13 อรหันต์มนุษย์ทองคำแห่งโกทูโนว์ 2.
หนึ่งปีผ่านไปไวเหมือนติดปีก หลบหลีกเร้นกายหายไปไม่ไร้ใบบอก ใช่จะหลอกที่ไม่บอกเล่าเรื่องราว "สิบสามมนุษย์ทองคำโกทูโนว์"ให้สำเร็จ หลังเสร็จสิ้นสุดยอดวิชาFacilitater ที่บรรดาผู้กล้ามาชุนุมสุมหัว ณ.อาศรมศิลป์ของตาสำหรุด ผู้เยี่ยมยุทธ์ หมอเทวดาฉายาขวัญใจ"คนไข้ไกล้วิกฤติ"โปรดติดตาม........
วันนี้โปรดติดตามความงามในการความหลากหลาย ของเหล่าสหายผู้มีความงามดุจดั่งน้ำตกสวยงาม ที่ไม่เก็บกักน้ำเอาไว้ แต่หลั่งไหลสายน้ำลงสู่เบื้องล่างเกิดเป็นน้ำตกสวยงามที่ได้แบ่งปันกันและกัน
ราตรีที่จันทร์กระจ่างฟ้าส่องแสงลงมาอย่างสวยงามนับเป็นคืนประเสริฐที่หลายสิบปีถึงจะมีจันทร์ที่มาเยือนไกล้ให้เห็นเป็นปรากฎการณ์อย่างคืนนี้ ฤกษ์ดี นับเป็นฤกษ์ดีที่ผู้ก่อการดีแห่งโกทูโนว์ ทั่วสารทิศได้รับเทียบเชิญจาก ฮูหยิน จัน ผู้ชอบแบ่งปันเสมอมา เหมือนจันทร์ ฟ้าในราตรีนี้
รีสอร์ที่บรรยากาศลึกลับกลางเมืองหาดใหญ่
ล่วงเที่ยงคืนเจ้าสำนักผู้มาเยือนได้ท่องลองชิมอาหารทักษิณแดนใต้จนไ้ร้พุงเก็บอาหาร บัณฑิตสาวผู้ว่องไวดุจสายฟ้า นามมะปรางก็นำพาเจ้าสำนักต่างๆสู่ที่พักโรงเตี้ยมใจกลางเมืองหาดใหญ่ ในบรรยากาศสบายๆ สไตส์ลึกลับ หลับฝันดีผ่านราตรีกาล
เช้าแล้ววันนี้แล้ว(20 มีนาคม 2554) ที่จะได้ประลองยุทธ์สุดยอดวิชาของแต่ละสาขาสำนัก ประลองกันด้วยความรักและแบ่งปัน เพื่อรังสรรค์วิชานำพาเรียนรู้สู่ความสุขของกระบวนการ งานอำนวยความสะดวก
ห้องน้ำรีสอร์ท
เช้านี้ที่หาดใหญ่รายการอร่อยมื้อเช้า สาวยสายฟ้าเจ้าของพื้นที่ นำมาชิมอาหารดีๆที่ลวกจิ้ม จนสำราญ แล้วผู้เฒ่าคิ้วขาวเจ้าเจ้าสักนักเรียนรู้เพื่อพัฒนา ผู้สัดทัดชัดเจนในการชิม ที่นิยมนำอาหารอร่อยๆที่ได้ชิมนำมาฝากผ่านบันทึกเสมอมา ก็หันหน้าไปเห็นหมูย่าง....อ้าหมู่ย่าง...ร้านนี้มีชื่อติดทำเนียบของอร่อยของหาดใหญ่ ว่าแล้วเราก็ย้ายไปร้านตรงข้ามเพื่อความรู้จักกับหมูย่าง แล้ว้องประปรางก็นำอาจารย์สองท่าน สองอาจารย์ สองเจ้าสำสักก็มาทักทาย อาจารย์ ธวัช หมัดเตะ จาก สคส(สำนักจัดการความรู้เพื่อการเปลี่ยนแปลง)ผู้เฒ่าเคยประมือมาแล้ว ในเวทีของอาจารย์หมอวัลลา แห่ง วลัยลักษณ์ ที่เมืองคอน และอาจารย์ วิรัตน์ คำศรีจันทร์ ได้พบกันครั้งแรก แต่ในยุทธจักรนักบันทึก เรียนรู้งานของอาจารย์มานาน ได้รับอภินันทนาการตำรามาให้เป็นคู่มือในการสร้างสุขให้ชุมชนครั้งคุยกันในบันทึก แยกวงถึงตอนนี้เราขอแยกวงอาหารเพราะเรื่องหมูๆ มันไม่หมูสำหรับผู้เฒ่ากับอาจารย์ ธวัช แยกไปสู่วงร้านโรตี ที่อยู่ข้างๆ แต่อาจารย์ JJ บอกพรรคพวก โรตี มะตะบะของหาดใหญ่อร่อยไม่แพ้ใคร เราจึงไม่ต้องแยกวง มาตั้งวงใหม่ในร้านน้ำชาโรตี
เสร็จการอาหารเช้า เหล่าเจ้าสำนักจากแดนไกลก็มุ่งหน้าไปพบกับเจ้าถิ่น ณ.อศรมศิลป์ บ้านตาสำหรุด จุดนัดหมาย ยังมีเรื่องราวอย่างมากมายที่ร่ายให้ฟัง.....
โปรดติดตามตอนต่อไปเกิดอะไรขึ้นในอาศรมศิลป์บ้านตาสำหรุด
ท้องฟ้าเมืองหาดใหญ่
มาดเท่ห์ แม้ถ่ายภาพ
คุณนายนุช กับมะปราง นั่งดูดีกว่า
ความเห็น (17)
นี่มันนิยายของ "โกวเล้ง" ชัดนะท่าน 555
5555ขอบคุณครับอาจารย์ เขียนเกริ่นมาในบันทึกแรกปี 2554 ปีกว่าจึงมาต่อบันทึกนี้ครับท่าน
http://www.gotoknow.org/blogs/posts/432339(สิบสาม อรหันต์มนุษย์ทองคำ โกทูโนว์) บันทึกที่ 1 ห่างกัน 1 ปี ได้ฤกษ์ดี ปีนี้เขียนตอน สอง
แวะมาเยี่ยมบังยามเช้าครับ วันนี้ที่หัวหินอากาศค่อนข้างเย็นจัด คล้ายหน้าหนาวเทียวครับ
นำภาพจากท่ามะนาว เมืองกาญจน์มาฝากด้วยครับ
มีรูปหนุ่มหล่อมาดเท่ห์ มือกล้อง ด้วย :)
สวัสดีอาจารย์ท่านโสภณ...ยามเช้าผู้เฒ่าอยู่ที่พัทลุง ยามเที่ยงคืน มานั่งซดน้ำชาอยู่ที่ภูเก็ต เตร็ดเตร่มารับครูเมธ์ เทียนน้อย ทัวร์แดนใต้ แต่ยังไม่ได้พบกัน เหตุเพราะครูเมธ์ตกรถ
จำที่น้องเอกเคยแนะเกลอคิม ว่ารูปที่ยอกมาสวย เพราะถ่ายยิ้มมีความสุขในการได้สร้างภาพ ตั้งแต่นั้นก็ต้องยิ้มทุกเวลาถ่ายภาพ....แต่ยังถ่ายภาพได้ไม่สวยเหมือนเอกอยู่
 |
เรียน....วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei |
-บัง...สบายดีนะค่ะ
- หมอเปิ้น....ชอบจัง....ประลองกัน...ด้วย ..... "ความรักและแบ่งปัน" ==> เพื่อ...รังสรรค์วิชา....นำพาเรียนรู้....สู่ความสุข...และเกิด...กระบวนการของงาน+การเรียนรู้...ดีจังเลยค่ะ
- ขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีครับคุณหมอเปิ้ล... ยังอยู่ที่ภูเก็ต แว้ปเข้าเน็ต ดูความเคลื่อนไหว ยังไม่ได้บันทึกอะไรทั้งที่ไปพบไปเห็นอะไรมากมายที่ภูเก็ต...ที่น่าจะได้เล่าสู่กันฟัง
แวะมาขอบคุณค่ะ
และจะติดตามตอนต่อไปค่ะ
- หวัดดีท่านวอญ่า
- พาเด็กน้อยมาเยี่ยมท่านวอญ่าด้วยจ้ะ
สวัสดีครับครู บอนนี่ ยังไม่ได้ลงตอนใหม่ กำลังตะลอนๆทัวร์อยู่ครับ
สวัสดีครับคุณมะเดื่อ......น่ารักมาก ขอบคุณครับ
^ ^ อ่านไตเติ้ลแล้ว ก็นึกว่านี่ฝีมือ "โกวเล้ง" นี่นา... บรรยากาศแห่งความงดงามดูอบอวนน่าชมค่ะ
รอตอนต่อไปด้วยใจระทึกค่ะ ท่านพี่วอญ่า
สวัสดี น้องนฤมล ....
นาโหนด น้องอยู่แถวเกาะทังม้ายครับ
พอดีว่าจะเอาหนังสือไปให้เด็กๆที่บ้านเกาะทัง บ้านน้องป้อม เตือนใจสิทธิบุรี
สวัสดีครับอาจารย์ โอ๋ แต่ละตอนใช้เวลาหลายวันครับ แต่ตั้งใจเขียนให้จบ ในแนวกำลังภายในครับ