ความสุข อยู่แค่เอื้อม
ความสุขอยู่แค่เอื้อม
" หลายคนมักจะถามว่าความสุขคืออะไร ความสุขเป็นแบบไหน ทำอย่างไรจึงจะมีความสุข ความสุขเกิดจากอะไรและความสุขที่ยั่งยืนถาวรเป็นลักษณะใด
โยมหลายท่านก็พบกับความสุข โยมบางท่านก็โดนความสุขปฏิเสธ ไม่ยอมมาร่วมสโมสรด้วย อาจจะมีหลายสาเกตุ ที่เป็นเหตุผลพอฟังได้ แต่ถ้าโยมคิดว่าพบความสุขโดยบังเอิญนั้นไม่มีทาง ทุกอย่างเมื่อมีสาเหตุ ย่อมมีผลตามมาเสมอ
ความสุข คืออะไร จริงๆแล้ว ความสุขคือ สภาวะที่เกิดความรู้สึกอิ่มใจ ปลาบปลื้ม เย็นซาบซ่าน และไร้น้ำหนัก เป็นสิ่งที่ตามองไม่เห็น แต่มองเห็นด้วยใจเท่านั้น
ความสุขเป็นแบบไหน ความสุขที่สามารถให้ผลใน ๓ ประการคือ
หนึ่ง ความสุขทางกาย เป็นความสุขที่อาศัยการได้รับการตอบสนองทางร่างกายเช่น การกิน การดื่ม การลงมือทำ การเคลื่อนไหว ไปในทางที่ร่างกายควรจะได้รับ ไม้ดินผลร้ายต่อพฤติกรรมนั้นๆนะโยม เช่น โยมทานอาหารอร่อย มีคุณค่าอาหาร หรือได้ทำกิจกรรมที่ตนชอบ การได้ดื่มน้ำหวานที่โยมชอบ เป็นต้น แต่ต้องอาศัยใจด้วยจึงจะสมบูรณ์
สอง ความสุขทางวาจา เป็นความสุขที่ได้พูดคำที่ประกอบด้วยประโยชน์นะโยม
สาม ความสุขทางจิตใจ เป็นความสุขที่ใกล้ความสุขที่แท้จริงที่สุด เช่น การได้รู้สึกรักใครสักคน รู้สึกชอบใครบางคนหรือรู้สึกว่าตัวเองเป็นคนดี ใจดี เป็นต้น
ทำอย่างไรจึงจะมีความสุข การรู้จักปล่อยอารมณ์ไปตามความเป็นจริง หยุดนิ่งอยู่ที่ปัจจุบันเท่านั้น การได้ปล่อยความรู้สึกไปตามความรู้สึกที่โยมเป็นอยู่ แต่ต้องเป็นไปในด้านความดี นอกนั้นถือว่าไม่ใช่ความสุข
ความสุขเกิดจากอะไร ขอตอบสั้นๆว่า เกิดจาก การได้ ทำดี พูดดี และคิดดี
ความสุขที่ยั้งยืนถาวร คือความสุขที่สงบ ปราศจากกิเลสเรื่องเศร้าหมองทุกอย่าง เรียกว่า พระนิพานเพราะพระนิพานคือสุดยอดแห่งตนความสุข อันหมายถึง การหลุดพ้นจากบ่วงกิเลสทั้งหลายแล้ว มุ่งสู่ทาง สะอาด สว่าง สงบ
ถ้าโยมทำได้ตามที่กล่าวมานี้ นับว่ากำลังพบความสุขแล้ว ความสุขอยู่แค่เอื้อม คือความสุขที่ไม่อยู่ไกลตัวเราเลย อยู่รอบตัวเรา เราต้องไขว่คว้าเอาเอง
หนูน้อยคนหนึ่ง กำลังใช้ไม้เสียบใบไม้อยู่ใต้ต้นลำไย บริเวณวัดแห่งหนึ่ง จังหวัดเชียงราย ขณะที่หนูน้อยคนนั้นกำลังเสียบใบไม้ด้วยความสนุกนั้น หลวงตาเดินผ่านมาพอดีเลยเดินเข้ไปถามหนูน้อยคนนั้น
หลวงตา : นี่หนูกำลังทำอะไรเอ่ย
หนูน้อย : หนูกำลังใช้ไม้เสียบใบไม้อยู่เจ้าค่ะ
หลวงตา : ทำหนูไม่ใช่ไม้กวาดล่ะ
หนูน้อย : อ๋อ..หนูกลัวใบไม้หมดไวเจ้าค่ะ อีกอย่างสนุกด้วย หนูน้อยคนนั้นตอบหลวงตาด้วยรอยยิ้ม ดวงตาของเธอเปี่ยมไปด้วยความสุขยิ่งนัก ทำให้หลวงตาอดไม่ไหวที่จะถามต่อ
หลวงตา : อ้าว แล้วหนูมีความรู้สึกยังไงเอ่ย
หนูน้อย : หนูมีความสุขมากเจ้าค่ะ มีความสุขที่ได้เสียบ และมีความสุขที่ได้ทำบุญอย่างหนึ่ง
หนูน้อยคนนั้นตอบหลวงตาอย่างคล่องแคล่วและชัดเจน สักพักหลวงตาก็เดินจากไป แล้วเดินมาพร้อมกับไม้ไผ่ยาวๆอันหนึ่ง แล้วก็ลงมือเสียบใบไม้ทันที หนูน้อยคนนั้นเลยถามหลวงตาบ้าง
หนูน้อย : หลวงตาเสียบใบไม้ทำไมล่ะเจ้าค่ะ เดี๋ยวหนูทำเอง
หลวงตา : ก็ไม่มีอะไรหรอก หลวงตาก็อยากมีความสุขอย่างหนูบ้าง ก็เท่านั้นแหละ
หนูน้อย : สาธุเจ้าค่ะ หลวงตา
เป็นเพราะหลวงตาท่านคิดไว้ว่า การที่คนเรามัวแต่ไปค้นหาความสุขที่อื่น ที่ไกลๆและคิดนานๆ จนลืมไปว่าแท้ที่จริงแล้ว ความสุขของคนเรานั้นอยู่แค่เอื้อมเรานี่เอง
ถึงแม้จะเป็นความสุขเล็กๆแต่ถ้าเราให้ความสำคัญ ก็จะเป็นจุดที่ยิ่งใหญ่ได้เสมอ เพราะมันไม่ง่ายเลย ที่แค่การเสียบใบไม้ มันจะยากเหมือนกัน
ยากตรงที่เวลาเราเสียบไม่ติดหลายๆครั้ง ก็พาอารมณ์หงุดหงิดได้เช่นกัน ต้องอาศัยความอดทนเป็นหลัก อย่างน้อยเราก็สามารถทำใจให้สงบ ในมุมเล็กๆได้
สรุปความสุขอยู่แค่เอื้อมนั้นมีดังนี้
๑. ความสุขที่ได้ทำสิ่งดีๆให้กับตัวเอง โยมจะสังเกตเห็นว่า ไม่ว่าใครก็ตามก็ทำความสุขให้เกิดกับตนก่อนเสมอ เพราะการรักตัวเองนั้นก็นับว่าไม่เลวร้าย อย่างน้อยการที่รู้จักให้ตนทำความดีนะโยม ตัวเองก็มีความสุข คุณพ่อคุณแม่ก็พลอยมีความสุขไปด้วย ที่เราสามารถดูแลตัวเองได้
๒.ความสุขที่มอบให้คุณพ่อคุณแม่ การที่โยมมีความสุขแล้ว คนที่จะสมควรมอบความสุขให้นั้น คือ คุณพ่อคุณแม่ โดยการทำความดี หาเลี้ยงท่าน ทำตัวให้ท่านภาคภูมิใจ และดูแลท่านในยามที่ท่านไม่สบาย ตลอดจนได้ดูแลคนในครอบครัว คนใกล้ชิดด้วย
๓.ความสุขที่เป็นคนดีในฐานะทางสังคม ไม่ว่าจะเป็นการเป็นพลเมืองที่ดีของชาติ การเป็นชาวพุทธที่ดี การเป็นพสกนิกรที่ดีของในหลวง
ดังนั้น การที่เราได้แสวงหาความสุขอยู่เสมอแล้ว นั้นต่อไปนี้โยมอย่าลืมหาความสุขใกล้ตัวบ้างนะ เพราะความสุขนั้นอยู่แค่เอื้อมจริง "
ขอบคุณความสุขแค่เอื้อมจากหนังสือ ธรรมะเบาเบา ฉบับสบายใจทุกวัน
โดย พระมหาช่วง ภูรีวฑฒโน(จาจุมปา)
ด้วยความปรารถนาดี กานดา แสนมณี
ความเห็น (7)
ขอบคุณพี่กานดา ความสุขอยู่แค่เอื้อมจริงๆด้วย
- ขอบคุณค่ะ..หนึ่งในความสุขนั้น กำลังลุ้นต้นกล้าที่น้องดาให้เมล็ดพันธุ์มา 5 ชนิดค่ะ
สวัสดีค่ะ อาจารย์ขจิต 
อาจารย์มีความสุขมากมาย มีทุกวันด้วยใช่ไหมค่ะ ขอบคุณมากนะคะกำลังใจและดอกไม้ที่มอบให้พี่ดา
สวัสดีค่ะคุณพี่ใหญ่ 
ดาคิดถึงคุณพี่ใหญ่ทุกวันเลยค่ะ ตอนนี้ดาก็ลองเพาะเมล็ดทองอุไรด้วยว่าจะขึ้นไหม ที่ดาเพาะไว้ขึ้นดีค่ะ ทองอุไรต้นนี้ดาเคยตอนกิ่ง และปักชำก็ไม่ได้ต้นใหม่ ถ้าไม่ขึ้นดาจะส่งไปให้ใหม่ค่ะ ดาขอบคุณมากนะคะดอกไม้และกำลังใจ
สวัสดีค่ะพี่ดา มาวันนี้ดีใจมากพบกันค่ะ เจอความสุขแบบพี่ดาแล้วสุขใจจริงๆ ขอมีความสุขกับครอบครัว และการทำงาน เช่นเคยแหละค่ะ คิดถึงเสมอพี่ดาค่ะ
ต้นขนุนที่บ้านเมืองน่าน แม่เอาทำแกงขนุนอร่อยค่ะ
สุกง่ายไม่เสียเวลา อิอิ
สวัสดีค่ะน้องตูม 
ดีจังได้ไปทานของอร่อยกับแม่ พี่ดาก็ไปมาแล้วตอนไปส่งพี่แพร สวนผักของแม่ทำให้สุขใจมากไปครั้งนี้แม่ปลูกบวบ พี่ดาไปตัดสดๆจากต้นมาผัดทันที่หวานอร่อยมาก ขนุนอ่อน ไม่ว่าแกงหรือตำขนุน อาหารโปรดพี่ดาค่ะ ขอบคุณมากนะคะ ดอกไม้และกำลังใจ คิดถึงน้องเสมอเช่นกันค่ะ
ความสุขอยู่ที่ใจเราเองใช่ไหมครับ ขนาดหลวงตายังลืมไปเลย ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะคุณพ่อน้องซอมพอ 
ค่ะความสุขอยู่ที่ใจเรา สุขได้เสมอ สุขได้ทุกวัน ฯ
ทุกคนมีเวลาเท่ากัน 24 ชั่วโมงใน 1 วัน นะคะ