ชีวิตหนึ่งที่เกิดมา... การได้เรียนรู้เรื่องราวบางสิ่งบางอย่างจากการได้อ่าน แล้วเกิดความประทับใจในตัวตนของผู้ถ่ายทอดเรื่องราวชีวิตวัยเยาว์ที่ขลุกอยู่กับแม่ พ่อ น้อง พี่ ครอบครัว เครือญาติ และชุมชนที่ตัวเองอยู่อาศัย
เรื่องราวที่ถ่ายทอดออกมาแล้วง่ายต่อการทำความเข้าใจในบริบทของชีวิตและสังคมรอบตัว บุคคลที่มีลมหายใจ...ถ่ายทอดเรื่องราว ดังลมหายใจ ได้ซาบซึ้งในทุก ๆ ตอนที่เขียน
ความตอนหนึ่ง ที่ได้อ่าน และเมื่อนึกถึงครั้งคราใดแล้ว.... เกิดความปิติเหมือนหนึ่งได้ซึมซับพลังรักแห่งจักรวาลนี้ไว้กับตัวเอง
“แม่กับผมเดินกลับบ้าน และปล่อยให้พ่อนั่งเฝ้าหนองน้ำต่อไปสักระยะหนึ่งตามความต้องการ
ขากลับผมเดินส่องไฟฉายให้แม่... ไม่รู้สึกง่วง ไม่หนาว และรู้สึกอุ่นใจที่ได้เดินเป็นเพื่อนแม่ในยามค่ำคืนเหน็บหนาวอย่างนี้”
และวันนี้ ฝันที่เคยวาดไว้ว่า...หากได้เห็น ได้พบ บุคคลที่เขียนเรื่องราวชีวิต ที่บรรจงถ่ายทอดไว้ให้สังคมได้รับรู้ถึงความหมายของคำว่า ครอบครัว ชุมชน สิ่งแวดล้อมรอบตัว และที่สำคัญที่สุด คือ พลังแห่งความรักอันยิ่งใหญ่ที่ถ่ายทอดให้แก่กันในครอบครัวอย่างไม่รู้หมดรู้สิ้น
วันเวลาแห่งการรอคอย และความฝันที่เป็นจริง
การได้พบชีวิตและลมหายใจของอาจารย์วิรัตน์ คำศรีจันทร์
เหตุเพราะความประหม่าในที....การแพนกล้องหาชายในฝัน : บุคคลต้นแบบ ที่นัดไว้ ณ สนามบิน จึงเป็นมุมที่สร้างอารมณ์ขันให้กับอาจารย์ และเกิดเป็นความรู้สึกประทับใจระหว่างกันในครั้งแรกที่ได้เจอ
อาจารย์มองดูติดดินเอามาก ๆ ทำให้ลดความประหม่าไปได้ อารมณ์และความรู้สึกคุ้นเคยดังญาติ จึงเข้ามาแทนที่…
การได้เดินเคียงข้างไปกับอาจารย์ แม้นจะเป็นเพียงช่วงเวลาสั้น ๆ แต่ก็รู้สึกถึงพลังแห่งความรักและความเมตตาที่อาจารย์มีให้
การได้พบบุคคลต้นแบบของชีวิต ที่เราอยากลอกเลียนแบบ...ในการทำคุณงามความดีต่อสังคม
แม้นว่า..เราจะไม่สามารถทำได้เท่าหรือใกล้เคียง แต่อย่างน้อยใจของเราก็อิ่มเอมไปด้วยความรู้สึกนึกคิดที่ดี
เมื่อมีโอกาสได้ทำดีให้กับสังคม ชุมชน ประเทศชาติ ด้วยการทำดีเล็ก ๆ ตามกำลังความสามารถที่ตัวมี แม้นจะไม่ใหญ่โตหากแต่ว่า....มันใหญ่โตในความรู้สึกของเราเสมอ
เพราะห้วงคิดห้วงคำนึงของเรานั้น..... เราได้เดินตามบุคคลต้นแบบในใจเรา
ถือเป็นสิ่งมงคลในชีวิตประการหนึ่ง
ขอบพระคุณหนังสือทำมือที่อาจารย์มอบไว้ให้ขีดเขียนสิ่งดีงามในชีวิตครับ
ด้วยความเคารพรัก
ขอบคุณอาจารย์นุมากนะครับ
หนังสือทำมือ...สวยมากครับ
ดีใจกับคุณแสงด้วยค่ะที่ได้พบบุคคลต้นแบบสมดังรอคอย ท่านอาจารย์ก็เป็นอีกหนึ่งบุคคลสำคัญที่ปริมอยากไปกราบสวัสดีสักครั้งเช่นกันค่ะ
หนังสืองามมากจริงๆ ค่ะ
สวัสดียามเย็นค่ะคุณแสงแห่งความดี สบายดีนะคะ
ขอบคุ๕ณดอกไม้กำลังใจครับ
คุณแสงมีโอกาสที่ดีมากนะครับที่ได้พบบุคคลต้นแบบ และกัลยาณมิตรหลายคน
ดืใจด้วยคนครับ
เห็นอาจารย์ยิ้มอย่างนี้ก็อุ่นใจคะ
โชคดีมากนะค่ะที่มีคนต้นแบบ
ที่เป็นแบบอย่างให้ก้าวเดิน
คุณแสงแห่งความดีให้เกียรติผมมากจริงๆ อันที่จริงวันที่คุณแสงแห่งความดีกรุณาพาเจ้าหนูน้อยดวงใจไปที่โรงแรมเพื่อได้ทำความรู้จักกันและขออาสาพาไปหาข้าวกินหรือเข้าไปในตัวเมืองนั้น ผมเชื่อคุณแสงแห่งความดีเสียก็ดี เพราะคณะที่รอไปกินข้าวด้วยกันในตอนเย็นหลังจากแยกจากคุณแสงแห่งความดีแล้วก็รอกันให้พร้อมหน้าพร้อมตาเพื่อไปด้วยกันนั้น พอไปกันเข้าจริงๆก็หลงทางจนหากันไม่เจอ ทั้งไม่เจอร้านอาหารที่จะไปเจอกัน และนึกไม่ออกว่าแต่ละกลุ่มพลัดกันไปอยู่ตรงไหน ที่สุด หลังจากหากันเป็นชั่วโมง ก็ต้องแยกย้ายต่างคนต่างหากินไปตามสะดวก แล้วก็หาทางกลับที่พักกันเอง
หลายท่านไม่ค่อยได้มีโอกาสได้เจอกันง่ายนัก โดยเฉพาะท่านผู้เชี่ยวชาญที่มาเป็นประธานเปิดการประชุมในครั้งนั้น ก็เป็นพี่ที่เคารพและไม่ได้เจอกันเป็นสิบปี ว่าจะได้มีจังหวะช่วงกินข้าวนั่งสันถวะกันสักหน่อย ก็มีอันไม่ได้เป็นไปอย่างที่คาด ตอนนั้นเชื่อคุณแสงแห่งความดีซึ่งเป็นเจ้าถิ่นเสียก็ดี แต่ตอนนั้นเห็นเจ้าหนูดวงใจเธอยังแปลกที่และแปลกตากับผู้คนจนเกาะพ่อแจอยู่ ก็เลยไม่กล้ารบกวนคุณแสงแห่งความดีน่ะสิ อันที่จริงลองทำอย่างที่อาจารย์ ดร.ขจิตเคยทำ คือ โดดตีลังกา หรือคุกเข่าเดินเป็นช้างให้เธอขี่หลังสักหน่อยหนึ่ง ก็น่าจะผูกมิตรกันได้แล้วก็สามารถไปกินข้าวด้วยกัน
ดีใจเช่นกันค่ะ
เคยได้พบคนต้นแบบ
อ.วิรัตน์ ศรีจันทร์
หนังสือทำมือที่อาจารย์มอบให้ปราณีตจริงครับคุณจัตุเศรษฐธรรมเหมาะ สำหรับการจดบันทึกสิ่งดีดีที่ผ่านเข้ามาในชีวิต@ทำอย่างไรดีละครับเนี่ยมีคนชมว่า หนังสือทำมือเล่มนี้สวย@น่าจะมีบันทึกถูกใจอาจารย์วิรัตน์ สัก10 บันทึก นะคับจะได้มีผู้โชคดีได้เก็บไว้ เขียนเรื่องราวดีดีที่ผ่านเข้ามาใน ชีวิต คุณจัตุเศรษฐธรรมเห็นว่าเป็นอย่าง ไรครับ
ไม่ใช่ญาติ -ก็เหมือนญาติ ขาดไม่ได้
ยินดีด้วยค่ะน้องชาย
ทุกคนก็มีคนในฝัน
ดีใจด้วยที่ได้เจอค่ะ
ว้าว ๆ ดีใจกับคุณแสงฯ ได้เจอท่านอาจารย์เซียนศิลป์ แล้ว :)
ขอบคุณดอกไม้กำลังใจที่ส่งมอบมาให้ครับ