ผม...ลูกชาย...เราเกิดมาเป็นเพื่อนกัน...
เวลาผ่านไปรวดเร็ว...ราวกับโกหก…
เวลาแสนซื่อตรงและทำหน้าที่ได้ซื่อสัตย์ที่สุด...ผมต่างหากที่โกหกตนเองกับเวลา
ทิมดาบ-ลูกชาย...อีกไม่กี่วันก็จะสอบแล้ว...
ผมรับรู้ถึงความขยันขันแข็งและรับผิดชอบในการทบทวนบทเรียนเตรียมสอบ
รางวัลจากความล้มเหลว...ในผลการสอบครั้งที่ผ่านมาของทิมดาบ
ทำให้ทิมดาบ...ผมและภรรยา...นำบทเรียนนี้...เพื่อต่อสู้อีกครั้ง...
การต่อสู้ในสนามรบใด...ไม่เท่าการต่อสู้กับใจตนเอง
และในช่วงกลางเดือน....ครูสอนเปียโนของทิมดาบจะให้ขึ้นโชว์คอนเสิร์ตเล็กๆ...กับเพื่อนๆ และพี่
ผมรับรู้ถึงการโปรยตัวโน๊ตขึ้นบนท้องฟ้าของทิมดาบ...
รางวัลจากความไม่ฟังเสียงในใจ....ปลายนิ้วจรดตัวโน๊ตผิดเพี้ยนผิดจังหวะทำนอง
ทำให้ทิมดาบ...ฝึกปรือ...และมีความตั้งใจในการฝึกซ้อม
ผมคุยให้ทิมดาบฟังว่า...วันข้างหน้าของชีวิตของคนเรา...จะไม่โรยด้วยกลีบกุหลาบเสมอไป
เราต้องเจอกับความล้มเหลว...
ผ่านความเจ็บปวดและหยาดน้ำตา
แต่ผมจะบอกลูกว่า...
“ต้องเผชิญกับสิ่งเหล่านั้นด้วยความกล้าหาญ”
เช่นเดียวกับจดหมายที่คุณแม่ท่านหนึ่งเขียนถึงโลกใบนี้..และผมได้อ่านให้ทิมดาบฟัง....
“ โลกที่รัก...
วันนี้ลูกชายของฉันไปโรงเรียนวันแรก ในช่วงเวลาแห่งการเริ่มต้นนี้ เขาอาจรู้สึกไม่คุ้นเคยและตื่นตาตื่นใจ ฉันหวังว่าคุณจะปฏิบัติต่อเขาอย่างนุ่มนวลสักหน่อย
คุณคงรู้ว่าจนถึงเวลานี้ เขายังเป็นเด็กน้อยที่ทุกคนในบ้านรักและตามใจอย่างที่สุดมาโดยตลอด ฉันยังไม่เคยปล่อยให้เขาออกห่างกาย แต่นับจากนี้ทุกอย่างคงจะต้องเปลี่ยนไป
เช้าวันที่เขาเดินลงบันไดหน้าบ้านแล้วหันมาโบกมือให้ฉัน ก้าวออกไปสู่การผจญภัยบนเส้นทางชีวิตอันยิ่งใหญ่ของเขา วันข้างหน้าเขาอาจต้องพบกับความล้มเหลว ผ่านความเจ็บปวดและหยาดน้ำตา แต่ฉันจะบอกลูกว่า เขาต้องเผชิญกับสิ่งเหล่านั้นด้วยความกล้าหาญ
เขาต้องใช้ชีวิตอยู่บนโลกนี้และจะต้องดำรงชีวิตอยู่ต่อไปให้ได้ เขาจำเป็นต้องมีความกล้าหาญ มีศรัทธา และมีความรัก
ดังนั้น ฉันหวังว่าโลกจะกุมมืออันอ่อนนุ่มของเขา สอนอะไรบางอย่างแก่เขา แต่ถ้าเป็นไปได้ โปรดอ่อนโยนต่อเขาสักนิด
กรุณาสอนให้เขารู้ว่า หากโลกนี้มีคนเลวคนหนึ่ง ก็ย่อมมีวีรบุรุษคนหนึ่ง มีนักการเมืองที่กะล่อนปลิ้นปล้อนคนหนึ่ง ก็ย่อมมีผู้นำที่กล่าเสียสละอุทิศตน และหากมีศัตรูคนหนึ่ง ก็ย่อมจะมีมิตรคนหนึ่งเช่นกัน
กรุณาสอนเขาให้รู้ว่า เมื่อเปรียบกันแล้ว การพ่ายแพ้มีเกียรติและศักดิ์ศรีมากกว่าหลอกลวงมากมายนัก กรุณาสอนเขาให้ยืนหยัดในความศรัทธาของตน แม้ว่าคนอื่นๆ จะไม่เห็นด้วยก็ตาม กรุณาสอนเขาว่า คนเรานำสติปัญญาและกำลังกายออกขายในราคาสูงๆ ได้ แต่ห้ามขายจิตวิญญาณและความดีงามอย่างเด็ดขาด
โลกที่รัก ได้โปรดสั่งสอนเขาด้วยวิธีการอันอ่อนโยน แต่ได้โปรดอย่าทะนุถนอมหรือให้ท้ายเขาจนเกินไป เพราะมีแต่เปลวไฟอันร้อนแรงเท่านั้นที่จะหลอมทองคำแท้ออกมาได้...”
ผมชอบถ้อยคำของจดหมายฉบับนี้...
ชีวิตของคนเราจำเป็นความกล้าหาญ มีศรัทธา และมีความรัก...
และ
คนเรานำสติปัญญาและกำลังกายออกขายในราคาสูงๆ ได้ แต่ห้ามขายจิตวิญญาณและความดีงามอย่างเด็ดขาด
ผมกับลูกชายมีการเดินทางที่เรียนรู้กับโลกของตนเอง...และโลกที่เกี่ยวข้องระหว่างกัน
ผมไม่มีโอกาสได้สั่งสอนลูกมากนัก....ในบทบาทของพ่อที่สั่งสอนลูกผมทำได้ไม่เต็มที่
แต่บทบาทเพื่อนที่ผมมีต่อลูก...เป็นบทบาทที่ผมมีความสุข...
และผมเชื่อว่า...ลูกคงมีความสุขและเรียนรู้ไปเช่นเดียวกันกับผม...
ความเห็น (12)
ใช่แล้ว ... "ทองแท้ ..... ไม่กลัวไฟรน" ..... ก็คือ ทอง ไม่ใช่เงิน หรือนาก นะคะ ความดี คือ ความดี ความดีจริงๆๆ นะคะ
ขอบคณบทความดีดี มีคุณภาพนี้ นะคะ
ผมรับรู้ถึงการโปรยตัวโน๊ตขึ้นบนท้องฟ้าของทิมดาบ
ชอบประโยคนี้จังค่ะ
"ทิมดาบ" แปลว่าอะไรนะคะ ดูขลังจังค่ะ
เป็นกำลังใจให้เสมอ ที่นี่ ค่ะ
- เป็นครอบครัวที่อบอุ่น (Happy Family) ที่ปลูกต้นกล้างามอย่างน้องทิมดาบให้มีทั้ง
"ความกล้าหาญ มีศรัทธา และมีความรัก" น่าประทับใจและน่าชื่นชมมากค่ะ ผลที่ได้ยังนำไปสู่ Happy Brain อีกด้วยค่ะ
ในครอบครัว G2K ของเรามีครอบครัวแห่งความสุขหลายครอบครัวหลายสไตล์ หากว่าร้อยเรียงไว้ด้วยกัน คงเห็นแง่มุมความงามของชีวิตที่คุณพ่อคุณพ่อมีวิธีปลูกต้นไม้อย่างไรให้เจริญงอกงามนะคะ งามคนและแบบ แต่ที่สำคัญคืองามอย่างยั่งยืนเหมือนกันค่ะ
แวะมาอ่านบทความดีๆและยังมีกำลังใจให้กันเสมอนะคะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ ด้วยรักและห่วงใยค่ะ
การต่อสู้ในสนามรบใด...ไม่เท่าการต่อสู้กับใจตนเอง ชอบประโยคนี้จังค่ะ
& ชอบเพลงประกอบด้วยค่ะ
....เย้ๆๆๆๆๆ...ให้ดอกไม้..พันๆดอกกับเพลงนี้.ชอบมากกๆๆๆ.เจ้าค่ะ...และนี่คือเสน่ห์ ความเป็น..ไทๆ..นะเจ้าคะ..ขอบคุณที่แบ่งปัน..ยายธี...
ดีใจกับหลานทิมดาบด้วยที่ได้รับการบ่มเพาะหลักคิดดีๆจากคุณพ่อและคุณแม่..ให้กำลังใจค่ะ..
ความเป็นเพื่อนสำคัญพอๆกับความเป็นพ่อแหละค่ะ พี่โอ๋ว่า เพราะความเป็นพ่อเรามีอยู่แล้วตามธรรมชาติแต่ความเป็นเพื่อนเราต้องรู้สึกจากใจของเราลูกจึงจะรับรู้ได้ พี่โอ๋เรียนรู้จากประสบการณ์ว่าความเป็นเพื่อนของพ่อแม่เป็นต้นทุนที่มีค่ามากของลูกค่ะ
พ่อ..สร้างชีวิต ปลูกจิตดีงาม เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของลูกเสมอ..ครับ อ่านบันทึกนี้ แล้วสงบ..อบอุ่นครับ ขอชื่นชมและเป็นกำลังใจให้..พ่อแม่ลูก..ครอบครัวคุณหมอนะครับ
มาอ่านทุกครั้ง...
ไม่เคยผิดหวังเลยสักครั้ง
ขออนุญาตเป็น "แฟนคลับ" ทิมดาบ นะคะ
ชอบๆๆ ตรงนี้... "ชีวิตของคนเราจำเป็นความกล้าหาญ มีศรัทธา และมีความรัก..."
ขอบคุณค่ะ
เป็นทั้งพ่อและเพื่อนที่ดี อบอุ่น ...สวัสดีครับ