วันนี้เป็นวันที่ต้องเรียกสติมาควบคุมอารมณ์บ่อย เริ่มตั้งแต่ตื่นนอนเลย เหตุเพราะความขี้เกียจที่ได้หยุดพักสองวัน ได้นอนตื่นสายไปสองวัน กิเลสเลยเกาะให้ติดสุข นอนบิดตัวไปมาหลังนาฬิกาปลุกสักพักใหญ่ และก้อดที่จะบ่นพึมพำว่า "ขี้เกียจจังโว้ย" ให้คนข้างๆรำคาญพาลตื่นขึ้นมาอีกคน
จะเรียกว่าสติหรือะไรดีที่ชวนให้ตัดสินใจลุกขึ้นจากเตียงเพื่ออาบน้ำเตรียมตัวไปทำงาน พอเปิดประตูห้องนอนเท่านั้นก็ต้องสัมผัสกับอากาศร้อนวูบข้างนอก
ให้รู้ว่าวันนี้ต้องผจญกับความร้อนอบอ้าวอีกวัน..และอุ้มปลอบเจ้าทอฟฟี่ให้เฝ้าบ้านอย่างเคย
.................
ระหว่างเดินทางรถติดมากผิดปกติ ค่อยขยับไปทีละนิด รถราเยื้อแย่งเพื่อจะไปก่อนคันอื่น บางคันแม้จะแซงได้เพียงคันเดียวก็ขอแซงเหลือบมองดูเวลา น่าจะถึงที่ทำงานก่อนแปดโมง เลยยอมให้รถเบียดปาดหน้าไปคันหนึ่ง
เขาคงจะรีบ
ที่ทำงานเขาคงอยุู่ไกล
ปล่อยให้อีกคันปาดหน้าแซงอีก...
ระหว่างค่อยๆขยับตาม คันหลังที่คงตามมานาน บีบแตรไล่
เราปล่อยให้คันอื่น แต่คันที่ตามหลังคงไม่พอใจ...
..................
ถึงที่ทำงานก่อนแปดโมง 15 นาที ทีมงาน 2 คนโทรมาลางานครึ่งวันเช้า ด้วยเหตุรถติด
ต้องตอบกลับไปว่าต้องมาให้ได้นะ เพราะวันนี้ปิดตัวเลข งานคงมาเยอะแน่ๆ
บางคนต้องรีบกินข้าวอย่างรีบเร่งเพราะใกล้เวลาเข้างานแล้ว
...................
เย็นย่ำค่ำแล้ว...
วันเริ่มต้นของการทำงาน บางคนขอลากลับก่อนด้วยติดธุระจำเป็น แม้จะพูดตอนเช้าว่าให้ช่วยกันทำ โอ ที
เขาคงมีธุระจริงๆ ยังดีที่มาบอก
ดึกแล้ว บางทีมงานยังอยู่ บางทีมก็เริ่มกลับ
ผ่านไปอีกวัน วันจันทร์
วันทำงาน
พบกัน วันพรุ่งนี้
วันอังคาร
พุธ
พฤหัส
ศุกร์
เสาร์ อาทิตย์
จันทร์
วันทำงาน....
.................
28 เมษายน 2557
พ.แจ่มจำรัส
แล้วก็ผ่านไปได้ วันต่อไปก็ชินละนะคะ
งานทำแล้วคิดว่ามีความสุข
ทำให้เราอยากทำงานครับ
สู้ๆๆครับ
ส่งกำลังใจให้ค่ะ
ขอบคุณทุกท่านครับ
แล้วชีวิตก็หมุนเวียนเปลี่ยนไปครับ
.... งานทำให้เราไม่เหงา และเป็นงานที่มีความสุขนะคะ ...