การเดินทาง...ของชีวิต?
...... มีอีกมากสิ่ง.... ที่จะดำเนินการ... มีเส้นทางอีกยาวไกล... ที่เราจะก้าวเดินไป ....ในบางครั้งมีสิ่งที่เราจะคิด .... จะเปลี่ยน คือ การเปลี่ยนวิกกฤติ .... ให้เป็นโอกาส เหมือนว่าเราปั๋นจักรยาน .... เราปั๋นไปๆ ...ยิ่งปั่นไป ก็ยิ่งได้ข้อคิดหลายๆๆ อย่าง... ได้ข้อคิด ...ข้อคิดห็น ...ได้เห็นสภาพแวอล้อมใน 2 ข้างทาง และระหว่างทาง ที่เราปั่นจักรยาน ...และทำให้ได้เห็นความจริงเชิงประจักษ์... ได้ข้อความจริงที่เราได้ทบทวน ....ว่าเส้นทางชีวิต ของเรา... อย่างจริงใจ(ไม่เข้าข้างตนเอง) ... ชีวิตก็เปรียบได้กับ..การขี่จักรยาน ... มีเส้นทาง อีกยาวไกล ยิ่งเราปั๋นมากๆๆ บ่อยๆๆ .... เรายิ่งสามารถที่จะศึกษา ...ศึกษาสิ่งที่ชีวิตต้องการ ... เราต้องวิเคราะห์.... เราต้องทบทวน ...เราต้องไตร่ตรอง ..... อย่างรอบด้าน .. ไตร่ตรองอย่างรอบครอบ .... บนฐานข้อมูล ...ที่ถูกต้อง ...เป็นจริง และ...ใช้ข้อมูล แบบที่เป็นจริง... ตามบริบท....แบบรอบด้าน ...ความจำเป็นที่ต้องทบทวน .... โดยเฉพาะ ....การเป็นผู้บริหาร...ต้องมีความสมดุล คือ บางครั้ง ก็ต้องแรงสุดๆ ....บางครั้ง....ต้องอ่อนสุดๆ .... ขึ้นกับสถานการณ์ กับ โอกาส ขึ้นนกับสถานการณ์นั้นๆ .....เมื่อได้บทเรียนแล้ว ... ต้องมีการปรับปรุง ... ปรับพฤติกรรม ... ปรับแนวคิด ... เพื่อเปลี่ยนพฤติกรรม .... ปรับแนวคิด ....ไปสู่การกระทำ ... ไปสู่เป้าหมาย (Target) ...ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญของชีวิตการทำงาน... เป็นเป้าหมาย....ของการทำงาน มี
ทั้ง 3P. คือ Purposes, Process, Performant
โดยมีวัตถุประสงค์ชีวิตที่ดีๆ มี... กระบวนการดำเนินชีวิตที่ดี...หวังว่าผลจาก 2 P. จะนำไปสู่ผลของการกระทำที่ดี คือ..ทำกระบวนการ (Process) .... เพื่อให้ได้กระบวบที่ดี.... เมื่อมีกระบวนการที่ดีแล้ว ... ก็มีความหวังว่า ... ผลลัพธ์ในระยะสั้น (Performance) และ...ยังหวังว่า...ผลลัพธ์ขั้นต่อไป คือ...
- ผลผลิต (Output)
- ผลลัพธ์ (Outcome)
ผลลัพธ์ขั้นสุดท้าย (Ultimate Outcome)
เราไม่รู้วันข้างหน้า ... เราไม่รู้ว่า...เราจะเดินทาง..ไปได้อีกนานแค่ไหนของชีวิต....ไม่รู้วันข้างหน้า...จะไปทางไหนดี..ที่จะดีที่สุด...หนทางจะอีกยาวไกลไหม? .... ยาวแค่ไหนสำหรับชีวิต....การทบทวนชีวิตในแต่ละวัน....แต่ละเวลา...การทบทวน...ทำให้เรารู้ "จุดอ่อน" ของชีวิต ... พบสิ่งที่เป็นอุปสรรค์...เป็นขวากหนามของชีวิต....
....ถ้าเราทบทวนการเดินทางของชีวิต...ให้บ่อยขึ้น... ทำความเข้าใจให้มากขึ้น ...
และ ทุกๆๆ ครั้งที่ทบทวน...เราน่าจะพบสิ่งที่เป็นปัญหา.... สิ่งที่เป็นข้อแก้ไข....
การทบทวนบ่อยๆ.... เราก็จะเห็นจุดด้อยของเรา (ถ้าเราไม่อคติ ....เข้าข้างตนเองจนเกินไป) นะคะ...บางครั้งชีวิตก็ไม่ใช่สีืดำจนเกินไป...ขาวเกินไป....บางครั้งชีวิตของหมอเปิ้น..เป็นสีเทาๆๆ นะคะ
วันนี้คุยเรื่องราวที่ไม่มีเป้าหมาย....ที่ชัดเจนนัก(Focusไม่ชัด).....แต่ได้คุย...
ห้องเรียนชีวิต....ให้เพื่อนๆ ฟังนะคะ...วันนี้หมอเปิ้นคุยแบบลอยๆๆ ไปก่อนนะคะ
เขียนด้วยมือถือ....ขอโทษ ที่ตัวเล็กมากนะคะ....
ขอบคุณมากนะคะ ที่อ่านบทความหมอเปิ้นค่ะ
ความเห็น (9)
- การเดินทางของชีวิต
- เย้ๆๆๆ
- ขอบคุณมากครับพี่ที่ดูแลเป็นอย่างดี
-
บางครั้งเราทำอะไรที่ไม่มีเป้าหมายบ้าง ก็เป็นความสุขในความอิสระได้อย่างหนึ่งนะคะ
ขอบคุณ พี่ๆๆ เพื่อนๆๆ น้องๆๆ ให้กำลังใจ นะคะ
|
อักขณิช |
|
pa_daeng |
|
ขจิต ฝอยทอง |
|
Jamlong NFE Kalasin |
|
ชลัญธร |
|
Dr. Pop |
สวัสดีครับอาจารย์.เปิ้ล. การทำอะไรถ้าวางแผนไว้และทำสำเร็จได้..ถือว่าประสบความสำเร็จที่สุด..วันนี้ผมไปฟังเรื่องอาหารรักษาไต..วางแผนไว้ก่อนว่าจบแล้วจะแวะไปคุยกับเพื่อนผู้การท่านหนึ่ง..เที่ยงเศษๆการบรรยายจบลงและเราพบว่ามีคนไข้ท่านหนึ่งที่มาร่วมฟัง. นั่งรถเข็ญ. ไม่มีญาติมารับ..ผมคิดเพียงจะช่วยเข็ญท่านลงไปหน้าร.พ. ท่านบอกว่าจะโทรเรียกญาติมารับ อยู่ห่างประมาณ ๑๐ ก.ม. ผมชวนท่านไปด้วยเพราะคิดว่าไปสัตหีบด้วยกัน ท่านบอกว่าอยู่ที่บ้านฉางผมจึงตัดสินใจจะไปส่งท่าน ผมบอกให้ท่านรอหน้าอาคารเพราะต้องเดินไปเอารถมารับแฟนและท่าน..ท่านแสดงความดีใจที่ผมยินดีไปส่ง.ทั้งที่มิใช่ญาติมิตร.พอออกรถมาท่านชวนไปทานมื้อเที่ยงและคุยกันที่ร้านอาหารชายทะเลแถวช่องแสมสาร เราแปลกตามากเพราะมิได้มาทางนี้เกือบสองปีแล้ว แม้จะเป็นช่วงสั้นๆแต่ผมดูแลท่านราวกับญาติผู้ใหญ่ท่านหนึ่ง ระหว่างนั้นรู้สึกมีความสุขมากครับ อิ่มแล้วเลยไปส่งท่านถึงในบ้าน..ถ้าไม่มีธุระอื่นอยากนั่งคุยกับท่านบ้าง เพราะคนอายุจะ ๘๐ ปีแล้ว ท่าทางท่านไม่ค่อยอบอุ่นนัก ท่านขอที่อยู่ผม ผมให้นามบัตรสมัยยังทำงานอยู่และท่านยืนยันว่าจะโทรมาคุยกับผมด้วย..ผมออกจากบ้านหลังใหญ่ของท่านด้วยความอิ่มอกอิ่มใจทั้งสองคน..แล้วมุ่งหน้ากลับบ้าน..พร้อมกับความสุขซึ่งไม่สามารถหาซื้อได้.แม้จะมีเงินขนาดไหนก็ตาม..จึงอยากแบ่งปันมาให้ท่านได้ทราบบ้าง.
ขอบคุณมากครับพี่หมอ ที่กรุณามอบหนังสือให้ผม...ผมจะอ่านไปพร้อมๆกับการเดินทางของชีวิต....
ดีใจที่ได้อ่านครับพี่เปิ้น ผมได้ข้อคิดในการทำงานจากพี่เปิ้น ผมชอบประโยคนี้มากเลยครับ การที่เราทบทวนชีวิตในแต่ละวัน ทำให้เรารู้จุดอ่อน จุดแข็งของตัวเอง สิ่งไหนควรรักษาไว้หรือสิ่งไหนที่เราต้องปรับปรุง.
เส้นทางชีวิตล้วนลิขิตจากกรรมและกิเลส..รู้ตน..รู้ธรรม..มุ่งสู่ความพ้นทุกข์ตามพุทธวิถีนะคะ..
เขียนลอย ๆ แต่แน่นหนักในเนื้อหา...ของชีวิต นะคะ
ใช่ครับเขียนแบบลอยๆ ...แต่ผมชอบมากครับ