HA.ANE…อมตะนิรันดร์กาล.....

HA.ANE และมาวันนี้....กลับมาอ่าน HA.ANE. อีกครั้ง....ถึงมีความรู้สึกว่าไม่ต้องไปไกลเลย...รากฐานการประเมินตนเองว่า ให้บริการวิสัญญีมีคุณภาพหรือยัง? ….เริ่มที่ตรงนี้นี่เอง..คำตอบมากมายมีอยู่ในตัวมาตรฐาน ไม่ต้องให้ได้ค้นคว้าอะไรมากมาย.

HA.ANE…อมตะนิรันดร์กาล.....

ตอนเย็นหลังเสร็จจากงานประจำคือดมยาสลบทั้งวันแล้ว ก็หาโอกาสพักเหนื่อยเอาแรงก่อนกลับบ้าน บางวันนั่งทำงานเอกสารต่ออีกสักพัก บางวันคุยกับน้องที่ยังไม่กลับเช่นกัน บางวันก็มีอาจารย์วิสัญญีแพทย์มานั่งคุยด้วย

วันนี้ลงมานั่งคอยข้างล่างซึ่งกิจกรรมที่ทำอยู่ประจำคือหาอะไรมาอ่านฆ่าเวลาขณะคอย....ค้นๆในกระเป๋าว่าเหลืออะไรที่ยังไม่ได้อ่านบ้าง...พบกับเอกสาร xerox. HA.ANE.จึงหยิบขึ้นมาอ่าน(ทั้งๆที่เป็นเอกสารที่อ่านบ่อยๆ เมื่อนานมาแล้ว)....แต่แปลก...คราวนี้อ่านแล้วให้ความรู้สึกที่ต่างจากเดิมอยู่มาก....

ครั้งแรกในชีวิตที่ได้มาอ่านเพราะได้รับมอบหมายให้เป็นหัวหน้ากลุ่มHA (กลุ่มที่เหลือจากการเลือกกลุ่มอื่นๆเช่น IT,IC,RM เป็นต้น....เป็นกลุ่มที่ไม่มีใครเลือกว่างั้นเถอะ สมาชิกในกลุ่มก็เป็นวิสัญญีพยาบาลที่เลือกกลุ่มอื่นไม่ทัน...เต็มเสียก่อน...บางคนลาพักร้อนจองไม่ทันเพื่อน...น่าสงสาร.....) ....หัวหน้ามอบหมายงาน HA ให้...จะทำยังไงดี...ไม่รู้จักมันเล้ย.......บริการวิสัญญีขึ้นกับภาควิชาฯแล้วขึ้นตรงต่อคณบดีฯจึงยากในการติดตามความเคลื่อนไหวของงานบริการโรงพยาบาลเนื่องจากเขาคิดว่าเราเป็นงานการเรียนการสอน.....จึงจัดการโทรศัพท์ไปฝ่ายพัฒนาคุณภาพโรงพยาบาล “หนูเหลือเล่มนึง พี่ขึ้นมาเอาเลยค่ะ”...เท่านั้นแหละวิ่งแจ้นไปเอา กลัวคนอื่นเอาไปก่อน พอพบหนังสือ...โอ้โฮ…ทำไมเล่มมันโตนัก จะอ่านยังไงหมด..เป็นเล่มสำเนา ปกสีชมพู.ชื่อว่า “มาตรฐานโรงพยาบาล ฉบับปีกาญจนาภิเษก”

เริ่มด้วยการเจาะอ่านเป็นเรื่องๆ อ่านซ้ำไปซ้ำมาหลายต่อหลายรอบ......อ่านแล้วบางเรื่องก็ยังไม่ลึกซึ้ง(เรามันออกจะปึกๆ.....เป็นคนอ่านหนังสือช้า...แล้วเข้าใจอะไรยาก...แต่ถ้าเข้าใจนะ..ถึงไหนถึงกัน)......คราวนั้นต้องซื้อหนังสือคุณภาพมาอ่านเพิ่มอีกตั้งหลายเล่มกว่าจะกรอก Unit profile ฉบับหน่วยงานของงานบริการวิสัญญีเพื่อขอ Accreditation ได้....(เกือบเอาชีวิตไม่รอด)...ได้อาจารย์แพทย์กับน้องๆช่วยกันแบ่งหัวข้อไปทำ จากนั้นมาก็พยายามค้นหา “คุณภาพวิสัญญี” มาโดยตลอด อ่านมากรู้มาก(บ้าง)...แม้บางเรื่องไม่เกี่ยวข้องโดยตรงก็ตาม ทำให้หูตากว้างไกลขึ้น….และมาวันนี้....กลับมาอ่าน HA.ANE. อีกครั้ง....ถึงมีความรู้สึกว่าไม่ต้องไปไกลเลย...รากฐานการประเมินตนเองว่า ให้บริการวิสัญญีมีคุณภาพหรือยัง? ….เริ่มที่ตรงนี้นี่เอง..คำตอบมากมายมีอยู่ในตัวมาตรฐาน ไม่ต้องให้ได้ค้นคว้าอะไรมากมาย.