อาลัยลาศิษย์ที่จากไปก่อนวัยอันควร
วันนี้บ่ายเวลาบ่ายโมงครูนกไปร่วมงานฌาปนกิจศพของลูกศิษย์ชั้น ม. ๕ ห้องที่ปรึกษา ซึ่งจากพวกเราไปอย่างกระทันหัน ทุกคนตกใจและเสียใจ ที่สำคัญสงสารใจพ่อและแม่ของเจ้ากิ๊ฟ ในช่วงที่รอทำพิธีครูนกได้คุยกับเพื่อนครูรุ่นพี่ที่สอนภาษาไทยอีกทั้งเป็นผู้ปกครองของนักเรียนในห้องครูนกซึ่งแน่นอนผูกพันธ์กับเจ้ากิ๊ฟ ได้ประพันธ์บทกลอนซึ่งเตรียมให้ตัวแทนห้องอ่านเพื่อเป็นการกล่าวลา
ครองเอย....เธอเคยครอง รักพันผูก
พ่อแม่ลูก เคยครอง ประคองฝัน
ญาติมวลมิตร สนิทแน่น เมื่อวานวัน
ครูสถาบัน เธอเสริมค่า พลันลาจร
ยี่สิบห้า มีนา ห้าห้าโหด
เป็นทัณฑ์โทษโฉดสุด อุทาหรณ์
ไยต้องพรากครองขวัญ นิรันดร
อีกกี่คน ต้องมอดมรณ์ จึงจะพอ
วัดแห่งนี้ เราทาสี จนสวยสด
วงโยยศ เกียรติก้อง เธอร่วมก่อ
ทั้งความรู้งานใดไม่รั้งรอ
พี่แม่พ่อต่างวาดหวังกลับพังครืน
อนิจจัง วัฏฏะ สังขารา
ธรรมสัจจา ทุกคน มิทนฝืน
ทุกอย่างล้วน อนิจจัง มิยั่งยืน
ให้รู้ตื่น สร้างทำแต่กรรมดี
ขอรวมจิต อธิษฐาน บุญกุศล
เป็นแรงดล วิญญาณ สู่สถานศรี
ตกที่ทุกข์พ้นทุกข์ทันท่วงที
ครองขวัญ.....ชาตินี้ ต่อชาติใหม่ ได้ครองเทอญ
-------------------------------------
ครูไสวย สว่างวรรณ ผู้ประพันธ์
-------------------------------------
คำสำคัญ (Tags): #บทประพันธ์อำลาอาลัย
หมายเลขบันทึก: 483644เขียนเมื่อ 29 มีนาคม 2012 17:48 น. ()ความเห็น (7)
ขอแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้ง (อีกครั้ง) ด้วยนะครับ คุณครูนก ;(
ความดีงามจะตามไปเป็นเพื่อนเธอ ครับคุณครูนกทะเล
ขอแสดงความเสียใจด้วยครับอาจารย์..
ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะครูนก
ขอบคุณทุกกำลังใจที่หลั่งไหลสู่พวกเรา และครอบครัว "เศียรอุ่น"
หวังให้พ่อแม่เข้มแข็ง
ครอบครัว เศียรอุ่น คุ้นกันพอควร
โดยเฉพาะ พี่ ทองเศียรอุ่น ทำงานกลุ่มเกษตรกรมาด้วยกันหลายปี
ขอไว้อาลัยให้กับกับ ครอบครัวเศียรอุ่นอีกครั้ง
สวัสดีค่ะ ท่านวอญ่า
ใช่เลยค่ะ ครอบครัว "เศียรอุ่น" เป็นชาวพัทลุง เป็นครอบครัวที่น่ารักมากๆ