บทกวีจำเป็น : ฟ้าสาง...ใจสว่าง

บทกวีจำเป็น : ฟ้าสาง...ใจสว่าง

........ค่ำคืนเดือน มืดดับ ลาลับฟ้า

แสงดารา ระยิบยับ จิตสับสน

ด้วยปัญหา ประดังมา คราอับจน

หลีกไม่พ้น ความลำบาก ยากอีกนาน

........นอนไม่หลับ กระสับกระส่าย หวั่นวิตก

แน่นในอก หนาวเหน็บ เจ็บผสาน

ความเจ็บปวด รวดร้าว ใจแหลกลาญ

สุดจะทาน ร้อนรุ่ม ให้ครุ่นคิด

........ ลุกขึ้นยืน อิงแอบ แนบหน้าต่าง

ความอ้างว้าง เกาะกุม รุมเร้าจิต

ฤทัยหวั่น คร่ำครวญ เผลอหลงผิด

หาทางคิด แก้ไข ให้ผ่อนคลาย

........ดวงอาทิตย์ ทอแสง โผล่ขอบฟ้า

พาแสงเงิน แสงทอง เปล่งประกาย

ความหนาวเหน็บ เจ็บช้ำ ค่อยเลือนหาย

ถูกสลาย ปลอดโปร่ง โล่งอุรา

........สูดหายใจ ลึกลึก เข้าเต็มอก

เหมือนถูกยก ศิลาหนัก ออกจากบ่า

ความอบอุ่น กระปรี้กระเปร่า มีชีวา

เกิดปัญญา มองเห็นธรรม แก้ปัญหา

........ตระหนักแล้ว ทำการใด คิดไตร่ตรอง

อย่าคิดลอง พลั้งพลาดอาจ เกิดโทษา

สำรวมจิต มีสติ ทุกเวลา

จะนำพา ตนรอด ปลอดภัยเอย

อร วรรณดา

บันทึกใน GotoKnow

๑๑ มกราคม ๒๕๕๗

[คุณมะเดื่อ]

ภาพสวยจังเลยจ้าา

[อัญชัญ ครุฑแก้ว]

ถูกใจจังคะ

[อร วรรณดา]

ขอบคุณ คุณครูมะเดื่อ ค่ะที่ให้กำลังใจและชอบภาพค่ะ

ภาพแรก พระอาทิตย์กำลังตกดินบันทึกภาพที่ริมฝั่งแม่น้ำโขง ฝั่งลาวค่ะ

สามภาพหลัง พระอาทิตย์กำลังขึ้นที่ยอดภูเรือ จ.เลยค่ะ

[อร วรรณดา]

ขอบคุณ คุณหนูรี คุณปริม ทัดบุปผา ผอ.ชยันต์ เพชรศรีจันทร์

และ คุณศุภลักษณ์ ศุภผลา ที่เข้ามาอ่านและให้กำลังใจค่ะ

[อร วรรณดา]

ขอบคุณ ผอ.อัญชัญ ครุฑแก้ว ที่เข้ามาอ่านและให้กำลังใจค่ะ

[นงนาท สนธิสุวรรณ]

ภาพงาม กวีซึ้งใจ เป็นกำลังใจให้นะคะ

[เพชรน้ำหนึ่ง]

-สวัสดีครับ

-ตามมาอ่านบทกลอนเพราะ ๆครับ

-ภาพสวยมาก ๆ ครับ

-ชอบ ๆภาพนี้ครับ..

[อร วรรณดา]

ขอบคุณ คุณพี่นงนาท (ขออนุญาตเรียกคุณพี่ใหญ่นะคะ) ที่ให้เกียรติเข้ามาอ่านและให้กำลังใจเสมอค่ะ

[อร วรรณดา]

ขอบคุณ คุณเพชรน้ำหนึ่ง ที่เข้ามาอ่านและให้กำลังใจค่ะ

ภาพนี้เป็นภาพบรรยากาศในยามเช้าตรู่ที่ยอดภูเรือค่ะ

เป็นภาพที่ให้ความรู้สึกโล่งใจ..สบายใจ และมีพลังใจค่ะ

[อร วรรณดา]

ขอบคุณนะคะ คุณยายธี ที่ให้กำลังใจค่ะ

[อร วรรณดา]

ขอบคุณนะคะ อาจารย์บุษยมาศ ที่ให้กำลังใจค่ะ

[ถาวร]

งดงามค่ะ

[อร วรรณดา]

ขอบคุณ คุณถาวร ค่ะ

ขอบคุณนะคะที่เข้ามาอ่านและให้กำลังใจค่ะ