วันเวลาเปลี่ยน….แต่ใจของแม่ไม่เปลี่ยน
ร่วมยี่สิบปีแล้วที่แม่กับพ่อใช้ชีวิตร่วมกัน
วันคืนผ่านไป… เปลี่ยนผันตามกาลเวลา
จากวัยสาวหนุ่ม… ที่แม่ใช้ชีวิตห่างไกลจากครอบครัวของแม่ มาตลอด
ภาพแม่..สมัยเรียนพยาบาล
จนกระทั่งได้มาพบกับพ่อ
ภาพครั้งวันร่วมสร้างครอบครัว
ณ วันนี้ เวลานี้ ในความรู้สึกลึก ๆ ของใจพ่อแล้ว… พ่อนับถือหัวใจของแม่นะ.. ที่เสียสละความสุขส่วนลึกในใจ
เลือกเดินทางไปกับพ่อ….
ด้วยหัวใจที่เข้มแข็ง ยืนหยัด และเด็ดเดี่ยว
หากเปรียบเทียบแบบง่าย ๆ ว่า “หนทางพิสูจน์ม้า กาลเวลาพิสูจน์คน” นั้น
พ่อว่านะ…. กาลเวลาพิสูจน์คนได้ทั้งตัวและหัวใจเลยละ….
เพราะอะไรนะหรือ?
เพราะแม่…มีหัวใจของความเป็นแม่โดยแท้นะซิ!!
พ่อพูดโดยไม่อายแก่ใจนะ
ความรู้สึกเช่นนี้…. การเก็บมันเอาไว้ โดยไม่ได้สื่อความรู้สึกที่เรารู้สึกเช่นนี้…แบบนี้ ให้ใครได้รับรู้บ้าง
มันอาจเป็นการลดทอนพลังชีวิต และกำลังใจของใครสักคน ที่เราควรจะส่งมอบให้ใครคนนั้น…นานมากแล้ว
แต่เรากลับละเลย กลับเมินเฉยมันไป เพราะอาจเห็นว่าเป็นเรื่องที่สุดแสนจะธรรมดา หรือเพราะอาจมองว่าเป็นเรื่องใกล้ตัว หรือเป็นความเคยชินในชีวิตของครอบครัวมากเกินไปที่จะพูดถึง
พ่ออาจปากหนักไปบ้าง …ในบางเวลาที่ควรพูด
พ่ออาจเห็นว่า… เราเหนื่อยกันมามากพอแล้ว การที่จะหยอดคำหวาน ๆ ใส่กัน เหมือนสมัยสาวๆ หนุ่ม ๆ นั้น
มันอาจมองเพ้อฝันเกินไปมั้ย เราอาจแก่เกินไปที่จะพูดเช่นนั้นมั้ย
เปล่าเลย….
หาก ณ เวลานี้ สิ่งที่กล่าวมาข้างต้น กลับมองมีค่าในความรู้สึกของใครสักคนที่เค้าควรได้รับ
เพราะนั่นคือสิ่งหนึ่งหรืออาจเป็นสิ่งเดียวก็ได้นะ… ที่มันมีค่ามากกว่าทรัพย์สมบัตินอกกาย ที่เรามีอยู่
มันอาจเป็นสิ่งเดียวที่ช่วยชะโลมและหล่อเลี้ยงหัวใจของแม่
เพราะแม่ในความรู้สึกของพ่อ …ไม่ต่างอะไรกับแม่ที่ให้กำเนิดพ่อเลยสักนิดเดียว
ภาพแม่อุ้ม..เมื่อครั้งพ่อยังแบเบาะ
พ่อรู้สึกกับแม่ของพ่ออย่างไร? ความรู้สึกอบอุ่นที่พ่อสัมผัสได้จากแม่ของพ่อมันไม่ต่างกันเลย กับที่แม่มอบให้กับลูกทั้งสองของเรา
ภาพถ่ายเมื่อครั้งอุ้มท้องดวงใจ..โดยมีน้องเพชรยืนให้กำลังใจอยู่เคียงข้าง
เพราะความรักที่คนเป็นแม่มอบให้ลูกนั้น มีค่ามากเกินกว่าที่จะกล่าวออกมาเป็นคำพูดใด ๆ ได้หมด
ทั่วฟ้าจบดิน ก็กล่าวเทิดทูนพระคุณของแม่ที่มีต่อลูกได้ไม่จบสิ้น
พ่อได้เห็นหัวใจของแม่…. ยามที่ลูกเจ็บ ยามลูกท้อ ยามลูกผิดหวัง หรือเสียใจ
พ่อเห็นความรักที่แม่ให้กับลูกทั้งสอง เปรียบประหนึ่งพ่อเห็นตัวของพ่อเองในช่วงขวบวัยนั้น
กิจกรรมกีฬาสีโรงเรียนที่แม่คอยดูแลลูกสาว
หากลูก จะละเลยความรัก ที่มีต่อแม่ นั้นย่อมหมายถึง ลูกละเลย สิ่งมีค่า ที่ลูกควรตอบแทนมากที่สุดในชีวิตของลูกไป
ณ เวลาที่ลูกเป็นอยู่ …การตั้งใจศึกษาเล่าเรียน คำพูด การกระทำในสิ่งดีงามของลูก เป็นสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่สามารถตอบแทนพระคุณของแม่ได้
ขอบคุณแม่มากนะคะ
อยากให้แม่หายเหนื่อย อยากเห็นความสุขที่แม่ได้รับจากตัวลูก จึงไม่ใช่เรื่องใหญ่ ทดแทนคุณแม่ ตามศักยภาพที่ลูกมี ตามวัยที่ลูกเป็น
และเมื่อถึงตอนนั้น เวลานั้น ลูกจะรู้ว่า ลูกควรทำเยี่ยงใด… ให้หัวใจของแม่ยิ้มได้
ลูกจะไม่เสียชาติเกิด ที่ได้เกิดมาเป็นลูกของแม่
ไม่จำเป็นต้องห่วงพ่อนะ... เพราะ หัวใจของพ่อก็ไม่ต่างจากแม่ซักนิดเดียว
ความเห็น (13)
ขอบคุณในดอกไม้กำลังใจที่มอบให้บันทึกที่เขียนถึงแม่นะครับ
สมาชิกที่ให้กำลังใจ: 
ชยพร แอคะรัจน์ และ 
แม่น้ำ.
รักแม่ที่สุดค่ะ
- คุณแสงครับ
- น้องเพชร น้องดวงใจมาอ่าน
- ต้องชอบแน่ๆเลยครับ
ชื่นใจกับสายใยรักที่สืบทอดต่อเนื่องกันมาเช่นนี้ค่ะ นี่คือรากฐานอันมั่นคงของสังคมไทย..
อ่านแล้วรู้สึกแสบตา คงเพราะพยายามกลั้นบางสิ่งไว้
รู้สึกถึงความเข้าใจ ที่อธิบายได้...ยากเย็น
ชื่นชมหัวใจอันอบอุ่นด้วยความรักในครอบครัวคุณแสงค่ะ ;)
- เป็นภาพครอบครัวที่มีความสุขและอบอุ่นมากค่ะ
- ไม่ได้เรียกคำว่า "แม่" มานานนักหนาแล้ว อ่านบันทึกนี้ คำนี้ปรากฎในความรู้สึกอีกคร้้ง ความทรงจำสวยงามที่มีให้คุณแม่ที่จากไปถูกดึงกลับมาเมื่อเห็นภาพและเรื่องเล่าเกี่ยวกับคุณแม่ของคุณแสงแห่งความดีค่ะ
- ขอให้วันแม่เป็นวันแสดงความกตัญญูที่แสนอบอุ่นนะคะ และทุก ๆ วันเป็นวันสำคัญสำหรับแม่ของเราเสมอค่ะ
มีความสุขมากครับ...หลายรสชาติกับบันทึกนี้....แต่รสแห่งความรักสร้างความอบอุ่นและกรุ่นในใจเสมอครับ
คุณแสงแห่งความดีเขียนเรื่องเกี่ยวกับครอบครัวได้ซาบซื้ง แบบ "Realistic" ชอบจังค่ะ
ซึ้งดีครับ.
ผมก็รักแม่ครับ.
เพราะแม่...
มีหัวใจ
ของความเป็นแม่...
.. เรียบง่าย แต่ทรงพลังากครับ
ขอบพระคุณดอกไม้ที่มอบเป็นกำลังใจให้แก่แม่ทุกท่านครับ
สวัสดีค่ะคุณแสง
- อบอุ่น น่ารักเหมือนเดิมนะคะ
- มีความสุขมากมายในทุกๆวันด้วยค่ะ
ขอบพระคุณดอกไม้กำลังใจที่ส่งมอบมาให้นะครับ