มีอยู่ช่วงปีหนึ่งที่ผมมีโอกาสได้ไปเป็นครูพันธุ์ใหม่ (Facilitator) ที่โรงเรียนดรุณสิกขาลัย ของ คุณพารณฯ อดีต กจญ.ปูนซิเมนต์ไทย ผมเองในช่วงนั้นก็รับผิดชอบในการสอนเลขให้กับเด็ก ๆ ซึ่งก็มีเด็กอยู่คนหนึ่งยังท่องสูตรคูณไม่คล่อง ผมก็เลยชวนท่องสูตรคูณแม่ 5 และแนะให้บวกผลลัพธ์เพิ่มทีละ 5 เอาเริ่มละนะ
ครู: เอาหนูเริ่มเลย
นักเรียน: ห้าหนึ่งห้า (5x1 = 5)
ครู: ห้าสองสิบ (5x2 = 10)
นักเรียน: ห้าสามสิบห้า (5x3 = 15)
ครู: ห้าสี่ยี่สิบ (5x4 = 20)
นักเรียน: ห้าห้ายี่สิบห้า (5x5 = 25)
ครู: ห้าหกสามสิบ (5x6 = 30)
นักเรียน: ห้าเจ็ดสามสิบห้า (5x7 = 35)
ครู: ห้าแปดสี่สิบ (5x8 = 40)
นักเรียน: ห้าเก้าสี่สิบห้า (5x9 = 45)
ครู: ห้าสิบเป็นห้าสิบ (5x10 = 50)
นักเรียน: เงียบไปสักพัก
ครู: อ้าว ทำไมไม่ท่องต่อละ ห้าสิบเป็นห้าสิบแล้ว ต่อไปอะไร
นักเรียน: ห้าสิบ แล้วต่อไปก็ ห้าสิบเอ็ด สิคุณครู
ครู: Ha Ha Ha (คิดในใจ เออจริงเว้ย)
คำสำคัญ (Tags)#5#สูตรคูณแม่#ดรุณสิกขาลัย#คุณพารณฯ
หมายเลขบันทึก: 55587, เขียน: 24 Oct 2006 @ 22:30 (), แก้ไข: 11 Jun 2012 @ 13:58 (), สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการ, ความเห็น: 3, อ่าน: คลิก
ขำมากค่ะ