"ระหว่างทาง" อาจจะสำคัญกว่า "ปลายทาง"


การใช้ชีวิตของคนเราย่อมมีการตั้งความหวัง
ที่เรียกว่า "เป้าหมาย" หรือ "ปลายทาง" เอาไว้เสมอ

หลายคนมักจะเร่งรีบที่จะไปให้ถึงให้เร็วที่สุด
แต่หลายคนค่อย ๆ เดินไปให้ถึง เหนื่อยนักก็พักหน่อย

คนเร่งรีบ มักมองเห็นแต่สิ่งที่อยู่ข้างหน้า
คนไม่รีบ มักไม่ได้มองแต่เพียง "ปลายทาง"
แต่ได้มีโอกาสมอง "ระหว่างทาง" ที่เดินผ่านมาด้วย

ใครจะมีความสุขกว่ากันระหว่าง คนเร่งรีบ กับ คนไม่รีบ

"ระหว่างทาง" อาจจะสำคัญกว่า "ปลายทาง" ก็ได้



ภาพที่ ๑ ... เพียงแค่มองก็ "ขอบคุณ"




ภาพที่ ๒ ... ปลายทางอยู่ไกลโพ้น ไม่ต้องรีบเดี๋ยวก็ถึงเหมือนกัน




ภาพที่ ๓ ... จักรยานคันเก่า ๆ ก็คือ พาหนะ เช่นเดียวกับรถยนต์




ภาพที่ ๔ ... สองทางข้างอาจจะมีอาหารให้เราได้ประทังชีวิต





ภาพที่ ๕ ... "ขนส่ง" หรือ "อาเขต" สถานที่แห่งความพลัดพรากจากกัน และที่ ๆ ซึ่งได้พบกันอีกครั้ง




ภาพที่ ๖ ... ชีวิตคนเป็นดั่งเช่น "พยับแดด" ที่ออกมาเพียงแว่บเดียวแล้วก็หายไป




ภาพที่ ๗ ... ชีวิตของคนเรา บางคนก็ทอดยาวออกไปไกล





ภาพที่ ๘ ... บางคนก็ทอดยาวได้แค่นี้





ภาพที่ ๙ ... หยุดพัก ดับอารมณ์ที่ร้อนรุ่มลงบ้าง




ภาพที่ ๑๐ ... หยุดพักเพื่อรับร่มเงาของใบไม้ใหญ่ หัวใจจะได้ร่มเย็น




ภาพที่ ๑๑ ... หากเราโชคดี เราจะได้พบกับคนที่เมตตาให้เราได้สัมผัส




ภาพที่ ๑๒ ... แม้แต่หมู หมา กา ไก่ ก็พลอยได้รับอานิสงส์จากบุญกุศลนั้นไปด้วย




ภาพที่ ๑๓ ... แม้แต่นกก็ที่บินอยู่บนฟ้าสูง ก็ต้องพักบนพื้นเหมือนกัน




ภาพที่ ๑๔ ... อาหารสักจานก็ทำให้เราอยู่รอดต่อไปได้ ใช่จะต้องเป็นอาหารแพง ๆ เสมอไป




ภาพที่ ๑๕ ... หนทางของชีวิตจะได้ก้าวไกลต่อไป




ภาพที่ ๑๖ ... เห็นไหมว่า กว่าจะถึงเป้าหมาย "ระหว่างทาง" อาจจะสวยงามกว่าที่คิด




ภาพที่ ๑๗ ... หัวใจจักสงบเย็นขึ้น ความสุขใจก็จักมาเืยือนเป็นเพื่อนเราเสมอ




ภาพที่ ๑๘ ... แล้วเราจักรีบร้อนเพื่อไปให้ถึง "ปลายทาง" กระั้นั้นหรือ




ภาพที่ ๑๙ ... "ระหว่างทาง" อาจจะสำคัญกว่า "ปลายทาง" ก็เป็นได้




หรือคุณคิดว่าอย่างไร?


บุญรักษา ทุกท่าน ;)...


..................................................................................................................................................................................

ข้อมูลภาพถ่าย

ภาพชุด : "ระหว่างทาง"
สถานที่ : เชียงใหม่
วันเวลา : กุมภาพันธ์ ๒๕๕๖
กล้อง : Nokia Lumia 620
ผู้บันทึกภาพ : wasawatdeemarn (c) gmail.com

หมายเลขบันทึก: 521854เขียนเมื่อ 9 มีนาคม 2013 11:27 น. ()แก้ไขเมื่อ 14 พฤษภาคม 2013 14:57 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (44)

ภาพทั้งหมดถ่ายด้วย โนเกียหรือคะนี่ ต้นสีเหลืองๆ นี่เหลืองอินเดียหรือเปล่าคะ :) 

เรียน คุณหมอบางเวลากิ๊บก๊าบ ป. ;)...

Nokia Lumia 620 ทั้งหมดครับ

รวมทั้ง ...

ภาพนี้ด้วยครับ ;)...


ต้นสีเหลืองนั่น คือ เหลืองอินเดีย

อยู่หลังสมาคมศิษย์เก่ามหาวิทยาลัยเชียงใหม่
ใกล้ที่ทำงานคุณหมอเลยครับ

ขอบคุณครับ ;)...

ผมชอบเดินทางไกลๆ เพราะชอบดูอะไรๆ ระหว่างทาง

ถ้าเดินทางกลางวัน จะพยายามไม่หลับ

ป.ล. ตั้งแต่อ่านบันทึกของอาจารย์มาช้านาน เพิ่งเจอที่เผลอเขียนผิดได้ครั้งนี้เอง อิๆๆ

อิ อิ

อาจารย์ ธ.วั ช ชั ย ;)...

คำผิดแก้ไขแล้วนะครับ อิ อิ

ขอบคุณมากครับ ;)...

คนฝีมือดี..ถ่ายภาพด้วยกล้องอะไรก็สวยนะครับ

คุณแสง แสงแห่งความดี ก็ชมเกินไปครับ

แหม ... บังเอิญทั้งนั้นครับเนี่ย ;)... 

^__^

ระหว่างทางงดงาม ปลายทางก็คงสวยงาม สดใส 

ระหว่างทางที่เราได้พบ "มิตรภาพ" ไงครับ พี่แจ๋ว หนูรี ;)...

"ระหว่างทางที่สดใส   ขึ้นอยู่กับใจที่สวยงาม"

... ภาพสวยมากๆค่ะคุณครู   ^_^

ระหว่างทาง ระหว่างลุ้น ระหว่างนั้น สำคัญยิ่งนัก 


ภาพที่ ๕ "อาเขต" ที่ลาจาก = ที่รอคอย

                           จุดเริ่มต้น = จุดสิ้นสุด


คุ้น ๆ ใช่ไหม น้อง แสงตะวัน ;)...

ขอบคุณมากครับ

สวัสดีวันหยุดค่ะแต่งานรุมเร้าเข้ามามากมายเพราะระยะใกล้ปิดเทอมคงจะรักษาระยะ ตามที่ อ. เสือ บอกไว้ค่ะ เพื่อ ให้เกิดระยะที่ดีที่สุด

สายตา  มุมมอง  ความคิด...สวยงาม 

ภาพถ่าย  รายทาง  ธรรมดา....จึงพิเศษ

ชอบมาก ๒  สวยทั้งระหว่างทางและดูมีจุดหมายที่เรืองรองคอยอยู่

๗  แล้วแต่แสงกระทบมาอย่างไร  ช่วงไหน  เงาชีวิตจะทอดยาวไปได้เพียงใด  ไปทางไหน

๑๔  ภาพนี้กลืนน้ำลายเลยอ่ะ  เคี้ยวช้า ๆ เหมือนเต่าเดินเน้าะ

๑๗  ชอบมาก ๆ  เหลืองประกายสดใสมีชีวิตชีวา

ทางเดินของชีวิตทึบทึมเทาหม่นบ้าง  แต่สวยงามมีความหวัง   ทั้งรายทางและจุดหมายสุดท้ายเสมอ

ตาม "ใจ" เจ้าของเงา

เป็นระหว่างทางที่งดงามมาก ขอบคุณค่ะ

เดินช้าลง ลานสายตากว้างขึ้น สุข สงบค่ะ

สวัสดีครับอาจารย์

     ไม่ได้อ่านบันทึกของอาจารย์และแลกเปลี่ยนความคิดกันนาน สบายดีนะครับ

ผมก็ไม่ค่อยได้เข้ามาเขียนเท่าไรครับ อาจารย์เฉียบแหลมเหมือนเดิมเสมอครับ

มุมมองเหล่านี้ ตลอดจนมุมมองการศึกษาของเราก็กำลังมุ่งเน้นตรงไหนกันแน่ ไม่รู้ผลลัพธ์ หรือกระบวนการ

ผลลัพธ์เป็นปลายทาง กระบวนการเป็นระหว่างทาง ไปถึงผลลัพธ์กับกระบวนการแบบไหนรอบด้านกว่ากัน

หากเรามุ่งเน้นปลายทางจนเร็วเกินไป แต่ทั้งระบบยังตามไม่ทัน สุดท้ายก็เพียงแค่เข็มเสียบไว้บนยอดเขาหิมาลัยเท่านั้นเอง

ด้วยมิตรภาพครับ


สมพร ช่วยอารีย์ (เม้ง)

แต่ละก้าวย่าง... 

คือ จุดหมาย ของมันเอง   :)

ทุกภาพล้วนสวยมากและน่าประทับใจ...ถ้อยคำเล็กๆ แต่มีพลังน่าครุ่นคิด....ระหว่างทาง...คือ การได้เห็นและสัมผัสกับสิ่งพิเศษของ "แสง" และ "เงา" ...แต่ปลายทาง....อาจไม่ได้เจอทั้งสองสิ่ง...และทั้งสองสิ่งอาจเกิดปฏิกริยากัน เหลือแค่ "ควัน" เพียงเท่านั้น....ชอบทุกภาพ...ขอบคุณนะครับอาจารย์

สวัสดีวันหยุดด้วยครับ คุณครูตุ่ม krutoom ;)...

แต่ผมไม่หยุดหนา เพิ่งสอนเสร็จตะกี้ครับ

รักษาระยะไว้นะครับ สู้ สู้

ขอบคุณมากครับ ;)...


ขอบคุณนัก ๆ ครับ คุณหมอธิ ทพญ.ธิรัมภา ;)...

ว้าว สวัสดีครับ คุณเม้ง ผู้อารีย์ เม้ง สมพร ช่วยอารีย์ ;)...

ยินดีที่คุณเม้งเข้ามาเยี่ยมบันทึกล่าสุดนี้นะครับ

เป็นอยู่คือ ตามอัตภาพครับผม

ยังไม่ได้เปลี่ยนอาชีพใด ๆ เป็นคุณครูเช่นเดิม

ขอบคุณมากครับ ;)...

ควันอาจสำลักได้ครับ คุณหมอ ทิมดาบ ;)...

ขอบคุณมากครับ ;)...

ภาพสวย คำคม

ด้วยระลึกถึงค่ะอาจารย์ ;)

อาจารย์ ...ปริม ทัดบุปผา... หายไปนานครับ

ผมจำได้ ;)...

เดินมาจนหัวหงอกแล้ว...(..)...ยังไม่ถึงแม้แต่ต้นทางแล้วปลายทาง..คง จะถึงเข้าสักวัน..อิอิ..(ยายธี)

  • เข้ามาอ่านทีไรก็ทำให้มีความสุขเสมอ..
  • ภาพและคำสวยงามมากค่ะ..
  • ขอบคุณค่ะ..^_^


ครูนกเคยอ่านหนังสือเล่มหนึ่ง...พูดถึงการให้ความสำคัญกับเป้าหมายมากเกินไปอาจจะทำให้เราขาดความรื่นรมย์ในการใช้ชีวิต.....ระหว่างทางงดงาม ปลายทางก็คงงดงามกว่าค่ะ

งดงามและลึกซึ้งค่ะ เห็นด้วยกับความเห็นที่ว่าไม่ค่อยเจอคำผิด พอเจอต้องรีบทักค่ะ

"ภาพที่ ๑๔ ... อาหารสักจา"

ขอบคุณครับ คุณครูนก noktalay ;)...

เขาว่า หากตั้งเป้าหมายที่ปลายทางมากเกินไป หัวใจคงไร้สุนทรีย์ครับ ;)...

อ๊ะจ๊าก คุณ โอ๋-อโณ ;)...

ผมแก้ไขเรียบร้อยแล้วครับ ;)...

ภาพและข้อความโดยใจมาก ชอบดอกไม้สีเหลือง แต่ชอบสีขาวมากกว่า เย้ๆ

นั่นไง อาจารย์ ขจิต ฝอยทอง ;)...

ยังชอบชุดขาวเหมือนเดิม 555

ดูแล้ว อ่านแล้ว สบายใจจัง

พี่เป็นอีกคนที่ชอบเดินทาง และ เก็บเกี่ยวความสุขจากการสังเกตไปเรื่อยๆในทุกสิ่งที่มากระทบอายตนะทั้ง6 ของเรา ระหว่างทางหลายครั้งที่หลุดหลงไปยังที่ที่ไม่ได้อยู่ในแผนแต่ได้พบสิ่งที่ไม่ได้คาดคิด พบทั้งสุขและทุกข์ แถมได้เห็นตัวเองว่ากำลังรู้สึกอย่างไร เป็นการเรียนรู้ที่ได้ขัดเกลาตนเองจากการเดินทางค่ะ

ขอบคุณ "ความเย็นใจ" จากพี่นุช ยุวนุช นะครับ ;)...

ระหว่างทางคือการเรียนรู้ ปลายทางคือบทเรียน ทั้งสองสิ่งเกื้อกูลกันให้เราได้เติบโตขึ้น จริง ๆ ก็ชอบระหว่างทางมากเหมือนกันค่ะ  ปลายทางมีความสำคัญตรงที่เราได้บทสรุปและถอดบทเรียนที่ผ่านมา และนำไปใช้ในการเดินทางเส้นทางอื่น ๆ ต่อไป 

ดีใจที่ได้เดินตามรอยทางความสุขมาจนถึงบันทึกสุดท้ายที่คัดเลือกไว้ค่ะ 

ยินดีที่อาจารย์นพลักษณ์ ๙ Sila Phu-Chaya เดินทางมาถึงครับ ;)...

ขอบคุณมากครับ

สวัสดีครับคุณ Wasawat Deemarn

ภาพก็สวย บรรยายก็เยี่ยมครับ  ผมตามมาอ่านจากบันทึกที่คุณอักขณิชแนะนำครับ ไม่ผิดหวังเลย ต่อไปจะหมั่นสังเกตุ เก็บเกี่ยวสุนทรีย์ระหว่างทางตามคุณบ้าง

ยินดีนัก ๆ ครับ คุณ Yanyong-P ;)...

บังเอิญครับ บังเอิญ ;)...

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท