ความคิดที่ต่อยอดจากห้องเรียนกลับทาง


            

       หลังจากข้าพเจ้าสำเร็จการศึกษาระดับปริญญาตรี (เกียรตินิยมอันดับสอง) จากคณะรัฐศาสตร์ สาขาการคลัง จากจุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย เมื่อ ปี ๒๕๑๑ และในปีเดียวกันนี้ ได้สอบคัดเลือกเข้าบรรจุเป็นเศรษฐกรผู้ช่วย ที่ฝ่ายวิชาการ ธนาคารแห่งประเทศไทย (ธปท.) .. ทำงานได้สามปี พบเนื้อคู่ในสำนักงานเดียวกัน ( ประทีป สนธิสุวรรณ) ผู้เคยได้รับทุนสนับสนุนจาก ธปท. ไปเรียนระดับปริญญาตรีสาขาเศรษฐศาสตร์ จากมหาวิทยาลัยลอนดอน (LSE-London School of Economics).. หลังแต่งงานไม่นาน เขาได้รับทุนจากธปท.อีกครั้งหนึ่ง ให้ไปศึกษาระดับปริญญาโท ที่ Kennedy School of Government ณ มหาวิทยาลัย Harvard สหรัฐอเมริกา เขาพาข้าพเจ้าไปเรียนต่อด้วยเช่นกัน ในสาขา Money & Banking ที่ Northeastern University ซึ่งเป็นมหาวิทยาลัยเก่าแก่ขนาดเล็ก ในเมือง Boston ใกล้ๆกัน ทั้งนี้เราทั้งคู่ ถูกกำหนดให้เดินทางไปติววิชาเข้มข้น ภาค summer ที่ The American Economic Institue @ University of Colorado ณ เมือง Boulder   หนึ่งเดือนก่อนเริ่มเรียนจริงในมหาวิทยาลัยของตน

 

        

 

 

      เราทั้งสองคนจบปริญญาโทพร้อมกัน ด้วยการเรียนรู้ทั้งศาสตร์แห่งวิชาการ ทั้งทฤษฎีและความคิดเชิงวิเคราะห์ โดยคณาจารย์เป็นแต่เพียงผู้ให้คำปรึกษา ผู้เรียนรู้ต้องสืบค้นสาระความรู้ด้วยตนเองจากห้องสมุดที่อัดแน่นด้วยตำราความรู้มากมาย ไม่มีสื่อออนไลน์ให้พึ่งพาได้สะดวกหลากหลายอย่างในปัจจุบัน งานส่งเก็บคะแนนคือ course papers รายอาทิตย์ต่อเนื่องไม่มีหมดสิ้นตลอดช่วงการศึกษานั้น

  

 

     ข้าพเจ้าเผชิญกับภาระหนักด้านการศึกษามากยิ่งกว่าสามีที่คุ้นเคยกับระบบการศึกษาแบบตะวันตกนี้มาแล้ว เขาไม่ยอมให้ความช่วยเหลือใดๆมากนักแก่ภรรยา เพราะต้องการให้สร้างความแข็งแกร่งด้วยตนเอง อีกทั้งยังขู่ว่า หากเรียนจบไม่ทันกัน จะทิ้งปล่อยเกาะไว้คนเดียว..เมื่อโดนไม้แข็งแบบนี้ ข้าพเจ้าจึงต้องฮึดสู้อย่างอุตสาหะไม่ท้อถอย สามารถนำคำชมของอาจารย์ในงานที่นำเสนอ กลับมาอวดสามีว่า " good written and very well informative" ทั้งยังได้รับการพิจารณาคัดเลือกให้ได้รับทุนเรียนดีจากมหาวิทยาลัยอีกด้วย..ผลดีของการต้องพึ่งพาตนเองเช่นนี้ หล่อหลอมให้เปลี่ยนตัวเอง กลายเป็นผู้มีความมั่นใจในการ กล้าคิด กล้าพูด กล้าทำ จากข้อสังเกตของพ่อ-แม่ พี่น้อง และมิตรสหาย เมื่อได้กลับมาสู่ประเทศไทยแล้ว 

 

                            

    ครั้นกลับมาทำงานในภาระรับผิดชอบที่สูงขึ้น และไม่เคยได้อยู่ในแดนสงบสบายแต่อย่างใด ได้เผชิญกับลักษณะงานที่ท้าทาย ต้องคิดนอกกรอบ มองปัญหาอย่างถึงแก่นแจ้งแทงตลอด ที่ต้องร่วมกันนำเสนอทางเลือกในการป้องกันและแก้ไขปัญหา ที่ปฏิบัติอย่างได้ผลเชิงประจักษ์ และก้าวทันกระแสโลกาภิวัฒน์อย่างต่อเนื่อง แม้กระนั้น ยังจำเป็นต้องออกไปเพิ่มเติมวิทยายุทธจากแดนตักศิลาไกล โดย ธปท.ได้ส่งข้าพเจ้า ไปเข้าหลักสูตรเร่งรัดเข้มข้นหลายแห่ง ที่อยากกล่าวถึงเป็นตัวอย่าง คือ Senior Management Program ที่ University of California at Berkeley  ณ สหรัฐอเมริกา

 

 

                            

    มหาวิทยาลัยนี้ ดีเด่นการพัฒนาความรู้ด้านการบริหารจัดการธุรกิจที่มีประสิทธิภาพ ลักษณะหลักสูตรเป็นการเข้า workshop แบ่งเป็นกลุ่มๆ วิทยากรทำหน้าที่ conduct หรือ เป็น facilitator เท่านั้น สมาชิกกลุ่มต้องร่วมกันคิด วิเคราะห์ แก้ไขปัญหา และข้อเสนอแนะ  ทุกคนมีหน้าที่ความรับผิดชอบเท่ากัน ในการร่วมกันนำเสนอและสรุปผลงานกลุ่มในแต่ละโจทย์ที่กำหนดหลากหลายในแต่ละวัน

 

                            

   นอกเหนือจากงานหนักหน่วงในมหาวิทยาลัย ยังต้องออกไปดูงานการบริหารจัดการขององค์กรชั้นนำของแคลิฟอร์เนีย เช่น ธนาคารกลาง Federal Reserve Bank of San Francisco สำนักพิมพ์ San Francisco Chronicle มหาวิทยาลัย Stanford บริษัทผลิตเหล้าไวน์ที่ Napa Valley เป็นต้น

 

                          

     การได้มีโอกาสได้สัมผัสรูปแบบที่มีประสิทธิภาพของการบริหารจัดการในองค์กรเหล่านี้ ช่วยเปิดวิสัยทัศน์ให้กว้างไกล ของแนวทางการสร้างความเติบโตของธุรกิจ บนกลยุทธ์ของแนวคิดที่โดดเด่น เหนือคู่แข่ง ทั้งด้านลึกและด้านกว้าง บนฐานของกลไกที่สู่ความเป็นเลิศของการพัฒนาที่ไม่หยุดยั้ง อันนำมาสู่ความแตกต่างที่ชัดเจน สนองตอบความต้องการของผู้บริโภคในตลาดที่ไม่เคยหยุดนิ่ง..สามารถยืนหยัดอย่างมั่นคงบนเสถียรภาพของความเชี่ยวชาญทางธุรกิจ และการจัดการอย่างระมัดระวัง

 

                         

     นี่คืออีกรูปแบบหนึ่งของห้องเรียนกลับทาง ที่นำมาซึ่งการขยายผลสู่การต่อยอดในชีวิตจริงของการทำงาน การอยู่ร่วมกับผู้คนอย่าง "รู้เขา รู้เรา" ..ปรับตัว ปรับใจ..เปิดกว้าง..อย่างพอเพียงและมีความสุขอย่างยั่งยืน

 

                       

                       

                        

หมายเลขบันทึก: 507714เขียนเมื่อ 5 พฤศจิกายน 2012 18:32 น. ()แก้ไขเมื่อ 30 พฤษภาคม 2014 11:52 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (16)

แวะมาเรียนรู้ประสบการณ์ชีวิต ห้องเรียนกลับทางของคุณครูพี่ใหญ่ครับ

การทำงาน การอยู่ร่วมกับผู้คนอย่าง "รู้เขา รู้เรา"
..ปรับตัว ปรับใจ..เปิดกว้าง..อย่างพอเพียงและมีความสุขอย่างยั่งยืน

ขอบพระคุณครับผม

ใช่ค่ะ พี่ใหญ่ ..... การเรียนที่เปลี่ยนไป ..... เป็นการเรียน ที่ผู้เรียน ต้องใส่ใจ และสนใจ "ตนเองมากขึ้น" คุณครู ..... เป็นแค่ ที่ปรึกษา ชี้แนะ แนะนำนะคะ ผู้เรียน หาวิธีการร่วมกันนะคะ "Win-Win" มีความสุข ทั้ง 2 ฝ่าย เป้าหมายตรงกัน ความคิดตรงกัน ผลสัมฤิทย์ ทางการเรียน น่าจะ ไปได้ดีนะคะ

โห ป้าใหญ่ สุดยอด เป็นประสบการที่มีคุณค่ะ แก่ คนรุ่นหลังจริง ได้ข้อคิดหลายอย่าง ชอบๆบันทึกนี้มาก ขออนุญาต เก็บไว้ อ่านเป็นข้อคิดต่อค่ะ ขอบคุณมากค่ะที่แบ่งปัน

 สวัสดีค่ะพี่ใหญ่

อ่านไปก็ยิ้มไป พี่ใหญ่เป็นหญิงแกร่งและเก่ง....

ที่สำคัญ... อ่อนโยนและใจดีที่สุด

ชื่นชมและขอบคุณที่พี่ใหญ่เล่าประสบการณ์อันมีค่านี้ให้น้องๆ ได้ศึกษาค่ะ  :)

  • ห้องเรียนกลับทางสร้าง คน ให้แข็งแกร่ง ดีค่ะท่านIco48 นงนาท  สนธิสุวรรณ

สวัสดีค่ะพี่ใหญ่

พี่ใหญ่เก่งจังค่ะ

เรียน พี่ใหญ่ครับ.....อดตะลึงกับบันทึกนี้ไม่ได้ครับ....คือ ตำนานการเรียนรู้ของพี่ใหญ่....ที่มีคุณค่าและแบ่งปันให้กับทุกๆ คนมากครับ

-สวัสดีครับป้าใหญ่..

-แวะมาเยี่ยมยามบ่าย ๆ ครับ..

-ปรับตัว  ปรับใจ เปิดกว้างอย่างเพียงพอ..มีความสุขแบบยั่งยืน...ครับ..

-ชวนป้าใหญ่ไป"เชื่อมสะพานบุญ"ด้วยกันครับ...

 

  • เพิ่งได้เข้ามาเยี่ยม Blog นี้ ของพี่ใหญ่ค่ะ
  • ดีใจมากค่ะที่เห็นพี่ใหญ่นำภาพในช่วงวัยต่างๆ ของพี่ใหญ่ที่น้องแต่งไว้ มาเป็นส่วนหนึ่งของภาพประกอบหัวสมุด
  • พี่ใหญ่มีโอกาสดีทั้งในชีวิตและการศึกษานะคะ เลยเป็นผลพวงให้พี่ใหญ่ในวันนี้ เป็นผู้ที่ถึงพร้อมทั้งภูมิรู้ ภูมิธรรม และภูมิฐานให้น้องศรัทธา และได้นำมาเป็นแบบอย่างในการดำเนินชีวิต แม้จะทำได้เพียงน้อยนิดที่พี่ใหญ่ทำอยู่
  • ช่วงนี้น้องอยู่ที่ฟาร์มค่ะ ยังไม่ได้ติดตั้งอุปกรณ์ให้ใช้ Internet ต้องใช้ Aircard เหมือนเดิม ซึ่งที่ฟาร์มต่อ Internet ไม่ได้เลยค่ะ
  • วันนี้น้องเข้าไปรดน้ำต้นไม้บ้านในเมืองและซื้อกับข้าว เลยมีโอกาสเข้ามาเยี่ยมกัลยาณมิตรใน Blog ค่ะ
  • ฝาภาพในฟาร์มมาให้พี่ใหญ่ดูด้วยนะคะ

Large_atfarm

  • ขอโทษด้วยคนะคะ หลังเกษียณนี่น้องพิมพ์ตกหล่นบ่อย แม้จะตรวจสอบแล้ว...ยังไม่ได้ติดตั้งอุปกรณ์ให้ใช้ Internet ได้
  • ฝากภาพในฟาร์ม...
  • ตอนนี้น้องต้องทำการฟื้นฟูฟาร์มหนักเลยค่ะ เพราะที่ผ่านมามีเวลาให้น้อย เลยมีสิ่งที่ต้องสังคายนาเยอะไปหมดค่ะ

อาจารย์ขจิตบอกพี่ใหญ่ไม่ธรรมดา หนูเพิ่งเข้าใจในวันนี้เองค่ะ

สวัสดีตอนเช้าค่ะพี่ใหญ่

  •  วันนี้น้องมีประชุมในตัวเมือง ไม่ต้องเดินทางไกล เลยพอมีเวลาแวะมาสวัสดีพี่ใหญ่ก่อนไปทำงานค่ะ
  • มีความสุขทุกวันนะคะ
  • พี่ใหญ่ครับ
  • ตามมาเชียร์
  • สุดยอดมากๆเลยครับ

 คำขู่น่ากลัวจัง คุณพี่ใหญ่เก่งที่สุดค่ะ ย้อนรอยภาพ นำมาฝากให้ชมด้วย ขอบคุณมากนะคะ

ดานำอาหารเหนือมาฝากค่ะ 

http://www.gotoknow.org/blogs/posts/508050

 

     สวัสดีค่ะคุณใหญ่...นับเป็นบุญที่ได้มีโอกาสได้เรียนรู้ประสบการณ์ชีวิตแบบตรงๆจากผู้ใหญ่ใจดีค่ะ(ปกติชอบฟังเรื่องราวชีวิตจากรุ่นพ่อแม่ปู่ย่าเหมือนได้ย้อนเวลาไปหาอดีตค่ะ ฟังแล้วสุข-สนุก ได้แง่คิดมุมชีวิตไม่มีเบื่อค่ะ)...

น้องอ.นุ../น้อง Dr.Ple../น้องชลัญธร../น้อง Sila../น้องหยั่งรากฝากใบ../น้องครูทิพย์../ท่านวอญ่าฯ../น้อง Mr.Jod../น้องมนัสดา../น้องหมออนามัยทิมดาบ../น้องTuknarak../หลานเพชรน้ำหนึ่ง../น้อง EGA./น้องผศ.วิไล./น้องกล้วยไข่../น้องดร.ขจิต../น้องกานดา../น้องน้อย../น้องดร.จันทวรรณ.../น้องเมืองน่ารัก

* สวัสดีค่ะ ขอบคุณมากสำหรับกำลังใจมอบแก่บันทึกนี้ค่ะ

* น้องอ.นุ..เป็นการรื้อฟื้นความทรงจำประกอบรูปภาพเก่าๆ มาสนับสนุนคุณค่าของห้องเรียนกลับทางของ EGA ที่ชวนให้มาแบ่งปันกัน..พี่ใหญ่ถนัดเล่าจากประสบการณ์ของตนเองค่ะ

* น้อง Dr.Ple....ใช่เลยค่ะ เห็นผลดีจริงๆในชั้นเรียนกลับทางแบบนี้ นักศึกษาและครูต่างมีความสุขในคุณค่าร่วมกันอย่างแท้จริง

* น้องชลัญธร..ดีใจจังค่ะที่นอกจากมาเชียร์ทางบันทึกนี้แล้ว..ยังส่งเสียงทางสายมาคุย เป็นกำลังใจอีกด้วย..กำลังนึกว่าจะมีภาคสองดีไหม ?..เรื่องเล่าในชีวิตยังมีอีกมาก..เกรงใจคนอ่านค่ะ..

น้องหยั่งรากฝากใบ..สมัยก่อนยังไม่แต่งงาน ใครๆว่าเป็นสาวเงียบๆเชยๆ ขาดความมั่นใจ..แต่หลังจากออกเรือนไปแล้ว โดนฝึกหนักเลยค่ะ

* น้องครูทิพย์..ชีวิตจริงสร้างบทเรียนรู้ และการปรับตัวเพื่อการอยู่รอดในสังคมอย่างเข้มแข็งนะคะ..

* น้องมนัสดา..วิทยาการแบบเรียนรู้ด้วยตนเอง เปิดช่องทางให้กระตุ้นต่อมวิริยะอุตสาหะอย่างเต็มที่จริงๆค่ะ

* น้องหมออนามัยทิมดาบ..คิดย้อนๆกลับไปแล้ว เส้นทางเดินชีวิตมิได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ มีเพียงกำลังใจที่ต้องไม่ยอมแพ้ง่ายๆค่ะ.

หลานเพชรน้ำหนึ่ง..ขอบคุณค่ะที่นำภาพไปทำบุญไหว้พระที่จ.พิจิตรมาฝาก..ได้ตามไปร่วมอนุโมทนาบุญด้วยแล้วค่ะ

น้องผศ.วิไล..เห็นภาพหัวปลีกล้วยสีแดงคล้ำอวบๆ และต้นปีปออกดอกขาวเต็มต้นแล้วสดชื่นจังค่ะ..สะท้อนการดูแลใส่ใจของเจ้าของสวนไอดิน

น้องกล้วยไข่..ขำๆดี..มีการเมาท์เรื่องของพี่ใหญ่ลับหลังด้วย..พี่เป็นคนธรรมดาสบายๆแบบธรรมชาติที่ไม่มีปมด้อย หรือคิดเปรียบเทียบกับใครๆเท่านั้นเองค่ะ..

* น้องมนัสดา..ขอบคุณมากค่ะที่มาเยี่ยมทักทายส่งความระลึกถึงอีกรอบหนึ่ง..ขอให้มีความสุขมากๆค่ะ

* น้องดร.ขจิต..ย้อนยุคการเรียนรู้สมัยก่อนแบบตะวันตก ที่ดูคุ้นๆอย่างที่กำลังพูดกันถึงอยู่ในช่วงนี้เหมือนกัน

* น้องกานดา..ได้ตามไปอ่านเมนูอาหารอิ่มอร่อยด้วยผักสุขภาพ จากกลุ่มแม่ครัวชาวgotoknow แล้ว..ยอดเยี่ยมจริงๆค่ะ

* น้องน้อย..ดีใจที่เห็นประโยชน์จากเรื่องเล่านี้ ..เมื่อคอนเกษียณอายุราชการ ได้พิมพ์หนังสือแจกน้องๆในที่ทำงานหนึ่งเล่มตามคำขอ..พี่ใหญ่ตั้งใจจะทยอยเก็บมาแบ่งปันที่นี่ตามโอกาสอันควรนะคะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท