วัฒนธรรมการเรียนรู้ : อุบัติเหตุบนเส้นทางแห่งรัก
วันนี้เมื่อ 6 ปีที่แล้ว เวลา 07.00 น. ผมเจอเหตุสะเทือนใจมาก...ผมขับรถเก๋งพึ่งเปลี่ยนจากป้ายแดงได้ 1 เดือน...ด้วยความโง่ของตนเอง...จึงขับรถความเร็วสูง...ที่สูงสุดประมาณ 160 ...แต่ไม่บ่อยนะครับ...ในเส้นทางปัตตานี-หาดใหญ่...วันนั้นผมขับความเร็วอยู่ประมาณ 120...มาถึงแถวชายหาดสะกอม...เขต อ.เทพา จ.สงขลา...เห็นรถมอเตอร์ไซทางซ้ายมือไกล ๆข้างหน้า...
ผมอารมณ์ดีมาก...เพลิน...หันมองดูทะเลยามเช้า...พอกลับมองตรง...เห็น...โครม...ร่างชายหนุ่มกระเด็นมาตกที่หน้ากระจกรถที่ผมขับ...แล้วกลิ้งตกลงหน้ารถ...นอนนิ่ง...รถเก๋งหยุด...รถมอเตอร์ไซ...วิ่งตรงต่อไปอีกประมาณ 30 เมตร...แล้วคว่ำจอดนิ่ง...ถ้าเป็นคุณจะทำอย่างไรดี...รอยบุ่มเป็นวงกลมเหมือนแมงมุมชักใย...เต็มที่กระจกหน้ารถผม...
เปิดประตูก้าวออกจากรถ...มองเขา...ใจเย็น ๆน้อง...ผมจับเขาพยุงตัวให้อยู่นิ่ง ๆคือเขาจะเดินหนีผม...เขาขับรถตัดหน้าเพื่อเข้าซอยด้านขวาแต่ไม่มองเลยว่ามีรถวิ่งมามั๊ย...แต่ผมขอโทษที่ทำให้เขาเจ็บ...ไม่รู้ร่างกายส่วนไหนหักบ้าง...ไม่นานไทยมุงเต็มสองข้างทางครับ ...ตำรวจมาจักการ...คนเจ็บไป รพ.เทพา...
ผู้ที่ให้ผมเป็นน้องชายคือ ผศ. ดร. ไพฑูรย์ พัฒน์ใหญ่ยิ่ง...ตอนแรกท่านจะมากับผม...ท่านเปลี่ยนใจขับรถมาเองแล้วพบกันที่หาดใหญ่เวลา 9 โมงเช้าให้ผมไปรับเพื่อไปนครศรี ฯ ในเรื่องสำคัญยิ่งเกี่ยวกับผมที่นัดกันไว้ตอนเที่ยงวัน...พี่ชายคนนี้มาทัน...รับผมไปดูคนเจ็บ...อายุ 18 ปี...ปลอดภัย...ผมไปโรงพัก...ถูกยึดใบขับขี่...ผมบอกพวกเขาว่าสัปดาห์หน้าผมจะมาแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้น...
ผมมีนัด...ตอนเที่ยงวันมาตามนัดครับ...คือ...มาตกลงวันแต่งงานและกำหนดค่าสินสอดทองมั่น...ที่บ้านเจ้าสาว...และเดือนต่อมาก็แต่งงานตามประเพณีท้องถิ่นภาคใต้...เพื่อนคู่ใจผมเธอเป็นนางพยาบาล...ทำงานที่ รพ. มอ.หาดใหญ่ครับ...ปัจจุบันผมมีลูกชายวัยซน 2 คน คนโตอายุ 5 ปี คนเล็ก อายุ 1 ปี 5 เดือนกว่า ๆ ครับ...
ลูกชายคนโตของผมเวลาผมจะพิมพ์งาน...เขามักจะมาให้ผมเล่านิทานบ้าง...ให้ผมวาดรูปบ้าง...เขาเป็นเจ้าของคอม ฯไปแล้วครับ...แต่เสียงหัวเราะของลูก ๆคือสวรรค์ในบ้านครับ...ฮา ๆ เอิก ๆ
ท่านผู้อ่านครับ...ผมขออภัยที่นำเรื่องส่วนตัวมาเล่า...แต่มันเป็นความจำฝั่งใจผม...ผมเป็นคนเปิดเผย...พูดตรง...และปล่อยวาง...เมื่อใกล้วันอุบัติเหตุผมจะระวังตัว...มันเหมือนกับครบรอบที่จะทำให้ผมต้องพบอุบัติเหตุอย่างนั้นแหละครับ...
คุณเคยสังเกตุสิ่งเหล่านี้มั๊ยครับ
โปรดติดตามตอนต่อไป
ด้วยความปรารถนาดี
จาก...umi
ความเห็น (3)
มาติดตามเรื่อง "ความรัก" ของอาจารย์ครับ
อยากรู้ว่า จะเป็นอย่างไร???
แต่หากเริ่มแรกมีอุปสรรคแล้ว ผมคิดว่า จะรักกันยืนยงครับ เหมือนหนังไทยที่กว่า พระเอก กับ นางเอก จะลงเอย ต้องฟันฝ่าอุปสรรคมากมาย...
สุดท้ายก็ happy ending ครับ
สวัสดีครับ คุณจตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
ความรักความเข้าใจที่เรามีเราครับ...มันเป็นความสมบูรณ์ของชีวิต...อย่างหนึ่ง...ก็ต้องดูแลกันไปตลอดชีวิตและครับ...เพราะครอบครัวผมเองก็นิยมผัวเดียวเมียเดียวครับ...
ขอบคุณครับที่เข้ามา ลปรร กัน
ด้วยไมตรีจิตมิตรภาพ
จาก...umi
เรื่อง อุบัติเหตุ...ผมเจออีกสองครั้งในช่วงเวลาเดือนนี้...มาถึงในปีถัด ๆมา...
คือ...ขณะถอยรถเพื่อเข้าจอดก็ชนเสาอย่างจัง...ที่บ้านในนครศรี ฯ
...และขณะขับรถพุ่งออกไปอยู่ในเกียร์...4 ...ในทางตรง...แค่อึดใจ...สุนัขวิ่งขึ้นมาข้างทาง...ผ่านหน้ารถผมกระชั้นชิด...โครม...แต่มันก็วิ่งต่อไปได้ครับ
ผมก็ต้องซ่อมรถตามระเบียบครับ ฮา ๆ เอิก ๆ
คือเหตุการณ์ที่จะเกิด...ผมอยากให้ท่านผู้รู้ทั้งหลาย
ศึกษาทดลองดู...แล้วบันทึกไว้...ในสิ่งที่มันเกิดขึ้นกับเราครับ...เพื่อค้นหาทางแก้ไข...ครับผม