"คนประหลาด" VS "คนถางทาง" ณ พิพิธภัฑณ์เทคโนโลยีไทยโบราณ
วันนี้เป็นวันว่างของชลัญ อีกวันที่เป็นวันที่จะต้องจารึกไว้ในบันทึก เพราะวันนี้นักประหลาดอย่างชลัญ ได้ไป กระทบไหล่คนถางทาง ถึง ถิ่น นั่นคือ พิพิธภัณฑ์เทคโนโลยีไทยโบราณ มทส. นั่นเอง
เนื่องจากความกว้างใหญ่ของมหาวิทยาลัยเทคโนสุรนารี นครราชสีมา นั้น ทำให้ คุณป๊าของชลัญต้องขับรถวนอยู่หลายรอบทีเดียวกว่าจะไปถึง เป้าหมายเลยเวล่นัดของอาจารย์ถางถึง ครึ่งชั่วโมงทีเดียว เมื่อไปถึงก็เห็นเจ้าสำนัก ยืนเด่นเป็นสง่ารออยู่แล้ว วันนี้ตั้งใจไปแฉะรูป กับ อาจารย์ ถางเพื่อมาฝากสมาชิก GTK อีกทั้งอยากไป ชื่นชม พิพิธภัณฑ์ของท่านด้วย แก้ตัวที่ครั้งก่อนท่านมาเหยียบถิ่นถึงพิมาย แล้ว มัวแต่ดีใจไม่ได้ถ่ายสักรูปเดียว คราวนี้ไม่พลาด แต่กระนั้นรูปที่เลือกมาลงบันทึก ที่ดูดีที่สุดน่าจะเป็นรูปนี้ เพราะหากมีดอกไม้แล้ว ดู จะแย่งซีนความดูดีของ ทั้ง คนประหลาด กับ คนถางทางไปซะหมด ต้องขออภัยจริงๆ ดอกไม้นั้นมันช่างไม่เหมาะกับคนคู่นี้จริงๆ
ต่อมาเรามาเริ่มเที่ยวพิพิธภันธ์กันเลย
เกวียนโบราณที่หาดูยากแล้วมีหลายแบบทั่วประเทศ
กระต่ายขูดมะพร้าว เด็กรุ่นใหม่ไม่เคยเห็นแน่
เครื่องสีข้าวโบราณ
เตารีดโบราณ ใส่ถ่านติดไฟไว้ข้างในชลัญเคยเห็นตอนเล็กๆ
ตะเกียงแบบต่างๆ
เครื่องมือช่าง
หนังสือใบลาน ประมาณรัชกาลที่ 4
ตาชั่งแบบต่างๆ
ยังมีของที่ยังไม่ได้จัดเรียนอีกมากพอควร นึกชื่นชมท่าน ดร.รากหญ้า (คนถางทาง) ที่ได้เล็งเห็นความสำคัญของ เครื่องมือเครื่องใช้ไทยโบราณที่หาดูได้ยาก คุณป๊า เองเปรยกับชลัญว่า หากท่านเกษียณไปแล้วไม่มีใครที่มีใจรักมาดูแลต่อนั้น น่าเสียดายยิ่งเพราะกว่าจะรวบรวมมาได้ขนาดนี้ถ้าไม่ มีใจรักจริงๆ แล้ว ย่อมไม่สามารถทำได้แน่
สิ่งหนึ่งที่ชลัญรู้สึกได้คือความรักชาติ รักผืนแผ่นดินไทย อุปกรณ์ที่เราเห็นทุกชิ้นนั้นถ่ายทอด เรื่องราวในอดีต ได้อย่างแจ่มชัดในความรู้สึก แต่ละชิ้นมีเรื่องราว มีภาพของการดำเนินชีวิตของบรรพบุรุษ ที่ถ่ายทอดมาจากรุ่นสู่รุ่น จนมาเป็นพวกเราทุกวันนี้
แต่ที่รู้สึกเคืองเล็กน้อยคือ มหา'ลัย น่าจะเห็นคุณค่าของพิพิทธภัณฑ์ แห่งนี้ให้มากกว่านี้ ไม่ง่ายเลยที่ของมีค่าที่ถือเป็นสมบัติของชาติ จากทั่วประเทศจะมารวมกันอยู่ที่นี่ได้ แต่เชื่อมั๊ย นักศึกษาในมหาวิทยาลัย หลายคนที่ชลัญจอดรถถามกลับไม่รู้จัก โอ้โห!!!!!ที่นี่มันจุดขายของมหาวิทยาลัยเลยนะนี่ ( ขอ โทษ ดร.รากหญ้าที่ชลัญลามปามไปถึง มหาวิทยาลัย มันรู้สึกอย่างนั้นจริงๆ )
ท่าน ดร.รากหญ้า บอกว่า พิพิทธภัณฑ์นี้เปิดทุกวันราชการเวลาราชการเท่านั้นสามารถมาเยี่ยมชมได้ จะมีเจ้าหน้าที่ดูแลอยู่
ความเห็น (13)
ผ่านไป ... ควรหาทางไปแวะเยี่ยมเยียนนะครับ น่าสนใจมาก ;)...
ของในพิพิธภัณฑ์ใหญ่น่าสนใจทั้งนั้นเลยครับ
น่าเที่ยวทีเดียวเชียวครับ
เตารีดแบบนั้นเคยเห็นตอนเด็กๆ
เกวียนสวยจัง
หนังสือโบราณก็น่าสนใจไม่น้อยเลย
หน้าเหมือนกันเลย ดาว สองดวงนี้
น่าไปศึกษาเรียนรู้บ้างแล้วชลัญ
อยู่ใกล้ๆ แต่ไม่เคยได้แวะไปดูเลยค่ะ.. ใหญ่โตจริงๆ
เตารีดเคยเห็นพี่สาวใช้ตอนเด็ก ซนไปเล่นซะถ่านหล่นใส่เสื่อนักเรียนพี่สาวแทบใหม้ ขอบคุณที่ช่วยฝื้นความหลัง
เตารีดรุ่นนี้ ทันได้ใช้นะ:))
ตอนอยู่ม. ๑ ไฟฟ้ายังไม่เข้าหมู่บ้าน
ต้องรีดใบตองสดๆลดความร้อนก่อน
เกวียน เท่มากกกก สาธุค่ะ :)
อ.ถางอางท่านรอบรู้หลายด้านนะครับ ชื่นชมท่านเช่นกันครับ
- รอดูภาพมอบดอกไม้ครับ
ภาพประหลาด ของคนประหลาด VS คนถางทาง มันย่อมมีความประหลาดให้ลุ้น อ.ขจิต
พิพิทธภัฑณ์ ของท่านน่าสนใจมาก หากใครมีโอกาสอยากให้ไปชม ค่ะ ไม่ต้องกลัวเจ้าสำนัก เห็นหน้าตาโหดๆอย่างนี้ เวลาเขียนบทความออกแนวดุดัน (ปากจัด ) แต่จริงแล้ว อารมณ์ดี มีเมตตา นะนี่ ภาพนี้เป็นพยาน (ขอโทษนะอาจารย์แอบนินทา นิดส์ นึง )
ชอบคำว่า "อาจารย์ถาง"
อิ อิ