1 ปี กับสิ่งที่ชอบ
1ตุลาคม 2555 ครบรอบ1ปี ยังจำความรู้สึกในวัน 1 ตุลาคม 2554 เป็นวันที่โดดเดี่ยวมาก กลัวมากเพราะณ เวลานั้นไม่มีอะไรที่จะกังวล
เสบียงค่ะ
และน่ากลัวเท่าเรื่องของน้ำ บ้านอยู่นนท์กลัวมาก ไหนจะห่วงบ้าน ไหนจะห่วงรถ ทั้งบ้านมีแค่2 ชีวิตเท่านั้น คือเรากับแม่บ้าน นอนไม่หลับกังวล คิดถึง สามีมาก..
......ถ้าวันนี้ยังมีเขาอยู่เราคงยืนสู้ดูโลกอย่างทรนง ปัญหาใดๆไม่เคยพวายพวง เรื่องราวใหญ่ก็เล็กลงสองเราช่วยกันคลี่คลาย ...แต่วันนี้ไม่มีเขาอยู่เราจึงยืนสู้ดูโลกอยู่เพียงเดียวดาย เหมือนคนเดินหลงทางกลางทะเลทราย ซอกซอนหอบสังขารไปทิศทางใดใดจุดหมายไม่มี....บุญเราสร้างร่วมกันมาน้อยนักเพราะเคราะห์กรรมนำชักต้องจากกันชั่วชีวี...
......ใช่เลยความรู้สึก อารมณ์เหมือนเนื้อเพลงนั้นเลยเป็นเวลา2-3เดือน..แต่ก็รอดมาได้(ปีนี้และปีไหนๆอย่ามานะ)..จากนั้นก็อยู่กับสิ่งที่ชอบ ...ประเมินโรงเรียนในฝันที่ชอบ...
ร้านหนังสือ อ่านหนังสืออิงประวัติศาสตร์ที่ชอบ..
เล่นกีฬาGolfที่ชอบ..ไปร้านอัญมณีที่ชอบและก็เป็นหุ้นส่วนเรียกว่าทั้งผู้เสพและผู้ขาย(เพชร)
ขอบคุณเพื่อนๆที่เป็นสมาชิก..สอนค่ะขอบคุณผศ.อดุลย์ ให้ช่วยสอนที่รามฯชอบมากต้องศึกษาค้นคว้า..ดีจัง..และชินแล้วแม้ไม่ได้ทำในสิ่งที่ชอบก็มีความสุขกับความจริงของชีวิตในวันนี้
ความเห็น (8)
เป็นกำลังใจให้นะคะ... อาจารย์เป็นคนที่เข้มแข็งจริงๆกับการใช้ชีวิตจริงๆ ขอนำชีวิตการทำงานและการดำรงชีวิตของอาจารย์มาเป็นแรงใจในการทำงานต่อไปนะคะ
ขอบคุณทุกกำลังใจนะคะ คุณแก้วเป่ล่า คุณหมอPle และทุกๆท่านชมผลงานอีกนะคะ
"๑ ปีกับสิ่งที่ชอบ" มีเพียงการพลัดพรากเท่านั้นที่ท่านจะเหมือนคนอื่น นอกนั้นใน ๑ ปีของท่านล้วนไม่ธรรมดา อยากจะอิจฉาเหลือเกิน แต่ท่านเล่าได้ง่ายๆ ธรรมดาๆ จนกลับใจมาชื่นชมและฝันอยากจะเป็นบ้าง "๑ วันใน ๑ ปี" ก็ยังดี ด้วยรักและเคารพค่ะ
ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาชมและใหกำลังใจคุณพรสวรรค์เขียนดีนะคะต่อไปแก่มากๆก็จะมีเพียงอ่านหนังสือที่ชอบนะคะ
นงคราญ บุญปัด
เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ ๆ ที่บ้าน(พุทไธสง บุรีรัมย์)ฝนตามฤดูตกน้อย พายุแกมีมาไม่ถึง แล้งค่ะ จะได้เกี่ยวข้าวหรือเปล่าก็ไม่รู้
เป็นกำลังใจครับ ข้อเขียน การนำของเสนอของท่าน ช่วยหลายๆคน หลายๆฝ่ายได้มาก บางครั้งเครียดกับการเตรียมรับประเมิน เห็นท่านจริงจัง แต่พออ่านเรื่อยๆ พบว่าท่านใจดี แต่อยากใไ้ทุกฝ่ายได้พบสิ่งดีๆ จึงทำอย่างจริงจัง แต่ท่านก็ยึดบริบทของทุก ร.ร. อิงเกณฑ์ มาบุรีรัมย์ รอบต่อไป น่าจะพบสิ่งดีๆ อีกนะครับ ข้อเขียนท่านกระตุ้นเป็นกำลังใจแก่ทุกคนไม่เฉพาะในฝัน เพราะอ่านแล้ว มีกำลังใจจากการยึดแบบอย่างจากท่าน ครับ
สวัดสีครับ ท่าน อาจารย์ ดร.ชัดเจน ฯ ครับ ผมคุณครูวี (คศ.1 สอนคอมฯ) ที่โรงเรียนบ้านสูบ สพป.เลย เขต 1 โรงเรียนที่รอประเมินโรงเรียนในฝันรุ่นที่ 3 วันนี้ 18 ธันวาคม 2555 เป็นวันซ้อมใหญ่ อยากมาเล่าเหตุการณืและความรู้สึกที่พวกเราชาวโรงเรียนบ้านสูบ(รวมถึงผู้นำทุกท่าน ชาวบ้าน ที่ให้ความร่วมมือ) มาเล่าให้ฟัง ก่อนอื่นขออนุญาตเป็นกำลังใจให้อาจารย์นะครับ วันนี้นักเรียนที่โรงเรียนตื่นเต้นมาก คงตั้งแต่เมื่อวาน แต่ความรู้สึกที่มากกว่าคือความตั้งใจของนักเรียน ทุกคน มี่มุ่งมั่นเอาใจใส่ แม้ว่าวันนี้การซ้อมจะดู มีสะดุดบ้างเล็กน้อยแต่ทุกคนก็มุ่งมั่นตั้งใจ และเราจะรอวันประเมินจริง 31 ม.ค. 2556 ครับ
คุณครูชัดเจนคะ พวกหนู ป.๔ และบรรณารักษ์น้อยโรงเรียนบ้านโคกเขาพัฒนา บุรีรัมย์ คิดถึงวันที่ ๑๙ ธ.ค. ที่ท้านมาประเมินเรา คุณครูเคยบอกว่าคุณครูชัดเจนดุมาก ครั้งแรกเรากลัวมาก พอท่านมาชาวบ้านมากมากที่สุดที่เคยเห็น พี่ๆโฆษก ทำได้ดีมาก สถานที่สวยมาก ผอ.กับคุณครู ทำได้ดีมาก พวกเราก็ดีเช่นกันพยายามหาคำตอบให้คุณครูชัดเจนมาก ครูห้องสมุดบอกว่ารอดูคุณครูจะขึ้นรูปเราแน่นอน หนูจะรอนะคะ พลอย โคกเขาพัฒนา