บทเรียนแห่งความกตัญญู ของลูกหลานคุณปู่ไสว
บันทึกต้อนรับการเปลี่ยนรูปโฉมใหม่ (interface) ของ GotoKnow ซะหน่อย สีสันสดสวยขึ้นเยอะเลยค่ะ ^__^
วันนี้ตื่นขึ้นมาอารมณ์ดี ได้เห็นรุ้งสวยๆ ของกะปุ๋ม ได้เจอเพลงที่ตามหามาตั้งนาน หลับตา ของพี่โจ พอได้อ่านบันทึกของกะปุ๋มเกี่ยวกับคุณปู่ ทำให้นึกถึงคุณปู่ ภาพเหตุการณ์ต่างๆ ค่อยๆ ผุดขึ้นมาในสมอง เลยเปิดคอมฯ หารูปคุณปู่ที่ save มาด้วย (ก่อนมาหารูปที่บ้านมาเพียบ เวลาเหงาๆ คิดถึงบ้าน จะได้เปิดดู)
ตอนนี้ผู้เขียนกำพร้าคุณย่าละม่อม คุณตาเจือ คุณยายสุนีย์หมดแล้ว เหลือแค่คุณปูไสว คุณปู่เป็นคนแข็งแรง คุณพ่อเล่าว่าในอดีตตอนคุณปู่หนุ่มๆ เป็นพัสดีที่ทำหน้าที่คุมนักโทษ (ที่ต่างจังหวัด) เป็นคนรูปร่างสูงใหญ่ ไม่งั้นคุมนักโทษไม่ได้ คุณปู่ค่อนข้างจะดูแลสุขภาพอย่างมาก ถ้าถึงเวลาทาน จะทานทันที ถ้าไม่ใช่เวลาทาน จะไม่ทาน คุณปู่มีเหล้าอะไรสักอย่าง เหมือนเหล้าจีนรึเปล่าไม่รู้ ท่านจิบวันละถ้วยน้อยๆ (คงจะได้หนึ่งอึก) ทุกวัน วันละอึกใหญ่ ฮิฮิ ท่านว่าช่วยให้เลือดลมสูบฉีด (ว่างั้น)
<p>
รูปคุณปู่ : ไสว ปริญญาพล
</p>
คุณปู่อายุน่าจะ 80 กว่าๆ ไม่แน่ใจ แต่ยังไม่หลงเลย ชอบยิ้ม และเล่าเรื่องต่างๆ ให้หลานๆ ฟังถึงเมืองไทยสมัยก่อน คุณปู่ไม่ค่อยชอบกินผัก ชอบกินเนื้อ อันนี้แก้ไม่ได้ แต่ระบบย่อยอาหารของท่านดีจัง ถ่ายเป็นเวลา มีช่วงหลังๆ ท้องอืดอยู่บ้าง เวลาท้องอืด คุณปู่จะไม่สบายตัว จะพาลตกใจกลัวว่าทำไมรู้สึกไม่สบาย ก็แหม คุณปู่ไม่ชอบทานผักนี่หน่า แต่ไม่ยอมทานจริงๆนะ เขี่ยไปเขี่ยมา แล้วก็ทานน้ำแกงกับหมู แต่ไม่บ่นนะคะ จะทำนองงอนๆ และตะล่อมให้คุณแม่ใส่เนื้อเพิ่มขึ้นครั้งหลัง ^__^
คุณพ่อจะยกเก้าอี้มานั่งกินบรรยากาศนอกบ้านบ่อยๆ
คุณปู่มาบ้านก็เอาบ้าง เวลาเค้าอยู่ด้วยกัน คุยอะไรกันน้า
"พ่อๆ เดินไปทางโน้นบ้างรึยัง" "เออ เดี๋ยวพ่อกำลังว่าจะเดินไป"
คุณพ่อมักจะรับคุณปู่มาอยู่ด้วย เวลาอาทัยกับครอบครัวไปเที่ยว คุณปู่อยู่บ้านคนเดียวจะเป็นห่วง บ้านผู้เขียนอยู่ไกลตัวเมืองเยอะอยู่ เวลาคุณปู่มาที่บ้าน จึงชอบออกไปเดินเล่นกับไม้เท้าคู่ใจ เดินทีเป็นครึ่งชั่วโมงเลย อากาศแถวๆ บ้านยังคงสะอาดอยู่ เหมาะกับการออกกำลังกายเป็นเดิน และชื่นชมธรรมชาติ รับแสงแดดยามเย็น
คุณปู่กับต้นไมยราพใหญ่หน้าบ้าน
(ต้นที่ออกดอกสีชมพูๆ นั่นแหละค่ะ พอเอามือไปสัมผัสมัน
มันจะหุบใบ)
"พ่อ เดินดีๆ นะ ตรงนี้มันลื่น ก้าวดีๆ เอ้า
อึ๊บ"
พักหลังคุณปู่แก่ลงไปมาก คุณพ่อก็เป็นห่วงคุณปู่มาก ตั้งแต่คุณย่าเสียไปเมื่อหลายปีก่อน นึกว่าคุณปู่จะแย่ซะแล้ว เพราะตอนคุณย่าป่วย ท่านดูแล ทำให้คุณย่าทุกอย่าง ทำอาหาร เช็ดตัว เช็ดอุจจาระ เทกระโถนปัสสาวะ คุณปู่แสดงให้เราเห็นว่า รักคุณย่าสุดๆ แม้ยามแก่เฒ่า เห็นแล้วแทบจะร้องไห้ ถ้ามีคู่ อยากหาคนแบบคุณปู่ พอคุณย่าเสีย จึงรู้สึกว่าคุณปู่ผอมลงไป แกคงไม่มีห่วงอะไรแล้ว แกคงเหงา คุณพ่อชวนมาอยู่ที่บ้าน แกก็ไม่ยอม แต่ถ้ามาชั่วคราวก็ได้อยู่ คนแก่มักจะผูกพันกับที่กับทางเดิมๆ
ความรักความผูกพันของคุณปู่กับคุณพ่อ
ทำให้ผู้เขียนได้เรียนรู้โดยไม่ต้องพูดพร่ำสอนจากปาก
แต่เรียนรู้ได้จากการกระทำ เรื่องของความกตัญญู ลูกๆ คุณพ่อทั้งสองคน จึงมุ่งมั่นว่า
จะทำให้คุณพ่อกับคุณแม่สบายตอนแก่เถ้าเฒ่า
ไม่ให้ลำบากแน่นอนจ้า ^__^
- คุณปู่ ตัวอย่างของความมีระเบียบวินัยในตนเอง ...
- คุณพ่อ ตัวอย่างของความกตัญญู ความเอาใจใส่ ...
การแสดงความรัก
และดูแลคุณพ่อคุณแม่ ยามแก่เถ้าเฒ่า
คือสิ่งที่สะท้อนให้เห็นถึงความเป็นไทยอย่างที่สุด
เล่าให้คนต่างชาติฟังยังไง เค้าก็ยังงงๆ ว่าเราทำไปเพื่ออะไร
ก็เพราะรัก ไง ^__^
รูปครอบครัวทางคุณพ่อ
ยืนเรียงจากซ้าย : คุณพ่อ คุณอาแอ๊ว คุณอาทัย คุณอาน้อง และคุณย่ากับคุณปู่ (นั่ง)
ความเห็น (26)
อ่านจากบันทึกคุณกะปุ๋ม และต่อด้วยบันทึกคุณแนน
พอจะประมวลได้ว่า หากต้องการจะมีสุขภาพแข็งแรง ต้องปฏิบัติตนอย่างไรบ้าง??
คิดถึงปู่ครับ ปู่ผมท่านไปอยู่สวรรค์แล้วครับ
แนนคะ...
กะปุ๋มเพิ่งตื่นนอน...สายมากสำหรับวันนี้ซุกตัวอยู่ในผ้าห่ม..ฝนยังไม่หยุดตกเลยคะ...ได้ทีลางานยาวทั้งสัปดาห์เลยคะ...เดี๋ยวสักครู่จะออกไปมูลนิธิที่ตั้งศพคุณปู่คะ ไปเลี้ยงพระ
อ่านบันทึกนี้...มีความสุขมากอ่านไปยิ้มไป...คิดถึงปู่คะ...นี่ยายกับตาของกะปุ๋มท่านยังอยู่ทั้งสองคน..แต่คุณย่าเสียแล้ว...
คุณตาชอบอ่านหนังสือรามเกียรติ์...เป็นเล่มๆ...อายุรุ่นราวคราวเดียวกันกับคุณปู่คะ ส่วนคุณยายชอบอ่านหนังสือธรรมะสลับกับอ่านการ์ตูนของอะตอมคะ...555...
เดี๋ยวกะปุ๋มจะเขียนเป็นบันทึกมาแลกกันอ่านนะคะ
น้ำเสียงสดใส...หวังว่าคงหายไข้แล้วนะคะ
ฝากความระลึกถึงคุณคนไกลด้วยนะคะ
*^__^*
กะปุ๋ม
ขอบคุณคุณจตุพรค่ะ จากการประมวลผล (ไปเรื่อยๆ ของตนเอง) เข้าใจว่า ให้เริ่มดูแลสุขภาพได้แล้ว ไม่ต้องรอให้แก่ตัว เพราะจะไม่ทันการ แต่คุณจตุพร อยู่และเติบโตมาในอากาศไร้มลภาวะ และได้กินผักสดๆ ไม่ประโยชน์ ได้เปรียบชาวเมืองอีกมากมาย ที่ยังคงสูดหายใจได้ไม่เต็มปอดนัก
รักษาตัวให้แข็งแรง จะได้โตไปเป็นคนแก่ใจดีนะคะ ^__^
คนแก่ใจดี!!!
อืมม์......
ขอบคุณกะปุ๋มจ๊ะ ตื่นสายเชียวหรอ แต่นอนเยอะๆ แหละดี ต้องช่วยงานศพ ต้องอึดๆ หน่อย เดี๋ยวจะป่วยเอาได้
คุณปู่ชอบอ่านหนังสือพิมพ์มาก อ่านข่าวบ้านเมือง เวลามาบ้าน จะชอบดูข่าว ส่วนเพลง แกจะมีวิทยุส่วนตัวค่ะ ฟังพวกเพลงลูกทุ่ง เวลาคุณปู่มาบ้านเลยต้องเอาใจแกหน่อย พอถึงรายการไหนที่แกติด ก็เรียกแกมาดู กลัวแกจะเหงา
แล้วจะบอกคุณคนไกลให้ค่ะ เมื่อวานมีงานปาร์ตี้ที่บ้านพี่อีกคนนึง คุณคนไกลโชว์ฝีมือทำตำแอปเปิ้ลได้สุดยอด ^__^
เป็นโรคไอเรื้อรังแล้วค่ะเนี่ย ไอค๊อกไอแค๊ก ไอเลิฟยู อยู่เลยค่ะ
555...
กะปุ๋มป่วยเป็นไข้หวัดใหญ่เมื่อสองสามเดือนที่ผ่านมา..ก็ไอเลิฟยูไม่หายเลยคะ...
นี่เหมือนตาของกะปุ๋มเลย..ชอบเปิดวิทยุฟัง...แต่เวลาคุยด้วยท่านจะมีอาการหูตึง ต้องใช้เครื่องช่วยฟัง..แต่พอฟังวิทยุไม่ต้องใช้เครื่องช่วยฟัง เราหลานๆ เนี๊ยะงงงงง....กันเลยคะ
*^__^*
กะปุ๋ม
กะปุ๋ม post ข้อความนี้มาให้อ่าน
อ่านแล้วอบอุ่นดีค่ะ
ตัวเองไม่มีโอกาสได้ดูแลทั้งคุณปู่และคุณตา
ได้ดูแลแต่คุณย่าและคุณยาย และตอนนี้ทุกคนไปสวรรค์หมดแล้ว คงไปอยู่ด้วยกันรวมทั้งคุณพ่อและพี่ชายอีก 2 อืม.....คิดถึงแล้ว บนสวรรค์คงมีความสุขไม่น้อยกว่าคนข้างล่างนะ
http://gotoknow.org/file/sompornp/55.jpg
รูปนี้ถ่ายเมื่อวันที่ 1 ตุลาคม 2549 บนเครื่องบินกลับจากหลวงพระบาง มอง ๆ หาใครบนสวรค์เหมือนกัน
สุดยอดเลยค่ะคุณ sompornp รูปสวรรค์ ^__^
ขอขอบคุณอาจารย์ iS...
- บันทึกนี้ทำให้เข้าใจคุณค่าของวัฒนธรรมตะวันออกดีขึ้น > สังคมตะวันออกดูจะเลี้ยงดูผู้เฒ่า ผู้แก่ดี
ขออนุโมทนาในกุศลเจตนาของลูกหลานคุณปู่ทุกท่านครับ... สาธุ สาธุ สาธุ
- น่ารักนะคะ ทั้งคุณหลาน และคุณปู่ค่ะ
ขอบคุณเรื่องเล่าดีๆ ที่สะท้อนอะไรดีๆ อ่านแล้วสุขใจค่ะ
ขอเป็นยามภาษานิดนะคะ คุณแนน คำว่าแก่เฒ่า ไม่ใช่ เถ้า ของเถ้าถ่าน นะคะ
- ขอบคุณอาจารย์หมอวัลลภนะคะ วัฒนธรรมตะวันออกแตกต่างจากตะวันตกจริงๆ
- ขอบคุณคุณ Bright Lily มากเลยค่ะ +คุณพ่อก็น่ารักด้วยคนนะคะ ^__^
- ขอบคุณคุณโอ๋ อโณ มากๆ เลยค่ะ ก็ว่ามันแปลกๆ ฮือๆ ภาษาไทยไม่แข็งแรง ภาษาอังกฤษก็ไม่ได้เรื่อง เศร้าเลย
ขอบคุณคุณเมตตานะคะ ใช่เลยค่ะ น่ารักกันหมดเลย รวมคุณเมตตาด้วยนะ ^__^
เมื่อวานส่ง link ให้คุณแม่อ่าน คุณแม่ว่าอยากให้คุณพ่อมาอ่าน พอดีคุณพ่อออกไปข้างนอก เพราะเห็นคุณพ่อบ่นๆ คิดถึงคุณปู่อยู่พอดีช่วงนี้ ^__^
- แวะมาขอบคุณครับ
- สำเนาถูกต้องนะครับ ทุกคนหน้าคล้ายกันมาก
- ดูเป็นครอบครัวที่อบอุ่นดี
- แต่ เอ ผมมีปู่ไหมเนี่ย ต้องลองไปสืบหาดู
- มาสวัสดีตอนดึกๆค่ะ
Nutim ไม่มี พ่อ..ปู่..ย่า..ตา..และยายแล้ว...จำไม่ได้เลยว่าเคยบอกรักท่านเมื่อไหร่...
แต่ตอนนี้......อยากบอกคนที่เรารักทุกคนว่าเรารักพวกเขาเหล่านั้นแค่ไหน ....จะไม่ผลัดวันประกันพรุ่ง ในการที่จะทำอะไรก็ตามที่ทำให้เขามีความสุขเพิ่มขึ้น .....ทุกวัน ทุกชั่วโมง ทุกนาที มีความหมาย …เราไม่รู้เลยว่าเมื่อไรมันจะสิ้นสุดลง.....
สวัสดีตอนเช้าค่ะคุณลุงขจิต สำเนาถูกต้องเลยหรือคะ ฮ่าฮ่า แนนหน้าเหมือนคุณพ่อ คุณพ่อหน้าเหมือนคุณย่า ตรงตามตำราไทยเลย ฮิฮิ
ว่าแต่คุณลุงขจิตถ้าจะต้องไปสืบดูให้แน่ๆนะคะ ว่ามีคุณปู่มั้ย เอ...รึว่าเกิดมาจากกระบอกไม้ไผ่ได้ เฮ้ย... ^__<
สวัสดีค่ะพี่ Nutim ใช่เลยค่ะ เขียนบันทึกนี้แค่อยากจะบอกว่า ตอนยังเห็นๆ ยังพูดคุยกันได้ ยังมีชีวิตอยู่ แสดงความรักต่อกันให้โลกสดใสดีกว่านะคะ ยามเมื่อไกลกัน ยามเมื่อพลัดพรากจากกัน ยามเมื่อตายจากกัน ความรักจะยังคงเป็นเครื่องบรรเทาความทุกข์ เมื่อคิดถึงวันวานในอดีต จะมีแต่ความสุขเสมอ ^__^
อย่าลืมที่จะทำอะไรเมื่อเรามีโอกาส จะได้ไม่มานั่งเสียใจกับสิ่งที่ยังไม่ได้ทำในอดีต
- ทำไมทราบ จริงๆแล้วแม่เก็บมาเลี้ยง
- รอคนตามหามีปานแดงด้วย ไม่บอกที่ไหน..
- น้าแนนใจร้ายว่าออกมาจากกระบอกไม้ไผ่
- น้าแนนสบายดีไมครับ
- มารออ่านเรื่องใหม่ๆ
โอเคคะคุณลุง กำลังจะเขียนแล้วค่ะ รอแป็บๆ
^___^
Dr.Ka-Poom
- คุณปู่ของหนูท่าทางอารมณ์ดีนะคะ
- คนแก่(ผู้สูงอายุ) เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรของลูกหลาน ครูอ้อยจะมีโอกาสเป็นร่มหรือเปล่านะ
ฮ่าฮ่าฮ่า
งงตามครูอ้อยไปด้วยค่ะ นึกว่ามาอ่านบันทึกกะปุ๋มเหมือนกัน 555
^__<
คุณ IS หายกันแล้วนะคะ อิอิ
ครูอ้อย
