เรียนรู้ผู้คนผ่าน GotoKnow...มีความสุขจังค่ะ
ตั้งแต่ GotoKnow ย้ายกลับมาอยู่บ้านเราวันนี้ ใช้ได้เร็วจนสามารถอ่านบันทึกต่างๆของ Smart Path กับตาม link บางบันทึกไปมาเสร็จได้ภายในเวลาอันรวดเร็ว โดยเปิดเพียงหน้าจอเดียว ผ่าน ASDL ของคณะแพทย์ม.อ.ค่ะ
มีเรื่องขำขันยามค่ำคืน อันเนื่องมาจากคุณเมตตา ที่บันทึกคุณ mitochondria กับที่บันทึกคุณ nidnoi อ่านแล้วได้หัวเราะเสียงดัง จนหนุ่มน้อยตัวโต - พี่วั้น มาชะโงกดูว่าแม่ขำอะไร พอเขาเห็นเพลง ฮิปโป ตัวโต...ของคุณเมตตา ก็พยายามจะใส่ทำนองส่งเสียงร้องขึ้นมาเชียว ถามว่าร้องยังไงน่ะ แม่ เล่นเอาเราขำอีกรอบ เป็นการผ่อนคลายที่ดีจากเรื่องเครียดๆวันนี้ได้ดีจังค่ะ นึกถึงงานอดิเรกทั้งหลายที่มักจะทำยามดึกดื่นสมัยก่อนแล้ว เรียกว่าให้เอามาแลกก็ไม่ยอมแล้วล่ะค่ะ ยังมีเหลือก็แต่อ่านหนังสือก่อนหลับ ที่ยังคงอยู่
อ่านบันทึกขอบคุณมิตรรักแฟนเพลง เอ๊ย แฟนบล็อกของคุณ nidnoi แล้ว ทำให้อยากเขียนบันทึกนี้แหละค่ะว่า นอกจากเราจะได้เรียนรู้ตัวตนและความคิดของตัวเราเองแล้ว เรายังได้เรียนรู้ผู้คนผ่านทาง GotoKnow ได้อย่างกว้างไกลอีกด้วย รู้ว่า....
- ถ้าอยากอ่านเรื่องบริหารความคิด ต้องอ่านบันทึกอ.วิจารณ์ เพราะอ่านเมื่อไหร่ ก็ชวนให้เกิดความคิดอยากจะเขียนอะไรเสมอ
- คุณ Handy ก็เป็นอีกคนที่เขียนเมื่อไหร่ต้องอ่าน ลุ่มลึกและร่ำรวยอารมณ์ขัน
- คุณเอก...จตุพร มีความคิดดีๆ รูปสวยๆ ให้เราชื่นใจกับอนาคตของเยาวชนและความเป็นชนบทของแดนเหนือ
- คุณครูอ้อยสิริพร กุ่ยกระโทก ครูดีมีความสุข ตัวอย่างของครูสำหรับคุณครูทั้งหลาย
- คุณ Bright lily ผู้ที่ทำงานธุรกิจแต่มีจิตเป็นกุศล
- คุณ IS ผู้อยู่ไกลแต่ใจอยู่บ้านเรา ท่าทางจะเป็นอนาคตที่ดีของเมืองไทยอีกท่าน
- คุณ ตุมปัง...นักคิดและช่างภาพที่รักความแตกต่างและเป็นตัวเอง
- คุณสิงห์ป่าสัก คนคุณภาพสายเกษตรที่สามารถ"ให้"กับผู้คนสายอื่นๆได้เสมอ
- คุณหมอนนท์ ผู้สามารถแต่แสน humble (หาคำไทยมาแทนความรู้สึกที่มีในคำนี้ยังไม่ตรงทีเดียวค่ะ)
- คุณครูนงเมืองคอน ผู้มุ่งมั่นและทุ่มเท
- โอ๊ย....อีกยาวค่ะ เรียนรู้กันได้ไม่สิ้นสุด ที่ยกมานี้เป็นเพียงคนที่ตัวเองคิดว่าเรียนรู้ตัวตนว่าเป็นแบบนี้ผ่านทางบันทึก มีอีกมากมายหลายท่านที่กำลังตามศึกษาไปเรื่อยๆ ไม่ยกมาเพราะคิดว่ายังหาคำจำกัดความสั้นๆมาบรรยายไม่ถูก นี่ไม่รวมคนกันเองในม.อ. ที่ได้ตามเรียนรู้อยู่ด้วยนะคะ
- เมื่อมี GotoKnow ติดจรวดแบบนี้แล้ว ก็คงต้องแบ่งเวลางานอดิเรกนี้เป็นส่วนๆ เพื่อติดตาม....และแต่งแต้มคลังความรู้แห่งนี้ให้เต็มประสิทธิภาพได้อย่างจริงจังกว่านี้อีก
ขอบคุณ GotoKnow และผู้เกี่ยวข้องทุกๆท่านนะคะ รับกันไปทุกคนเลย
ความเห็น (12)
- ขอบคุณค่ะ คุณโอ๋ที่กล่าวยกย่อง
- ขอให้มีความสุขมากๆค่ะ
ผมก็รู้สึกแบบนั้นครับ...นานมาแล้ว เพราะพี่โอ๋เป็นคนแรกๆที่จุดประกายให้ผมเขียนบันทึกต่อเนื่อง
ครั้งนั้นเป็นเรื่อง การพัฒนาสมอง ผมจำได้ครับ
ปกติผมไม่ได้เขียนอะไรเป็นเรื่องเป็นราวมากนัก
...
ขอให้พี่โอ๋ และพี่ๆ มอ. มีความสุขครับ
คุณ nidnoi ชมหรือเปล่าคะนี่ ชมหรือไม่ชมเราก็จะถือเป็นชมละกัน...ขอบคุณค่ะ
คิดว่าเข้าใจ เรื่อง"อะไร"ที่ไม่รู้ว่ามันคืออะไรก็ไม่รู้เนาะเนี่ย พี่ก็เป็นบ่อยๆเวลาอ่านบันทึกพวกเราๆใน GotoKnow นี่แหละค่ะ ถึงได้ติดตามอ่านกันไม่รู้เบื่อ คุณ nidnoi ก็เป็นคนหนึ่งที่สร้าง "อะไรก็ไม่รู้เนาะ"ที่ทำให้รู้สึกดีๆบ่อยๆเหมือนกันค่ะ นั่นแหละถึง"สุดคะนึง"ไงคะ
อ.จันคะ แหมทำไมเรารู้สึกเหมือนกันเลย!
ครูอ้อยคะ ไม่ได้ยกย่องค่ะ บอกความรู้สึกที่สัมผัสได้จากบันทึกเท่านั้นเอง
คุณเอก...ความจริงใจเป็น"พลัง"ที่แรงเสมอค่ะ เราเลยสื่อถึงกัน มาร่วมด้วยช่วยกันส่งต่อให้คนแบบเราๆกันต่อไปนะคะ อย่าท้อถอย เหนื่อยนักก็พักเสีย โลกไม่ได้ยุติธรรมเสมอไปหรอก แต่ถ้าเราเข้าใจ เราก็จะไม่หวังอะไรเกินจริงไป (เอ๊ะ พี่พูดอะไรเนี่ย สื่ออะไรไม่ทราบส่งมาค่ะ)
คุณเมตตา...ไม่อยากบอกเลยว่าคุณเมตตาเนี่ยเป็นคนหนึ่งที่พี่หาคำจำกัดความให้ไม่ถูกเลย อ่านบันทึกและรู้จักตัวเป็นๆทีแรก นึกไม่ถึงเลยค่ะว่าจะเป็นคนสนุกได้แบบนี้ (คิดถึงที่คุณ mitoฯบอกว่า ท่านปรู๊ดไปทางโน้นทางนี้ หัวยุ่งตุงนัง กลัวจะทักกันไม่ทันน่ะใช่เลย...คุณเมตตา)
ตอนไปประชุม 5 วันที่ มช. เขาให้ผมนำเสนองานที่ทำ Webquest เรื่อง Blog ก็ไม่พ้นต้องมีเธออยู่ในนั้น ไม่เชื่อก็ลอง Clik Link นี้ดูได้ครับ
http://gotoknow.org/file/handyman/Weblog.jpg
บันทึกนี้คุณโอ๋ ดูแปลกไป
ที่แปลก ไม่ใช่ตรงข้อความในบันทึก แต่เป็นที่ความเห็น ยังไม่ค่อยคุ้นกับการตอบความเห็นของคุณโอ๋ แต่สักพักก็คงคุ้นชิน แต่ส่วนตัว ยังไม่แน่ใจว่าเป็นตัวตนของคุณโอ๋หรือไม่
เอาอีกแล้วค่ะ เสน่ห์ GotoKnow มีคนรู้จักตัวตนของเราอีกแล้ว จริงของอ.ปารมีค่ะ ตัวเองก็กำลังเรียนรู้(อีกแล้วแหละค่ะ) ว่าใช่ตัวเองไหม รู้สึกแปลกที่ต้องเดินหน้าถอยหลัง (รู้สึกอย่างนั้นจริงๆนะคะ) เวลาเข้ามาที่ GotoKnow
คงทำได้บางบันทึกเท่านั้นค่ะ แต่รู้สึกว่าทำแล้ว"อัตตา"ลดลงนะคะ บอกไม่ถูกแต่รู้สึกและคิดว่าดีกับตัวเอง คงจะลองฝึกดูสักพักค่ะ
สวัสดีค่ะ มีชื่ออ้างอิงกะเค้าด้วย 555 ดีใจๆ จะพยายามกลับไปทำประโยชน์อยู่แล้วค่ะ เมืองไทยเป็นที่ๆ อบอุ่น คุ้นเคยอยู่แล้วค่ะ
แอบอมยิ้มกับที่อาจารย์ปารมีทักอาจารย์โอ๋ ว่าดูแปลกไป...ทำให้นึกถึงบันทึกก่อนหน้าของอาจารย์โอ๋ ที่ว่า ...ลืมย้อนกลับมาแสดงความเห็นในบันทึกตัวเอง ...ดูแล้วทำให้บันทึกนี้ของอาจารย์โอ๋ดูกันเองขึ้นนะคะ
^____^