ปากว่าไม่..ไม่... แต่ใจ..กลับห่วงใย...ยิ่งนัก
ด้วยปัญหา..ที่ไม่น่าจะเป็นปัญหา ทำให้คุณมะเดื่อตัดสินใจจะไม่สอนพิเศษให้กับ
เด็กๆ ที่มี ปัญหาด้านการอ่าน อีกต่อไป ซึ่งในปีการศึกษาก่อน ๆ คุณมะเดื่อจะสอน
พิเศษให้กับเด็ก ๆ เหล่านี้หลังเลิกเรียนจนถึง 5 โมงเย็นทุกวันจ้นทร์ - พฤหัส ตลอด
มา สอนฟรี..ไม่มีรับค่าจ้าง และสอนจนกว่าเด็ก ๆ จะอ่านออกเขียนได้
แต่ปีการศึกษานี้...ตั้งใจแล้วว่าจะ..ไม่สอนพิเศษ...อีก...เพราะ..ปัญหาที่..ไม่น่าจะเป็น
ปัญหา...แต่มันก็เป็น...!
เมื่อต้นปีการศึกษานี้ ทั้งเด็ก ๆ และผู้ปกครอง เวียนมาไถ่ถามคุณมะเดื่อเรื่องนี้ตลอด
มา แต่คุณมะเดื่อก็บอกไปว่า ไม่สอน ซึ่งผู้ปกครองก็พอจะทราบว่าเพราะอะไร
หลัง ๆ มานี้ จึงไม่มีใครถามอีก จะมีก็แต่เด็ก ๆ ที่ยังคงมาถามเรื่อย ๆ
แต่ในที่สุด " ความเป็นครู " ก็อยู่เหนือเหตุผล ( ส่วนตัว ) ใด ๆ ทนไม่ได้กับสภาพ
การ "ถดถอย" ของคุณภาพการอ่าน การเขียนของเด็ก ๆ ที่เราต้องรับผิดชอบ ในฐานะ
ที่เป็น " ครู " ของพวกเขา จะนิ่งดูดายปล่อยให้พวกเขาเป็นไปตามเวร ตามกรรม
ทั้ง ๆ ที่เราช่วยเขาได้อย่างนั้นหรือ...?
เย็นวันนี้ ( 5 สิงหาคม ) จึงเป็นการทำหน้าที่ของ " ครู " ที่ต้องให้ความรู้แก่ศิษย์
อย่างไม่มีข้อแม้ใด ๆ อีกครั้ง เด็ก ๆ ที่มีปัญหาการอ่าน ตั้งแต่ ป.1 - 6 รีบมาเข้าห้อง
สมุดทันทีหลังเลิกเรียน
ซ่อมการอ่านกับการเขียน ตามสาเหตุของการอ่านไม่ออก ถึงอ่านไม่คล่อง
ตราบใดที่ครูมะเดื่อยังอยู่ตรงนี้ ก็คงจะละเลย นิ่งเฉย ดูดาย กับความเป็น ครู ไม่ได้
ห่วงใย ทุก ๆ คนอยู่ทุกขณะจิต
ความเห็น (30)
เป็นกุศลอย่างยิ่ง เป็นโอกาสของเด็กที่มีครูมะเดื่อ สอนให้เขาอ่านออกเขียนได้ แล้วยังสอนทักษะชีวิต ในการปลูกป่า ทีเห็นมาในเด็กรุ่นพี่ เรือจ้างลำหน้าก็ทำหน้าที่รับส่งให้ถึงฝั่ง.....ขอคารวะ
ชื่นชมจิตวิญญาณของการเป็นครูมากครับ
สวัสดียามดึกจ้ะลุงวอ 
ขอบคุณสำหรับ " คำนิยม " นะจ๊ะ เพราะเราเป็นครู ยังไงก็ทิ้ง
ศิษย์ไม่ได้หรอกจ้ะ
มาให้กำลังใจนะครับ
ดีใจมากที่พบคนที่มีแนวทางเหมือนกัน เคยสอนเพิ่มเติมให้นักเรียนที่มีปัญหาหลังเลิกเรียนถึง 5 โมงเย็นเหมือนกัน(และตรวจการบ้านต่อถึง 6 โมงเย็น)แต่ระยะหลังต้องเลิกไปด้วยปัญหาที่ไม่น่าเป็นปัญหา... แต่ตอนนี้วิญญาณของความเป็นครูเข้าสิง(อีกแล้ว555)...ทนไม่ได้ที่จะเห็นผลการเรียนของนักเรียนตกต่ำลงอย่างน่าใจหาย และคิดว่าครูตัวเล็กๆอย่างเราน่าจะเป็นแสงสว่างหนึ่งที่อาจช่วยส่องทางในความมืดมิดนั้น...จึงกลับมาสอนอีกครั้ง
ศรัทธา ชื่นชม เป็นกำลังใจนะครับ....พี่ชาย
ครูหยินศรัทธาและเชื่อมั่นในวิญญาณครูของคุณมะเดื่อ ค่ะ เพราะคนดีย่อม คิดดี และทำดีเสมอ
พูดจากใจค่ะ (จริงๆ นะ)
แม้จะไม่เคยรู้จักกันแบบ face to face เลยสักครั้ง
แต่เหมือนรู้จักกันมานานค่ะ กับคุณครูมะเดื่อ
อยากบอกว่า " ชื่นชม และศรัทธา " จริงๆ ค่ะ
เป็นกำลังใจให้นะคะ อาชีพครูเป็นอาชีพที่มีเกียรติที่สุดเลยค่ะ ภูมิใจนะคะ
-สวัสดีครับครู..
-เอาเป็นว่า"ครูมะเดื่อ"ทำหน้าที่สอนเด็ก ๆอ่านหนังสือ..
-ส่วนผม"สอนเด็ก ๆ ดำนา"ก็แล้วกันนะครับ..
-ทำหน้าที่เพื่อพัฒนาคนพัฒนาประเทศต่อไปครับครู..
-สู้ ๆ ครับ..
"ตราบใดที่ครูมะเดื่อยังอยู่ตรงนี้ ก็คงจะละเลย นิ่งเฉย ดูดาย กับความเป็น ครู ไม่ได้ ห่วงใย ทุก ๆ คนอยู่ทุกขณะจิต"...นี่คือ "จิตวิญญาณ" ของครูผู้สมควรได้รับการยกย่องให้เป็น "ปูชนียบุคคล" และเป็น "แสงเทียน" ที่จะช่วยส่องทางสว่างไสวให้กับเด็กไทยตัวน้อย...ด้วยความศรัทธา...พี่ไอดิน-กลิ่นไม้
มาชื่นชมแบบอย่างหนึ่งของ "ครูเพื่อศิษย์"...ขอให้กำลังใจค่ะ..
ครูอ้วน มุกดาหาร
คิดถึงพี่เล็กจ้า ว่าจะของไปให้...ก็ยังเลย ไปรษณีย์ก็ใกล้แต่ก็ไม่ได้ไปสักที่ ขอชื่นชมในน้ำใจ..จิตวิญญาณของความเป็นครูของพี่เล็ก
ขอบคุณมากมายจ้ะคุณหมอแดง 
สำหรับกำลังใจ
สวัสดีจ้ะคุณครูสรัล 
เพราะเราเป็น " ครู " ไงจ๊ะ ย่อมสำนึกถึงภาระและหน้าที่ของครูที่อยู่นอกเหนือค่าจ้าง และ...เวลาราชการ ขอบคุณที่มาให้กำลังใจจ้ะ
กราบขอบพระคุณมากมายจ้ะพี่ชาย 
กำลังใจของคนเป็นครูด้วยกัน ขอบคุณมากๆ จ้ะ
ขอบคุณมาก ๆ จ้ะคุณครูหยิน 
ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่ให้คุณมะเดื่อเสมอมาจ้ะ
ก็ขอพูดจากใจเช่นกันจ้ะคุณอรคนงาม 
คุณอรก็เป็นคนน่ารัก จิตใจดีงาม เป็นผู้ที่คุณมะเดื่อรู้สึกเหมือนญาติสนิทคนหนึ่งเช่นเดียวกันจ้ะ ขอบคุณมากมายสำหรับกำลังใจจ้ะ
ตกลง ๆๆๆๆๆๆๆ จ้ะคุณเพชร 
ถ้าเด็ก ๆ อ่านหนังสือออก แต่ปลูกข้าวไม่เป็นก็คงไม่มีประโยชน์หรอกจ้ะคุณเพชร....เก่งแต่ตำรา แต่ขาดทักษะชีวิต ... ก็ไปไม่รอดน่ะแหละจ้ะ
กราบขอบพระคุณพี่ไอดิน ฯ 
เป็นอย่างสูงจ้ะ สำหรับกำลังใจมากมายที่ให้กับคุณมะเดื่อมาตลอดเวลา นี่คือพลังใจที่ช่วยให้คุณมะเดื่อยืนหยัดสู้กับสารพัดปัญหาบนเส้นทาง
สายเรือจ้างลำนี้ (ที่ใกล้จะผุพัง)จ้ะ ขอบพระคุณจากใจจริงจ้ะพี่ไอดิน ฯ
ขอบคุณมากมายจ้ะพี่ใหญ่ 
กำลังใจจากพี่ ๆ คือแรงหนุนนำให้คุณมะเดื่อมีกำลังใจที่
จะสู้อีกครั้งจ้ะ
หวัดดีน้องอ้วน 
คิดถึงจังเลยจ้ะ เมี่อไรจะได้เจอกันอีกจ๊ะ เรื่องของฝาก อย่ากังวลเลยจ้ะ แค่น้องแวะมาทักทายพี่ พี่ก็ดีใจสุด ๆ แล้ว ขอบใจจ้ะ
คุณมะเดื่อ คะ ขอบคุณแทนเด็กๆและบ้านเมืองของเราค่ะ เพราะพื้นฐานตรงนี้แหละค่ะคือก้าวแรกที่ต้องวางให้ดีกับเด็กๆ เพราะนอกจากความรู้ที่พวกเขาจะได้แล้วทัศนคติต่อการเรียนรู้จากคุณมะเดื่อ จะสร้างแรงบันดาลใจดีๆกับเด็กซึ่งเป็นสิ่งสำคัญมากๆ เป็นการปิดทองใต้ฐานพระเลยทีเดียวค่ะ เพราะเด็กก็ไม่รู้จะจำเราได้ไหมเมื่อเขาโตขึ้น และจะมีใครคิดไหมว่า ระยะแรกเริ่มเรียนรู้นั้นคุณครูที่สอนคือใคร เป็นความดีที่เราต้องภูมิใจและอิ่มใจกับงานของเราอย่างโดดเดี่ยวจริงๆ ขอแสดงความชื่นชมด้วยความขอบคุณจริงๆค่ะ
สวัสดีจ้ะพี่โอ๋ 
เท่าที่ผ่านมา และในชีวิตของคุณมะเดื่อเอง มักจะจำครูที่สอนในช่วงที่เป็นนักเรียนประภมได้ดีนะจ๊ะ แต่ก็ไม่แน่เสมอไป เด็ก ๆ ยุคใหม่โลกเขากว้างนัก เราสอนให้เขาอ่านออก เขียนได้ ก็เสมือนติดอาวุธให้เขาออกไปสู้กับโลกกว้างได้แล้ว แค่นี้่ก็ดีใจแล้วจ้ะ ขอบคุณพี่โอ๋สำหรับกำลังใจมากมายจ้ะ
ทำความดี ทำเพื่อเด็ก ทำต่อไป เป็นกำลังใจให้เสมอครับพี่
ก็ต้องขอขอบคุณท่าน ศน.ต้น 
เช่นเคยละกัน พรุ่งนี้คุณมะเดื่อจะไปอบรมที่ สพท.ไม่ทราบว่าจะได้เจอท่านหรือไม่นะ
บูชาครูครับ ขอบคุณแทนเด็กๆ อีกคนหนึ่งครับ
สวัสดีจ้ะคุณฤทธิไกร 
ขอบคุณมากมายสำหรับกำลังใจนะจ๊ะ
เยี่ยมที่สุดค่ะ
ยังไงความเป็นครูที่มีอยู่ในตัวก็เอาชนะได้
ด้วยความรักในเด็กๆและอาชีพการเป็นครู
เป็นกำลังใจให้ค่ะ
สวัสดีจ้ะคุณ Bonnie 
หายไปนานวันนะจ๊ะ ขอบคุณที่มาทักทายจ้ะ คิดถึงจ้ะ
มาชื่นชมแสงเรือง ๆ ที่ส่องประเทืองอยู่แถวนี้ครับ แสงนีออนอื่นใด จะสู้แสงแห่งใจเมตตาธรรมจากแม่พิมพ์ของชาติได้ไม่มี ขอให้มีความสุขกับภารกิจที่ยิ่งใหญ่นะครับ