การเรียนรู้ของ "ฟ้าคราม" ในช่วงวัย ๒ ขวบเศษ ๆ
การเรียนรู้ของหนู "ฟ้าคราม" ในช่วงวัย ๒ ขวบเศษ ๆ นี้ หนูมีพัฒนาการในความคิดของย่าว่า "ดีมาก" หนูเรียนรู้ได้เร็วมาก ๆ หนูสงสัยอะไร? หนูก็จะถาม แม้แต่ผ้าปูที่นอนที่ย่าซื้อมาใหม่แล้วเปลี่ยนผืนเก่าออก เนื่องจากยางรัดขอบมุมมันยืด (ไม่สามารถรัดผ้าปูที่นอนให้ตึงได้) ย่าจึงจำเป็นต้องเปลี่ยนใหม่ เมื่อคืนที่หนูมานอนกับย่าที่บ้านพิษณุโลก ก่อนหนูจะขึ้นไปบนเตียง หนูมองแล้วก็หันมามองหน้าย่า ถามว่า "ใหม่เหรอ" หมายความว่า "ผ้าปูที่นอนใหม่หรือ?" แสดงว่าในช่วงวัยที่ผ่าน ๆ มา ก่อน ๒ ขวบ หนูมีความจำที่ดีมาก รู้แม้กระทั่งว่า "ย่าได้เปลี่ยนผ้าปูที่นอนใหม่แล้ว" เพราะย่าคิดว่า ถ้าเป็นเด็กทั่ว ๆ ไป จะไม่สนใจ จะไม่ถามหรอก แต่หนูถาม แสดงว่าความจำหนูเริ่มจำและเก็บบันทึกข้อมูลต่าง ๆ ไว้ในสมองของหนูได้แล้ว
ช่วงนี้ หนูเริ่มไปไหนต่อไหนกับย่าเพียง ๒ คนได้แล้ว ย่าไม่ห่วงเรื่องการนั่งรถยนต์ไปกับย่าแล้ว เพราะเราจะพูดกันรู้เรื่องและหนูก็รู้ว่าย่าเตือนอะไร หนูก็จะไม่ดื้อรั้นกับย่า หนูจะชอบมานั่งที่ตรงกลางระหว่างเบาะคนขับกับเบาะที่คู่ไปกับย่า เพราะหนูตัวเล็ก ถ้านั่งเบาะคู่ไปกับย่าหนูจะมองไม่เห็นทางข้างหน้า หนูจะนั่งตรงด้านกลางซึ่งสูงพอที่หนูจะเห็นทางข้างหน้าไปกับย่าด้วย ย่าจะบอกหนูว่า ต้องระวังเท้าของหนูอย่าให้ไปถูกเกียร์เพราะมันอันตรายมาก หนูก็จะรู้และปฏิบัติตาม หนูเชื่อฟังตามที่ย่าบอก ไม่ซน หนูจะนั่งพร้อม ๆ กับเกาะแขนย่า ย่าจะเตือนหนูว่าให้หนูระวังตัวด้วย เวลาย่าเบรค หนูจะได้ไม่หงายท้องไป หนูก็เข้าใจและก็ปฏิบัติตาม ย่าจะขับรถไปเร็วนักเมื่อมีหนูไปด้วย ค่อย ๆ ไป เพราะย่าก็กลัวเช่นกันเวลาเกิดอะไรขึ้น ย่าจึงจำเป็นต้องระวังเรื่องการขับรถไปกับหนู แต่หนูก็เป็นเด็กดี เชื่อฟัง ไม่ดื้อรั้นกับย่า...
ยามที่ไปที่ Bic C หนูจะขอย่าให้พาไปที่ขับรถของเด็กเล่น หนูจะขอย่าขึ้นไปนั่งและทำท่าขับรถเหมือนกับที่หนูเห็นย่าขับรถยนต์...หนูสนใจที่จะเรียนรู้สิ่งต่าง ๆ ที่อยู่ใกล้ตัวของหนู ถ้าหนูสงสัย หนูจะถามว่า คืออะไร? เมื่อถามแล้วหนูก็จะจำ คราวต่อไป หนูเห็นมัน หนูจะจำคำตอบที่ย่าบอกนั้นมาพูดได้ในทันที นี่คือ ความจำ ความรู้สึกของหนู "ฟ้าคราม" ในวัยช่วง ๒ ขวบเศษ ๆ หนูจะชอบดูหนังในตอนเย็น ๆ ดูแล้วหนูก็จะนั่งดูนิ่ง ๆ เพราะสนใจ เมื่อหนังจบ หนูก็จะเลิกที่จะสนใจ บางครั้งก็ชอบดูข่าว แต่ส่วนใหญ่หนูจะชอบดูสารคดีต่าง ๆ กับปู่เร เกี่ยวกับสัตว์ต่าง ๆ เพราะปู่เรชอบดูหนังสารคดี หนูชอบเล่น i Pad ชอบเปิด Youtube ส่วนใหญ่ใน Youtube หนูจะชอบเปิดดูเขาพูดภาษาอังกฤษ ย่าเห็นว่า "หนูสนใจ" ย่าไม่รู้ว่า หนูฟังรู้เรื่องหรือเปล่า? แต่ย่าคิดว่า "ก็ดี" ให้หนูหัดฟัง เพื่อโตขึ้นสำเนียงต่าง ๆ มันจะได้เข้าในในสมองของหนูแล้วหนูก็จะได้สัมผัสของจริงกับมัน...
เวลานั่งไปในรถยนต์กับย่า หนูก็จะชอบให้ย่าเปิดเพลงสากลต่าง ๆ หนูจะสนใจเพลงที่มันเป็นเพลงในยุคสมัยของหนู สำหรับเพลงไทย หนูจะชอบฟังเพลง "แน่นอก ยกออก" แล้วก็ทำท่าทางโยกตามเพลงทำให้ย่า พ่อเพรียง แม่อ้อม ขำในอาการของหนู หนูไม่อาย เมื่อหนูต้องการทำหรือแสดงออก หนูก็จะทำตามใจของหนู แสดงให้เห็นว่า...หนูเป็นคนที่กล้าแสดงออกตั้งแต่เด็ก ๆ พวกย่าจะไม่ล้อหรือเบรคหนูในอาการที่หนูแสดงออก เพราะนั่นคือ...การที่จะทำให้ไม่กล้าแสดงออกเพราะจะทำให้หนูไม่มีความมั่นใจที่จะแสดงออก...ย่าเป็นคนโตแล้ว ย่าจะต้องเป็นคนคอยบอกหนูว่า "สิ่งไหนดี สิ่งไหนไม่ดี เพราะหนูจะได้เรียนรู้ ๆ ในโลกของความเป็นจริง"...
หนูเรียนรู้สิ่งต่าง ๆ ใน i Pad ได้มาก รู้ไปหมด แม้ใคร ๆ เขามี i Phone มี i Pad เวลาเขาเปิดหรือจับ หนูจะมอง แล้วหนูก็จะจับของหนู เหมือนกับบอกพวกเขาว่า "ของหนูก็มี หนูก็สามารถเรียนรู้ได้เหมือนกัน" ทำเอาคนที่เขากำลังเล่น i Phone เล่น i Pad ถึงกับหัวเราะออกมา เพราะหนูอายุเท่านี้ หนูสามารถเล่นได้เท่า ๆ กับพวกเขาที่เป็นผู้ใหญ่ อายุเกือบ ๕๐ แล้ว บางคนถึงกับบอกว่า "ไอ้เด็ก รุ่น Gen Z" เพราะหนูรู้จักเรื่อง IT ตั้งแต่เด็ก ๆ นี่คือ "ความเปลี่ยนแปลงของเด็กรุ่นนี้ที่มีวัยเพียงแค่ ๒ ขวบเศษ ๆ เท่านั้นเอง แต่สามารถเรียนรู้สิ่งต่าง ๆ รอบตัวได้อย่างคล่องแคล่ว ขึ้นอยู่กับคนที่เป็นผู้ใหญ่ต้องคอยดูแล อยู่ใกล้ ๆ คอยบอก คอยสอนพวกเขาให้รู้จักว่าสิ่งใดดี สิ่งใดไม่ดี...
หนูเริ่มขีดเขียนหนังสือได้บ้างแล้ว แต่ยังไม่เป็นตัวหนังสือ...แต่หนูเรียนรู้ ก. ไก่ ใน i Pad ได้อย่างคล่องแคล่ว หนูอ่าน ก ไก่ ตามตัวอักษรในหนังสือและรู้ว่าสัตว์ต่าง ๆ ร้องเสียงออกมาเป็นเช่นไร หนูก็จะเปล่งเสียงออกมาให้เป็นสัตว์ชนิดนั้น...แม้แต่ใน i Pad มี Note เพลง หนูจะกดและเล่นเป็นเสียงดนตรี หนูชอบ หนูสนุกกับมัน เหมือนกับ เซ้นต์ของหนูชอบดนตรี หนูจะชอบเล่นแล้วก็กดไปตามตัวโน้ตให้เป็นเสียงเพลงเกิดขึ้น แม้จะไม่ใช่เป็นเพลง แต่โน้ตก็จะเป็นเสียงเพลงที่ไพเราะ หนูจึงชอบที่จะเล่นมันใน i Pad
"ฟ้าคราม" เริ่มเรียนรู้สิ่งต่าง ๆ ที่อยู่รอบตัวของหนู โดยย่า พ่อเพรียง แม่อ้อม ปู่เร เป็นผู้ใส่ข้อมูลต่าง ๆ ให้กับหนู และหนูก็ผู้ที่รับข้อมูลต่าง ๆ นั้น เช่นเดียวกับ Computer ก็ขึ้นอยู่กับ User ที่จะต้องป้อนข้อมูลต่าง ๆ เข้าไปในตัว Computer เพื่อให้ประมวลผลออกมานั่นเอง (ถ้า User ป้อนข้อมูลจริง มันก็จะประมวลผลเป็นเรื่องจริง แต่ถ้า User ป้อนข้อมูลที่ไม่เป็นจริง มันก็จะประมวลผลออกมาเป็นเรื่องไม่จริง)...สำหรับ หนู "ฟ้าคราม" ก็เช่นเดียวกัน...
อ่านเรื่องเล่าของ "ฟ้าคราม" ทั้งหมด ได้จากที่นี่...เรื่องเล่าของ "ฟ้าคราม"...
นี่คือ "อิริยาบทของหนู "ฟ้าคราม" ในวัยช่วง ๒ ขวบ ๗ วัน
หนูจะชอบนั่งคู่ตรงกลางระหว่างคนขับกับเบาะคู่ไปกับคนขับ เพราะหนูจะได้เห็นทางข้างหน้าด้วย
บางครั้งหนูเมื่อย หนูก็ชอบทำท่าซบบนบ่าของย่าหรือไม่ก็ของพ่อเพรียง (ขับรถ)
หนูเห็นย่า + พ่อเพรียง ขับรถยนต์ ก็อยากขับมั้ง เลยขอเล่นรถเด็กเล่นบ้าง...
มอเตอร์ไซด์ หนูก็ขับได้ ตอนแรกย่าไม่กล้าให้หนูเล่น เพราะกลัวมันแล่นเร็วแต่มันไม่เร็ว มันค่อย ๆ แล่นไป
หนูชอบดูหนัง ดูรายการโทรทัศน์ สิ่งที่สนุก ตลก และรายการขำ ๆ รวมทั้งสารคดีต่าง ๆ แต่ตอนนี้...ชอบดู เรื่อง "โทน" มากที่สุด คริ ๆ ๆ
สิ่งที่หนูชอบมาก นั่นคือ การเล่น i Pad และเรียนรู้สิ่งต่าง ๆ ในโลก Internet เด็กยุค IT ที่ใช้ระบบ Touch Screen (ให้สังเกตที่มือของ "ฟ้าคราม" หนูจะสัมผัสได้อย่างคล่องแคล่ว เหมือนกับรู้ว่า ยุคนี้มันเป็นยุคของหนูเองจ้า)...ระบบ Touch Screen ย่าเพิ่งมาสัมผัสเอาตอนวัยเกือบ ๕๐ นะจ๊ะ "ฟ้าคราม"...ทำให้เห็นความเปลี่ยนแปลงของโลกยุคใหม่กับโลกยุคเก่าเสียจริง ๆ...บางครั้งย่า ก็นึกเห็นใจ เด็ก ๆ ที่ไม่มีโอกาสเช่นหนูที่จะได้เรียนรู้กับสิ่งเหล่านี้เหมือนกัน...มันเป็นเรื่องที่พูดยากจริง ๆ คงเป็นบุญเก่า (ย่าคิดว่าเป็นเช่นนั้น) ของหนูด้วยกระมังที่หนูมีสิ่งนี้พร้อมที่จะได้เรียนรู้ตั้งแต่เล็ก ๆ...เพราะคนเราเกิดมาไม่เหมือนกันเสียจริง ๆ...ขึ้นอยู่กับความพร้อมของครอบครัวด้วยนะจ๊ะ...
หนูสามารถเรียนรู้ได้ โดยที่ผู้ใหญ่บางคนยังทำไม่ได้เลย นี่คือ การเรียนรู้ของหนูในวัยนี้
แม้แต่การทำขนมโดนัท หนูสามารถเข้าโปรแกรมใน i Pad แล้วหนูก็สามารถทำวิธีการทำขนมโดนัทตั้งแต่ส่วนผสมการทำขนม การนวดแป้ง การทอด การใส่หน้าบนขนม จนกระทั่งหนูทำเสร็จแล้วก็ทำท่าทางกินให้ย่าและทุกคนดู พวกเราก็ได้แต่หัวเราะในกิริยาของหนูที่ได้เรียนรู้จากสิ่งต่าง ๆ เหล่านี้...บางครั้งในบางโปรแกรมย่าไปไม่ถูก หนูกำลังนั่งดูย่าอยู่ หนูจะรีบเข้ามาแล้วก็บอกย่าว่า "มานี่...จะฉอน" หมายความว่า "หนูจะสอนให้ย่าทำเอง" ดูสิ!!! เด็กสมัยนี้ ผู้ใหญ่ในสมัยก่อน ๆ จะนึกกันบ้างหรือไม่ กับคำพูดที่ว่า "ไม่ต้องทำมาสอน" นั้น มันคงใช้ไม่ได้แล้วหล่ะกับเด็กสมัยนี้ สมัยนี้ ผู้ใหญ่และเด็ก ๆ ก็ต้องเรียนรู้ร่วมกัน...เนื่องจากโลกได้มีการพัฒนาและเปลี่ยนแปลงไปแล้ว"...เหมือนกับย่าและฟ้าคราม" ไงค่ะ คริ ๆ ๆ...
นั่งท่านี้ เหมือนกับเด็กผู้ชายเลยอ่ะ..."ฟ้าคราม" นั่งเองโดยไม่มีใครสอน คริ ๆ ๆ...
ลายมือของหนูที่ขีดเขียน ย่าเขียน ก ไก่ ให้ดู ๑ ตัว หนูก็ขีด ๆ เขียน ๆ ลากคล้าย ๆ ก ไก่ บ้าง ไม่เหมือนบ้าง เป็นการเรียนรู้ในระยะเริ่มต้นของหนู "ฟ้าคราม"
ความเห็น (7)
เมื่อฟ้าครามโตขึ้นแล้วได้อ่านบล็อกของคุณย่าที่เขียนไว้นี้ ฟ้าครามคงดีใจมากนะคะ
ขอบคุณค่ะ ดร.จันทวรรณ 
เป็นการเขียนบันทึก "การเรียนรู้ของเด็ก ๆ" ในโลกยุคนี้ซึ่งแตกต่างกับโลกยุคของย่าเสียจริง ๆ ค่ะ ทำให้ย่าเห็นถึงความเปลี่ยนแปลงในโลกยุคนี้ด้วยค่ะ...ฟ้าครามจะสามารถเข้ามาเรียนรู้พฤติกรรมของเขาย้อนหลังได้จากในบล็อก เป็นการเชื่อมโยงความรู้ในตัวคนตั้งแต่เด็ก ๆ จนถึงวัยผู้ใหญ่ หากเขาสนใจในการเขียนบล็อก เขาก็จะสามารถต่อยอดการเรียนรู้ของตัวเขาได้เลยค่ะ
ขอบคุณสำหรับดอกไม้กำลังใจนะคะ
น่ารักครับ...
ขอให้น้องฟ้าคราม มีความสุขนะหนู...
เผลอแป๊บเดียว วิ่งเก่งแล้วนะคะ
โตไวมากๆ อ่านตั้งแต่ยังเล็กๆ
เผลอหน่อยเดียว โตแล้ว
น้องโตแล้วนะครับ...เป็นสาวช่างฝันมากครับ
ขอขอบคุณทุก ๆ ท่านที่เข้ามาเยี่ยมค่ะ
และขอขอบคุณสำหรับดอกไม้กำลังใจจากทุก ๆ ท่านด้วยค่ะ
