราไบในทุกภพทุกภูมิ

..

ยิ่งข้าพเจ้าเชื่อในภพในชาติ...ทำไห้ข้าพเจ้าเกิดความรู้สึกที่อยากทำสมาธิมากขึ้น มันเป็นความรู้สึกส่วนตัวที่ข้าพเจ้ารู้สึกเช่นนั้นจริง ๆ

..

การนั่งสมาธิ ครูสมาธิที่สอนบอกว่า...ท่านั่งสมาธิแบบนี้ เป็นต้นฉบับขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ที่องอาจ กล้าหาญและสง่างามมาก เพราะอะไรน่าหรือ? ท่านั่งขัดสมาธิขาขวาทับขาซ้าย มือขวาทับมือซ้าย กายส่วนบนตั้งตรง เป็นช่วงท่าที่รบทัพชิงชัยต่อกรกับข้าศึก ที่เรียกว่า "กิเลส" นั่นเอง

ครูสมาธิบอกว่า....การทำสมาธินั้น ต้องทำต่อเนื่อง และมีรูปแบบที่ชัดเจน จึงจะเห็นผล

..

รูปแบบการนั่งสมาธิ ที่ข้าพเจ้าเรียนและฝึกมีดังนี้

นั่งในท่าที่สบาย...นั่งขัดสมาธิดู ปรากฏว่านั่งได้ไม่นาน จึงเปลี่ยนมานั่งพับเพียบแทน ที่สำคัญตัวตั้งตรง และหลับตาโดยไม่ฝืนหลับ ไม่เกร็ง

ก่อนนั่งสมาธิให้พูดอธิษฐาน ดังนี้

ข้าพเจ้าระลึกถึง

คุณพระพุทธเจ้า คุณพระธรรม คุณพระสงฆ์

คุณบิดมารดา คุณครูบาอาจารย์

จงมาดลบันดาลให้ใจของข้าพเจ้า จงรวมลงเป็นสมาธิ

พุทโธ ธัมโม สังโฆ , พุทโธ ธัมโม สังโฆ , พุทโธ ธัมโม สังโฆ

พุทโธ พุทโธ พุทโธ

ต่อจากนั้น.... หลับตาลง บริกรรม"พุทโธ" และตั้งฐานจิต ประมาณสองหรือสามครั้ง

และถามในใจว่า "ใครคือผู้รู้" แล้วให้บริกรรม "พุทโธ" ต่อ

นั่งจนครบเวลาที่กำหนด 30 นาที.......แล้วค่อย ๆ ลืมตา พร้อมกับแผ่เมตตา ดังนี้

..

สัพเพ สัตตา สะทา โหนตุ , อะเวราสุขะชีวิโน

ขอให้สัตว์ทั้งหลาย จงเป็นผู้ไม่มีเวรต่อกันและกัน

จงเป็นผู้ดำรงชีพอยู่เป็นสุขทุกเมื่อเถิด

กะตัง ปุญญัง ผะลัง มัยหัง, สัพเพ ภาคี ภะวันตุ เต

ขอให้สัตว์ทั้งสิ้นนั้น จงเป็นผู้มีส่วนได้เสวยผลบุญ

อันที่ข้าพเจ้าได้บำเพ็ญแล้วนั้นเทอญ

..


รสชาติที่อยู่ลึก ๆ ภายใน จากการนั่งสมาธิที่ข้าพเจ้าสัมผัสได้

วันแรก ....งง!! งง!!......... กับรูปแบบของการอธิษฐาน เพราะเพิ่งเคยเห็นครั้งแรก

ยังงง!! กับการบริกรรม"พุทโธ" ที่สำคัญไปกว่านั้น "ใครคือผู้รู้" งงมาก ๆ ถามเองและก็ตอบเองว่า...ก็หลวงพ่อวิริยังค์งัย!! เพราะท่านย่อสิ่งที่ท่านปฏิบัติมาทั้งชีวิตของท่าน มาให้พวกเราได้เรียนแค่ 200 ชั่วโมงก็เห็นผล....คิดในใจต่อ ...ช่างน่าเลื่อมใส และศรัทธาในตัวของหลวงพ่อมาก ๆ ...

จริง ๆ แล้ว การถามในใจว่า "ใครคือผู้รู้นั้น" ให้ถามเพื่อเป็นคำถามเท่านั้น ไม่ต้องตอบ....และสุดท้ายคำตอบจะปรากฏให้เรารู้เอง

...ข้าพเจ้าช่างเบาปัญญาซะเหลือเกิน.... คิดเช่นนั้นจริง ๆ (หลังจากที่ ตอบคำถามทุกครั้งเมื่อตั้งคำถามไว้ในใจ 2-3 วัน แรกที่เริ่มฝึก)

..

วันนี้ ...ข้าพเจ้ารับรู้รสชาติของการนั่งสมาธิแล้วละ!!...มันเป็นความรู้สึกเฉพาะตัว ที่ข้าพเจ้ารับรู้และสัมผัสได้

ข้าพเจ้าบอกกับตัวเองว่า....สิ่งที่ข้าพเจ้าได้ ...จะเอาอะไรมาแลกก็ไม่ยอม...

เพราะสิ่งที่ข้าพเจ้าได้นั้น คือ... "อริยะทรัพย์"

........หากอยากได้...ต้องค้นหาเอง

หมายเลขบันทึก: 575281เขียนเมื่อ 28 สิงหาคม 2014 12:43 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 เมษายน 2015 23:46 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (5)

ขอร่วมอนุโมทนาบุญในธรรมปฏิบัติที่มุ่งมั่นด้วยศรัทธาเช่นนี้ค่ะ..ชวนสมาชิกในครอบครัวร่วมบำเพ็ญด้วยนะคะ...ขอบคุณที่นำมาแบ่งปัน

สาธุๆๆ...อริยทรัพย์...ค้นพบ..ได้ด้วยตนเอง...(ขอให้..ท่านและทุกๆท่าน..สามารถเห็น...สัจจธรรม..อันเป็นจริง..ในตัวตน..อนิจจัง..ทุกขัง..อนัตตา).....

สาธุๆๆครับ

ฝึกทุกๆๆวันจะมีสมาธิมาก

ขอบคุณครับ

-สวัสดีครับ

-ตามมาให้กำลังใจครับ

-การฝึกสมาธิทำให้จิตใจสงบ..

-ยินดีในความตั้งใจนี้ด้วยนะครับ

ห่างหายจากการนั่งสมาธินานเหลือเกินค่ะ ใจไม่นิ่งเลย อ่านแล้วมีความรู้สึกดีจริง ๆ อยากกลับมานั่งสักครั้ง 

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท