นกอพยพ - ครูผู้ช่วยสอน


พุทธศาสนาแนะวิธีเกี่ยวข้องกับความสุขความทุกข์ไว้สามประการคือ ไม่หมกมุ่นอยู่กับความทุกข์ ไม่ปฏิเสธความสุขที่ชอบธรรม และไม่หมกมุ่นในสุขนั้น

นกกระเต็นน้อยธรรมดา (Common kingfisher) ที่อพยพมาจากทางเหนือ

...

ฉันตื่นขึ้นมาด้วยความสดชื่นของวันหยุด ได้รับธรรมะจากพระอาจารย์ไพศาล พิสาโล ที่เมตตาโพสข้อความบนเฟสบุ้คว่า พุทธศาสนาแนะวิธีเกี่ยวข้องกับความสุขความทุกข์ไว้สามประการคือ ไม่หมกมุ่นอยู่กับความทุกข์ ไม่ปฏิเสธความสุขที่ชอบธรรม และไม่หมกมุ่นในสุขนั้น... 

ยามบ่ายเราพากันออกไปชื่นชมปาฏิหาริย์ในธรรมชาติตามที่เราเฝ้ารอมาทั้งสัปดาห์เช่นเคย ที่ Sungei Buloh Wetland Reserve ช่วงนี้คึกคักไปด้วยผู้คนที่ไปเยี่ยมชมสรรพสัตว์และบรรดานกทั้งหลายซึ่งมีทั้งนกเจ้าถิ่นและนกอาคันตุกะที่มาเยี่ยมเยียนประจำปี 

นกอพยพเหล่านี้บินหนีความหนาวเย็นมาจากเขตหนาวหลายแห่งรวมไปถึงทวีปอลาสก้า รัสเซีย มองโกเลียและจีน ลงมายังเขตอบอุ่นในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และบางพวกจะบินต่อไปจนถึงออสเตรเลียและนิวซีแลนด์ก่อนจะบินกลับไปยังที่พวกเขาจากมาเพื่อวางไข่ยามที่อากาศทางโน้นอบอุ่นขึ้นในช่วงกลางปีหน้า จนลูกนกฟักออกมาจนโตขึ้นพอสมควรก็ถึงเวลาที่จะบินหนีหนาวลงมาพร้อมพ่อแม่นก ลูกนกบางชนิดที่ยังไม่พร้อมจะวางไข่ในปีแรกอาจพำนักอยู่ในแถบบ้านเราต่ออีกหนึ่งปี จนกว่านกเหล่านี้พร้อมที่จะวางไข่ก็จะบินกลับไปพร้อมฝูงในปีถัดไป

การเดินทางของหมู่นกอพยพจากเขตหนาวเย็นลงมาในเขตอบอุ่นในแต่ละปีเป็นปรากฎการณ์ที่น่าทึ่งมากมายสำหรับฉัน นกขนาดเล็กบางชนิดมีขนาดแค่ประมาณ 15 เซ็นติเมตร แต่สามารถบินดั้นด้นรวมระยะทางหลายพันไมล์ได้ ฉันชื่นชมความอดทน ความพยายาม ความบากบั่นนั้นเหลือเกิน

...


นกนางแอ่นแปซิฟิก ที่คึกคักบนแผ่นฟ้าในหน้านี้

...

จากความหนาวเย็น จากอาหารที่มีน้อย พวกเขาไม่ได้นั่งรอนอนรอความตาย หรือทนทุกข์อยู่กับที่รอวันสูญสิ้นเผ่าพันธุ์ แต่พากันขวนขวายบินลงมาสู่สภาพอากาศที่อบอุ่นกว่า มาหาแหล่งอาหารของธรรมชาติที่อุดมสมบูรณ์กว่า ได้มาท่องโลกกว้างเก็บเกี่ยวประสบการณ์ชีวิต แต่ในขณะเดียวกันก็ไม่ได้ลืมแหล่งที่มา ไม่ได้ยึดติดอยู่กับอาหารและความสะดวกสบายที่ธรรมชาติเอื้อเฟื้อ ยังคงบินกลับไปในเขตหนาวเพื่อวางไข่ในทุกปี

วันนี้ที่ศูนย์อนุรักษ์พื้นที่ชุ่มน้ำสุไหงบุโล นกชายเลนหลากชนิดกำลังหยุดพักผ่อน พักเหนื่อย กินอาหาร อาบน้ำกันอย่างมีความสุข ก่อนที่พวกเขาจะพากันเดินทางต่อไปยังจุดหมายปลายทาง ในพื้นที่ประมาณ 500 กว่าไร่ ที่นี่เป็นแหล่งอาหารและที่พักพิงอันอุดมสมบูรณ์ให้นกผู้มาเยือนหลายต่อหลายพันตัวในทุกๆ ปี ที่ต่างหากินในบริเวณเดียวกันโดยไม่แย่งอาหารกัน เนื่องด้วยธรรมชาติให้ความยาวของจงอยปากของนกแต่ละชนิดมาไม่เท่ากัน พวกเขาจึงกินอาหารที่อยู่ในระดับต่างกัน นกที่ปากสั้นก็จะหากินหนอนและอาหารบนพื้น นกที่ปากยาวก็สามารถใช้ปากทิ่มลงไปหาอาหารใต้โคลน ถือเป็นการอยู่อาศัยร่วมกันโดยไม่ขัดผลประโยชน์ซึ่งกัน 

ชีวิตงามนี้ดำรงอยู่ด้วยการใช้ทรัพยากรบนโลกนี้อย่างไม่ฟุ่มเฟือยเลย ธรรมชาติบนโลกใบนี้จัดสรรอาหารและทรัพยากรหลากหลายไว้ให้สิ่งมีชีวิตเหล่านี้อย่างเพียงพอ แต่ทว่ามันอาจจะไม่พอเพียงเลยสำหรับความอยากของคนโลภแค่คนเดียว

ฉันนั่งมองเหล่านกหาอาหารกิน อาบน้ำทำความสะอาดร่างกาย และพักผ่อนอย่างผาสุก ฉันนั่งมองเนิ่นนานโดยไม่รู้สึกเบื่อ สัมผัสถึงความรู้สึกเย็นกายใจที่หมู่นกส่งผ่าน ชีวิตยังต้องการอะไรมากไปกว่านี้อีกหรือ การมีอาหาร น้ำดื่ม น้ำทำความสะอาดร่างกาย อากาศหายใจที่บริสุทธิ์ มีที่พักพิง มีสันติภาพความสงบสุขรอบตัว อยู่ในแวดล้อมของหมู่ฝูงที่เราชอบ มีจุดมุ่งหมายที่ดีในชีวิต และรู้ว่าการเดินทางแสนไกลนั้นเราไม่ได้เดินคนเดียว...

นึกถึงตัวเราเองในยามเดินทางไปท่องเที่ยวตามที่ต่างๆ เรายังคงติดความสะดวกสบาย เรายังขวนขวายซื้อของฝากติดไม้ติดมือมามากมาย เรามิได้เดินทางเพื่อพัฒนาตัวเราเองสักเท่าใดเลย สำหรับฉันการเดินทางของนกอพยพปีแล้วปีเล่าเป็นไปเพื่ิอการเติบโตทั้งทางร่างกายและจิตวิญญาณอย่างแท้จริง พวกเขาไม่หมกมุ่นอยู่กับความทุกข์ ไม่ปฏิเสธความสุขที่ชอบธรรม และไม่หมกมุ่นในสุขนั้น...

บางครั้งตัวอย่างการดำเนินชีวิตตามธรรมก็สามารถมองเห็นได้ทุกที่ ทุกอย่างรอบตัวเป็นครูให้เราได้เสมอหากเพียงเราเปิดใจให้พร้อมที่จะรับ พระพุทธองค์ทรงตรัสสอนไว้ว่าหากต้องเราไม่ต้องการพลาดการเรียนรู้ที่มีเราอาจจินตนาการไว้ว่าทุกคนในโลกนี้ต่างตรัสรู้หมดแล้วเหลือเพียงเรา เขาเหล่านั้นเป็นครูของเราได้เสมอ แต่ละคนกำลังทำในสิ่งที่ควรทำเพื่อช่วยให้เราฝึกความอดทน ฝนปัญญา และใฝ่เมตตากรุณาที่สมบูรณ์

ดังนกอพยพเหล่านี้ที่ได้มาทำหน้าที่ครูผู้ช่วยสอนให้ฉัน...ทำให้คำพูดของพระอาจารย์ไพศาล พิสาโล กระจ่างชัดในความทรงจำยิ่งขึ้น ขอบคุณมากนะคะ...

ด้วยความนอบน้อม
ปริม ทัดบุปผา
๘ ตุลาคม ๒๕๕๕

นำภาพนกอพยพเหล่านั้นมาฝากค่ะ นกอพยพกลุ่มแรกได้บินจากสิงคโปร์ไปแล้ว กลุ่มใหม่ๆ ก็กำลังเดินทางมาถึง ช่วยส่งกำลังใจให้พวกเขาเดินทางสู่จุดหมายด้วยความปลอดภัยนะคะ

..

นกกาบบัว นกกระยาง และนกอพยพอื่นๆ แม้จะมาจากคนละที่ คนละแหล่ง แต่ก็รวมตัวกันอยู่อย่างสงบ


..

นกกาบบัวมีเก้าอี้ประจำตัว นั่งได้น่ารักมาก

..

..

..

..

คัน คัน คัน

..

อาบน้ำ แต่งตัวให้สบายอุรา

..

..


..

..

ยามแสงทองสาดส่อง งามจับใจเหลือเกิน ทั้งตัวที่อยู่ในน้ำและคนที่เฝ้ามอง


นำคลิปวีดีโอยามนกอาบน้ำมาฝากค่ะ เหมือนเด็กๆ เล่นน้ำในยามอากาศร้อน ดูเพลิดเพลิน เย็นกาย เย็นใจ เหลือเกิน....


หมายเลขบันทึก: 504896เขียนเมื่อ 8 ตุลาคม 2012 11:58 น. ()แก้ไขเมื่อ 24 พฤศจิกายน 2012 17:35 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (34)

สุขสดชื่นกับภาพงดงามและคติธรรมนำใจให้เป็นสุขค่ะ..

 

วิธีเกี่ยวข้องกับความสุขความทุกข์ไว้สามประการคือ ไม่หมกมุ่นอยู่กับความทุกข์ ไม่ปฏิเสธความสุขที่ชอบธรรม และไม่หมกมุ่นในสุขนั้น...

ขอบคุณข้อคิดที่ดี ๆ ...สวัสดีครับ

"ไม่หมกมุ่นอยู่กับความทุกข์ ไม่ปฏิเสธความสุขที่ชอบธรรม
และไม่หมกมุ่นในสุขนั้น..."

สัมผัสแห่งธรรมชาติ สู่การเข้าถึงรสแห่งธรรม..อันกระจ่างในใจตน

อีกหนึ่งความงดงามแห่งชีวิต..ที่สงบ เย็น เป็นประโยชน์ ครับ

ขอบคุณครับ... 

 

"ฉันนั่งมองเนิ่นนานโดยไม่รู้สึกเบื่อ สัมผัสถึงความรู้สึกเย็นกายใจที่หมู่นกส่งผ่าน ชีวิตยังต้องการอะไรมากไปกว่านี้อีกหรือ "

สดชื่น งดงาม ภาพสวย เช่นเดิม ขอบคุณค่ะคุณปริม 

ปล.เช้านี้ที่หาดใหญ่ มองบนท้องฟ้าเห็นนกฝูงใหญ่ บินเต็มท้องฟ้า คงย้ายถิ่น :)

 

นกเอยนกน้อยน้อย บินล่องลอยเป็นสุขศรี

ขนขาวราวสำลี อากาศดีไม่มีภัย

ทุกทิศเจ้าเที่ยวท่อง ฟ้าสีทองอันสดใส

มีป่าพาสุขใจ มีต้นไม้มีลำธาร ฯลฯ

เป็นบทอาขยาน บทหลัก ของเด็ก ป.๑ - ๒ นำมาฝากครับ

พิจารณาธรรมชาติและพิจารณาธรรมไปด้วย สัมผัสถึง Happy Soul เลยค่ะ

     ...เข้ามาดื่มด่ำกับความสุขอันชอบธรรมที่คุณปริมนำมาฝากครับ... :)

    ...ภาพงดงามมากครับ...ภาพสุดท้าย 'ยามแสงทองสาดส่อง' มองแล้วรูสึกมีพลังมากครับ...แอบอิจฉาคุณปริมที่มีโอกาสได้สัมผัสกับบรรยากาศจริง...ผมจินตนาการว่าคุณปริมคงนั่งมองนกและธรรมชาติแล้วแอบอมยิ้มและจิบกาแฟ...(อุ๊บ...จิบชามะนาว...๕๕๕ )...ไปด้วย...

    ...คุณปริมรักษาสุขภาพด้วยนะครับ... :)

โยมปริม....

  • ทุกข์: สิ่งที่เราต้องกำหนดให้รู้เท่าทันปัจจุบัน
  • สมุทัย: สาเหตุแห่งทุกข์ที่เราต้องเพียรพยายามปล่อยวาง
  • นิโรธ: ภาวะของความสุขที่เกิดขึ้นจากการอยู่เหนือความทุกข์ที่เข้ามาเผชิญ
  • มรรค: วิธีการ/เครื่องมือสำหรับการค้นคว้าหาความสุขเพื่อพ้นทุกข์แบบชั่วคราว ค้างคืน หรือถาวร ประเสริฐแท้...

 

นั่งมองนก...

นั่งมองดูชีวิตตัวเอง...

ยิ่งนกบิน ยิ่งเห็นนกไม่ค่อยชัด...

ยิ่งกระสับกระส่าย ยิ่งเห็นตัวเองไม่ชัด...

ทุกอย่างจะกลับมาแจ่มชัด...

เมื่อนกยืนนิ่ง เมื่อใจนิ่งสงบ...

เห็นนก เห็นธรรม:-)

 

...แล้วเมื่อไรนกตัวนี้ จะบินมาสู่อ้อมกอดของแม่นก ยายนก

หรือว่า นี่คือวิถีแห่งนก

บินไป บินมา... บินมา และบินไป

เพราะทุกอย่างขึ้นกับฤดูกาล... ตัวแปร สถานการณ์

สุดท้ายคงอยู่ที่ "คำตอบ"

ไม่ว่าจะบินไปที่ใด เหนือ/ใต้ ออก/ตก

คำตอบที่ได้ คือ "ความสุข"

คำตอบไม่ได้อยู่ที่การบิน หากแต่อยู่ที่ความสุข...

  • มีนกสวยๆ
  • เต็มเลยครับ
  • ชอบดูตอนเขาเล่นน้ำครับ

มาแอ่วแวะดูนกให้เพลินๆเจ้า

อ่านแล้วมองเห็นถึงสัจธรรมของการใช้ชีวิตและมีชีวิต....

สุดท้ายแล้วก็หนีไม่พ้นที่จะต้องสงบนิ่งอยู่กับตัวเอง

สวัสดีครับ คุณปริม อ่านแล้วนึกถึงตัวเองว่า ทำไมไม่ไปดูนกดูธรรมชาติอย่างนี้บ้างนะ คือช่วงนี้ปิดเทอมลาหยุดสองวันตั้งใจจะมาลูกไปเที่ยว ไปพักผ่อน แต่ก็ติดเจ้าฝนซึ่งตกตลอด และก็สถานที่ที่จะไปเที่ยวก็ยังนึกไม่ออก วันนี้เลยหยุดว่างหนึ่งวัน ได้เขียนบันทึกอ่านบันทึก ก็ทำให้ได้สัมผัสถึงความงดงาม เพลิดเพลิน เล่าเรื่องเชื่อมโยงกับคำสอนของพระพุทธองค์ได้อย่างน่าทึ่ง ..คิดว่าคราวหน้าจะต้องพาลูกไปชื่นชมแบบนี้บ้าง น่าจะรื่นรมย์ไม่น้อยนะครับ ขอบคุณบันทึกดีๆ ครับ มีความสุขทุกวันนะครับคุณปริ่ม

ที่นาของน้องสาวมี "นกกระเต็น" อยู่ประมาณ 4-5 ตัวน่ะ

ผลัดเปลี่ยนเวรกันมาจับปลานิลน้อยที่อ้ายนำไปปล่อยไว้ในบ่อวันละหลายสิบตัว

ยังหาวิธีแก้ไขปัญหานี้ยังไม่ได้เลยอ่ะ 555

สวัสดีค่ะท่านอาจารย์แว่นธรรมทอง

เป็นธรรมะข้อคิดจากพระอาจารย์ไพศาล พิสาโลค่ะ ปริมชอบอ่านงานของท่านมากค่ะ

ขอบคุณมากค่ะ

สวัสดีค่ะท่านอาจารย์นุ

ปริมไม่เคยนึกมาก่อนเช่นกันว่าจะสามารถหลงใหลในเสน่ห์การเรียนรู้จากธรรมชาติได้เพียงนี้นะคะ

ขอบคุณท่านอาจารย์ที่เมตตามาอ่านและฝากข้อคิดให้กำลังใจเสมอค่ะ

สุข สงบ ในวันทำงานอีกวันนะคะ

สวัสดีค่ะคุณพีใหญ่

เพราะความสุข ความสวยงามที่ธรรมชาติหยิบยื่น จนในบางครั้งปริมก็รู้สึกกำลังเสพติดความสุขนั้นค่ะ แทบทุกสัปดาห์ต้องออกไปแวะหา อีกหนึ่งการเรียนรู้ที่ต้องพยายามทำค่ะ

ขอบคุณข้อคิดและกำลังใจจากคุณพี่ใหญ่เสมอค่ะ

สุขสันต์วันทำงานอีกวันนะคะ

สวัสดีค่ะคุณพิชัย

หากไม่มีนัดอะไรในวันเสาร์อาทิตย์ ปริมไปดูนกในป่าได้ทั้งวันเลยค่ะ แต่ให้ไปเดินช้อปปิ้งละก็รับรองไม่ถึงหนึ่งชั่วโมงจะต้องกลับ เป็นชีวิตที่ยังไม่สมดุลค่ะ ;)

สุขสันต์วันทำงานอีกวันนะคะ

สวัสดีค่ะคุณหนูรี

แถบทางใต้จะมีนกเหยี่ยวอพยพมากมายเช่นกันในช่วงนี้ค่ะ

หากมีโอกาสจับภาพมาแบ่งปันกันด้วยนะคะ

ขอบคุณมากค่ะ สุขสันต์วันดีดีนะคะ

สวัสดีค่ะท่านอาจารย์ชยันต์

บทอาขยานนี้นักเรียนโข่งเพิ่งเคยได้เรียนกับอาจารย์วันนี้ค่ะ ขอบคุณมากนะคะ

ปิดเทอมแล้วท่านอาจารย์พักผ่อนบ้างนะคะ ขอบคุณค่ะ ;)

สวัสดีค่ะคุณศิลา

ขอบคุณมากค่ะ เดี๋ยวปริมจะเปลี่ยนคำสำคัญเป็น happy soul นะคะ

สุขสันต์วันทำงานดีดีอีกวันนะคะ

สวัสดีค่ะท่านอาจารย์จัตุเศรษฐธรรม

เวลาเราไปดูนกกันเรามักจะแวะ Subway เพื่อซื้อแซนวิชไปเป็นอาหารกลางวันค่ะ และแซนวิชที่นี่ก็จะมาพร้อมเครื่องดื่มซึ่งเราก็มักเลือกชามะนาวทุกครั้ง ท่านอาจารย์ทราบได้ไงคะว่าปริมจิบชามะนาวดูนก...ถูกต้องเลยค่ะ...

ภาพสุดท้ายปริมก็ชอบมากค่ะ การถ่ายรูปนกอพยพช่วงกลางวันจะถ่ายได้ยากเพราะแสงจ้ามากค่ะ สีของชายเลนโคลนกับตัวนกไม่ค่อยตัดกันมากเท่าไหร่ ภาพที่ได้ออกจะเทาๆ ไปหมดค่ะ แต่พอตกเย็นหน่อยแสงแดดสีทองที่ส่องชายเลนช่วยให้บรรยากาศดีมากจริงๆค่ะ

ถ้าเขาอนุญาติให้แค้มป์ที่นั่นได้ ปริมคงไม่กลับบ้านวันนั้น อิอิอิ

ขอบคุณมากค่ะ

กราบนมัสการพระคุณเจ้าหรรษา,

โลกนี้ยังมีสิ่งที่อยากเรียนรู้อีกมากมายค่ะ การได้เดินทางไปมาทั้งภายนอกและภายในช่วยให้การเรียนรู้นั้นพัฒนาได้เร็วขึ้นมากค่ะ ทุกสิ่งที่ได้สัมผัส ได้เห็น กับสมาคมคนรอบตัวน่าเรียนรู้มากค่ะ

"When walking in the company of two other men, I am bound to be able to learn from them. The good points of one I copy; the bad points of the other I correct in myself" - Confucius

นกตัวนี้รอวันที่สภาพร่างกายพร้อมก่อนค่ะ จะกลับสู่อ้อมกอดของมาตุภูมิ ไปอยู่ใกล้ๆ แม่นกและยายนก ในอีกไม่กีฤดูกาลข้างหน้าค่ะ ทุกอย่างมีช่วงเวลาของมันเสมอ เรากำลังเตรียมตัว เตรียมใจ เตรียมประสบการณ์ เพื่อเวลานั้นค่ะ แม่นกและยายนกมีคนดูแลใกล้ชิดอยู่ในตอนนี้ค่ะ

กราบขอบพระคุณในความเมตตาที่พระอาจารย์มาฝากข้อคิดดีดีเอาไว้ให้คิดค่ะ

กราบนมัสการค่ะ

สวัสดีค่ะท่านอาจารย์ขจิต

ช่วงนี้นกเริ่มเยอะขึ้นแล้วค่ะ อาจารย์ชอบไปดูนกไหมคะ บ้านเราแถบแหลมผักเบี้ยก็เห็นว่ามีเยอะนะคะ

ไปดูนกอาบน้ำ สบายตาดีค่ะ

สุขสันต์วันทำงานอีกวันนะคะ

สวัสดีเจ้าคุณครู krugui,

บ้านเราก็น่าจะมีนกอพยพเหล่านี้แวะพักบ้างนะเจ้า คุณครูเคยเห็นก่อเจ้า

สุดท้ายก็ต้องนิ่งและสงบกับตัวเอง - ใช่เลยค่ะ หากใจเรานิ่งทุกอย่างรอบกายก็ไม่สำคัญเท่าใดนักค่ะ

ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะคุณเพชร

ปิดเทอมนี้พาน้องๆ ไปสูดอากาศทะเลใกล้ๆ ไปดูนกนางนวลที่บางปู ไปดูนกอพยพที่แหลมผักเบี้ย แล้วเลยต่อไปชะอำ หัวหิน ก็ดีไม่น้อยนะคะ

การให้เขาได้สัมผัสธรรมชาติ พอโตขึ้นเขาอาจชอบก็ได้นะคะ ที่สำคัญเป็นการสร้างความสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้นในึรอบครัวค่ะ

เที่ยวเผื่อปริมด้วยนะคะ

ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะ

ขอขอบคุณกัลยาณมิตรทุกท่านที่แวะมาดูนก มาสัมผัสความสุข ความผ่อนคลายด้วยกันนะคะ

สุข สงบ ในวันดีดีวันนี้ค่ะ

สวัสดีค่ะพี่เพลิน

วิถีชีวิตของนกกระเต็นก็เหมือนชีวิตของเราที่ยังต้องทำมาหากิน เราเลี้ยงปลา หากบเขียด หาสัตว์อื่นมาเป็นอาหาร นกกระเต็นก็เช่นกัน ก็มีลูกน้อยมีครอบครัวที่ต้องเลี้ยงดู ก็เลยต้องจับปลาหาอาหารแบบนั้น นอกจากปลาแล้วนกกระเต็นก็กินแมลงต่างๆ ด้วยค่ะ

โลกใบนี้มีทรัพยากรให้ทุกชีวิตได้กิน ได้บริโภค ได้ใช้ อย่างเพียงพอเสมอค่ะ การอยู่ร่วมกันแบบเกื้อกูลกันจะทำให้โลกใบนี้น่าอยู่มากยิ่งขึ้นนะคะ

โชคดีจังค่ะที่นามีโอกาสต้อนรับ ให้ที่พักพิงและอาหารกับนกเหล่านี้ ป่าข้างหลังนาคงเป็นแหล่งพักพิงที่ดีค่ะ หวังเป็นอย่างเหลือเกินว่าจะมีนกมาอยู่มากขึ้นเรื่อยๆ ค่ะ

ขอบคุณค่ะ

เขาว่าเทวดาเข้าไม่ถึงธรรมก็เพราะใจที่เป็นสุขไม่ได้ทำให้สุขได้อย่างแท้จริง แต่ตอนนี้ผมขอแค่สุขชั่วขณะให้เหมือนฝนตกกลางทะเลทรายก่อนนะครับ

สิ่งที่ได้จากเรื่องนี้มี ๒ ประเด็นหลักๆ คือ

หนึ่ง ตัวอย่างความอดทนมุ่งมั่นของบรรดานกที่พยายามจะไปถึงจุดหมายให้ได้ หากดูจากทัศนะของหลวงพ่อพุทธทาสท่านก็จะบอกว่านกพวกนี้กำลังปฏิบัติธรรม ปฏิบัติธรรมก็คือการทำหน้าที่ ในวัฏฏจักร์ของการทำหน้าที่การงานนั้นล้วนมีอุปสรรคขวากหนามทั้งสิ้น ผู้ทำหน้าที่จึงต้องฝ่าฟัน เฉกเช่นนกที่ต้องหนีจากภัยคุกคาม

สอง การอยู่ร่วมกันด้วยท่าทีแห่งการ "แบ่งปัน" ไม่ใช่ "แข่งขัน" อันเป็นสาเหตุทำให้โลกเราสงบเย็นเตี่ยงแต๊ดีหลี !

ผมไปวัดที่หลวงพ่อเลี่ยมกำลังสร้าง (ลืมชื่อ <วัดป่า...?? 555>!! อยู่โคกจาน?? บ้านเกิดหลวงพ่อ ) เมื่อสัปดาห์ที่แล้ว พาอ. อมรา ไปด้วย หลวงพ่อบอกตอนเย็นๆจะมีนกบินมาที่ลำห้วยข้างวัดเยอะมาก แม่ชีบอกบินมาทีนี้ฟ้ามืดเลย (ผมว่าคงเยอะมากส์) เสียดายผมไม่ได้เอากล้องไปด้วย แต่เราก็ไม่ได้อยู่รอจนเย็นเลยไม่ได้ชมบรรยากาศนั้น (คงมีโอกาสไปใหม่)

 

ปล. บอก อ. อมราให้แล้วนะครับ มีผู้ปฏิบัติ บน GTK ฝากสวัสดี....:):)

สวัสดีค่ะคุณนกขมิ้น

ไม่แน่ใจว่าเทวดาติดสุขหรือเปล่านะคะ ;)

ตอนนี้ปริมเองก็ติดอยู่ค่ะ โดยเฉพาะเวลาไปดูนกเนี่ยค่ะ ถ้าไม่ได้ไปแล้วรู้สึก อืม.....

ขอบคุณค่ะ

สุขสันต์วันศุกร์แห่งชาติค่ะ

กราบนมัสการพระอาจารย์พระมหาอัมพรค่ะ

กราบขอบพระคุณในข้อสรุปค่ะ การไม่จมอยู่ในความสุข มีความสุขได้โดยความชอบธรรม และไม่ติดในความสุขนั้นก็เป็นอีกหนึ่งข้อความที่ต้องการสื่อสารด้วยค่ะ

ขอบพระคุณค่ะ

สวัสดีค่ะท่านอาจารย์วิชญธรรม

เห็นอาจารย์เงียบๆ ไปหลายวัน ตอนนี้รู้แล้วค่ะว่าไปวัดป่ามานี่เอง

ขอบคุณค่ะที่ช่วยสวัสดีท่านอาจารย์หมอ อมราให้ค่ะ หวังว่าวันหนึ่งปริมคงได้ไปกราบสวัสดีท่านจริงๆ ตอนนี้หาอ่านบทความของท่านไปพลางๆ ก่อนค่ะ

วัดป่าที่ท่านอาจารย์ว่าคงสงบมากเลยนะคะ บรรยากาศคงดีมากๆ ถ้าปริมไปคงไม่เป็นอันปฏิบัติธรรมมังคะเนี่ย สงสัยนั่งถ่ายรูปนกทั้งวัน อิอิอิ

ขอบคุณค่ะท่านอาจารย์

อ่านบันทึกนี้แล้วมีความสุขค่ะ ธรรมชาติสอนธรรมะได้นะคะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท