'คนแคระ'...ที่ช่วยแคะความคิด
นวนิยาย “คนแคระ” ของ “วิภาส ศรีทอง” ซึ่งได้รับรางวัล “วรรณกรรมสร้างสรรค์ยอดเยี่ยมแห่งอาเซียน (ซีไรต์) ประจำปีพุทธศักราช ๒๕๕๕” ถือได้ว่าเป็นหนังสือที่น่าอ่านอีกเล่มซึ่งเต็มไปด้วยพลังทางความคิดสร้างสรรค์ที่นำเสนอผ่านทางตัวละครที่สะท้อนออกมาให้น่าติดตามค้นหา...
สิ่งที่น่ากลัวที่สุด สำหรับมิติในการดำเนินชีวิตของมนุษย์นั้น...ในแต่ละท่านก็จะมีมุมมองที่หลากหลายขึ้นอยู่กับปัจจัยที่มากระทบในแต่ละภาวะการณ์...แต่สิ่งสำคัญท้ายสุดที่มนุษย์ไม่สามารถก้าวข้ามพ้นผ่านความกลัวไปได้ไม่ว่าจะกี่ยุคกี่สมัย นัยคือ “ความกลัวที่เกิดจากความคิดที่ฝังรากลึกในจิตใจ”…เพราะ
'ความคิด...ที่เกิดขึ้นบ่อย ๆ จะค่อย ๆ กลายเป็นการกระทำ...
การกระทำ...ที่เกิดขึ้นบ่อย ๆ จะค่อย ๆ กลายเป็นนิสัย...
นิสัย...ที่เกิดขึ้นบ่อย ๆ จะค่อย ๆ กลายเป็นอุปนิสัย...
อุปนิสัย...ที่เกิดขึ้นบ่อย ๆ จะค่อย ๆ กลายมามีอิทธิพลกำหนดวิถีชีวิตทั้งหมดของเราให้ดำเนินไป...'
“คนแคระ” แบ่งออกเป็นสี่ภาค ประกอบด้วย...กรง...มนุษย์หัตถ์…เศษกระจก...และทะเลทราย… ซึ่งในแต่ละภาคนั้น ดูประหนึ่งเสมือนจะเป็นคนละเรื่องเดียวกัน...แต่ผู้เขียนก็สามารถผูกโยงเชื่อมต่อด้วยตัวละครที่ถักทอสายใยให้เกิดภาพจิ๊กซอร์ที่มีกระบวนการสืบเนื่องตลอดทั้งสายไม่ขาดตอน...
มนุษย์เป็นสัตว์สังคม การดำรงอยู่หรือการดำเนินไปในกระแสสายธารแห่งชีวิตที่ผูกติดด้วยความสัมพันธ์ระหว่างกันอันหลากหลายไม่ว่าจะเป็นในสถานะครอบครัว...ญาติ...เพื่อน...ผู้บังคับบัญชา...ผู้ใต้บังคับบัญชา...เป็นอาทิ โดยสิ่งเหล่านี้ถือว่ามีบทบาทกำกับหน้าที่ของแต่ละบุคคลให้ดำเนินไป...ซึ่งในความเป็นจริงอีกเช่นกันการปฏิสัมพันธ์ในสถานะต่าง ๆ ย่อมมีความขัดแย้งแห่งตัวตนเกิดขึ้นได้เสมอ...
“บางครั้ง...ความปรารถานาดีของเรา...ใครเขาคนนั้นอาจไม่ต้องการมันก็ได้...เพราะในทุกชีวิตต่างมีวิถี...”
เครดิตภาพ : http://www.siamintelligence.com/seawrite-2012/
ความเห็น (10)
ขอบคุณที่นำมาเผยแพร่นะคะ
อ่านแล้ว รู้สึกลึกลับจริงหนอมนุษย์เรา...
ตั้งแต่ได้มาไว้ในครอบครองแล้ว ยังนอนแอ้งแม้ง .. อยู่ในลิ้นชักไม่ขยุกขยิกไปไหนเลยค่ะ
กำลังหาวันขี้เกียจ .. นอนไขว้ห้าง .. กางหนังสืออ่านอยู่ค่ะ บันทึกนี้กระตุ้น .. ให้อยากวางงานบางงาน .. แล้วไปเปิดลิ้นชักจังค่ะ
(@^__________^@)
ขอบคุณค่ะ ใช่แล้วมนุษย์ เป็นสัตว์สังคม ผูกพันธ์ กันและกัน
น่าสนใจนะคะ ....อยากอ่านทั้งนั้นเลยค่ะ ...แต่ติดกับดักเรือ่งเวลาค่ะ
มีสุภาษิต..จีน..กล่าวไว้..ว่า.."อย่า..อยู่..กับ..ความเคย ชิน"...เจ้าค่ะ...
...จินตนาการจากการอ่าน...บางครั้งต้องทำความเข้าใจ และแยกให้ออกด้วยนะคะ...
ยังไม่มีโอกาสได้อ่านเล่มนี้เลยครับ
คิดว่าจะไปหาอ่าน
ขอบคุณอาจารย์มากๆครับ
ขอบคุณมากครับ : สำหรับทุกความเห็นและกำลังใจที่มอบผ่านดอกไม้...:)