เหรียญทอง(ของ)แม่ลูกดก!!!!


ขอบคุณพื้นที่แห่งนี้ที่ได้ให้โอกาสในการบันทึกเรื่องราวและความทรงจำดี ดี ไว้ อย่างน้อย ๆ หากวันไหนหวนกลับมาอ่านบันทึกอีกครั้งจะได้รู้ว่ามีอะไรที่ผ่านเข้ามาในชีวิตเราบ้าง....ขอบคุณด้วยใจ...เพชรน้ำหนึ่ง....

                                 -เป็นลูกคนที่ 9 เลยเหรอ???

                                 -ใช่แล้วครับ..ผมมีพี่อีก 8 คน

                                 -โห.....สมัยนี้ไม่น่าจะมีลูกมากขนาดนี้แล้วนะ...

                                 -อ๋อ....ก็มี"แม่"ผมนี่แหละครับที่"ลูกดก"

                                 -แล้วทำไมถึงมี"ลูกดก"ล่ะ??

                                 -อยากรู้..เดี๋ยวจะเล่าให้ฟังนะคร้าบ!!!!!

                                              -สิ่งที่ท่านได้อ่านมาเมื่อสักครู่ถูกต้องแล้วล่ะครับ....ว่า....ผมเป็นลูกคนที่ 9 ของตระกูล "จอมดวง" ครอบครัวของผมอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ แห่งหนึ่งในอำเภอเถิน จังหวัดลำปาง หัวหน้าครอบครัวใหญ่ของผมก็คือ"พ่อผ่าน จอมดวง" และมี"แม่เหรียญทอง  จอมดวง"เป็นแม่บ้านที่อยู่เคียงข้างกับพ่อคอยช่วยเหลือดูแลลูก ๆ พร้อมกับอยู่เคียงบ่าเคียงไหล่กับพ่อในการทำไร่ทำนาเลี้ยงดูลูก ๆ  ครับ.....พอจะรู้ประวัติคร่าว ๆ ของครอบครัวผมกันบ้างแล้วนะครับ....ต่อไปมาทำความรู้จักกับ"แม่เหรียญทอง"กันต่อดีกว่า..


1.นี่แหละครับ"แม่เหรียญทอง จอมดวง" หญิงแกร่งในใจของลูก ๆ ทุกคน ตอนนี้แม่เหรียญทอง ไม่ได้อยู่กับพวกเราแล้วล่ะครับ ท่านตามไปอยู่กับ"พ่อผ่าน จอมดวง"ซึ่งได้จากเราไปตั้งแต่ผมยังเป็นเด็ก "พ่อผ่าน"จากผมไปตอนที่ผมอายุประมาณ 8 ปี ส่วน"แม่เหรียญทอง"ตามไปอยู่กับพ่อตอนที่ผมอายุได้ 15 ปีครับ...


2. และนี่ก็คือภาพของพี่ ๆ ทั้ง 8  ของผมครับ ชาย 5 หญิง 3 ครับ แต่ละท่านมีสุขภาพที่สมบูรณ์แข็งแรงดี แต่ ตอนนี้พี่ของผมเหลือ 7 คน เพราะว่า"พี่เพ็ญศรี"พี่สาวของผมได้ตามไปอยู่กับพ่อและแม่เมื่อสองปีก่อนครับ....สงสัยท่าจะคิดถึงพ่อกับแม่มากกว่าใคร ๆ ก็เลยตามไปก่อนน่ะครับ ฮ่า ๆ

                                .....ผมมีโอกาสได้อยู่ใกล้ชิดกับแม่มากกว่าพ่อ เพราะว่าพ่อจากไปตอนผมยังเล็ก ฉะนั้นความทรงจำเกี่ยวกับแม่จึงมีมากกว่าพ่อครับ แต่ถึงแม้ว่าอยู่กับพ่อได้ในช่วงระยะเวลาสั้น ๆ แต่ผมก็มีความทรงจำเกี่ยวกับพ่ออยู่ไม่น้อยไปกว่าแม่เลยล่ะครับ จำได้ว่าพ่อเป็นคนที่"ใจดีกับลูก ๆ"มาก โดยเฉพาะผมเข้าข้างตัวเองว่าเพราะเป็น"ลูกหล้า"หรือ"ลูกคนสุดท้อง"นั่นเองครับ ฮ่า ๆ  สมัยก่อนพ่อกับแม่จะชอบพาผมกับพี่ ๆ ไป"ทุ่งนา"เพื่อทำนาและ"เลี้ยงควาย"น่ะครับ ถือว่าเป็นอาชีพหลักเลยก็ว่าได้ครับ....จึงไม่แปลกที่ผมจะชอบ"ท้องทุ่ง สายลม และแสงแดด"ครับ......

                                 ......แม่เคยเล่าให้ฟังว่า ตอนผมเกิด แม่กำลังไปเลี้ยงควายอยู่กลางทุ่งนา จนกระทั่งเจ็บท้องใกล้คลอดจึงได้บอกพี่ชายให้ไปเรียก"หมอตำแย"ซึ่งหมอที่ทำคลอดให้ผมชื่อ"แม่อุ้ยป้อ"หมอตำแยในหมู่บ้านนั่นเองครับ และการคลอดก็ดำเนินไปได้ด้วยดีทีเดียว เด็กผู้ชายตัวน้อย ๆ ก็ได้ลืมตาดูโลกในตอนเช้าของวันที่ 22 กันยายน 2523 ตรงกับปีวอก ครับ....แต่แม่ไม่ได้บอกผมครับว่า"น้ำหนักแรกเกิด"กี่กิโลฯ และแม่กับแม่อุ้ยป้อก็ไม่ได้"พิมพ์ฝ่าเท้าเด็กชายตัวน้อย"ไว้ด้วย ล่ะครับ ฮ่า ๆ(หากจะพิมพ์ฝ่าเท้าไว้เหมือนสมัยนี้ก็คงจะพิมพ์บนใบตองหรือบนไม้ฝากระดาน เป็นแน่แท้....ฮ่า ๆ)


                                 .......ตามหลักฐานที่ผมได้มา....หลังจากนั้นอีกไม่กี่วัน "พ่อผ่าน จอมดวง"ก็ได้ไปแจ้งเกิดให้กับ"เด็กชายตัวน้อย" โดยให้ชื่อว่า "เด็กชายบุญส่ง จอมดวง"ครับ...แม่เล่าให้ฟังว่า ที่พ่อตั้งชื่อให้ว่า"บุญส่ง"เพราะว่า ตอนที่ผมอยู่ในท้อง แม่ชอบไปหาปู หาปลา และใช้สวิงตักปลาในลำห้วย หากลำห้วยตรงไหนมี"วังน้ำ"หรือ"โพรง"แม่จะชอบล้วงสวิงเข้าไป แล้วก็จะได้ปลามามากทีเดียว ซึ่งลักษณะของ"วังน้ำหรือโพรงใต้น้ำ"ทางบ้านผมจะเรียกว่า"ส่ง"น่ะครับ ดังนั้นพ่อผมเลยตั้งชื่อให้ผมว่า"เด็กชายบุญส่ง" นั่นเองคร้าบ!!!! และเหตุผลอีกอย่างหนึ่งที่พ่อกับแม่ตั้งชื่อนี้ให้ก็น่าจะขอบคุณที่"บุญส่งมาเกิด"หรือ"เกิดมาพร้อมกับบุญ" เป็นแน่แท้...ทีเดียวเชียว...ฮ่า ๆ เห็นไหมครับว่า..เพียงแค่"ที่มาของชื่อผมก็ไม่ธรรมดาซะแล้ว!!!!!"ขอบคุณพ่อกับแม่มากๆ นะครับ...ชื่อผม"เพราะมาก ๆ " ฮ่า ๆๆๆๆๆ 


.......ด้านการศึกษาของผมนะหรือครับ...ถือว่าได้รับโอกาสดีกว่าพี่ ๆ มากทีเดียว เพราะว่ามีโอกาสได้เรียนต่อในระดับที่สูงกว่าใคร ๆ คงเป็นเพราะว่าพี่ ๆ เห็นความสำคัญด้านการศึกษาที่จะช่วยให้เรามีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น ดังนั้นเมื่อพ่อกับแม่ไม่อยู่แล้ว พี่ ๆ จึงได้ช่วยกันดูแลผมจนกระทั่งเรียนจบและมีงานทำประกอบอาชีพเลี้ยงตนเองได้ ต้องขอบคุณพี่ ๆ ทั้ง 8 ของผมที่ช่วยดูแลผมให้สามารถก้าวมาถึงจุดนี้ได้ พ่อแม่คนที่สอง สาม สี่ ห้า หก เจ็ด แปด จึงเกิดขึ้นจากพี่ ๆ ของผมนั่นเองครับ....และประกาศเกียรติบัตรฉบับนี้ ได้ให้ไว้เพื่อแสดงว่า"เด็กชายบุญส่ง จอมดวง เป็นผู้ได้รับรางวันที่ 1 ในการประกวดคำขวัญ"วันแม่"วันที่ 12 สิงหาคม 2532 ผ่านมา 24 ปีแล้ว ต้องขอบคุณ"แม่เหรียญทอง"ที่ช่วยเก็บ"หลักฐานดี ๆ แบบนี้ไว้ให้กับผมได้ดูในยามนี้ ปี 56 แล้วนะครับแม่.........ขอบคุณจริง ๆ ครับ.......


..........ในเดือนแห่งความสุขและร่วมระลึกถึงพระคุณแม่นี้  สำหรับผมแล้ว ไม่มีคำบรรยายใด ๆ ไปมากกว่าความทรงจำดี ๆ นอกจากความรักและเคารพพ่อกับแม่ผู้ให้กำเนิดรวมทั้งพี่ ๆ ที่ให้การดูแลผมมา...อย่างที่เขาบอกไว้ว่า"จะเอาโลกมาแทนปากกา  แล้วเอานภามาแทนกระดาษ เอาน้ำหมดมหาสมุทรแทนหมึกวาด ประกาศพระคุณไม่พอ......" เป็นจริงอย่างที่เพลงได้บอกไว้จริง ๆ ครับ.....

สำหรับวันนี้......ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านบันทึกนี้นะครับ.....เรื่องราวของครอบครัว"จอมดวง"ของผมยังมีอีกมากมายเหลือเกิน...เอาไว้หากมีโอกาสจะเก็บเอาความสนุกและความทรงจำดีๆ ในวัยเด็กของผมมาเขียนให้ทุกท่านได้ติดตามต่อนะครับ.....

บันทึกไว้.... เพื่อเป็นตำนานความรักความคิดถึง "แม่เหรียญทอง จอมดวง"ณ ที่แห่งนี้ G2K

                                                                               สวัสดีครับ...

                                                                             เพชรน้ำหนึ่ง

                                                                           08/08/2556

หมายเลขบันทึก: 544973เขียนเมื่อ 8 สิงหาคม 2013 16:17 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 ธันวาคม 2013 16:37 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (28)

ชื่อมีความหมายมาจากการหาปลาด้วย  ชอบสูติบัตรครับ...

เป็นประวัติที่น่าสนใจมากเลยครับ ได้ความรู้เรื่องราวของท้องถิ่นด้วย

ขอบคุณครับ

เป็นเรื่องราวดี ๆ ที่น่าสนใจ และน่าประทับใจนะจ๊ะคุณเพชร

พ่อกับแม่ดิฉันก็ไปสวรรค์เช่นกันค่ะ

  • สวัสดีครับ
  • เรื่องเล่าน่าประทับใจ
  • คิดถึงแม่ครับ

บุญส่งมาเกิดจริงค่ะ ^__^ คิดถึงลุงๆป้าๆ จัง

ร่วมรำลึกนึกถึงพระคุณของ "แม่เหรียญทอง จอมดวง"นะคะ...

โชคดีจังเลยค่ะ. มีพี่ตั้งแปดคน.คงจะ ไม่เหงาเลยนะคะ

         ผมเป็นลูกคนที่ 9 ของตระกูล  "จอมดวง"   ..... ลูกคนที่เก้า ... คือความก้าวหน้า ของครอบครัว "จอมดวง"  นะคะน้องเพชร ....

 

 

              

 

 

ขอบคุณ บันทึกดีดีนี้ ค่ะ

 

  •   นามสกุล นำหน้าด้วย "จอม" ....ตกใจเลยนะ    
  •  อยู่เถิน...ที่ร.ร.มีครูที่บ้านอยู่เถินด้วย อยู่บ้านล้อมแรด
  •  แม่เหรียญทอง เก็บสูติบัตรไว้อย่างดีเลยนะ ผ่านไปนานยังมีหลักฐานให้ดู  
  •  ชอบภาพที่มีคนเปิดอัลบั้มภาพให้ดู ได้ดูภาพสุดหล่อด้วย  

    

มาร่วมชื่นชมความทรงจำของสายสัมพันธ์ดีๆในครอบครัวเช่นนี้ค่ะ

เห็นประกาศนียบัตรแล้วว่าได้เป็นที่หนึ่ง แต่ตัวคำขวัญว่าอย่างไร นี่ซิอยากจะทราบ ขอขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคำตอบนขอรับ

ขอร่วมรำลึกและเชิดชูพระคุณแม่กับน้องเพชรด้วยนะคะ  ท่านเลี้ยงลูกเท่าไหร่ก็ไม่เคยบ่นนะคะ ท่านแข็งแรงมากๆที่อุ้มท้อง ให้นม ป้อนข้าว ฯลฯ.........พอล่ะอั๊ดอกเน้อ....

ขอชื่นชมครับ ขอบคุณที่นำมาแบ่งปัน

-สวัสดีครับอาจารย์ขจิต....

-ขอบคุณที่มาเยี่ยมเป็นคนแรก..ในหลาย ๆ บันทึกนะครับ 55555

-เป็นยังไงล่ะครับ "สูติบัตร"ของผม..ดูขลังรึเปล่า??

-ชื่อนี้มีที่มาครับ..

-สวัสดีครับคุณ พ.แจ่มจำรัส...

-ยินดีที่ได้แบ่งปันเรื่องราวดี ๆ นี้ครับ..

-เกี่ยวกับวีรกรรมต่าง ๆ ของผมยังมีอีกมาก....เวลาเหมาะ ๆ จะเก็บมาบันทึกให้ติดตามนะครับ55

 

-สวัสดีครับครูมะเดื่อ...

-เรื่องประทับใจและความทรงจำดี ๆ ที่แม่เหรียญทอง มอบให้ครับ..

-คิดถึงแม่จัง...

-สวัสดีครับคุณ tuknarak

-ร่วมระลึกถึงพระคุณพ่อ-แม่ครับ..

-ท่านไปสบายแล้วครับ...

-สวัสดีครับว่าที่ครูวศิน...

-ขอบคุณที่มาอ่านบันทึกนี้ครับ..

-คิดถึงแม่เหมือนกันคร้าบ....

-สวัสดีครับพี่สาวกอหญ้า...

-กึ๊ดเติงหาป้อกับแม่เหมือนกั๋นครับ..

-รออ่านบันทึกเรื่องแม่เด้อ..

-จะรอๆ  ๆ ๆ

-ขอบคุณสำหรับก๋วยเตี๋ยวลำ ๆ เด้อหัวหน้า....5555

-สวัสดีครับ ดร.พจนา...

-ขอบคุณที่มาเยี่ยม/ให้กำลังใจครับ....

-สวัสดีครับคุณชาดา....

-โชคดีมาก ๆ ครับ มีพี่ตั้ง 8 คน 55

-อบอุ่นจนร้อนเลยล่ะครับ..55

-ขอบคุณนะครับ

-สวัสดีครับพี่หมอเปิ้น....

-ลูกคนที่ 9 เป็นความก้าวหน้าของครอบครับ"จอมดวง"

-ขอบคุณครับพี่หมอ...

-สวัสดีครับ krudala...

-ชื่อนามสกุลนำหน้าว่า"จอม" ดีนะครับ อย่างน้อย ๆ กะคำหน้า"เหมือนกั๋น" 5555

-แม่เหรียญทอง เก็บหลักฐานการเกิดไว้อย่างดี เลยครับ 55

-ขอบคุณที่มาเยี่ยมนะครับ

-สวัสดีครับป้าใหญ่...

-ขอบคุณที่มาเยี่ยม/ให้กำลังใจนะครับ..

 

-สวัสดีครับคุณ puque..

-เกี่ยวกับ"คำขวัญ"ที่ท่านถามมาว่าแต่งว่าอย่างไร???? ผมก็นึกเสียดายเหมือนกันครับว่าแต่งว่าอย่างไรหนอ??

-เป็นคำขวัญที่แต่งไว้ตั้งแต่ปี 32 ถึงปีนี้น่าจะประมาณ 24 ปี แล้วครับ....น่าเสียดายจริง ๆ ..

-หากครูเขียนคำขวัญที่แต่งไว้ในใบประกาศนียบัตรก็น่าจะดีมาก ๆครับ..

-ขอบคุณที่มาเยี่ยมครับ

-สวัสดีครับ krutoom

-ป้อกับแม่เปิ้นเลี้ยงเฮามาดีขนาดครับ..

-พระคุณแม่นี้มีนักขนาด...

-ขอบคุณครับครู..

-สวัสดีครับคุณเขียวมรกต...

-ยินดีที่มาอ่านบันทึกนี้ครับ..

-ขอบคุณคร้าบ!!!

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท