ขนมเข่งของผม...สูตรคุณครูพี่หนูรี...
ตรุษจีนปีนี้...ผมและครอบครัวอยากทำขนมเพื่อไหว้เจ้าเอง...เพราะปีที่ผ่านมาสั่งทำ
ปีนี้ผมจึงขอสูตร "พี่หนูรี" ผู้เชี่ยวชาญด้านอาหารและขนมของบ้านโกทูโนว์
และแล้วพี่หนูรีก็จัดสูตรมาให้ตั้งแต่ต้นเดือนกุมภาพันธ์
เขียนเป็นบันทึกที่สามารถนำไปทำขนมได้เลย พร้อมกับภาพประกอบที่สวยงามมาก
ขนมเข่ง "หนึ่งในขนมไหว้วันตรุษจีน" http://www.gotoknow.org/posts/518237
ขนมเทียนไส้เค็ม http://www.gotoknow.org/posts/237831
ผมก็เริ่มศึกษาสูตรจากพี่หนูรี ...และเตรียมซื้อวัสดุในการทำขนมในตอนเช้าตรู่วันศุกร์ที่ 8 กุมภาพันธ์
ผมมีหน้าที่รับผิดชอบทำขนมเข่ง
ภรรยามีหน้าที่รับผิดชอบขนมเทียน
พวกเรานวดแป้งและหมักแป้งไว้ตอนเช้า และออกไปทำงานปกติ
พอเลิกงานก็มาห่อและนึ่งขนมอย่างสนุกสนานถ้วนหน้า
และเตรียมสิ่งของที่จะไหว้ตรุษจีนในตอนเช้าตรู่วันพรุ่งนี้...
สำหรับขนมเข่งของผม...ผมยืนพื้นด้วยแป้งข้าวเหนียวจำนวนสามถุง หรือสามพันกรัม
เพิ่มจำนวนส่วนประกอบเพิ่มขึ้น เพราะจากสูตรพี่หนูรียืนพื้น คือ 250 กรัม จะได้จำนวน 8-9 กระทง
แต่พอผมนึ่งขนมเสร็จ ขนมเข่งของผมได้ จำนวน 168 กระทง
ถ้าจากสูตรของพี่หนูรี จะได้ 120 กระทง อาจเป็นเพราะตอนนวดแป้งผมใส่น้ำเพิ่มขึ้น
หรือกระทงใบตองของผมมีขนาดเล็กกว่าของกระทงพี่หนูรี
ตอนเด็กๆ แม่ของผม จะทำขนมเตรียมไว้เอง...เป็นวันที่สนุกสนานอีกวันของปี
สูตรของแม่กับขนมเข่ง คือ แป้งข้าวเหนียวหนึ่งกิโลกรัม น้ำตาลทรายหนึ่งกิโลกรัมเช่นกัน
เมื่อเปรียบเทียบกับสูตรของพี่หนูรี ...สูตรของพี่หนูรี จากการลิ้มรสของผม
และของญาติพี่น้อง...ผองเพื่อนบอกตรงกันว่า...
สูตรขนมเข่งปีนี้ของผม...ไม่หวานมากเกินไป สามารถทานได้หลายกระทง
การใส่แป้งข้าวเจ้าและหมักทิ้งไว้หลายชั่วโมงทำให้แป้งนุ่มไม่แข็ง
และการใส่น้ำมันพืชลงไปด้วย น่าจะเกี่ยวกับความนุ่มด้วยเช่นกัน (ต้องถามพี่หนูรี)
และที่ชอบที่ต้องมีการผึ่งขนม...เพื่อขนมไม่ติดกัน
การทำขนมทำได้ไม่ยากเย็นนัก...แต่ทำให้ขนมให้อร่อยต้องมาจากฝีมือของผู้รักในการทำ
เช่นพี่หนูรี...
และเหนือสิ่งอื่นใด...ความอร่อยนั้น...ต้องมาจากวิญญาณ และเส้นทางความผูกพัน
ในการทำขนมเช่นเดียวกับ ฝีมือของแม่ของผม
และเหนือสิ่งอื่นใด...ขนมจะอร่อยขึ้นเรื่อยๆ
เพราะเราแบ่งปันให้กับทุกคนที่เรารักและเคียงข้างเราเสมอ
"ทิมดาบ" ลูกชายของผม...ถีบจักรยานเอาขนมเข่งและขนมเทียน
ไปรอบๆ หมู่บ้าน...พวกเราแจกจ่ายขนมให้กับเพื่อนบ้าน
เพราะขนมของเรามากมาย...เหลือเกิน....
ทำให้ทิมดาบมีความสุขใจเช่นนัก...ถึงแม้เขาจะเป็นคนขี้อาย...
ที่ไม่ชอบพบปะกับผู้คน
นับเป็นกลอุบายของประเพณี "ตรุษจีน" ก็ได้
ทั้งในการกตัญญูรู้คุณ และการแบ่งปันน้ำใจ....
ท้ายของบันทึก...
บันทึกนี้ไม่ตรงประเด็นคำสำคัญกับ "อาหารเพื่อสุขภาพ"
ถ้ามองเรื่อง "สุขภาพกาย" ไม่เข้าข่ายเลยครับ เพราะมีทั้งแป้ง น้ำตาล และน้ำมันพืช รวมถึงความเป็น "ขนม"
แต่ถ้ามองเรื่อง "สุขภาพใจ" เชื่อแน่ว่า...เป็นเรื่องของอาหารเพื่อสุขภาพใจแน่นอนครับ
>>>>>>>>>>>
....กระทงใบตองที่เตรียมล่วงหน้าอีกหนึ่งวัน...น้องพยาบาลของภรรยาตัดมาให้...คุณค่าของขนมจึงมีมากขึ้น...
....กางสูตรของพี่หนูรี...เดินตามทางของคุณครูครับ...หมักแป้งทิ้งไว้ไปทำงาน
....เลิกงาน..เริ่มหยอดขนมใส่กระทง..
...เริ่มนึ่งขนมครับ...ครัวของผมค่อนข้างยุ่งวุ่นวายครับ
....ขนมสุดแล้ว...เอามาผึ่งทิ้งไว้...หยอดขนมต่อ...และนำไปนึ่งต่อ...
...ขนมเข่งมากมายของผม....
....ขนมเข่งพร้อมไหว้ และพร้อมแบ่งปันครับ
....ส่วนภรรยาของผม...กำลังสาละวนกับขนมเทียน...กางสูตรของพี่หนูรีเช่นกันครับ
....ภรรยาของผมไม่อยากให้ผมไปห่อขนมเทียนช่วย เพราะผมห่อไม่เป็น...ได้แต่นอนอ่านหนังสือเป็นกำลังใจครับ
ความเห็น (7)
น่าสนุกจังค่ะ ชลัยก็เพิ่งมาเรียนรู้จักขนมเข่งตอนมาเป็นสะใภ้จีนนี่แหล่ะ
แล้วทิมดาบเคยแปรรูปขนมเข่งมั๊ย อร่อยอีกแบบค่ะ วิธีง่ายมาก
เอาขนมเข่ง ใสตู้เย็นให้แข็ง จากนั้น หันเป็นชิ้น ความหนาน่าจะสักครึ่ง ซม.
ทอดในน้ำมัน กรอบข้างนอก นุ่มข้าใน จะได้ความอร่อยอีกแบบ สำหรับขนมเข่งที่กินไม่หมดน่ะ
แต่คงไม่ใช่อาหารเพื่อสุขภาพหรอก เป็นอาหารเพื่อปากและท้องน่ะ อิ อิ
โอ้ ว้าว ... มาปรบมือให้ดังๆ แบบผ่านสื่อ ค่ะน้องชาย
เยี่ยมยอดมากเลยค่ะ
ฝีมือดีหรือไม่ ขนมสวยหรือไม่ ขนมอร่อยหรือไม่ ไม่เป็นไร
เพียงแค่ได้ลงมือทำก็ ยอดเยี่ยมแล้ว สุดยอดมากมาย
สมกับที่ เรา เป็น "ตึ่งหนั่งเกี๊ยะ " (ลูกหลานจีน) ^___^
....
พี่หนูรี ขอชมว่า ขนมเทียนห่อสวยมากๆ
ส่วนขนมเข่ง ตอนนึ่ง หากมีภาชนะ (พิมพ์) รอง แล้ววางกระทงใบตอง ลงไป จะทำให้ไม่เสียรูปทรงค่ะ
ที่ได้เยอะ อาจจะเป็นเพราะ กระทงเล็ก กระมังค่ะ ที่พี่หนูรีทำ นั้น ขนมเข่งสีขาว น้ำหนักหลังนึ่งประมาณ 60 กรัมค่ะแต่สีน้ำตาล ที่เพิ่มเติมใหม่นั้น ลูกโตหน่อย 150กรัม
ยินดีที่ทุกคนมีความสุข กับอาหารเพื่อสุขภาพใจนะคะ
....
น่าอร่อย เดี๋ยวพี่ดาตามไปแต้มสีแดงตรงกลางขนมเข่งก่อนนะอย่าพึ่งแจก
ทำให้พี่ดาคิดถึงอม่ามากค่ะเมื่อตอนเด็กพี่ดาจะเป็นคนแต้มสีแดงตรงกลาง โดยใช้ดอกหรือลูกไม่แน่ใจของต้นหญ้าสมุนไพรไม่แน่ใจชื่อค่ะ ปัจจุบันนี้ต้นนี้ที่หน้าบ้านริมคันคลองบ้านสุพรรณก็ยังมีอยู่ ทำได้มากมายเลยนะคะ หากปีหน้าลองเตรียมสีธรรมชาติ คือสีไม้ฝาง ที่ใช้ทำน้ำยาอุทัย ไว้ให้น้องทิมดาบแต้มนะคะ จะสนุกและมีความสุขขึ้นอีกค่ะ
ปีหนึ่งได้ทำ 1 ครั้งได้แจกให้เพื่อนบ้านญาติพี่น้อง ดีมากๆเลยค่ะ เมื่อก่อนบ้านพี่ดาไหว้ครั้งหนึ่งทำอาหารมากมาย ไก่หลายตัวก็แจกให้ญาติ และเพื่อนเตี่ย เอ่ยถึงตรงนี้ก็คิดถึงท่าน คือ คุณลุงเสือใบ จะต้องนำไก่ 1 ตัวไปให้ทุกปี ปัจจุบันท่านอายุ 90 กว่าปีแล้วค่ะ
เยี่ยมมากค่ะเห็นขั้นตอนการทำที่เริ่มต้นดีมากคงจะอร่อยมากนะคะ รูปใหม่หน้าตาน่ารัก หล่อมากนะคะ ลูกหนุ่มน้อยหน้ามน น่ารัก
....น่าทานจังเลนค่ะ ...
ชอบคะ อาหารเพื่อสุขภาพใจ :) ขอบคุณที่เผื่อแผ่ภาพสวยๆ ประกอบเมนูเข้าเทศกาลเลยคะ
ขอบคุณพี่หนูรีด้วยคะ
เก่งค่ะ ทำได้ทั้งขนมเข่ง และขนมเทียน ครูดาหลาก็เพิ่งรู่ว่าขนมเข่งต้องหมักแป้งทิ้งไว้