ขอระบายความในใจ..โดยใช้ปิยวาจา

ยังโชคดีที่วิชาภาษาไทย..มีค่าเฉลี่ยร้อยละสูงกว่าระดับประเทศอยู่บ้าง ถ้าคิดในมุมบวก ก็แสดงว่า เด็กของเราอ่านออก เขียนได้ และใช้ภาษาไทยได้ดีพอสมควร

วันนี้..ทราบผลการสอบโอเน็ต ป.๖ อย่างเป็นทางการ ครบทุกวิชา เป็นไปตามคาด คือต่ำกว่าระดับมาตรฐานของประเทศและต่ำกว่าเป้าหมายที่ตั้งไว้..ซึ่งจริงๆ ก็ไม่ได้ตั้งเป้าหมายไว้สูงเท่าไรนัก เพียงใช้ข้อมูลจากเด็กรายบุคคลและผลการสอบในปีที่ผ่านมา...เป็นบรรทัดฐานในการพัฒนาผลสัมฤทธิ์

นำผลการสอบของนักเรียนเข้าที่ประชุมครู เพื่อวิเคราะห์หาสาเหตุที่แท้จริงและหาวิธีการแก้ปัญหา จะเดินหน้าพัฒนางานวิชาการแบบเดิมไม่ได้อีกแล้ว รูปแบบการนิเทศ กำกับ ติดตามงานการเรียนการสอน ก็ต้องถึงเวลาปรับเปลี่ยน มิฉะนั้น จะถอยหลังเข้าคลองแน่นอน..ถ้า สทศ.ยังไม่ปรับปรุงระบบ..ยังต้องมีการสอบวัดเด็กป.๖..ต่อไป..การทำงานของคณะครู..ก็ต้องเปลี่ยน..

ครูประจำชั้น.ป.๖ บอก..เด็กรุ่นนี้..สอนยาก..ไม่ยอมรับอะไรเลย..ขาดความกระตือรือร้น ให้อะไรก็ไม่ค่อยเอา..สอนก็ไม่ค่อยจำ..นำไปใช้ไม่ได้..ฯลฯ

ผมจึงบอกครูว่า..ผลออกมาเช่นนี้..อย่าโยนความผิด..อย่าโยนบาปไปให้เด็ก ผอ.ทำใจได้และรู้สึกให้อภัยเด็กนะ..แต่ "ครู" ต้องกล้ารับฟัง และกล้า "รับผิดชอบ"

ครูถามตัวเองก่อนว่า..ทำงานการสอนเต็มที่ เต็มเวลา แล้วหรือยัง....อย่ากล่าวอ้างที่เด็กเลย..มองตนเองดีกว่า..ว่าสร้างบรรยากาศการเรียนรู้มากน้อยแค่ไหน

ดังนั้น..ในที่ประชุมวันนี้จึงตั้งคำถามให้ครูตอบ(ในใจ) ก่อนจะทำงานการศึกษาเพื่อก้าวต่อและรอคอยความสำเร็จ..ในท่ามกลางความอดทน และสู้งาน..

คำถามที่ถามครู ก็คือ..

ครูมาสายหรือเปล่า..มาหลังเวลาที่โรงเรียนตั้งข้อตกลงร่วมกันไหม...

ครูห่วงรายงานที่เกิดจากเรียน ป.โท หรือไม่ มีงานพิเศษส่วนตัวอยู่เสมอหรือเปล่า..

ครูมีภาระในการสอนพิเศษที่สร้างรายได้..นอกเหนือจากเป็นครูประจำชั้นหรือไม่

ครูมีปัญหาด้านสุขภาพของคนในครอบครัวบ้างไหม..ที่ต้องห่วงใยดูแลกัน

ครูบริหารจัดการตนเองไม่เป็นหรือเปล่า..ไม่เคยปรับปรุงตนเองเลยใช่ไหม..

ครูไม่เชื่อฟังผู้บริหาร..ใช่ไหม ที่แนะนำให้สอนเสริมตั้งแต่เทอมแรก ดีกว่ามาเร่งในเทอมสอง...ครูรู้ว่าเด็กอ่อน..แต่สอนซ่อมเสริมน้อยเหลือเกิน..ใช่ไหม..

ครูจัดกระบวนการเรียนรู้น้อย สอนน้อย..แต่ติวเยอะ...มันถูกต้องไหมล่ะ...

และครูจำได้ไหม..ครูนัดเด็กเรียนพิเศษ(แบบเข้ม) แต่ครูเอง..ก็ใช่ว่าจะกระตือรือร้น..แถมมาสายด้วยซ้ำ..จำได้หรือเปล่า

มันมีความไม่ถูกต้องเหมาะสมกันทั้งระบบ ก็เพราะ..เนื้อหามาก สอบมาก ข้อสอบยาก..ครูไม่ครบชั้น ภาระงานหลากหลาย..ท้ายสุดแล้ว..ผมก็ให้อภัยได้ทุกคนแม้แต่ครู..เพียงครูยอมรับความจริงบ้าง ว่ามันเกิดขึ้นจากอะไร..และผมเองก็เข้าใจ ว่าครูจบเอกคอมพิวเตอร์..แต่ต้องสอน ป.๖ ทุกสาระวิชา...ได้แค่นี้ก็บุญแล้ว

สรุป....ในที่ประชุม..อย่าดื้อรั้นและมั่นใจตัวเองจนเกินไป..ความเสียหายมันเรียกกลับคืนมาไม่ได้ อย่างดีก็แค่เป็นอดีต...แต่อย่าหยุดพัฒนาคุณภาพการศึกษาโดยเด็ดขาด

ชยันต์ เพชรศรีจันทร์

๑๙ มีนาคม ๒๕๕๗

เขียนใน GotoKnow โดย ชยันต์ เพชรศรีจันทร์
ใน เรื่องเล่า....จากโรงเรียนเล็ก

คำสำคัญ (Tags): #ผลโอเน็ต#เรื่องเล่าเร้าพลัง#โรงเรียนขนาดเล็ก#ถามครู

หมายเลขบันทึก: 564242เขียนเมื่อ 19 มีนาคม 2014 21:08 น. ()แก้ไขเมื่อ 19 มีนาคม 2014 23:46 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่าน