การเดินทาง คือการทำงาน..(ศรัทธา..เดชา...ธันย์)
เรื่องของความเชื่อ ความศรัทธาผู้เขียนมักยกนิทานเรื่องการเชื่อที่เกิดศรัทธาให็ฉุกคิดและมีสติในความเชื่อ โดยการหยิบยกเรื่องเล่าความเชื่อในความศักดิ์สิทธฺ์ของจอมปลวกกับต้นไม้ใหญ่ ที่มีผู้คนไปกราบไหว้บูชาให้มาลัยกันมากมาย
โดยที่เบื้องหลังความศักดิ์ที่เกิดความศรัทธาให้ผู้คนกราบไหว้ มาจากพระธุดงค์ท่านหนึ่งปักกรดลงตรงใต้ต้นไม้ข้างจอมปลวก แล้วจำศิลจำวัด ปรากฎว่ามีกลิ่นไม่พึงประสงค์ ท่านก็เดินสำรวจ พบก้อนขี้หมา ท่านก็จุดธูปเอาไปปักไกล้ก้อนขี้หมา ด้วยหวังให้กลิ่นธูปไล่กลิ่นขี้หมา.....
จากนั้นมาชาวบ้านมาเห็นมีธูปปักอยู่ที่จอมปลวกก็ ศรัทธาอธิษฐานขอสิ่งที่ตนอยากได้ต่อจอมปลวก ได้เล่าลือ จนลืมสืบหา เป็นศรัทธาที่หลงตามกัน.....
.งาน HA Nation Forum ครั้งที่ 13 ที่อิมแพคเมืองทอง วันที่ 15 มีนาคม 2555 ผู้เขียนเกิดแรงศรัทธา และมุ่งมั่นรีบมาจากสมุทปราการ(เช่าโรงแรมไว้ที่หัวลำโพง เพื่อนไม่ให้นอนโรงแรม มารับไปที่บ้านเพื่อนที่สมุทรปราการ) เพื่อมาฟังเรื่องศรัทธา เพราะมีหมอ เดชา แซ่หลี จากโรงพยาบาลกะพ้อมาคุยให้ฟัง
เข้ามาในห้องก่อนเวลา นั่งแถวหน้าอย่างมั่นใจในแรงศรัทธา หมอ เดชา ยกมือวันทา ผู้เขียน แต่ผู้เขียนหันไปดูข้างหลัง ว่า หมอวันทาสวัสดีใครกัน เพื่อความแน่ใจ เพราะงานนี้คนใหญ่ทั้งนั้น คงมีนักการฯและพนักงานเปลอย่างผู้เขียนน้อยมาก นั้นแหละจึงได้สวัสดี ตอบหมอไป....
ในห้องนี้ รู้สึกจิตตกนิดๆ ผิดหวังหน่อยๆ ที่ไฟดับ แต่ก็ยกระดับจิตให้เข้าสู่ภาวะปกติได้โดยเร็ว เมื่อเห็นความมุ่งมั่นแก้ปัญหาของฝ่ายดำเนินรายการ ทั้งน้อง พรทั้งหล้า และเจ้าหน้าที่ผู้ชายอีกท่าน สักพักแม่ต้อย ออกมาจากหลังเวที สถานการคลี่คลาย ใช่ว่าไฟฟ้าจะติด แต่เป็นการพลิกวิกฤติเป็นโอกาส
เจ้าหน้าที่ท่านนี้ เป็นกังวล เดินไปเคาะไมค์หลายครั้งด้วยหวังให้ไฟฟ้าติดจะได้ใช้เสียง
โดยการเสวนาผ่านโทรโข่ง น้องจิรวรรณ พยาบาลสาวสวยจากโรงพยาบาลตากใบ มอบของขวัญให้แม่ต้อย แล้วแม่ต้อย ก็ให้ผู้เขียนเป็น อัศวพักตร์ เรียกผู้คน โดยการนำประสบการณ์ทำงานมาแชร์มาบอก ผู้ฟังมานั่งกันเต็มห้อง แม่ต้อยจึงดำเนินการเสวนา เรื่อง"ศรัทธา" ท่ามกลางความไม่พร้อมของเวที แต่บรรากาศดูดี น่าฟัง คนฟังก็ดูตั้งใจ....
แม่ต้อยผู้ดำเนินการเล่าเรื่องคุณหมอรอดตาย เพราะความดี
หรือเป็นเพราะแรงใจแห่งการศรัทธา คุณหมอ ธันย์อาจารย์แพทย์จากรามาธิบดี เปิดสนทนายุคแห่งการเปลี่ยนแปลงทางการศึกษาแพทย์ สู่ศตวรรตที่ 21 ในอนาคตคุณภาพก็ต้องเปลี่ยนแลง หลักสูตรแพทย์ก็เปลี่ยนไปสู่ชุมชน
จากยุคที่ 1 คุณหมอเรียกเป็นภาษาอังกฤษ จึงลิขิตไม่ทัน
ยุคที่ 2 เป็นยุคแห่งวิชาชีพผู้เชี่ยวชาญ ที่ทำให้คุณค่าของหมอเริ่มหายไป
และยุคที่ 3 คือยุคเข้าหาชุมชน ที่คนหมอบอกจะมาในเร็ววัน จึงศรัทธาและเชื่อตามที่หมอธันย์บอก
ดังนั้นหมอ ธันย์ ฝัน เชื่อมั่น ศรัทธา ที่จะทำโรงพยาบาลรามาฯให้เป็นโรงพยาบาลของประชาชน
คุณ หมอเดชา ตัวขาว ปากแดง แหลง(พูด)กลาง จากกทม. มาทำงานท่ามกลาง คนใต้ ตัวดำ ตาแดง แหลง(พูด)ใต้ก็ไม่ชัด แต่ท่านมียุทธวิธีเอาความดีนำ เอาการกระทำเป็นเพื่อน ใช้การลงพื้นที่สร้างโอกาสให้คนด้อยโอกาส เกิดการศรัทธาจากคนในชุมชนเป็นเกราะป้องกัน มีธรรมาภิบาลกับผู้ร่วมงานเป็นการจัดสรรผลประโยชน์ที่สมประโยชน์ต่อกัน เรื่องเล่า"ตาเล้ง"หมอนวดตาบอด ที่ทีมงานเยี่ยมบ้านลงไปสร้างโอกาสให้คนด้อยโอกาส จนตาเล้งบรรลุฝันนั้นคือมีภรรยาเป็นของตนเอง
เป็นกุศล ศรัทธาที่ชุมชนได้เห็นจนเกิดศรัทธา ผู้เขียนไปเยือนรพ.กะพ้อกับทีมงาน คุณหนานเกียรติ เกียรติศักดิ์ ม่วงมิตร(ผู้ล่วงลับไปแล้ว) ได้สัมผัสถึงชุมชน ลงไปดูกลุ่มเยาวชน "ญาลันบันบารู" (ทางสายใหม่)ได้ประจักษ์มาแล้ว
ในเวทีวันนี้ ได้มาฟังทั้งอาจารย์แพทย์ ผู้ปราถนาผลักดันสถานศึกษาสู่ประชาชน
ได้ฟังคุณหมอชนบท ผู้ปฎิบัติที่นำสุขภาวะลงสู่ประชาชนคนด้อยโอกาส
ได้ฟัง สถาบันรับรองคุณภาพสถานบริการพยาบาล ดำเนินการพูดคุย คาดหวังและมองเห็นทางที่สร้างสุขภาวะชุมชน เกิดชุมชนจัดการตนเองในเรื่องสุขภาพ ด้วยทั้งสองท่านเป็นเรือที่มีหางเสือบังคับทิศทาง เป็นความศรัทธาที่ทำให้ประชาชนเกิดปัญญาเรียนรู้
ไม่ใช่การศรัทธาที่เกิดจากก้อนขี้หมาที่พระปักธูปไล่กลิ่นดังนิทายเรื่องเล่าลุงวอญ่า.......
ลุง วอ เล่าเรื่องพระลืมวัด
คุณหมอ ธันย์ แม่ต้อย คุณหมอ เดชา
น้องพยาบาลจากกะพ้อ
น้องคนนี้บอกชอบใจเรื่องเล่าเข้ามาถ่ายภาพ
ความเห็น (23)
ยอดเยี่ยมครับพี่...
ได้แรงบันดาลใจไปเขียนเรื่องการมีส่วนร่วมแบบ AI ครับ
เมื่อไหร่จะได้เจอพี่วอญ่าอีกน๊อ
นำกฤชที่ใหญ่ ยาว หนัก ที่สุดในโลกมาฝาก จากอำเภอกะพ้อ
วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei--
- ดีใจกับบังด้วยนะคะ .... กับวิทยกร....ใน...สรพ....บังเก่งมากๆๆเลยหละ .....แม่ต้อย......ยิ้มใหญ่เลย...
- ปีนี้...หมอเปิ้น....ติด....การดำเนินการ......ส่งงาน...วิจับ ป.เอก ....ต้องส่งไปที่....สมาคมนักวิจัย..... แต่ให้ลูกน้อง...ที่ รพ.บ้านลาด....ไปรวมงาน....จำนวน ...12 คน เต็มคันรถตู้....เลยค่ะ
ไม่ได้เข้าห้องนี้ แต่ตามมาเรียนรู้ที่นี่ค่ะ
ขอบคุณค่ะ
พิมพ์ปภัสสร หอมหวล
หวัดดีตอนเช้าค่ะ......... พี่ชาย
กำลังต้มน้ำ ชงกาแฟเนสฯทอง
ยังไม่เปิดประตูกระท่อมจนกว่า
จะเมามายด้วยคาเฟอีน ^^
ชอบ"กริช" ค่ะ อยากดู อยากชม
............
อ่านไปยิ้มไปด้วยความมีศรัทธาในเจ้าของบันทึกค่ะ..
ศรัทธาท่านลุงบังและทุกท่านที่ตั้งใจทำดี บอกต่อ แบ่งปันกันค่ะ
ชอบนิทานจัง
น้องนิภาพรที่ป่าติ้วค่ะพี่
สวัสดีค่ะ ท่านวอญ่าที่เคารพและคิดถึง วันนี้มีเวลามาทักทายเห็นภาพแล้วมีความสุขจริงๆ ที่ท่านยังแข็งแรงเหมือนเดิม อิอิ
สวัสดีครับท่านอาจารย์ ภิญโญ คงมีโอกาสครับ อยากร่วมวงเวที AI แล้วนำกลับไปใช้ในชุทชน
ค้นพบว่าการเปลี่ยนแปลงชุมชน เกิดจากพูดคุยเรื่องดีๆ
คำถามดีๆ
เพื่อนดีๆสักคนสองคน
แล้วค่อยขยายออกบอกต่อ
สวัสดีครับหมอเปิ้ล วันนี้คุยกับหัวหน้าฝ่ายการ เรื่องการทำR2R และได้เปิดบันทึกของหมอเปิ้ลให้หัวหน้าเขาดู เขาชอบใจมากๆ
สวัสดีน้องน้ำชา ห้องศรัทธา ฟังหมอเดชา เล่าถึงการเข้าถึงชุมชน ทำให้ชุมชนเกิดศรัทธา
โดยเฉพาะคนด้อยโอกาส ที่สร้างโอกาสให้เขาเดินสู่ฝัน เป็นการเติมพลังชีวิตให้กับคนในชุมชน
สวัสดีน้องสาว เจ้าแม่คนคุก....
ขอบคุณ ที่เขียนคำว่ากริช มาให้ เพราะที่เขียน...เป็น กฤช ซึ่งผิดอยู่
เมษากลับมาบ้านมั้ย
สวัสดีครับ พี่ใหญ่ หากใจเรามีธรรม ย่อมก้าวข้ามข้อจำกัด แล้วเกิดปัญญา
ของเห็นมุมที่สวยงาม ยามเมื่อเหตุการปกติ เรามักไม่ได้เห็น
วันนั้น ประเมินเวทีแล้ว การสื่อสาร ไม่เป็นปัญหา เพราะทั้งผู้ให้และผู้รับ มีธรรมตรงกัน
คุณหมอธิรัมภา......แวะมาชื่นชมด้วยศรัทธา
ขอบคุณหนักหนา ที่แวะมาเป็นประจำ
ชุมชนเป็นตัวตั้งใช้ศรัทธาเป็นตัวนำ
งานประจำทำให้เนียนเป็นHA
น้องอุ้มบุญ ฝากขอบคุณน้องนิภาพรด้วย มีโอกาสจะแวะไปเยือนถึงถิ่น
สวัสดีครับครู รินดา มีความสุขในการเดินทาง มีความสุขในการทำงาน
บูรณาการงานกับชีวิต ให้เป็นเรื่องเดียวกัน
บอกได้คำเดียวว่าดีมากสำหรับบันทึก ขอบคุณท่านครับประทับใจจังไฟดับยังใช้โทรโข่ง ความมุ่งมั้นย่อมนำมาซึ่งความสำเร็จเสมอครับท่าน
ท่านวอญ่า ปีนี้ไม่ได้ไปค่า พึ่งกลับมาจากรับรางวัล
ของกปร.
ที่ศูนย์ประชุมแห่งชาติสิริกิตติ์ ได้แต่ตามมาไล่อ่านจากG2K
สงสัยน้องท้องฟ้าจะแก่แล้ว รำลึกถึงเรื่องผ่านมาด้วยรูปภาพค่า
สวสดีครับ
พลิกวิกฤตเป็นโอกาส
ชื่นชมกับทุกท่าน
อาจารย์วอญ่าดังใหญ่แล้วนะครับ
มีคนมาขอถ่ายรูป
สบายดีนะครับ
สวัสดีครับท่านเดชา...
เรียนรู้โดยตรงคือเรียนรู้จากเวที ผมชอบการเรียนจากเวที เป็นการเรียนลัที่ ชัดไว
น้องท้อง ปีก่อนมาส่วนตัว ฟันก็ไม่ได้ใส่
ปีนี้ฐานะดีขึ้นได้มาราชการ ได้ใส่ฟัน
มีสุขภาพช่องปากที่ดีขึ้น
สวัสดีครับ น้องทิมดาบ สบายดีครับ
เสร็จจากHA ก็มาลุยงานทันตสาธารณสุข เรื่อง สุขภาพช่องปากผู้สูงวัย ในฐานะคนประสานเครือข่ายชมรมผู้สูงอายุ