“ดีจังเลย ได้เห็นดวงอาทิตย์อีกวันแล้ว...” (2-155)


จะว่าไปแล้ว... เราควรดีใจเมื่อมีโอกาสได้ตื่นลืมตาขึ้นชื่นชม..."ดวงอาทิตย์" อีกวันหนึ่ง เพราะเราไม่อาจแน่ใจได้เลยว่าเราจะมี "วันพรุ่งนี้" วันที่ได้เห็นดวงอาทิตย์ส่องสว่างอีกครั้้งและอีกครั้ง...

เมื่อเช้าได้พาหลานสาวขึ้นรถไฟฟ้าบีทีเอส ระหว่างนั่งมองออกไปนอกหน้าต่าง ฉันเห็น "ดวงอาทิตย์" สีส้มกลมเกลี้ยง สีสันเจ้าส้มลูกนั้น หวานละมุนละไม...แทรกลึกซึมซาบลงไปที่เนื้อหัวใจ

 

พลัน...ความทรงจำเกี่ยวกับเด็กหญิงคนหนึ่งก็ผุดพราย  มันนานแล้ว...ตั้งแต่ฉันยังเป็นนักศึกษาพยาบาล...

 เธอเป็น "คนไข้" ตึกเด็กโรคเลือด อาการทรงๆ ทรุดๆ สามวันดีสี่วันไข้ เธอไม่มีพ่อ(อืม...ต้องมีสินะ แต่พ่อเธอไม่เคยมาเยี่ยม) มีแต่แม่ที่ทำงานก่อสร้าง ซึ่งไม่ค่อยได้มาเยี่ยมเธอบ่อยนัก ด้วยต้องทำงานเพื่อหาเงินมาเป็นค่ายาของเธอ

จำได้ว่าเธอเป็นเด็กหญิงตัวผอมบาง ผิวซีดเซียว เงียบขรึม ขี้อายและมีท่าทางหวาดกลัวอยู่เสมอ เธอมักรอคอยและถามถึงวันที่แม่จะมาเยี่ยมเธอ...

 วันนั้นอาการของเธอดีขึ้นและร้องขอให้พาเธอออกมาเดินเล่น

ฉันตามใจ พาเธอและเพื่อนคนไข้เด็กๆของเธออีก 2-3 คนออกมาเดินเล่นด้วยกัน

 เด็ก ก็คือ เด็ก

คือ ความไร้เดียงสา คือความรักความอบอุ่น

เด็กคือ...ของขวัญแห่งมวลมนุษยชาติ

 เช้าวันนั้น เด็กทุกคนเบิกบาน หัวเราะเสียงดัง แววตาตื่นเต้น แต่ฉันได้ยิน...เสียงพึมพำเบาๆ ของเธอว่า...

 “ดีจังเลย ได้เห็นดวงอาทิตย์อีกวันแล้ว...”   

 

 

 น้ำเสียงบ่งบอกความสุขความพอใจ แต่ดวงตาของเด็กน้อยสดใสเจิดจ้ายิ่งกว่า ช่างเป็นดวงตาที่สุกใสเหมือนดวงดาวที่สกาวในเดือนมืด

 

จะว่าไปแล้ว... เราควรดีใจเมื่อมีโอกาสได้ตื่นลืมตาขึ้นชื่นชม..."ดวงอาทิตย์" อีกวันหนึ่ง เพราะเราไม่อาจแน่ใจได้เลยว่าเราจะมี "วันพรุ่งนี้"  วันที่ได้เห็นดวงอาทิตย์ส่องสว่างอีกครั้้งและอีกครั้ง... 

 คิดคำนึงเรื่อยเปื่อยต่อไปว่า...

เด็กเล็กเพียงนี้ได้เรียนรู้ถึง “สัจธรรม” แห่งชีวิตนี้ได้อย่างไรนะ  คงเพราะเจ้าความเจ็บป่วยทุกข์ใจ ทั้งโรคกายและโรคใจนั้นแน่ๆ เลย

ฉันยิ้ม... ก้มลงไปจับมือบอบบางของเธอนิ่งนาน ส่งความรักและพลังใจทั้งหมดที่มีอยู่ในหัวใจให้แก่เธอ...เธอยิ้มและบีบมือฉันแน่น  “ชอบ วันหลังมาดูอีกนะ” เธอกระซิบบอกเบาๆ

 ฉันยิ้มอยู่นานกับความทรงจำนั้น...หันไปบอกหลานสาวที่นั่งข้างๆกันว่า

 “ดีจังเลย ได้เห็นดวงอาทิตย์อีกวันแล้ว...”   

หมายเลขบันทึก: 564321เขียนเมื่อ 20 มีนาคม 2014 23:32 น. ()แก้ไขเมื่อ 18 เมษายน 2014 17:45 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (30)

น่ารัก ใสๆ นะคะ

พรุ่งนี้ก็เช้าแล้ว ดวงตะวันรอเราไปชมทุกวันค่ะ

ราตรีสวัสดิ์นะคะ ชอบจัง .... หวังว่าพรุ่งนี้จะได้ตื่น ชมพระอาทิตย์และโลกที่ยังสวยงามค่ะ

...พระอาทิตย์สวยงามมากๆนะคะ

สวัสดีพี่ Bright Lily ค่ะ

พรุ่งนี้ก็เช้าแล้ว ดวงตะวันรอเราไปชมทุกวัน... จริงค่ะ :)

สวัสดีค่ะ ทพญ.ธิรัมภา

ดีจังเลยยยยยย ...
ที่ได้มีโอกาสชมพระอาทิตย์และโลกที่ยังสวยงาม...

สวัสดีค่ะพี่ ดร. พจนา แย้มนัยนา

โลกสวยงามเสมอ เพราะใจของเรา...สงบสุข นะคะ ;)

ชอบมองดวงอาทิตย์ ยามเช้าเช่นกันครับ ดูสดใส

ขณะเดียวกัน ก้ชอบมองดวงอาทิตยืเวลาพลบค่ำ ที่ดูเหงาๆ ที่จำต้องจากลาไป

ขอบคุณบันทึกสดใสๆนี้ครับ

เป็นภาพสวยเหมือนในอุดมคตินะครับ.. โลกด้วยด้วยสรรพสิ่ง ที่สร้างสรรค์ ให้ชีวัน ดำเนินไปตามกติกาของกฏแห่งวัฏ (เวียนวน) ของดวงอาทิตย์ เช้า เที่ยง เย็น ค่ำ..อันที่จริงตะวันมิได้เคลื่อนไหว ย้ายย่างแต่อย่างใด..เพราะสายตาและมุมมองสมองเราเห็นเช่นนั้น เราจึงเชื่อสายตา..โลกต่างหาก ที่ดูทรมานเราอยู่เสมอ

เนื่องจากมันหมุนวน จนเราเปลี่ยนแปลงภายในร่างกาย เกิด แก่ เจ็บป่วย และม้วยมรณา..เหมือนเรามีกาย มีใจ เราก็โทษโรค โทษเวรกรรม โทษโชคชะตา ดวงดาว หรือใครๆ ที่ทำให้ชีวิตเราประสบสิ่งต่างๆ..จนไม่เห็นความจริงแท้..พาลไปเชื่อ ไปบำลัดด้วยวิธีไสย์ เพื่อให้รอดพ้น.. กลไกการอยู่รอดถาวรคือ การเข้าใจกาย เข้าใจใจ และเข้าใจธรรมชาติ (โลก) ที่เราอาศัยอยู่.. อย่างไรก็ตาม โลก ตะวัน และสรรพสิ่ง ยังยิ่งใหญ่และน่าชมต่อสรรพชีวิตเสมอครับ

ภาพงามมากๆค่ะ เป็นรุ่งอรุณแห่งความหวังดีๆนะคะ...

เมื่อเช้าตื่นมาเห็นจันทร์ค้างฟ้าอยู่จ้ะ...อาทิตย์อยู่คู่จันทร์..เสมอ..นะเจ้าคะ..ยายธีค่ะ

ดีใจจังเลย...ขอบพระคุณมากครับ สำหรับบทความดีๆพร้อมรูปสวยๆซึ่งทำให้ชื่นหัวใจ

ความทรงจำที่มีต่อเด็กหญิงคนนั้นงดงามเหมือนพระอาทิตย์ยามเช้าเลยนะคะ
สดใส.. เบิกบาน.. เปี่ยมด้วยความหวัง.. ^_^

สวัสดีค่ะ อ.พ.แจ่มจำรัส

ส่วนตัวชอบดวงอาทิตย์ยามเช้ามาก เพราะอบอุ่นสดใส แต่อาทิตย์ยามใกล้อัสดงก็งดงามละมุนละไมไม่น้อย

ขอบคุณที่แวะมาทักทายกันค่ะ ;)

...ถ่ายภาพได้สวยมากค่ะ

จะว่าไปแล้ว... เราควรดีใจเมื่อมีโอกาสได้ตื่นลืมตาขึ้นชื่นชม..."ดวงอาทิตย์" อีกวันหนึ่ง เพราะเราไม่อาจแน่ใจได้เลยว่าเราจะมี "วันพรุ่งนี้" วันที่ได้เห็นดวงอาทิตย์ส่องสว่างอีกครั้้งและอีกครั้ง...

ขอบคุณนะครับ

ด้วยความระลึกถึงเสมอ

สวัสดีค่ะคุณ ส.รตนภักดิ์

ขอบพระคุณสำหรับข้อคิดดี ๆ ที่นำมาแบ่งปันค่ะ

คนส่วนใหญ่เมื่อไม่พบทุกข์ ย่อมไม่ซาบซึ้งในสิ่งที่ตนมี สำหรับเด็กเล็กๆ ที่ป่วยด้วยโรคเลือด ซึ่งไม่เคยแน่ใจได้ว่าจะมีชีวิตอีกนานแค่ไหน หรือไม่ อย่างไร ... การได้ตื่นขึ้น ได้เห็นดวงอาทิตย์อีกครั้้ง... ก็มีความสุขแล้วค่ะ :)

สวัสดีค่ะคุณ ยายธี

พระอาทิตย์คู่พระจันทร์ เหมือน... ฉันคู่กับเธอ :)

สวัสดีค่ะคุณ rojfitness

ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะพี่ Dr. Ple

ขอบคุณเจ้าของภาพค่ะ :)

สวัสดีค่ะคุณแสงแห่งความดี ฯ

ดีใจที่ได้ทักทายกันค่ะ แต่ชื่อยาวเลยพิมพ์แค่นี้นะคะ :)

ชอบภาพอาทิตย์ยามอ่อนแสงทั้งเช้าและเย็นเช่นกันค่ะ เหมือนภาพงามๆที่รอเราอยู่ตลอดนะคะ

สวัสดีค่ะคุณใบไม้ที่รัก ใบไม้ย้อนแสง

ใช่แล้วค่ะ ความทรงจำบางเรื่องเชื่อมโยงกับบางสิ่งและบางคน ... งดงามเสมอค่ะ :)

ส่งความสุขในเทศกาลวันแห่งความอบอุ่นของครอบครัว นะครับ คุณหยั่งราก ฝากใบ ครับ

ด้วยความระลึกถึง

มีความสุข ผ่อนคลายในเทศกาลวันหยุดค่ะ :)

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท