...
ด้วยความนอบน้อม,
ปริม ทัดบุปผา
๑๑ กรกฎาคม ๒๕๕๕
ทิวสนริมน้ำ
แหล่งที่มาข้อมูล
http://www.vcharkarn.com/vcafe/8119
http://en.wikipedia.org/wiki/Asian_Koel
ปล ขอขอบพระคุณท่านอาจารย์ Wasawat Deemarn ผู้แนะนำหนังสือ ให้โอกาสกับสิ่งที่เราไม่รู้ เล่มนี้ ที่ทำให้ปริมได้เปิดโอกาสให้กับความไม่รู้แก่ตัวเองค่ะ ทกครั้งที่กลับบ้านจะต้องไปหาซื้อหนังสือที่ท่านอาจารย์เขียนถึงมาอ่าน เท่าที่หาเจอและทุนทรัพย์อำนวยค่ะ (ไม่อยากกินแกลบ อิอิอิ)
...
Kenny G - Careless Whisper
สวัสดีค่ะน้องปริม..ครอบครัวกาเหว่า ได้มาครบเเซ็ทเลยนค่ะ ...พ่อ แม่ และลูกวัยอ่อน...ครอบครัวนี้ใครเลี้ยงดูให้เอ่ย??? ที่มอ.ปัตตานี เจ้าเอี้ยงดำปักษ์ใต้ หาเลี้ยงเจ้ากาเหว่าเสียตัวผอมเชียวค่ะ ตัวก็เล็กกว่ามาก นี่แหละธรรมชาตินะค่ะ ใ้ห้เรียน..รู้/ไม่รู้..ขอบคุณค่ะ
ทั้งได้ชมความงามในภาพถ่าย ได้ความคิดงามจากมุมคิด และได้ความรู้หลายอย่างไปด้วย อารมณ์จากเรื่องราวกับลีลาและอารมณ์เพลงจากแซกโซโฟนเข้ากันมากเลยครับ ขอบคุณภาพ เรื่องราว และการจัดองค์ประกอบปรุงอรรถรส อย่างลึกซึ้งและนุ่มนวลจริงๆครับ
เพิ่งจะทราบเหมือนกันนะคะเนี่ย
ขอบคุณบันทึกดีดี..น่าอ่าน
พร้อมรูปประกอบสวยๆของคุณปริมคะ ^^
ขอบคุณสำหรับบันทึกที่แสนอบอุ่นครับ...
...หลงรักเสียง..กาเหว่า..มานาน.(.มักจะมีความสุข..อยู่กับความไม่รู้จริง...จริงๆเจ้าค่ะ)...ยายธี
สวัสดีค่ะคุณปริม
ขอบคุณมากค่ะสำหรับบทความดีๆ งดงาม อ่านแล้วได้ข้อคิดและเป็นสุข ได้รู้ในหลายๆอย่างที่ไม่รู้จากบันทึกคุณปริมค่ะ
สวัสดีค่ะพี่อาจารย์ kwancha
แถบบ้านนี้แม่กาช่วยเลี้ยงลูกค่ะ ช่วงก่อนๆ เห็นบินมาที่ต้นสนริมบ้านบ่อย แม่กากับลูกกาและลูกกาเหว่าตัวเท่าๆ กันเลยค่ะ แต่ดูต่างกันนิดๆ
น่าสงสารนกเอี้ยงนะคะตัวเล็กกว่าเป็นทุนอยู่แล้ว คงบินหาอาหารไม่ได้หยุดเลย และลูกนกเอี้ยงคงไม่รอดเพราะถูกเบียดตกรังแน่เลย
แต่มันคือกลไกการอยู่รอดในธรรมชาตินะคะ ดูแล้วต้องปล่อยวางให้มากขึ้นค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ :)
ขอบคุณมากค่ะท่านอาจารย์วิรัตน์
พยายามจะทำให้เข้าบรรยากาศของความนุ่มนวลค่ะ
ไม่รู้จะมีคนเป่า Sax ได้เพราะเหมือน Kenny G สักกี่คนบนโลกใบนี้นะคะอาจารย์ :)
คนจิตใจงาม..ย่อมซึมซับสรรพสิ่งรอบข้างอย่างอ่อนโยนและเห็นคุณค่า..ขอบคุณที่แบ่งปันค่ะ
...
ขอขอบคุณให้โอกาสคนกินแกลบ
เอาใจแนบมานิดความคิดไหว
ความไม่รู้ คู่ ความรู้ อยู่ฉันใด
แต่หัวใจเท่านั้นที่รู้เอง
เลือกมองโลกตามความเป็นจริง
ไม่อ้างอิงตัวเองว่าสุดเก่ง
ยอมรับถูกหรือผิดแบบนักเลง
รู้จักตัวของตัวเอง คือยอดคน
...
บันทึกนี้ประณีตและสวยงาม และเหงาจัง ก็ชอบบันทึกนี้นะครับ ขอบคุณนะครับ :)
ปัญหาเป็นส่วนใหญ่ ที่นักเรียนสะท้อนมาถึงคุณครู และ ที่ลูก สะท้ิอนมาถึงพ่อแม่ คือ ต้องการให้ คุณครู หรือ พ่อแม่ "ฟัง" เขาก่อน ก่อนที่จะตัดสิน
ประมาณว่า เราจะทำอย่างไรให้ตัวเราเองและผู้คนรอบข้าง มองสิ่งที่เห็นด้วยสายตาที่นุ่มนวลขึ้น
ในสิ่งที่รู้ ยังไม่รู้ อยู่อีกมาก
ในสิ่งที่ยาก อยากรู้ รู้ไม่สิ้น
สิ่งที่ได้ยิน ได้เห็น เป็นอาจินต์
เหมือนก้อนดิน กำมือเดียว เที่ยวอวดรู้
ในวงราชการมีเรื่องเล่าขานว่า
คนอยู่เวรไม่มาอยู่เวร ผู้ตรวจเวรจึงบันทึกว่า "...ไม่พบผู้อยู่เวร..."
อีกหลายวัน คนอยู่เวรคนนั้นจึงบันทึกในสมุดเล่มเดียวกันว่า "..ไม่พบผู้ตรวจเวร..."
ขิงก็รา ข่าก็แรง ครับ เผอิญเป็นเรื่องสำคัญยิ่งสำหรับชีวิตข้าราชการ หากต่างฝ่าย ต่างไม่ทำหน้าที่ของตน ท้ายที่สุดต้องพังกันไปทั้งสองคนแน่ ๆ ครับ
เรารู้อะไรมากมาย แต่กลับรู้เท่าทันอัตตาของเราน้อยมาก เพียงเราปล่อยวางและปล่อยให้มันเป็นไปอย่างเช่นเมื่อเราเด็กๆ เราก็จะมีความสุขมากมายครับ ขอบคุณบทความดีดี เพลงเพราะๆ ครับ
สวัสดีค่ะคุณ EGA,
ขอบคุณมากค่ะที่มาเยี่ยมอ่านให้กำลังใจกันค่ะ
ความรู้ที่เรามีเราต่างก็เทียบได้เพียงหนึ่งหยดน้ำในทะเลนะคะ
สุขสันต์วันทำงานค่ะ
สวัสดีค่ะคุณ น้าอึ่งอ๊อบ คนสวย แซ่เฮ,
ขอบคุณมากค่ะที่มาเยี่ยมอ่านให้กำลังใจให้ดอกไม้หลายๆ ดอก รวมกันได้ช่อโตเลยค่ะ งดงามมากค่ะ
มีความสุขในวันนี้นะคะ :)
สวัสดีค่ะคุณทรายน้อย,
ขอบคุณมากค่ะที่มาเยี่ยมอ่านทักทายกัน ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ
สุขสันต์วันทำงานอีกวันค่ะ :)
สวัสดีค่ะคุณยายธี
ตอนแรกปริมก็แยกแยะเสียงนกไม่ออกค่ะ แต่พอเริ่มใส่ใจก็เริ่มรักเสียงของพวกเขาขึ้นมาค่ะ มันบ่งบอกถึงความมีชีวิตชีวาในแถบป่าคอนกรีตแถบบ้านค่ะ
บางอย่างเราไม่รู้ก็มีความสุข บางอย่างที่เรารู้ก็มีความสุข มันอยู่ที่การนำสิ่งที่รู้และไม่รู้ไปพิจารณาค่ะออกมาเป็นคำว่าทัศนคติ
ขอบคุณค่ะยายธี
สวัสดีค่ะคุณถาวร
ขอบคุณที่มาเรียนรู้ร่วมกันค่ะ
สุขสันต์บ่ายวันทำงานอีกวันนะคะ :)
สวัสดีค่ะคุณสามสัก,
บ้านเราสัตว์ป่า นกต่างๆ อุดมสมบูรณ์มากค่ะ เป็นบุญของคนไทยที่ได้มีแผ่นดิน ป่ากว้างใหญ่ หลายๆ ที่ในโลกไม่มีเหมือนบ้านเรา หวังว่าเราคงจะช่วยกันรักษาบุญที่มีเอาไว้และทำบุญเพิ่มค่ะ
ขอบคุณค่ะที่มาทักทายกัน ปริมขอติดตามอ่านเรื่องราวความรู้ในธรรมชาติจากคุณสามสักด้วยนะคะ
สวัสดีค่ะท่านอาจารย์ธนิตย์
ดีใจจังค่ะที่อาจารย์หามุมขำจากบันทึกนี้เจอ ความจริงมีคุณค่าเพราะมันเป็นอะไรที่เกิดขึ้นมาแล้ว บางความจริงอาจไม่สวยงามอย่างที่คิดแต่เราก็เปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้ ถึงจุดนี้การตัดสินใจต้องใช้ความจริงบวกทัศนคติที่ดีในชีวิตค่ะ
มีความสุขกับวันทำงานค่ะท่านอาจารย์
สวัสดีค่ะคุณพี่ใหญ่
ขอบพระคุณสำหรับกำลังใจในการดำเนินชีวิตที่สงบสุข เรียบง่ายค่ะ
ปริมเรียนรู้จากพี่ใหญ่เยอะเลย ขอบคุณค่ะ
สุขสันต์วันดีดีอีกวันนะคะ
สวัสดีค่ะท่านอาจารย์ บทกลอนบทนี้เยี่ยมยอดจริงๆ ค่ะ
เลือกมองโลกตามความเป็นจริง
ไม่อ้างอิงตัวเองว่าสุดเก่ง
ยอมรับถูกหรือผิดแบบนักเลง
รู้จักตัวของตัวเอง คือยอดคน
ขอบคุณมากค่ะ :)
สวัสดีค่ะคุณเพชร
คงเป็นเสียงนุ่มมนวลของ Sax หรือเปล่าคะที่ให้ความรู้สึกเหงาๆ อ้อยอิ่งน่ะค่ะ
ขอบคุณค่ะที่ใช้ความรู้สึกสัมผัสบันทึกนี้ค่ะ :)
สวัสดีค่ะท่านรอง ฯ small man,
เป็นโจทย์ที่ยากมากค่ะท่านรอง ที่ต้องอาศัยการเปิดใจ มองใจ ใช้ใจคุยเพื่อความเข้าอกเข้าใจ เห็นใจซึ่งกันและกัน (empathy) ของทั้งสองฝ่ายค่ะ จึงพอจะทำให้สายตาที่มองกันนั้นนุ่มนวลขึ้น
ขอเอาใจช่วยค่ะ
สวัสดีค่ะคุณ วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei,
สิ่งที่เรารู้คงเป็นเพียงก้อนดินในกำมือเรา อีกทั้งแผ่นดินคือคือสิ่งที่เรายัง "ไม่รู้"
ขอบคุณค่ะ :)
สวัสดีค่ะคุณคณิน,
ขอบคุณที่แบ่งปันเรื่องราวที่น่าเรียนรู้ค่ะ เบื้องหลังพฤติกรรมเหล่านั้นคือความกลัวค่ะ หวังว่าเราจะก้าวข้ามความรู้สึกนั้นได้ค่ะ
สุขสันต์วันทำงานที่ไม่มีความกลัวนั้นนะคะ :)
สวัสดีค่ะคุณพ่อน้องซอมพอ
เพราะเหตุนี้เด็กจึงมีความสุขมากกว่าผู้ใหญ่ หัวเราะง่าย ยิ้มง่าย บริสุทธิ์กว่าผู้ใหญ่นะคะ
ขอบคุณข้อคิดดีดีที่แลกเปลี่ยนวันนี้ค่ะ
สวัสดีค่ะคุณชลัญ,
ขอบคุณสำหรับเพลงเพราะๆ ที่ทำให้คิดถึงใครสักคนค่ะ เพลงที่อบอุ่นมาก....
คืนที่ไร้ แสงไฟ วันที่ใจ มัวหม่น ขอเพียงใครสักคน ห่วงใย กัน วันที่เสีย น้ำตา วันที่ฟ้า เปลี่ยนผัน เธอก็ยังมีฉันอยู่ทั้งคน. ฝนที่ตก ทางโน้น หนาวทั้งหน ทางนี้ ยังอยาก ได้ยิน ทุกเรื่องราว ยังนอนดึกอยู่ใช่ไหม เธอผอมไป หรือเปล่า อย่าลืม เล่า สู่ กันฟัง .....
สวัสดีค่ะท่านอาจารย์ขจิต,
ทีแรกปริมก็คิดว่าไม่ใช่นกชนิดเดียวกันค่ะ คิดว่าคงตัวดำๆ ทั้งตัวผู้ตัวเมียเหมือนอีกา เพิ่งมารู้จักไม่นานนี่เองค่ะ
ที่ร้องเสียงดังๆ ที่คุ้นเคยเป็นตัวผู้ค่ะ ตัวเมียไม่ค่อยได้ยินเสียงเท่าไหร่
ขอบคุณค่ะท่านอาจารย์
ขอบคุณกัลยาณมิตรทุกๆท่าน ที่แวะมาเยี่ยมเยียน มาเปิดโอกาสให้กับความไมรู้ไปพร้อมๆ กันค่ะ
สุขสันต์วันทำงานนะคะ :)
สวัสดีค่ะคุณปริม...
...ภาพเจ้านกกาเหว่าสวยเป็นธรรมชาติค่ะ ที่สวนเห็นแต่ตัวสีดำๆร้องปลุกตอนเช้าๆ...
...ขอบคุณเรื่องราวชวนคิด ชีวิตคือการเรียนรู้ค่ะ(ทุกๆแง่มุม ทุกๆรสชาติ)...
...คุณปริมรักษาสุขภาพด้วยนะคะ...
มีความจริงน้อยนิดที่เรารู้จริงๆ
ถึงกระนั้นเวลาผ่านไป บางทีความรู้นั้นก็ไม่จริง
สวัสดีค่ะคุณน้อย
ขอบคุณที่มาเยี่ยมเยียนกันเสมอค่ะ ที่สวนคุณน้อยร่มรื่น ปริมว่าน่าจะมีนกหลายๆๆๆๆๆ ชนิดมากๆค่ะ อยากไปเยี่ยมจัง
ฝันดีค่ะคืนนี้
สวัสดีค่ะคุณ ธ.วัชชัย,
ขอบคุณมากค่ะ ใช่เลยค่ะสิ่งที่เป็นความจริงในวันนี้ อาจเปลี่ยนไปไม่ใช่ความจริงในวันหน้า
จะเอาอะไรแน่นอนนะคะ ;)
ที่บ้านผม ในรัง มี กาเหว่าตัวเมีย 4 ตัว ฟักเสร็จใหม่ๆครับ ส่วนนกที่เลี้ยวคือ นกเอี้ยงโครง
พี่ดาตาหานกกาเหว่ามาพบที่น้องปริม ดีใจนะคะ ขอบคุณมากค่ะ คิดถึงเสมอนะคะ
กำลังหาข้อมูลเรื่อง นกกาเหว่า เลยเจอ...และแวะอ่านได้ความรู้ และขอชื่นชมงานเขียน เขียนได้ดีมากครับ เขียนต่อไปเรื่อยๆ นะครับ...เพราะนอกจากผมได้ความรู้ไปแล้ว ยังได้ความคิดติดมาด้วย